american staffordshire terrier

Historia rasy American Staffordshire Terrier

Chęć kontemplowania brutalnych i krwawych scen była obserwowana przez człowieka od niepamiętnych czasów. Średniowieczni Anglicy nie byli wyjątkiem, którzy lubili się bawić, organizując walki psów z bykami, niedźwiedziami i dzikami. Najczęściej do tych celów używano buldogów i mastifów. Problem polegał na tym, że psy tych ras były bardzo duże i niewystarczająco zwinne, przez co często ginęły od kopyt lub rogów wściekłych przeciwników.

Chęć "modernizacji" walorów psów zmusiła właścicieli do podjęcia pracy hodowlanej. Teriery okazały się najlepszym kandydatem do krzyżowania z buldogami: psy są aktywne, zwinne i, co ważne, bardzo inteligentne. Tak więc na samym początku XIX wieku pojawiły się bulteriery , które doskonale łączyły najlepsze cechy ras poprzedników. Po zakazie walk z bykami, które angielski parlament przyjął w 1835 r., modne stały się walki psów, a uzasadniona "terierowanie" rasy pozwoliło uzyskać fenotyp, który najlepiej pasował do tego celu. Odmiany nazwy rasy-Staffordshire terrier, pit bull terrier-stopniowo przekształcały się i utrwaliły w jednej nazwie Angielskiej gałęzi "Staffordshire Bull Terrier".

Angielscy migranci, którzy rzucili się do Ameryki po zwycięstwie północy nad południem w wojnie domowej, przywieźli na kontynent dużą liczbę zwierząt. Brutalne walki psów, w tym czasie zakazane już na Wyspach mglistego Albionu, zyskały w Nowym Świecie szczególną popularność. Głównym kierunkiem prac hodowlanych pozostawał rozwój i utrwalenie cech bojowych psów. United Kennel Club, założony pod koniec XIX wieku w stanie Michigan, wybrał rozwój i doskonalenie rasy pit bull terrier jako główny obszar swojej działalności. Wyhodowane tu psy nie tylko brały udział w walkach, ale także z powodzeniem były wykorzystywane do ochrony domów, gospodarstw rolnych, polowań na wilki.

Jednocześnie coraz głośniej słychać było głosy tych miłośników zwierząt, którzy nie podzielali pasji do walk psów i zwracali większą uwagę na prace wystawowe. Zajęli się opracowywaniem standardu i ulepszaniem wyglądu zewnętrznego Pitbulla. W rezultacie uzyskano psa, który wygląda bardzo podobnie do pit bull terrier , ale całkiem nadaje się do"spokojnego życia". Nazwano ją Staffordshire Terrier i pod tą nazwą rasa została uznana przez American Kennel Club w 1936 roku. Doprowadziło to do podziału hodowców na dwa obozy. Niektórzy rejestrowali swoje zwierzęta wyłącznie jako walczące Amerykańskie pitbulle, inni preferowali Staffordshire terriery i całkowicie nie uznawali Pit Bull terrierów.

FCI w maju 1971 r.oficjalnie zarejestrowało amstaffy w swoim rejestrze pod numerem 286. W następnym roku American Kennel Club zmienił nazwę rasy na "american staffordshire terrier", podkreślając w ten sposób, że gałęzie mają pewne różnice – "Amerykanin" jest średnio o 8 cm wyższy w kłębie i 5 kg cięższy niż "Anglik".

Pierwsze amstaffy dotarły do Rosji w latach 80.ubiegłego wieku i bardzo szybko zyskały popularność. Wysoki popyt spowodował, że pozbawieni skrupułów hodowcy nie zawracali sobie głowy kontrolowaniem wyglądu powstałych psów ani ich odporności psychicznej. To jest powód, dla którego Staffordshire terriery stały się uważane za "zabójcze psy". Taka zła sława spoczywa całkowicie na sumieniu właścicieli, którzy albo przez głupotę i nieudolność, albo świadomie wychowali agresywne i okrutne psy. Dziś trend się odwrócił, staffordowie pewnie zajmują niszę psów do towarzystwa.

Wideo: american staffordshire terrier

Wygląd amstaffa

American Staffordshire Terrier to silny pies o dobrze rozwiniętej kości i wyraźnej atletycznej muskulaturze.

Wysokość samców w kłębie wynosi 46-48 cm, suki 43-46 cm, Masa ciała wynosi odpowiednio 25-30 kg i 22-25 kg.

Głowa

Średniej długości, ale bardzo obszerny i szeroki. Czaszka jest prawie płaska, szeroka między uszami, prawie kwadratowa. Guz potyliczny jest słabo zaznaczony. Przejście od kufy do lekko wypukłego czoła jest wyraźnie widoczne. Kufa jest średniej długości, stosunek do długości czaszki wynosi 1: 1. Mięśnie żucia, policzkowe i ciemieniowe są wytłoczone, gęste. Usta zakrywają szczęki, ale nie wyglądają na Obwisłe.

Nos

Płat jest czarny, raczej duży z dobrze otwartymi nozdrzami.

Szczęki

Szczęki American Staffordshire Terrier są bardzo mocne, mocne, gęste.

Uszy

Znajdują się wysoko i szeroko. Amstaffy mogą mieć opcje zarówno ostrych i krótko przyciętych, jak i nieskupionych uszu. Ta ostatnia opcja jest oceniana wyżej, jeśli muszle są naturalnie krótkie i stoją bardzo stabilnie na chrząstce (tak zwana "róża").

Oczy

Dostarczone nisko i szeroko rozstawione, Okrągły kształt. Kolor tęczówki jest ciemny. Powieki są pigmentowane.

Zęby

Zęby American Staffordshire Terrier są duże, białe. Siekacze na dolnej szczęce są ułożone liniowo. Zgryz nożycowy.

Szyja

Mocny, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, równomiernie rozszerza się w kierunku kłębu. Długość-średnia. Nie obserwuje się fałd ani opadania.

Kłąb

Kłąb amstaffa jest wyraźnie zaznaczony, muskularny, z płynnym przejściem do linii grzbietu. Łopatki są długie, przyciśnięte do tyłu.

Plecy

Krótka, prosta, linia nieco obniża się do zadu. Muskulatura jest dobrze rozwinięta.

Zad

Lekko ścięty, umiarkowanie zaokrąglony. Szeroki i muskularny.

Klatka piersiowa

Szerokie i głębokie, żebra zaokrąglone.

Ogon

Ogon amstaffa jest prosty i krótki. Ustawiony nisko, lekko zwężający się ku końcowi. W stanie podniecenia trzyma się prosto.

Kończyny

Kończyny przednie widziane z przodu są równoległe i proste, ustawione szeroko. Występuje umiarkowana wysoka prędkość. Kręgosłup jest mocny, muskulatura jest wytłoczona i Atletyczna. Łokcie są skierowane ściśle do tyłu i przyciśnięte do ciała.

Tylne kończyny amstaffa, oglądane z tyłu, są proste i równoległe, z dobrze rozwiniętą (ale nie nadmiernie) muskulaturą. Kąty stawów są dobrze zdefiniowane.

Łapy

Łukowate, nie duże, okrągłe i zebrane.

Wełna

Sierść american staffordshire terrier jest krótka, umiarkowanie Gruba, twarda w dotyku, ściśle przylegająca do ciała. Prosty i błyszczący wygląd.

Kolor

Monochromatyczny-kremowy do Czarnego, ale nie Biały, a także dwukolorowy, Cętkowany, pręgowany lub srokaty. Białe znaczenia są możliwe, jeśli stanowią nie więcej niż 20% wysokości koloru amstaffa.

Płeć psa jest wyraźnie widoczna w jego wyglądzie.

Możliwe wady

Wszelkie odchylenia od standardu w zależności od ich nasilenia można uznać za wady lub wady.

Dyskwalifikujące wady amerykańskich terierów Staffordshire obejmują: wnętrostwo, cielisty kolor nosa, wypaczoną dolną szczękę, przekąskę, głuchotę, długi lub przycięty ogon, jasne oczy, a także ruch chodzenia.

Zdjęcie amstaffa

Postać american staffordshire terrier

Jeśli mówimy o charakterze amstaffa, to prawie nie ma jeszcze rasy psów, której charakter opisywałby tak różnorodne, a czasem zupełnie przeciwne epitety.

Niezawodny, inteligentny, oddany, obdarzony sporą zabawą, a nawet odrobiną figlarności, zrównoważony i wytrwały – tak mówią miłośnicy rasy o Staffordshire. Agresywny i złośliwy-taką ocenę oceniają krytycy rasy. Ale te ostatnie cechy charakteru są związane w prawie wszystkich przypadkach albo z nieudolnym, albo z edukacją mającą na celu kształtowanie negatywnych cech.

Każdy, kto chce mieć takie zwierzę, powinien zdecydowanie zrozumieć, że american staffordshire terrier jest bardzo potężnym psem o wyraźnych cechach stróżujących i bojowych. Do końca będzie chronić nie tylko członków rodziny, w której mieszka, ale także integralność powierzonego jej terytorium przed wszelkimi ingerencjami. Dzięki takim zadatkom odpowiednio wychowany amstaff będzie wykazywał agresję tylko wtedy, gdy poczuje się zagrożony z zewnątrz. Intuicja psa jest tak silna, że czasami wydaje się, że czyta w myślach twojego nieżyczliwego. Staffordshire Terrier atakuje bardzo często bez "wypowiedzenia wojny". Szczekanie i warczenie są dla mięczaków. Pies walczy do całkowitego zwycięstwa, prawie niemożliwe jest jego powstrzymanie. W sytuacjach "szczytowych" jest to całkowicie dopuszczalne, ale w życiu codziennym takie zachowanie może przynieść wiele problemów, dlatego bardzo ważne jest prawidłowe wychowanie i umiejętna socjalizacja psa. Wyjaśniając szczeniakowi, że wszyscy członkowie Twojej rodziny są jego przyjaciółmi, z czasem zyskasz kochającego, uważnego i oddanego przyjaciela.

Początkowo jednym z zadań przy hodowli rasy Staffordshire Terrier było uzyskanie psa najlepiej przystosowanego do pełnienia funkcji opiekuna rodziny. Wspólny język z amstaffem z łatwością znajdą ludzie w różnym wieku. Dla dzieci pies stanie się delikatną uważną opiekunką, która cierpliwie zniesie wszystkie figle dzieci. Ale nadal nie warto zostawiać psa samego z bardzo małymi dziećmi.

American staffordshire terrier w spokojnym środowisku domowym może być najsłodszym stworzeniem, które stara się rozweselić i zadowolić swojego właściciela pod każdym względem. Ale autorytet tego ostatniego powinien być niekwestionowany, a tylko wystarczająco doświadczony właściciel może poradzić sobie z tak silnym duchem i ciałem psa. Aby kontrolować amstaffa i zarządzać jego naturalnymi instynktami, jedno pragnienie nie wystarczy – nie można obejść się bez profesjonalnej wiedzy i umiejętności.

Wychowanie i szkolenie

American Staffordshire Terrier to pies, którego wychowanie i szkolenie w żadnym wypadku nie powinno być dozwolone. Od pierwszego dnia pojawienia się szczeniaka w Twoim domu musisz jasno zrozumieć całą odpowiedzialność, którą wziąłeś na siebie, zakładając tę konkretną rasę.

Najważniejsze na pierwszym etapie jest prawidłowe zorganizowanie socjalizacji zwierzęcia. Możesz rozpocząć natychmiast po zakończeniu "kwarantanny szczepień". Zwróć szczególną uwagę na zapoznanie malucha z innymi zwierzętami. Mały niuans-w tym celu lepiej wybrać najbardziej dobroduszne i czułe zwierzęta (prawdopodobnie znasz je na swoim podwórku lub w pobliżu). Szczeniak jest bardzo ciekawy i ważne jest, aby miał tylko miłe wspomnienia z nowych znajomych, ponieważ strach, którego doświadczył, zostanie zapamiętany na długo i ostatecznie przekształci się w agresję. Co zaskakujące, mały amstaff może nawet zapamiętać rasę swojego sprawcy. W przyszłości jest to obarczone problemami.

Często właściciele Staffordshire Terrier, wychowując zwierzaka, uciekają się do dwóch skrajności. Albo zezwalają na wszystko, albo zabraniają wszystkiego. Oba są błędne. W pierwszym przypadku, gdy pies dorośnie, na spacerach z nim będziesz wyglądać, delikatnie mówiąc, ciekawie. Widok gospodarza na próżno próbującego powstrzymać potężnego amstaffa, który wyrywa się ze smyczy (nawet z pokojowymi celami), jest po prostu żałosny. W drugim przypadku wyhodujesz tchórza. A od tchórzostwa do złośliwości - jeden krok. A kiedy twój ulubieniec to zrobi – nikt nie wie.

Oczywiście niektórzy uważają american staffordshire terrier za niebezpiecznego psa. Musisz być przygotowany na to, że podczas spacerów reakcja przechodniów może nie zawsze być odpowiednia. Nie wdawaj się w kłótnie i wyjaśnienia w podwyższonych tonach, pies poczuje twoją agresję i pomyśli, że twój przeciwnik jest niebezpieczny. Konsekwencje takiej oceny sytuacji nie są trudne do przewidzenia. Najlepszym wyjściem jest przejście z zachowaniem wszystkich norm pokojowego współistnienia.

Poza tym wychowanie amstaffa nie różni się niczym od interakcji z psami innych ras. Musisz to zrobić od pierwszego dnia pojawienia się dziecka w domu. Zasada jest bardzo prosta. Mówi:"to, co jest możliwe – zawsze jest możliwe; to, co nie jest możliwe – nie jest możliwe pod żadnym pozorem". Co jest dobre, a co złe, należy tłumaczyć cierpliwie i wytrwale, ale w żadnym wypadku nie stosując przemocy i kar, nie zmieniając zasad gry.

Nie rozpieszczaj swojego zwierzaka przynajmniej, dopóki nie rozwiniesz u niego trwałego stereotypu behawioralnego.

Amstaffowie są bardzo bystrzy i dobrze wyszkoleni. Najlepsze wyniki można osiągnąć odwiedzając specjalne miejsca.

I ostatnia rzecz: nie musisz wychowywać potwora z psa. Fajniejszy niż "cool Walker" nie sprawi, że będziesz. Nie zamieniaj zwierzaka w narzędzie do asertywności.

Opieka i utrzymanie amstaffa

Amstaff jest psem bezpretensjonalnym, a przestrzeganie prostych zasad pozwoli uniknąć wielu problemów lub przynajmniej je zminimalizować.

Począwszy od szczenięcia, należy systematycznie, w ustalonym czasie, przeprowadzać działania zapobiegawcze w celu zwalczania pasożytów. Leczenie pcheł, kleszczy, odrobaczania odbywa się za pomocą specjalnych preparatów dobranych w zależności od wieku i wagi psa. Szczepienie to kolejna procedura, która jest bardzo potrzebna i której w żadnym wypadku nie należy lekceważyć. Oznaczenia wszystkich szczepień muszą być koniecznie wpisane do paszportu weterynaryjnego american staffordshire terrier.

Pielęgnacja sierści zwierzęcia jest prosta. Do czesania używa się specjalnej szczotki, która nie tylko usuwa martwe włosy, ale także dobrze masuje skórę. Do codziennych zabiegów higienicznych można użyć wilgotnych chusteczek (najlepiej bezzapachowych i hipoalergicznych) lub po prostu wytrzeć zwierzę zwilżonym w wodzie czystym ręcznikiem. Ale często nie zaleca się kąpieli american staffordshire terrier. Może to zaszkodzić zarówno skórze, jak i sierści psa. Nie zapomnij o konieczności stosowania specjalnych żeli i szamponów przeznaczonych dla tej rasy.

Przycinaj pazury psa co miesiąc. Amstaffy nie lubią robić "manicure", więc lepiej będzie, jeśli właściciel przeprowadzi tę manipulację. Tak, a mycie zębów specjalną szczotką również nie można ufać nieznajomemu. Nie zapomnij monitorować czystości uszu i stanu płatków nosa. Suchość i pęknięcia w tym miejscu wskazują na problemy zdrowotne u psa.

American Staffordshire Terrier jest psem z natury dość aktywnym, więc bądź przygotowany na spędzanie z nim wystarczająco dużo czasu.

Jeśli chodzi o karmienie, należy podkreślić kilka ważnych punktów.

• Silny szkielet wymaga zwiększonej zawartości "materiału budowlanego" w pożywieniu – wapnia, dlatego witaminy zawierające ten pierwiastek muszą być koniecznie obecne w diecie Staffordshire Terrier.
• Mięso powinno dominować w menu, które można podawać zarówno gotowane, jak i surowe. Nie zaleca się stosowania wyłącznie suchej karmy.
• Ilość jedzenia powinna być odpowiednia zarówno dla wieku i płci, jak i kondycji fizycznej psa.
• Dieta amstaffa powinna zawierać twarożek, mleko, jajka na twardo. Zaleca się dodawanie warzyw do owsianek i zup. Przydatne są Mączka mięsno-kostna i kości (tylko nie rurkowe).
• Szczenięta muszą być szczególnie dobrze karmione, aby aktywnie zyskały masę mięśniową.

Zdrowie i choroby american staffordshire terrier

American Staffordshire Terrier to rasa o dobrym zdrowiu. Te psy są aktywne i odporne. Istnieje jednak wiele chorób, na które mają pewną skłonność.

Przede wszystkim może to dotyczyć dysplazji stawów biodrowych. Problem jest powszechny u prawie wszystkich dużych psów. Nie oznacza to wcale, że wszystkie amstaffy cierpią na dysplazję, ponieważ wiele zależy od diety, intensywności wysiłku fizycznego, a także predyspozycji genetycznych. Kupując szczeniaka, zapytaj w hodowli o dziedziczność wybranego. Dowiedz się, jak często jego przodkowie mieli tę chorobę, jaki był jej rozwój. Nikt nie powie jednoznacznie, czy twój pies będzie chory, czy nie, ale można sporządzić przybliżoną prognozę na podstawie otrzymanych informacji.

Wzdęcia związane z zaburzeniami trawienia to kolejny problem, który pojawia się u amerykańskich staffordów. Kontaktując się ze specjalistą, dowiesz się, jakie pokarmy należy wykluczyć z diety (lub odwrotnie, dodać), aby znormalizować metabolizm twojego zwierzaka. Prawidłowe odżywianie pomoże uniknąć trudności związanych z otyłością.

Genetycznie amstaffy mogą również przenosić skłonność do reakcji alergicznych na różne bodźce. Najczęściej objawia się zaczerwienieniem skóry i silnym swędzeniem. W większości przypadków środek można dokładnie określić tylko w klinice weterynaryjnej.

Choroby oczu – zanik siatkówki i zaćma – mogą również dotyczyć amerykańskich terierów Staffordshire.

Nowoczesna medycyna weterynaryjna pozwala wyleczyć lub przynajmniej zminimalizować skutki bardzo dużej liczby chorób. Ważne jest, aby je wykryć tylko na czas. Uważnie monitoruj stan swojego zwierzaka: jak wygląda jego sierść, czy ma czyste uszy i oczy, jak jest aktywny, czy ma dobry apetyt, czy nie ma problemów z wysyłaniem naturalnych potrzeb. Nie będzie to wymagało nadmiernej siły,ale pożądany efekt z pewnością przyniesie.

Jak wybrać szczeniaka

Zarezerwuj od razu: jeśli chcesz kupić Rasowego amstaffa, opcje targu ptaków lub reklamy w Internecie są zaznaczone natychmiast i bezwarunkowo.

Procedura zakupu w specjalistycznym przedszkolu jest od dawna i dobrze rozwinięta i zdecydowanie powinieneś ją szczegółowo zapoznać, jeśli oczywiście mówimy o miejscu o dobrej reputacji. W takim przypadku ważne jest, aby wiedzieć, że przy zakupie psa lepiej jest zawrzeć formalną umowę. Czasami forma zakupu szczeniaka "na podstawie umowy" oferowana klientom ma szereg niuansów, które mogą naruszać prawa właściciela zarówno do samego psa, jak i jego przyszłego potomstwa.

Trzecią opcją jest samodzielny zakup szczeniaka american staffordshire terrier od doświadczonego i sprawdzonego hodowcy. W takim przypadku eksperci zalecają zwrócenie uwagi na następujące punkty.

• Planując karierę wystawową dla swojego psa, poproś właściciela suki, aby dał ci możliwość obserwowania rozwoju małych dzieci. Najlepiej przyszłe cechy amstaffa pojawiają się po urodzeniu, w trzecim dniu życia i w wieku jednego miesiąca. Jest mało prawdopodobne, że będziesz miał czas, aby zobaczyć dziecko w pierwszym i trzecim dniu, ale warto przyjrzeć się bliżej miesięcznikowi. W wieku trzydziestu dni mały american staffordshire terrier jest dokładną miniaturową kopią tego, co może z niego wyrosnąć, jeśli przestrzegane są wszystkie zasady i warunki hodowli psów tej rasy. Nie traktuj poważnie opowieści o tym, że wady widoczne w tym wieku można naprawić za pomocą masażu, specjalnej diety lub "tańca z tamburynami".
• Szczenięta american staffordshire terrier, które mają dużo białego koloru, mogą nie być w pełni zabarwione nos, powieki i usta, ale należy koniecznie zaobserwować częściowe zabarwienie. Ostatecznie proces ten kończy się w wieku 8 miesięcy (czasami nieco później). Kolor tęczówki oczu nabiera ostatecznego odcienia później, więc musisz bardzo uważać na jasnoniebieskie oczy, zwłaszcza jeśli szczeniak ma płowo-niebieski lub czerwono-niebieski kolor sierści.
• Sierść szczeniaka powinna być krótka," welurowa", bez łysych plam. Skóra bez owrzodzeń i krost.
• Uszy powinny być czyste, bez nieprzyjemnego zapachu. Oczy są jasne, bez oznak zakwaszenia. Pod ogonem-czysto i sucho.
• Jeśli zauważysz małą przepuklinę podczas badania brzucha-nie zniechęcaj się. Ten problem można rozwiązać za pomocą prostych procedur.
• Szczeniak Staffordshire Terrier w tym wieku powinien ważyć od 2,5 do 5 kg, wyglądać na dość dobrze odżywionego, bez wystających żeber i maklaków. W diecie dziecka, oprócz samego mleka matki, powinny już znajdować się inne potrawy: kefir, płatki zbożowe, rozdrobnione mięso, twarożek.

Ciekawostką jest to, że suka czasami zwraca świeżo zjedzone jedzenie swoim szczeniakom, a maluchy chętnie rzucają się na taką ucztę. Jest to całkowicie normalne i wyjaśnione przez naturalne instynkty. Co więcej, takie zachowanie wskazuje na dobrze rozwinięty instynkt macierzyński, który z dużym prawdopodobieństwem trafi do wszystkich szczeniąt w tym miocie.

Prawie nie kupisz dziecka, które Ci się podoba. Sprzedaż amstaffa jest dozwolona po osiągnięciu przez niego wieku 45 dni i wykonaniu przez właściciela suki obowiązkowych procedur znakowania i wzajemnej oceny. Twoja pierwsza wizyta w przedszkolu będzie miała raczej charakter orientacyjny, ale dokładne przygotowanie się do niej, po zebraniu maksymalnej ilości informacji, będzie całkowicie przydatne.

Zdjęcie szczeniąt amstaffa

Ile kosztuje american staffordshire terrier

Podobnie jak większość innych ras psów, koszt szczeniaka amstaffa zależy bezpośrednio od klasy, do której jest przypisany.

Ceny zwierząt pokazowych, które mają dobre zadatki na udaną karierę wystawienniczą, mieszczą się w zakresie od $250 - $350 i więcej. Gradacja w tym przypadku wiąże się z nazwiskiem rodziców, a także osobistymi skłonnościami szczeniaka, stopniem nasilenia najlepszych cech rasy.

Przedstawiciele klasy brydża są tańsi– $180 - $250. Te szczenięta American Staffordshire Terrier są dość zgodne ze standardami rasy lub mają niewielkie wady. Jest mało prawdopodobne, aby zostali mistrzami, ale są całkiem odpowiednie do hodowli rasy.

Klasa Pit jest najtańsza. Ceny wahają się od $120 do $180. Jeśli nie planujesz zostać hodowcą lub poświęcić czasu i pieniędzy na przygotowanie psa do wystaw mistrzowskich, ale po prostu chcesz mieć zaufanego przyjaciela i obrońcę – Pit class American Staffordshire Terrier jest właściwym wyborem.

Niezależnie od tego, który szczeniak wybierzesz, odpowiedzialność za jego szczęśliwą przyszłość spoczywa całkowicie na tobie.