Bull Terrier

Historia rasy Bull Terrier

Historia bulterierów ma swoje korzenie w średniowieczu i jej "krwawej torbie" – bezlitosnych walkach zwierząt ze sobą. Pragnienie łatwego zysku zjednoczyło biednych i szlachtę: Zakłady na zwycięzcę osiągnęły zawrotne wyżyny. Ta brutalna rozrywka zyskała szczególną popularność w Anglii, gdzie do XIX wieku była uważana za sport narodowy.

Prześladowanie byków przez psy cieszyło się powszechnym uznaniem. Pierwszy krwiożerczy pokaz, który odbył się w Stamford, pochodzi z 1209 roku. Wtedy organizatorzy zdali sobie sprawę: do walki z bykiem najlepiej nadają się karłowate rasy, które będą w stanie niepostrzeżenie okrążyć zwierzę i przyczepić kły do jego niezabezpieczonego nosa. Psy nie otworzyły szczęk nawet w momencie, gdy oszalały z bólu byk podrzucił głowę do góry. Zwierzęta wykazywały nie mniejszą asertywność w walkach z dzikami i niedźwiedziami.

Popularność brutalnej rozrywki rosła z każdym rokiem. Nawet najbardziej obskurna angielska Wioska mogła pochwalić się obecnością dołu Bojowego, w którym codziennie przelewano krew więcej niż jednego zwierzęcia. Najbardziej wściekłe, najszybsze i najsilniejsze psy zostały wypuszczone na arenę, w przeciwnym razie pokaz nie był spektakularny i żywy. Wielu było gotowych zapłacić porządną sumę za szczególnie rozgoryczony egzemplarz średniej wielkości: jego zwycięstwo z nawiązką zwróciłoby koszty i pozwoliło właścicielowi się wzbogacić. Tak więc częstymi" gośćmi " walk byli przodkowie buldogi Amerykańskie , które słynęły z odwagi i nietypowej dla psów siły.

Nie wiadomo, jaki los czekałby uczestników krwawego przedstawienia, gdyby nie ustawa wydana w 1835 r., która zabraniała otwierania dołów bojowych i wykorzystywania zwierząt w tak przewrotny sposób. Jednak ludzka chciwość znalazła tutaj lukę. Korzystając z faktu, że prawo zabraniało tylko walk między dużymi zwierzętami, organizatorzy postanowili przestawić się na nękanie wyłącznie psów. Po pierwsze, te przedstawienia wymagały mniej wysiłku, pieniędzy i czasu. Po drugie, obecność ras bojowych jest łatwiejsza do ukrycia przed przedstawicielami prawa niż utrzymanie bydła.

Ponownie wybuchła fala zainteresowania hodowców zwartymi zwierzętami. Buldogi ze względu na swoją niezdarność nie mogły zapewnić widzom spektakularnej walki, a organizatorzy programu rozrywkowego nie chcieli stracić pieniędzy. W tym czasie rozpoczęto prace nad hodowlą nowej rasy, która zachowałaby dawną zaciekłość, ale nieznacznie zmniejszyła się, stając się bardziej dziwaczna i zwinna. Aby to zrobić, hodowcy entuzjastów skrzyżowali teriera z buldogiem staroangielskim. Pierwszy był ceniony za czujność i zwinność, drugi za wytrzymałość, wytrwałość i siłę. W wyniku hodowli pojawiła się nowa rasa – Buhl and Terrier-która idealnie nadawała się do udziału w podziemnych walkach. Te psy były nazywane gladiatorami ze względu na ich gotowość do walki do zwycięskiego końca w celu uzyskania aprobaty właściciela (i oczywiście przybył na prowizoryczną torbę).

Sława twórcy pierwszych Bull terrierów należy do Jamesa Hinxa – angielskiego hodowcy, który od 1850 roku rozpoczął pracę nad doskonaleniem rasy. Mężczyzna planował poprawić wygląd Buhl and terrierów, czyniąc je bardziej wyrafinowanymi. W 1862 roku na Wystawie Psów w Birmingham Hinks przedstawił wynik swojej płodnej hodowli, która miała arystokratyczny wygląd, ale zachowała walory brzydkich przodków.

Przedsiębiorcza żyła Jamesa skłoniła go do przekonania, że zainteresowanie opinii publicznej krwawymi walkami psów nie trwa wiecznie, a zatem nieestetyczne rasy bojowe są skazane na wyginięcie. Tylko szlachetny wygląd zewnętrzny dawał im upiorną nadzieję na dalsze istnienie. Hinks, w towarzystwie innych hodowców, postanowił kontynuować hodowlę psów. Tym razem Buhl and terriery zostały skrzyżowane z kilkoma rasami jednocześnie: białym terierem staroangielskim (obecnie uważanym za wymarły), buldogiem, chartem, dalmatyńczyk a nawet Scottish Collie .

Tak powstał elegancki i dynamiczny pies o śnieżnobiałym kolorze, który wciąż charakteryzował się mocną budową przodków, ale miał bardziej wyrafinowane cechy. Aby uniknąć pomyłek z krępymi Bull & terierami, James Hinks nadał nowej rasie inną nazwę, Bull Terrier. Zwierzęta te natychmiast zdobyły miłość wielu angielskich hodowców psów. Od tego czasu uważano za modne trzymanie tych czworonożnych arystokratów, którzy słynęli z rozwiniętej inteligencji i fenomenalnej wytrzymałości.

Warto zauważyć, że hodowcy Buhl and terrierów traktowali psy Jamesa z przymrużeniem oka. Ich zdaniem atrakcyjny wygląd zwierząt nie mógł zapewnić doskonałych cech bojowych. Hinks zaproponował zakład i wystawił jednego ze swoich Bull terrierów – sukę o imieniu Puss – przeciwko Bull and terrierowi. Ten ostatni poniósł druzgocącą porażkę, a Hinks otrzymał pudełko szampana i nagrodę pieniężną.

W 1864 roku dwa bulteriery – ukochane zwierzęta Jamesa – zrobiły furorę na kolejnej wystawie psów. Odegrało to ważną rolę w dalszym rozprzestrzenianiu się rasy na całym świecie. Angielscy koloniści, wojskowi i migranci rzadko opuszczali Anglię bez towarzyszenia śnieżnobiałemu przyjacielowi. W 1885 roku Bull Terrier został uznany przez amerykańską organizację kynologiczną AKC, a trzynaście lat później na terenie Stanów Zjednoczonych pojawił się pierwszy klub miłośników tej ekstrawaganckiej rasy. W 1917 roku uznano bulteriera nowoczesnego typu. Stał się mężczyzną o imieniu Lord Gladiator.

Historia rasy nie zakończyła się na tym. Hodowcy bulterierów musieli stawić czoła wielu nowym wyzwaniom. Tak więc w 1985 r. rozważono i podpisano ustawę, która zabraniała zatrzymywania uszu psów. To prawie wpłynęło na popularność rasy: teraz jej przedstawiciele nie wyglądali tak atrakcyjnie. Na szczęście hodowcy znaleźli sposób na hodowanie bulterierów z naturalnie stojącymi uszami.

Równie niebezpieczne dla rasy była odmowa uznania kolorowych psów-wynik krzyżowania bulterierów i amstaffy . Zwycięstwo spotted bules na wystawie w Anglii było rezonujące: wtedy wielu hodowców szemrało przeciwko jednogłośnej decyzji sędziów. Według hodowców hodowla bulterierów z punktami negatywnie wpłynie na linię zwierząt o białym kolorze. Jednak to właśnie ten niewypowiedziany protest prawie zniszczył rasę.

Ponieważ tylko osobniki, które nie miały kolorowych psów, były dopuszczone do hodowli, Pula genów Bull terrierów z czasem zubożała. Ponadto wiele zwierząt zaczęło wykazywać wady genetyczne odległych przodków-staroangielskich białych terierów: głuchotę i niemożność potomstwa. Do 1950 roku liczba chorych psów osiągnęła krytyczny poziom. Stało się to impulsem do uznania kolorowych przedstawicieli rasy.

Dwadzieścia lat później pierwsze bulteriery pojawiły się na terytorium Rosji i już w latach 90.XX wieku zyskały zawrotną popularność. Niestety, wina niedoświadczonych hodowców sprawiła, że psy te stały się coraz bardziej tykającą bombą zegarową, gotową w każdej chwili odsłonić kły i złapać gardło sprawcy.

Wideo: Bull Terrier

Wygląd bulteriera

Bull Terrier odnosi się do średnich ras psów o muskularnej i mocnej budowie. Jednocześnie suki wyglądają bardziej wyrafinowane niż samce. Tak więc ich wysokość w kłębie wynosi odpowiednio 53 i 56 cm. Dopuszczalne jest niewielkie odchylenie w mniejszej (dla suk) lub większej (dla samców) stronie.

Jeśli chodzi o masę zwierzęcia, osiąga ona średnio 23-32 kg.

Głowa i czaszka

Głowa Bull terriera jest nisko osadzona i ma jajowaty kształt. Jest to zauważalne podczas badania psa z przodu. Ma jednolitą strukturę bez wgłębień i wypukłości, dość wydłużoną i mocną. Pochyła czaszka jest zaokrąglona, z wyjątkiem przestrzeni między uszami zwierzęcia.

Pysk

Mocny pysk Bull terriera jest opuszczony, jego głębokość jest w stosunku 1:3 do wysokości psa w kłębie. Stop jest wygładzony i tworzy tak zwany profil rzymski. Duży płatek nosa jest lekko pochylony w dół i zabarwiony na czarno. Suche usta ściśle przylegają do szczęk, dzięki czemu pies nie wygląda na brylasty.

Uszy

Uszy Bull terriera charakteryzują się średnim rozmiarem i dopasowaniem do siebie. Jednocześnie same "Trójkąty" są cienkie i stojące. Zwierzę trzyma je pionowo-zwłaszcza jeśli jest zaniepokojone.

Oczy

Wąskie oczy są ustawione wysoko i ukośnie, dzięki czemu ich kształt wydaje się trójkątny. Pigmentacja tęczówki powinna być czarna, dozwolony jest ciemnobrązowy odcień. Zwróć uwagę, że odległość od oczu do tyłu głowy jest znacznie mniejsza niż do nosa. Powieki są suche i zabarwione na czarno.

Szczęki i zęby

Bull Terrier jest właścicielem prawidłowego zgryzu nożycowego. Standard przewiduje ciasną przekąskę lub bezpośredni zgryz po trzecim roku życia zwierzęcia. Żuchwa jest bardziej rozwinięta i silniejsza. Równe i mocne zęby ściśle przylegają do dziąseł.

Szyja

Muskularna szyja psa jest dość długa, rozszerza się od głowy do kłębu. Zakrzywiona łukiem, linia karku jest wyraźna. Skóra nie tworzy fałd, przez co szyja wygląda na suchą.

Obudowa

Przedstawiciele tej rasy są bardzo zwarci. Szeroka klatka piersiowa ma zaokrąglone i elastyczne żebra. Mocne Kłąb płynnie przechodzi w krótkie i proste plecy z zarysowanymi mięśniami. Brzuch jest napięty i tworzy krzywą w górę wraz z linią klatki piersiowej. Zad psa jest umiarkowanie skośny pod kątem 30-35 stopni. Schab jest skrócony, ma przekrój kwadratowy.

Ogon

Krótki ogon Bull terriera jest osadzony w zagłębieniu zadu. Zwęża się od podstawy do końcówki. Pies zawsze trzyma go poziomo.

Kończyny przednie

Długość kończyn dorosłego zwierzęcia odpowiada głębokości klatki piersiowej. Wyglądają równolegle i prosto, gdy oglądają Bull terriera z przodu. Płaskie i szerokie łopatki wraz z mocnymi ramionami tworzą kąt 90 stopni. Łokcie są odwrócone ściśle do tyłu i ściśle przylegają do klatki piersiowej. Krótkie śródręcza są ustawione pionowo i przechodzą w zwarte, zaokrąglone łapy z wygiętymi palcami.

Kończyny tylne

Podobnie jak przednie, tylne kończyny są proste i równoległe do siebie. Uda Muskularne i szerokie. Kąt kolan jest wyraźny. Mocne golenie są dobrze rozwinięte. Suche stawy skokowe Bull terriera wyróżniają się dobrze zdefiniowanymi kątami. Krótkie i masywne śródstopie kończą się małymi łapami z ciasno stłoczonymi palcami.

Sposób poruszania się

Przedstawiciele rasy idą łatwo i swobodnie, każdy krok psa jest elastyczny i pewny siebie. Kończyny poruszają się równolegle do siebie, ale przesuwają się w kierunku linii środkowej, gdy zwierzę biegnie. Przednie nogi Bull terriera zajmują znaczną przestrzeń, a tylne poruszają się swobodniej.

Wełna

Prosta i krótka sierść psa ma zdrowy połysk. Bardzo twardy w dotyku;" zmiękcza " tylko zimą, kiedy zwierzęta mają mały podszerstek.

Kolor

Standard rasy zapewnia kilka opcji kolorów bulteriera:

• Biały;
• Rude;
• Czarny;
• Czerwony;
• Tygrys;
• Trójkolorowy.

Piasek lub niebieski kolor wełny jest wysoce niepożądany.

Możliwe wady

Najmniejsze odchylenie od standardu jest uważane za wadę. Najczęściej spotykane:

• Wysoko postawiony i / lub długi ogon;
• Niepełna pigmentacja warg i płatków nosa;
• Pobudliwość i nieśmiałość;
• Słabo rozwinięte mięśnie;
• Wyraźne kości policzkowe;
• Wypukła linia grzbietu;
• Prosty zgryz.

Dyskwalifikujące wady bulteriera obejmują:

• Piaskowa, Cielista lub różowa pigmentacja nosa;
• Przewaga białego odcienia u kolorowych psów;
• Niezstąpienie jednego lub dwóch jąder;
• Punkty na białej sierści;
• Wysokość w kłębie jest mniejsza niż 35,5 cm;
• Przekąska i niedokus;
• Niebieski kolor oczu;
• Heterochromia;
• Głuchota.

Zdjęcie dorosłego bulteriera

Charakter bulteriera

Przedstawiciele rasy wyróżniają się bardzo dobrodusznym usposobieniem. Jednak w Warunkach niepiśmiennej socjalizacji i wszelkiej zachęty do agresji Bull Terrier z pewnością pokaże swoje instynkty. W takim przypadku będziesz właścicielem "broni białej" - niesamowicie inteligentnego i wytrzymałego psa o mocnym uścisku i silnych mięśniach.

Na szczęście badania amerykańskiej organizacji ATTS sugerują, że tylko 10% bulterierów jest potencjalnie niebezpiecznych dla ludzi. Pozostałe psy nie przypominają już swoich odległych przodków-krwiożerczych gladiatorów walczących dołów. Odpowiednio wychowane bulteriery są uosobieniem życzliwości i niezłomnej radości.

Te psy chcą się bawić i bawić przez wiele dni. Zabierając Fidget do domu, przygotuj się na regularne i długie spacery. W przeciwnym razie zwierzak poczuje się nieszczęśliwy i sam znajdzie sposób na zabawę. Jeśli nie chcesz poświęcać kapci lub tapicerki sofy, wybierz się z bulterierem do najbliższego parku. Ulubione zabawki zwierząt rozjaśnią wspólny wypoczynek.

Wynika z tego, że przedstawiciele rasy czują się świetnie w prywatnym domu, gdzie mogą w każdej chwili rozciągnąć łapy i nie powodować oburzenia innych. Mieszkanie Bull terriera w mieszkaniu jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy możesz zapewnić swojemu zwierzakowi różnorodne ćwiczenia fizyczne. Poranne biegi, zabawa z frisbee, jazda na rowerze-we wszystkich przypadkach zwierzę stworzy wspaniałe towarzystwo!

Przyjrzyj się bliżej innym rasom psów, jeśli planujesz spędzić znaczną część dnia w pracy. Bulteriery nie tolerują dobrze samotności. Jeśli zdecydujesz się zostawić zwierzaka za zamkniętymi drzwiami, przygotuj się, aby wrócić do domu i odkryć, że jest całkowicie ugryziony. Ponadto sąsiedzi najwyraźniej nie będą zadowoleni z nerwowego wycia, które nie ucichnie przez kilka godzin.

Pomimo wspaniałych instynktów bulteriery rzadko są dobrymi strażnikami. Psy nie mają wrodzonej agresji wobec człowieka, więc czekasz na alarmujące szczekanie, gdy zbliża się nieznajomy tylko w skrajnym przypadku. Nawet dla obcych zwierzęta są bardzo przyjazne. Jeśli jednak sprawa przybędzie nieoczekiwany i niebezpieczny obrót, śnieżnobiały arystokrata natychmiast zapomni o swoich manierach i rzuci się, aby chronić właściciela przed sprawcą.

Bull Terrier dobrze dogaduje się ze wszystkimi członkami rodziny, a dla dzieci wcale nie jest lepiej znaleźć nianie. Pies chętnie bierze czynny udział we wszystkich grach i psikusach, ale nie spuszczaj wzroku ze swojego zwierzaka: może nie obliczyć swojej siły i przypadkowo popchnąć dziecko. Biorąc pod uwagę masę i mocną muskulaturę Bull terriera, nawet lekkie pchnięcie może przynieść odwrotny skutek. Ponadto nie zapominaj, że zwierzęta nie lubią, gdy ktoś je dokucza, prowokuje lub zabiera zabawki. Naucz swojego zwierzaka, aby był bardziej tolerancyjny i" dzielił się " – w ten sposób zaoszczędzisz sobie niepotrzebnych problemów.

Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się rozwiniętym instynktem pościgu, dzięki czemu mogą gonić psa lub kota, który znalazł się w zasięgu wzroku. Z tego samego powodu bull terriery nie zawsze dogadują się z innymi zwierzętami. Niektóre psy tolerują czworonożnych braci, ale nie warto kusić losu. Lepiej odmówić trzymania ozdobnych ptaków i gryzoni.

Rasa Bull Terrier jest bardzo krnąbrna, ale chętnie przyjmie twoją troskę i uczucie. Nawiąż przyjazny kontakt ze swoim zwierzakiem-i nigdy nie znajdziesz przyjaciela bardziej oddanego niż twój pies!

Wychowanie i szkolenie

Ponieważ bull terriery wyróżniają się niezależnym (nawet upartym) usposobieniem i rozwiniętą inteligencją, wychowanie i szkolenie zwierzaka będzie wymagało od ciebie dużo siły i cierpliwości. W takim przypadku kroki należy podjąć od pierwszego dnia pojawienia się psa w domu. Terminowa i kompetentna socjalizacja to gwarancja, że otrzymasz zarządzanego i przyjaznego zwierzaka. Przedstaw swojemu Bull terrierowi nowe miejsca, ludzi, rzeczy, zapachy, doznania – a w przyszłości nie zareaguje agresywnie na zmianę scenerii.

Twoim zadaniem jest zajęcie pozycji lidera w prowizorycznej paczce i trzymanie się jej co minutę. Dociekliwy umysł psa będzie chciał poszerzyć granice tego, co jest dozwolone, a jeśli znajdzie luz w twojej "zbroi", z pewnością skorzysta z pominięcia. Reaguj stanowczo na gwałtowne zachowanie Bull terriera, ale jednocześnie nie okazuj okrucieństwa swojemu zwierzakowi. Krzyki, chamstwo i bicie sprawią, że pies będzie zamknięty i rozgoryczony, a wkrótce nie zostaniesz uznany za właściciela i najlepszego przyjaciela. Powiedz o swoim niezadowoleniu surowym tonem, ale bądź szczery: zwierzę doskonale łapie fałszywe nuty iw tym przypadku po prostu nie traktuje twoich słów poważnie.

Szkolenie Bull terriera zajmie więcej niż miesiąc. Przedstawiciele tej rasy mają bardzo rozproszoną uwagę, więc będziesz musiał stale utrzymywać zainteresowanie. Zajęcia nie powinny być monotonne i długie, w przeciwnym razie zwierzę się nudzi i pomyśli o czymkolwiek innym niż wykonywanie poleceń. Zauważyłeś, że uwaga psa zmieniła się na inną? Ulubiony przysmak zmusi Bull terriera do zaprzestania unoszenia się w chmurach i powrotu do procesu szkolenia.

Ćwicz ze zwierzęciem w stanowczy i spokojny sposób, nie zapominając o chwaleniu go za posłuszeństwo. Szybka interwencja i korekta zachowania sprawią, że Bull Terrier będzie oddanym towarzyszem. Osoby o łagodnym charakterze lepiej wybierają inną, mniej dominującą rasę psów.

Opieka i utrzymanie

Bull Terrier odnosi się do ras psów, które są bardzo bezpretensjonalne w opiece. Krótka sierść zwierzęcia wymaga cotygodniowego czesania (nie więcej niż trzy razy). Aby usunąć włosy, użyj szczotki ze sztywnym włosiem, ale na okres linienia lepiej jest zdobyć specjalną rękawicę do pielęgnacji. Znacznie ułatwi pielęgnację sierści Twojego zwierzaka. Przedstawiciele rasy topią się dwa razy w roku: jesienią i wiosną.

Zapomnij o regularnych zabiegach wodnych: bulteriery ich nie potrzebują. Kąpać zwierzaka, gdy sierść jest zabrudzona, używając szamponu dla psów o łagodnej formule. Jednak wystarczy wytrzeć ciało Bull terriera gąbką lub ręcznikiem. Chcesz nadać wełnie zdrowy połysk? Uzbrój się w zamsz i chodź nim po włosach. Efekt nie potrwa długo!

Nie powinieneś kąpać bulteriera po spacerze (oczywiście, jeśli nie wybrałeś się na zwiedzanie wiejskiej drogi podczas ulewy). Wystarczy umyć łapy pod bieżącą zimą. Aby uniknąć pęknięć na suchej powierzchni poduszek, posmaruj je olejem roślinnym. Ta zasada pielęgnacji bulteriera jest szczególnie ważna w sezonie zimowym, kiedy chodniki są posypane solą i odczynnikami.

Regularnie sprawdzaj oczy i uszy zwierzaka: pomoże to zapobiec rozwojowi chorób zakaźnych na czas. Aby usunąć nagromadzoną wydzielinę w kącikach oczu, zaleca się stosowanie specjalnego płynu, który można znaleźć w sklepach zoologicznych. Jeśli chodzi o pielęgnację małżowin usznych, wycieraj je raz w tygodniu wilgotnym wacikiem.

Ponieważ bull terriery są bardzo aktywnymi psami, które potrzebują regularnych i długich spacerów, ich pazury zwykle same się szlifują. Jednak nadal zaleca się zakup Obcinarki do pazurów i przycinanie pazurów raz w miesiącu, aby uratować zwierzę przed dyskomfortem.

Równie ważna jest pielęgnacja jamy ustnej Bull terriera. Konieczne jest poświęcenie czasu raz w tygodniu na szczotkowanie zębów zwierzęcia za pomocą pasty dla psów. Jeśli chodzi o urządzenia, możesz kupić dyszę na palec lub zrobić to ze zwykłą szczoteczką do zębów.

Zwróć uwagę, że przedstawiciele rasy są podatni na alergie od ukąszeń owadów. Z tego samego powodu zaleca się traktowanie wełny bulteriera specjalnymi środkami na pasożyty zewnętrzne. Możesz użyć tabletek, sprayu lub kropli. Jako" ciężka artyleria " odpowiedni jest kołnierz, którego efekt jest zauważalny tylko przy długotrwałym noszeniu.

Dieta Bull terriera jest zwykle budowana w dwóch kierunkach: sucha karma premium lub naturalna żywność. Połączenie tych dwóch opcji jest obarczone problemami z układem trawiennym psa. Wybierz karmę, biorąc pod uwagę wiek i wagę swojego zwierzaka. Tak więc szczeniak potrzebuje więcej minerałów i witamin niż dorosły.

Karmiąc zwierzę naturalnym pokarmem, będziesz musiał samodzielnie przemyśleć zbilansowaną dietę. Dobrym pomysłem jest skontaktowanie się z kliniką weterynaryjną w celu uzyskania porady na temat witamin dla Twojego Bull terriera.

Wśród produktów obowiązkowych wyróżnia się:

• Surowe chude mięso (wstępnie zalane wrzącą wodą);
• Jaja przepiórcze (nie więcej niż jedno na tydzień);
• Olej roślinny (codziennie 1 łyżeczka);
• Podroby wołowe lub drobiowe;
• Gotowane ryby morskie bez kości;
• Kasza gryczana i ryżowa;
• Kefir i niskotłuszczowy twarożek;
• Warzywa sezonowe.

Zabronione jest włączanie do diety:

• Ryby rzeczne w dowolnej formie;
• Pikantne i słone potrawy;
• Wyroby wędzone;
• Tłuste mięso;
• Słodycze;
• Pieczenie.

Staraj się trzymać harmonogramu karmienia. Napełnij miskę po spacerze i pozostaw na 10-15 minut: w tym czasie Bull Terrier zje tylko tyle, ile potrzebuje. Zwierzę musi mieć stały dostęp do świeżej wody. Zaleca się stosowanie butelkowanego lub przepływowego (po osiadaniu przez 7-8 godzin).

Zdrowie i choroby bulteriera

Przedstawiciele rasy nie wykazują specyficznych wad genetycznych, ale psy są najczęściej narażone na pewne choroby. Wśród nich:

• Zwichnięte rzepki i łokcie;
• Odwrócenie lub odwrócenie powiek;
• Hipoplazja krtani;
• Dysplazja stawów;
• Zwężenie aorty;
• Wysypka skórna;
• Padaczka;
• Głuchota.

Dorosłe zwierzę ma duże ryzyko zachorowania na raka. Szczenięta mogą cierpieć na rzadką chorobę-śmiertelne zapalenie skóry.

Kupując Bull terriera, nie zapominaj, że cienka skóra psa jest bardzo wrażliwa, więc spacer w letnim upale jest obarczony oparzeniami słonecznymi. Ostrożnie odsuń komary od zwierzaka: nawet jedno ugryzienie może wywołać pokrzywkę i silne swędzenie.

Jak wybrać szczeniaka

Najlepszym miejscem do zdobycia Bull terriera jest hodowla specjalizująca się w hodowli tej rasy. Tylko tutaj otrzymasz zaszczepione dziecko z dobrym rodowodem. Nie przegap okazji, aby lepiej poznać rodziców przyszłego zwierzaka: ich zachowanie pozwoli Ci zrozumieć, czego możesz oczekiwać od swojego Bull terriera w przyszłości.

Zwróć uwagę na warunki dla szczeniąt. Miejsce powinno być dobrze ogrzewane, a dzieci powinny znajdować się z dala od możliwych przeciągów. Wybierz najbardziej zabawnego i aktywnego zwierzaka i dokładnie go zbadaj. Przede wszystkim zaleca się sprawdzenie słuchu: ze względu na strukturę głowy i uszu bulteriery często cierpią na głuchotę. Dziecko powinno być umiarkowanie dobrze odżywione i zadbane.

Optymalny wiek do zakupu szczeniaka Bull terriera to 2,5-3 miesiące. W takim przypadku otrzymasz zrównoważone i zdrowe dziecko, które nie jest już zależne od matki i jest gotowe poznać świat pod twoim wrażliwym kierunkiem.

Zdjęcie szczeniąt Bull terriera

Cena bulteriera

Cena Bull terriera zależy od klasy szczeniaka. Aby wziąć udział w wystawach, musisz kupić zwierzaka klasy pokazowej. Kategoria Brid nadaje się do hodowli. Jeśli szukasz przyjaciela dla duszy, wystarczy kupić psa klasy Pet. Średnio angielski arystokrata kosztuje w $500 – $600. Potomstwo od wielokrotnych zwycięzców wystaw kosztuje $800 i więcej.