Kurzhaar

Historia rasy Kurzhaar

Początkowo kynolodzy wierzyli, że przodkowie kurzhaarów zamieszkiwali terytorium Niemiec od niepamiętnych czasów. Trzymali ich wówczas przedstawiciele szlachty niemieckiej i austriackiej, aby polować na swoich terenach. Jednak fakty coraz częściej wskazują, że przodkowie rasy zostali sprowadzeni do Niemiec z basenu Morza Śródziemnego, gdzie z kolei przybyli z krajów słonecznej Azji.

Wynalezienie broni palnej było punktem zwrotnym, po którym zmieniło się podejście Europejczyków do psów myśliwskich. Wcześniej rasy były podzielone na trzy typy. Tak więc charty były używane do przynęty na dużą zwierzynę: dziki, wilki lub jelenie. Psy Gończe były idealne do polowania na średniej wielkości zdobycz, która była w stanie rozwinąć ogromną prędkość: zające lub króliki. Legawowie byli cenieni za ich zdolność do znajdowania dzikiego ptaka i innych małych zwierząt w gęstych zaroślach.

To właśnie Bracco Italiano i hiszpański pointer (Perdiguero Burgos) – przodkowie kurzhaarów, należeli do tego ostatniego typu psów myśliwskich. Pierwsza rasa przybyła na terytorium Niemiec w XV wieku i od razu stała się sprzyjającą glebą do krzyżowania z ogarem hanowerskim. Od tego ostatniego kurzhaara odziedziczyli jednolity kolor kawy i doskonałe umiejętności polowania na zwierzynę dowolnej wielkości.

Perdiguero Burgos – "Hiszpanie", którzy zostali wyhodowani do polowania na kuropatwy-mieli nie mniejszy wpływ. Te psy przybyły do Niemiec trzy wieki później, ale wciąż miały swój udział. Związkiem hiszpańskiego poyntera i Bracco Italiano była staroniemiecka wirtenberga - najbliższy przodek kurzhaara.

Spekuluje się, że nie tylko Bracco Italiano i Perdiguero Burgos brali udział w hodowli rasy. Wśród możliwych protoplastów kurzhaara wyróżnia się Wyżeł angielski, legawę Weimarską, Wyżeł węgierski, dalmatyńczyk i niemieckie psy gończe. Jednocześnie wygląd zewnętrzny nie był uważany za główne kryterium wyboru okazów do krycia. Ważniejsze były cechy pracy: w tym czasie zdolne psy ze wspaniałym talentem były prawie droższe niż rasowy koń.

Na początku XVIII wieku kraje europejskie zostały przytłoczone "falą standaryzacji" – dążeniem hodowców do tworzenia ksiąg hodowlanych psów i opracowywania kryteriów dla lokalnych ras. W tym samym czasie pojawił się i drathaar - wynik krzyżowania psów szorstkowłosych z wyżłami niemieckimi. Aby odróżnić te ostatnie od drathaarów, hodowcy postanowili nadać rasie nową nazwę. W ten sposób Niemiecki Wyżeł gładkowłosy stał się kurzhaarem. Od drugiej połowy XIX wieku hodowcy nowej rasy zaczęli tworzyć księgi hodowlane. Już w 1872 roku Kurzhaar został wpisany na listę GKC – Niemieckiego Towarzystwa Kynologicznego.

Przedstawiciele rasy coraz częściej pojawiali się na wystawach, jednak tylko jako psy służbowe. Hanowerski książę Albrecht zu Solms-Braunfeld obdarzył wielu hodowców ukochanych zwierząt hojną nagrodą. Z jego inicjatywy pod koniec XIX wieku została wydana "Księga stadna niemieckiego kurzhaara". Zawierała ona szczegółowe informacje o rasie, jej opis, pierwszy standard oraz listę "prób" myśliwskich, z którymi zwierzęta te radzą sobie bez trudności.

Nie zachowały się wiarygodne informacje dotyczące wyglądu kurzhaarów z tamtych czasów. Dopiero w 1912 roku oficjalnie ustalono standard rasy. Krzyżowanie z punktami sprawiło, że psy były bardziej wyrafinowane i szybsze, co miało pozytywny wpływ na proces polowania.

W 1925 roku członkowie rasy po raz pierwszy zobaczyli ziemie USA. Charles Thornton-jeden z amerykańskich hodowców-został podbity wyglądem i walorami zawodowymi kurzhaarów. To skłoniło go do zabrania ze sobą kilku przedstawicieli rasy i aktywnego zaangażowania się w ich hodowlę. Już w 1930 roku American Kennel Club rozpoznał i zarejestrował kurzhaarów. Szczyt ich hodowli przypada na połowę XX wieku. Rasa jest coraz częściej spotykana na wystawach psów, a niektórzy jej przedstawiciele również na stronach książek.

Tego samego nie można powiedzieć o hodowli kurzhaarów w Europie. II wojna światowa zagroziła dalszemu rozwojowi rasy. Wraz z nabytym dobrem hodowcy wywozili do Jugosławii najlepsze psy myśliwskie. Ta chciwość prawie przerwała niemiecką gałąź kurzhaarów: żelazna kurtyna ograniczyła dostęp niemieckich hodowców do godnych przedstawicieli rasy. W związku z tym hodowcy musieli przywrócić liczbę kurzhaarów z Pomocą tych psów, które były do ich dyspozycji.

W 1948 roku angielski klub Kynologiczny zarejestrował rasę, odnosząc ją do przyjaciół. Dwadzieścia lat później kurzhaary stały się jednymi z najczęstszych psów myśliwskich. Nawet na początku XXI wieku rasa ta zajmowała szesnastą pozycję na liście AKC.

Rosja nie była wyjątkiem, a także uległa urokowi kurzhaarów. Myśliwi docenili uniwersalne cechy robocze rasy, które pozwalają polować na każdą zwierzynę. Jednak teraz kurzhaarowie są w dużej mierze nawiązywani jako oddani i aktywni przyjaciele. Popularność łowiectwa zniknęła, a wraz z nią potrzeba szybkiego towarzysza z doskonałym wyczuciem. Niezmienna pozostaje tylko chęć kurzhaarów do igraszki na świeżym powietrzu i zadowolenia właściciela prawidłowo wykonanym ćwiczeniem.

Wideo: Kurzhaar

Wygląd kurzhaara

Kurzhaar odnosi się do dużych ras psów. Jest złożony z wdziękiem i atletycznie. Ciało zwierzęcia ma silną muskulaturę, ale jednocześnie wydaje się lekkie. Każdy szeroki i harmonijny ruch kurzhaara podkreśla jego szlachetność.

Różnica wzrostu między samcami i samicami jest znikoma. Zgodnie ze standardem FCI wysokość w kłębie wynosi odpowiednio 62-66 cm i 58-64 cm. Określono również kryteria dotyczące masy ciała. Samce ważą 29-32 kg, a suki 20-27 kg.

Głowa i czaszka

Rozmiar i objętość głowy kurzhaara odpowiada wymiarom i wygląda harmonijnie. Ma wyraźne kontury i suchą strukturę. Podczas badania zwierzęcia pod pewnym kątem zauważalny jest klinowy kształt głowy. Kości czaszki są stosunkowo szerokie i nadają jej lekką okrągłość. Guzek z tyłu głowy jest umiarkowanie wyraźny. Wyraźne łuki brwiowe kontrastują z płytkim rowkiem na czole.

Pysk

Wydłużony i bardzo szeroki pysk kurzhaara delikatnie zwęża się w kierunku nosa. Bardziej spiczaste u suk, natomiast samce wyróżniają się"garbem". Stop jest wygładzony; nos lekko wystaje. Jego płat jest zabarwiony na brązowo, czarno (u czarnoskórych lub czarnych osobników) lub beżowo (u białych psów). Dopuszczalna jest również pigmentacja marmuru. Usta są nieskrzydłe, ale tworzą fałd w kącikach ust.

Uszy

Płaskie, wiszące uszy psa są umieszczone wysoko i szeroko od siebie. Mają zaokrąglone końcówki, które docierają do kącików ust kurzhaara. Stanowią "złoty środek": niezbyt cienki lub mięsisty. Przednia część uszu przylega do policzków zwierzęcia, chyba że jest w stanie wzbudzonym.

Oczy

Oczy kurzhaara są ustawione ukośnie, różnią się średnimi rozmiarami. Powieki ściśle przylegają, tworząc Owalny krój. Tęczówka oczu jest zabarwiona ciemnobrązowym odcieniem (u młodych zwierząt – jasnym).

Szczęki i zęby

Silne szczęki zwierzęcia tworzą zgryz nożycowy. Zęby "siedzą" pionowo, siekacze ściśle się zamykają. Dostępna pełna formuła dentystyczna.

Szyja

Szyja kurzhaara jest dość długa, aby wtopić się w wygląd psa. Płynnie się rozszerza i ustawia pod kątem 40°. Wygina się w górnej części, ma wypukły kark. Skóra na gardle nie zwisa.

Obudowa

Kurzhaar ma Muskularne plecy, więc procesy kręgosłupa nie są wyczuwalne. Zad jest nachylony w kierunku ogona, dość szeroki i długi. Pierś kurzhaara jest głęboka i rozwinięta. Stawy łokciowe znajdują się na poziomie umiarkowanie długiego mostka. Żebra tworzą sklepienie. Dolna linia jest gładko zakrzywiona, przechodząc w stonowany brzuch.

Ogon

Zwęża się w kierunku końcówki, będąc grubym u podstawy. Postawiony wysoko, zatrzymany o 50% za udział kurzhaara w polowaniu. Podczas ruchu ogon jest trzymany poziomo, ale zwisający pionowo, gdy zwierzę jest spokojne.

Kończyny przednie

Kończyny znajdują się pod ciałem psa, równolegle do siebie. Skośne, Muskularne łopatki ściśle przylegają do klatki piersiowej, tworząc kąty 100°z ramionami. Łokcie znajdują się głęboko pod tułowiem, tworząc niewielką szczelinę. Proste przedramiona wyróżniają się mocnym kręgosłupem i muskulaturą. Piastów. Łapy mogą być owalne lub okrągłe. Palce kończą się pazurami i szorstkimi podkładkami.

Kończyny tylne

Cechą charakterystyczną są wyraźne kąty stawów. Uda kurzhaara są bardzo muskularne i szerokie. Podudzia na swojej długości dwukrotnie przekraczają śródstopie. Te ostatnie przechodzą w równolegle ustawione łukowate łapy. Palce są zebrane, zakończone mocnymi pazurami. Poduszki są szorstkie.

Sposób poruszania się

Kurzhaar porusza się zamaszysto, odpychając tylnymi łapami i umiarkowanie wyrzucając przednie. Podczas chodzenia i biegania pies zachowuje dumną postawę. Chodzenie - jednoczesne wyrzucanie tylnych lub przednich kończyn-jest niedopuszczalne.

Wełna

Rasa charakteryzuje się krótką i sztywną sierścią, która równomiernie pokrywa ciało. Długość włosów na ciele zwierzęcia sięga 1,5-2 cm, a głowa i uszy psa pokryte są bardziej miękką i krótszą (do 1 cm) sierścią.

Kolor

Standard przewiduje następujące kolory kurzhaara:

• Biały z brązową plamką;
• Kawa z osiadaniem;
• Kawa nakrapiana;
• Solidna kawa;
• Kawowo-PEG;
• Czarno-biały.

Im ciemniejszy kolor sierści kurzhaara, tym lepiej.

Możliwe wady

Wśród typowych wad rasy są:

• Brak jednego do dwóch siekaczy lub zębów trzonowych;
• Zbyt grube lub cienkie usta;
• Krótkie lub długie uszy;
• Jasna pigmentacja oczu;
• Wyraźne wygięcie ogona;
• Zbyt głębokie piersi;
• Jednolity biały kolor;
• Lekki garb;
• Skrócony zad;
• Krótki pysk;
• Stopa końsko-szpotawa;
• Zawieszenie.

Dyskwalifikujące wady kurzhaara są następujące:

• Żółty lub zielony kolor tęczówki;
• Zaburzony dymorfizm płciowy;
• Tchórzliwość lub agresywność;
• Niedokus lub przekąska szczęki;
• Powiększona formuła dentystyczna;
• Płaska i / lub krótka szyja;
• Nierozwinięta Klatka piersiowa;
• Ostry podbrzusze;
• Jednolity biały kolor;
• Falisty Typ wełny;
• Prostokątny stop;
• Wnętrostwo.

Zdjęcie kurzhaara

Postać kurzhaara

Rasa Niemiecki Kurzhaar jest wyjątkowy pod każdym względem. To nie tylko wspaniały myśliwy, ale także uderzająca ilustracja przysłowia: "pies jest najlepszym przyjacielem człowieka". Kurzhaarowie są mocno przywiązani do swojej rodziny i nie lubią zostawiać właściciela na długi czas. Czytanie książki, kąpiel lub po prostu gotowanie obiadu – przygotuj się na to, że zwierzę będzie aktywnie uczestniczyć w każdej aktywności.

Warto zauważyć, że silne oddanie kurzhaara może również stanowić problem. Pozostając sam przez długi czas, pies nie przegapi szansy na zajęcie się zniszczeniem mebli lub wielogodzinnym wyciem pod drzwiami mieszkania. Wybierz inną rasę, jeśli planujesz zostać do późna w pracy.

Brak terminowej socjalizacji sprawi, że Kurzhaar będzie nieśmiały i tchórzliwy. Pies może przez długi czas unikać nowych członków rodziny, ale w końcu przywiązuje się do nich. Ta sama cecha charakteru dotyczy również obcych. Kurzhaar nie wykazuje agresji wobec obcych; wręcz przeciwnie, pies jest zabawny i przyjazny (ale z umiarem). Z tego powodu przedstawiciele rasy nie są najlepszą opcją dla ochrony. Zwierzę podniesie głośne szczekanie, zauważając obcego, ale nie będzie w stanie odsłonić kłów i chronić powierzonego mu terytorium.

Jeśli szukasz aktywnego i zabawnego przyjaciela dla dziecka, zwróć uwagę na kurzhaara! Te psy świetnie dogadują się z dziećmi i są gotowe bawić się z nimi do upadku, znosząc sporadyczne szturchnięcia lub zbyt mocne uściski. Nie należy jednak zostawiać małego dziecka samego ze zwierzęciem. Pomimo wdzięcznego wyglądu kurzhaary są wystarczająco silne i mogą przypadkowo powalić dziecko.

Przedstawiciele rasy, z wyjątkiem słabo uspołecznionych, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi. Te psy nie są niczym niezwykłym, że chcą zademonstrować swoją wyższość i zająć miejsce alfa w prowizorycznym stadzie. Jedynym wyjątkiem są samce, które mogą wyzywająco warczeć na siebie podczas ustalania relacji.

Możesz zostawić kurzhaara samego z kotem lub innym psem, jeśli uważasz go za kompetentnie wychowanego. Należy jednak unikać towarzystwa królików, ozdobnych szczurów i innych małych zwierząt. Nie możesz zagwarantować, że instynkty łowieckie nie obudzą się w najbardziej nieodpowiednim momencie. Pies potraktuje Twojego zwierzaka jako zabawkę lub zdobycz – a strata stanie się nieunikniona.

Kurzhaary to bardzo energiczne i aktywne zwierzęta. Ta cecha pochodzi z ust wszystkich właścicieli psów. Zapewnij swojemu zwierzakowi codzienną aktywność fizyczną przez kilka godzin. Jednocześnie spokojny spacer nie wystarczy: Kurzhaar lubi rozciągać łapy i dlatego woli zwiedzać okolicę bez restrykcyjnej smyczy.

Logiczne jest założenie, że ta rasa nie zawsze dogaduje się w ciasnych mieszkaniach. Kurzhaary są bardziej odpowiednie do trzymania w prywatnych domach z przestronnymi dziedzińcami. Ogrzewana Budka, przepyszne jedzenie i możliwość biegania po swoich "domenach" o każdej porze dnia sprawią, że Twój zwierzak będzie najszczęśliwszy na świecie! Ograniczając wolność i aktywność kurzhaara, otrzymasz niezrównoważonego psa o niestabilnym zachowaniu i zachwianym zdrowiu.

Zabierając zwierzę na przestronne podwórko, pamiętaj, aby odciąć wszystkie drogi ucieczki. Kurzhaarowie uciekają z domu, przestrzegając naturalnych pragnień zbadania nieznanego zapachu. Psy nie zatrzymają nawet ogrodzenia. Z łatwością wykonają kopanie, a nawet przeskoczą przeszkodę-wszystko, aby osiągnąć cel. W tym przypadku rozwinięta inteligencja kurzhaara nie jest godnością, ale problemem. Pies może opracować szczegółowy plan ucieczki nawet z ogrodzonego terenu, więc nie zostawiaj zwierzaka bez opieki. Oczywiście zwierzę znajdzie drogę do domu, ale lepiej nie ryzykować swojego czworonożnego przyjaciela.

Wychowanie i szkolenie

Kurzhaar to jedna z najmądrzejszych i najłatwiejszych do wyszkolenia ras psów. Ważne jest, aby przestrzegać podstawowych zasad – a wtedy szkolenie zwierzaka nie będzie wyczerpującym testem.

Wbrew opinii, że szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, w przypadku kurzhaara nie należy się spieszyć. Od pierwszego dnia szczeniaka w domu Poświęć trochę czasu na nawiązanie z nim przyjaznego kontaktu. Przedstaw dziecku nowych ludzi, zwierzęta, zapachy, otoczenie – a wtedy dorośnie zrównoważony i posłuszny.

Zasady treningu kurzhaara – " od łatwych do trudnych "i"wszystko na raz". Brzmi sprzecznie, ale w rzeczywistości łatwo. Zaleca się zacząć od podstawowych poleceń i przejść do bardziej skomplikowanych. Jednocześnie powtórz to, czego już się nauczyłeś ze swoim zwierzakiem: kurzhaarowie zwykle zapominają o tym, co wcześniej robili z hukiem.

Pomimo faktu, że przedstawiciele tej rasy rzadko wykazują upór, są bardzo wymagający w szkoleniu. Musisz być liderem dla swojego zwierzaka, w przeciwnym razie twoje słowa pozostaną bez reakcji. Kurzhaarowie mają już tendencję do odwracania uwagi od procesu szkolenia, wyczuwając ciekawy zapach i chcąc znaleźć jego źródło. Ta nieuwaga pogarsza się tylko wtedy, gdy pies nie uważa cię za bezwarunkowego przywódcę.

Nie należy trzymać się jednego planu podczas szkolenia zwierzęcia. Kurzhaar szybko znudzi się monotonnymi zajęciami, a staniesz przed ścianą obojętności i niechęci do wykonywania poleceń. Przejmij kontrolę nad sytuacją i przygotuj zestaw różnorodnych ćwiczeń, aby zwierzę mogło w pełni pokazać swoje dane intelektualne i fizyczne.

Jeśli nie planujesz uczyć psa polowania, zastąp te konkretne polecenia bardziej znanymi czynnościami. Bieganie z przeszkodami i ściganie frisbee to najlepsze opcje dla kurzhaara. Jednocześnie ważne jest, aby wyjaśnić, że nadal musisz zdobyć nagrodę. To tylko umocni Twoją pozycję głowy rodziny w oczach kurzhaara.

Opieka i utrzymanie

Ponieważ Kurzhaar należy do ras psów krótkowłosych, nie wymaga regularnej pielęgnacji. Pielęgnacja sierści zwierzęcia ogranicza się do czesania jej raz lub dwa razy w tygodniu. Użyj rękawicy do masażu lub sztywnej szczotki z włosia. W okresie sezonowego obfitego linienia zaleca się częstsze przeprowadzanie zabiegu.

Kąpiel nie znajduje się na liście obowiązkowych zajęć. Wystarczy kąpać kurzhaara raz w miesiącu lub w razie potrzeby. Częste "dni kąpieli" pociągną za sobą utratę zdrowego połysku sierści i jej tłustej powłoki, która działa jako bariera przed obfitym zanieczyszczeniem. Użyj specjalnych szamponów dla psów lub wypróbuj "czyszczenie na sucho". Pomoże to Twojemu zwierzakowi zachować atrakcyjny wygląd. Po kąpieli kurzhaara uważaj na brak przeciągów. Zwierzę może się przeziębić (szczególnie zimą).

Kurz i brud często gromadzą się w uszach psa: nie tylko po polowaniu, ale także po aktywnym spacerze – dlatego też wymagają opieki. Uszy kurzhaara powinny być czyste i suche. Aby osiągnąć ten wynik, uzbrój się w wacik lub patyczek. Jako pomoc użyj specjalnych rozwiązań, które można znaleźć w sklepach zoologicznych. Zaleca się codzienne czyszczenie uszu, aby zapobiec chorobom zakaźnym i stanom zapalnym.

Do pielęgnacji oczu wystarczy wacik i" mocny " zaparzacz do herbaty. Ostrożnie usuń wszelkie wydzieliny. Nadmierne łzawienie i kwaśne oczy są alarmującymi dzwonkami do lekarza weterynarii.

Energiczni i aktywni kurzhaarowie szlifują pazury w naturalny sposób, ale nie powinieneś rezygnować z zdobywania pazurów dla dużych ras. Raz w miesiącu "pomóż" swojemu zwierzakowi skrócić pazury, aby nie powodowały dyskomfortu. Wygładź ostre krawędzie pilnikiem do paznokci i regularnie smaruj opuszki łap olejem roślinnym-a zwierzę na pewno ci podziękuje (choć w psim "języku").

Zęby kurzhaara wymagają nie mniej opieki. Procedurę higieniczną należy wykonywać dwa razy w tygodniu za pomocą specjalnej pasty i pędzla. Odpowiednia jest również nasadka na palec. Ważne jest, aby przyzwyczaić psa do higieny od szczenięcia, wtedy twój zwierzak nie będzie warknął w odpowiedzi na procedury i będzie zadowolony z możliwości ponownego spędzenia czasu z właścicielem.

Kurzhaar to rasa myśliwska, która wymaga określonej diety, w szczególności białka zwierzęcego w dużych ilościach. Może to być gotowane mięso pokrojone na kawałki. Równie ważne są podroby i chrząstki. Szczenięta powinny jeść pokarmy bogate w wapń: mleko, twarożek, kefir. Dzięki nim dziecko wyrośnie ze zdrowymi zębami i kośćmi. W wieku trzech miesięcy należy zmniejszyć ilość produktów mlecznych.

W diecie kurzhaara warto włączyć owsiankę gotowaną w bulionie (z wyjątkiem jęczmienia perłowego). Należy pamiętać, że dodawanie soli jest wysoce niepożądane. Rozcieńczyć świeży smak owsianki produktami zawierającymi błonnik: dynia, cukinia, marchew.

Nie karm zwierzaka:

• Owoce z pestkami;
• Rodzynki i winogrona;
• Kości rurkowe;
• Ciasto drożdżowe;
• Czosnkiem i cebulą;
• Mięsem mielonym;
• Surowe jajka;
• Tłuste mięso;
• Przez rybę rzeczną;
• Słodycze;
• Grzybami.

Szczenięta do sześciu miesięcy muszą być karmione pięć razy dziennie, podając małe porcje. Po sześciu miesiącach liczba karmień zmniejsza się do trzech. Kurzhaar musi mieć stały dostęp do wody pitnej. Użyj wody butelkowanej lub z kranu, pozwalając jej wstępnie zaparzyć przez 6-8 godzin.

Zdrowie i choroby kurzhaara

Rasa charakteryzuje się wytrzymałością i silną odpornością, więc psy rzadko przeszkadzają właścicielowi swoim złym samopoczuciem. Jednak niektóre choroby występują najczęściej u kurzhaarów. Wśród nich:

• Dysplazja stawów;
• Infekcje ucha;
• Brak jodu;
• Skręt jelit;
• Piroplazmoza;
• Odwrócenie powiek;
• Padaczka;
• Czerniak;
• Zaćma;
• Artretyzm;
• Zapalenie ucha.

Liczba chorób genetycznych u kurzhaarów jest niewielka w porównaniu z innymi rasami psów. Wyjątkiem jest choroba von Willebranda-choroba związana z krwią.

Jak wybrać szczeniaka

Jeśli chcesz zostać właścicielem zdrowego i harmonijnie rozwiniętego dziecka, nie kupuj go od hodowców o wątpliwej reputacji. Nie idź na targi ptaków, goniąc za niską ceną. Te oszczędności w przyszłości zostaną przelane na stałe wizyty w klinice weterynaryjnej.

Specjalistyczne żłobki to miejsce, w którym warto wybrać się w poszukiwaniu kurzhaara. Zwróć uwagę na płeć dziecka: samce są bardziej krnąbrne i kochające wolność. Ucieczka spod nosa właściciela nie stanowi dla nich problemu. Samce są gorzej wyszkolone z powodu uporu, ale wszystko zależy od charakteru konkretnego psa. Suki są bardziej lojalne i czułe, rzadko mają ochotę pójść za nieznanym zapachem i opuścić "dom ojca".

Idealny wiek do nabycia szczeniaka kurzhaara to 2-6 miesięcy. Psychika dziecka jest już dość stabilna i nie będzie żadnych problemów z przystosowaniem się do nowej rodziny. Przed zapoznaniem się z miotem poproś hodowcę o pokazanie rodziców. Ich wady najczęściej znajdują odzwierciedlenie w potomstwie.

Wybierając przyszłego zwierzaka, zwróć uwagę na najbardziej zabawnego i aktywnego szczeniaka. Lśniąca sierść, dziarskie Oczy, umiarkowana otyłość – wszystko to są pośrednie oznaki, że dziecko nie dostanie się do kliniki weterynaryjnej następnego dnia. I oczywiście nie zapomnij słuchać własnego serca: nigdy cię nie zawiedzie!

Zdjęcie szczeniąt kurzhaara

Ile kosztuje Kurzhaar

Od niepamiętnych czasów Kurzhaar był jedną z najdroższych ras – głównie ze względu na wspaniałe instynkty myśliwego. Teraz ceny są bardziej demokratyczne. Pies klasy pet będzie kosztował przyszłego właściciela w $150 - $250. Za plemienny Kurzhaar trzeba będzie zapłacić od $300 do $400. jeśli chodzi o okazy wystawowe, cena nie ma granic. Dolna granica zaczyna się na poziomie $600 i więcej. Pomyśl o tym, czego oczekujesz od przyszłego zwierzaka-i działaj! W każdym razie nabyty Kurzhaar stanie się Twoim najlepszym i najbardziej oddanym przyjacielem.