Miniaturka

Historia rasy miniaturowego pinczera

Pinczer miniaturowy, znany również jako Pinczer karłowaty lub miniaturowy, to rasa, której formacja rozpoczęła się co najmniej dwa wieki temu w Niemczech. Specjaliści nie mają wątpliwości, że dominującą rolę w hodowli rasy należały do krótkowłosych niemieckich pinczerów – psów znanych w Europie od średniowiecza. Słynęli z bezpretensjonalności w utrzymaniu i wszechstronności: służyli jako strażnicy na farmach, mieli sławę doskonałych myśliwych i zwinnych myśliwców gryzoni. Oprócz pinczerów niemieckich zwergpinczery są również nazywane wśród odległych przodków jamnik i lewretek - najsłabsze psy z ich grupy chartów.

Wiadomo, że na początku XIX wieku standardowy Pinczer miał od 45 do 50 cm wzrostu w kłębie, a ich miniaturowe odmiany, które już w 1936 r. nazywano karłowatymi pinczerami gładkowłosymi, charakteryzowały się wzrostem od 35 do 40 cm.

W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęła się celowa hodowla pinczerów, aw 1880 roku pojawił się pierwszy oficjalny standard rasy, opracowany przez niemieckiego kynologa Richarda Strebela. Pięć lat później niemiecki hodowca Joseph Bertha założył Pinczer Club, pod którego auspicjami nastąpił podział pinczerów o różnych powierzchniach na poszczególne rasy.

Pinczery miniaturowe zostały po raz pierwszy pokazane na Wystawie Psów w Stuttgarcie w Niemczech w 1900 roku. W tym czasie poza ojczyzną psy te, nazywane ze względu na niski wzrost zwergpincherami ("Zwerg" w języku niemieckim – "krasnolud"), były praktycznie nieznane. Jednak z czasem rasa zaczęła zyskiwać popularność zarówno w całej Europie, jak i za oceanem. W 1905 roku pierwszy Pinczer karłowaty został odnotowany we francuskiej Księdze stadnej. To prawda, że został scharakteryzowany jako niemiecki gładkowłosy Terier. W Stanach Zjednoczonych, gdzie pinczer miniaturowy zaczął być importowany po I wojnie światowej, rasa pierwotnie należała również do kategorii terierów. W 1929 roku, kiedy American Kennel Club (AKC) oficjalnie zatwierdził rasę pinczerów, powstał również klub pinczerów miniaturowych, którego członkowie wnioskowali o zdefiniowanie najmniejszego ich gatunku AKC w grupie "Pincher (Toy)". W 1972 roku nazwa ta została zmieniona na sformułowanie "pinczer miniaturowy".

Ten mały, ale odważny pies ma obecnie mnóstwo fanów w każdym zakątku planety. W różnych krajach jest często nazywany inaczej w użyciu i sprzedaży, ale od 1955 r.w klasyfikacji ras Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej (FCI) najmniejszy przedstawiciel pinczerów nazywany jest pinczerem miniaturowym.

Wideo: Miniaturka

Wygląd miniaturowego pinczera

Dziś na międzynarodowych wystawach można zobaczyć miniaturki należące do różnych typów w rodzinie. Wynika to z faktu, że hodowla tych psów w wielu krajach opiera się na własnych tradycjach w hodowli tej rasy. Tak więc psy hodowane w USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie charakteryzują się specjalnym, eleganckim sposobem poruszania się. Miniaturowe pinczery pochodzące z Izraela wyróżniają się niemal absolutnym zewnętrznym podobieństwem do miniaturowych Dobermany , mają pewne szerokie, zamiatające ruchy. Niemieckich Aborygenów zawsze można rozpoznać dzięki ich krępości i muskularności, a przedstawiciele Skandynawii są najbardziej zrównoważonymi, spokojnymi i pewnymi siebie osobnikami. Jednak dla wszystkich miniaturowych pinczerów ustalono sztywne granice wzrostu (25-30 cm), Kolory, pewną strukturę ciała.

Obudowa

Pinczer miniaturowy ma wysoką nogę, ale dobrze rozwinięty Kłąb, który jest najwyższym punktem górnej linii, nadaje mu głębokość ciała, dzięki czemu pies nie wygląda na zadarty na nogach. Linia grzbietu jest lekko nachylona od kłębu do podstawy ogona. Klatka piersiowa jest dość szeroka, ma owalny kształt, jej przednia część wyraźnie wystaje do przodu. Krótkie, sprężyste i mocne plecy, mocne, a także krótkie lędźwie nadają miniaturowemu pinczerowi zwarty wygląd, a jego ciało wygląda prawie kwadratowo.

Głowa

Głowa psa jest proporcjonalna do tułowia, ma kształt tępego klina. Przejście od czoła do pyska jest wyraźnie zaznaczone, ale nie ostre. Sam pysk jest nieco krótszy niż czaszka, która jest mocna, podłużna. Grzbiet nosa jest prosty. Nos jest pomalowany na czarno, nozdrza są dobrze rozwinięte. Usta są suche, gładkie, czarne. Ściśle przylegają do szczęk, ich rogi są zamknięte.

Szczęki i zęby

Szczęki miniaturowego pinczera są mocne, zęby białe, mocne, zgryz nożycowy, zamykający się ciasno i mocno. Mięśnie żucia są doskonale rozwinięte.

Uszy

Uszy miniaturowego pinczera są wysoko osadzone. Stojące lub wiszące na chrząstce mają kształt trójkąta (w kształcie litery V). Wewnętrzne krawędzie zwisających uszu powinny przylegać do kości policzkowych. Norma nie mówi, że przycięte uszy są wadą rasy, jednak w krajach, w których obowiązuje zakaz przycinania uszu, psy poddane tej procedurze nie mogą brać udziału w wystawach i mistrzostwach.

Oczy

Są małe, mają kształt owalu, ich kolor jest ciemnobrązowy. Czarne powieki ściśle przylegają do gałki ocznej.

Szyja

Ta część ciała psa jest scharakteryzowana jako sucha, bez zawieszenia, lekko wydłużona. Jest szlachetnie zakrzywiona, co podkreśla dumną naturę miniaturowego pinczera.

Ogon

Ogon pinczera karłowatego jest osadzony wysoko, ale nie można go skierować w stronę głowy. Na wystawach sędziowie mają tendencję do faworyzowania psów, których ogony mają kształt szabli lub półksiężyca.

Kończyny

Charakteryzują się wyraźnie zaznaczonymi kątami wszystkich przegubów i umiarkowanie szerokim rozstawem. Kończyny przednie wyglądają prosto na całą twarz i profil. Przedramiona są dobrze rozwinięte, mięśnie, nadgarstki i śródręcza są mocne, mocne, elastyczne. Kończyny tylne, patrząc z boku, wydają się lekko cofnięte, patrząc od tyłu – równoległe do siebie. Biodra są dość szerokie, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Podudzia są długie i mocne. Stopy miniaturowego pinczera mają zaokrąglony kształt, palce są zamknięte, pazury są krótkie, mocne, pomalowane na czarno. Tylne nogi są nieco dłuższe niż przednie.

Ruch

Pinczer miniaturowy porusza się energicznie, pokazując pewność siebie i siłę. Charakteryzuje się wolnym, wymachującym Ryśkiem z silnym pchnięciem i szerokim wymachem kończyn przednich. Podczas ruchu pies balansuje, a jego plecy pozostają płaskie i stabilne.

W krajach takich jak USA, Wielka Brytania, Kanada najważniejszą naturalną cechą rasy miniaturowego pinczera jest jego chód harzący (hackney-gait). Ta szczególna cecha charakteryzuje się tym, że pies wydaje się bębnić przednimi kończynami w powietrzu. Taki chód pojawia się tylko wtedy, gdy kąt barku jest wyprostowany, w wyniku czego krok przednich kończyn staje się znacznie krótszy niż krok tylny, co zmusza psa do podniesienia przednich nóg wysoko w ruchu, aby nie nadepnąć na nie z tyłu.

Ale standardy FCI nie uznają tego rodzaju ruchu i przypisują go wadom rasy.

Wełna

Pinczer miniaturowy jest właścicielem grubej, błyszczącej, gładkiej wełny. Cofająca się linia włosów nie jest dozwolona.

Kolor

Dzisiaj standard FCI dopuszcza tylko dwa kolory pinczera karłowatego: jeleń lub płowo-czerwony (od czerwonawo-brązowego do ciemnoczerwono-brązowego) i czarnopalczasty (lakierowo-czarny z czerwonymi lub brązowymi podpalaczami). Opalenizny powinny być intensywnie ciemne, wyraźnie zarysowane. Powinny być rozmieszczone w określony sposób: nad oczami, w dolnej części gardła, na śródręczu i łapach, po wewnętrznej stronie tylnych kończyn, pod podstawą ogona. Dwie identyczne, dobrze zdefiniowane podpalacze w kształcie trójkąta powinny znajdować się na klatce piersiowej psa.

Amerykańskie i kanadyjskie organizacje kynologiczne rozpoznają inne kolory pinczerów miniaturowych: czekoladowy, niebieski, izabelowy z podpaleniami.

Wady rasy

• Zbyt ciężka lub wręcz przeciwnie, zbyt elegancka budowa ciała.
• Wydłużony, miękki lub garbaty tył.
• Krótkie nogi lub nadmierne wysokie nogi, wystające do wewnątrz lub na zewnątrz stawy łokciowe.
• Fałdowana skóra na czole.
• Skrócony lub spiczasty, zbyt wąski pysk.
• Zbyt małe lub zbyt duże oczy, ich jasny kolor.
• Długie lub nisko osadzone uszy.
• Rzadka wełna.

Zdjęcie pinczera miniaturowego

Postać miniaturowego pinczera

Pinczer miniaturowy wcale nie martwi się jego małym rozmiarem – jest taki pewny siebie i odważny. Niesamowita aplomba i energia w połączeniu z inteligencją i przebiegłością pozwalają temu maluchowi stać się kluczowym uczestnikiem wszystkich wydarzeń wokół – w domu, na ulicy, na wystawie, czyli wszędzie.

Miniaturka pokazuje swoją miłość i oddanie właścicielowi bardzo emocjonalnie, podczas gdy woli czuć się z nim na równi. Ten pies potrzebuje "pewnej ręki", w przeciwnym razie z pewnością przejawi się w nim wrodzona pasja do dominacji i manipulacji. Jeśli ten przebiegły niepohamowany diabeł zrozumie, że pozwalając sobie na żałosny wygląd, będzie mógł dostać wszystko, czego chce, to jego szaleństwo nie będzie miało granic. Ten pies będzie wykazywał chęć zajęcia jak najwyższej pozycji przy każdej okazji, zarówno w relacjach z ludźmi, jak i podczas komunikacji ze swoimi współplemieńcami, nawet największymi z nich. Aby uniknąć problemów, pinczer miniaturowy należy zabrać na spacer na smyczy.

Pies jest agresywny w stosunku do małych zwierząt, zwłaszcza gryzoni, ptaków, nie faworyzuje kotów. Pokojowe współistnienie między miniaturowymi pinczerami a przedstawicielami rodziny kotów jest możliwe tylko wtedy, gdy zwierzęta domowe były wychowywane razem od najmłodszych lat.

Niezwykle pewny siebie, z doskonałą przyczepnością, mocnymi zębami i błyskawiczną reakcją, miniaturowy Pinczer czuje się jak obrońca rodziny i strażnik. Jeśli ktoś zdecyduje się skrzywdzić swoich właścicieli, pies rzuci się na potencjalnego wroga, zanim zdąży zrealizować swój plan. Jednocześnie układ nerwowy pinczera miniaturowego jest silny, a jego odwaga nie jest lekkomyślna – zawsze trzeźwo ocenia sytuację i swoją siłę.

Pinczer miniaturowy jest stale napędzany pragnieniem aktywności, jest niezwykle dociekliwy, pomysłowy, spostrzegawczy i, jak detektyw, zawsze gotowy do zbadania. Jeśli pies chce podjąć pewne przedsięwzięcie, znajdzie sposób na ucieczkę z dowolnego miejsca, pokonując wszystkie przeszkody w niewyobrażalny sposób. Może z łatwością wspiąć się na stół, parapet, wspiąć się w najwęższą szczelinę. Jego sztuczki zadziwiają swoją kreatywnością, a umiejętność wykonywania różnych oszałamiających sztuczek sugeruje, że wyraźnie lubi rolę klauna: śmiech i uwaga gospodarstw domowych są dla niego prawdziwą nagrodą.

Wychowanie i szkolenie

Obdarzony inteligencją i sprytem, pinczer miniaturowy dobrze nadaje się do treningu. Jednak właściciel powinien poważnie potraktować wychowanie zwierzaka, biorąc pod uwagę charakterystyczne cechy tej rasy: pies nie przegapi okazji, aby po cichu ustanowić własną kontrolę nad procesem szkolenia, jeśli właściciel popełni nawet najmniejszy błąd. Przejaw nadmiernej miłości i przebaczenia podczas wychowywania miniaturowego pinczera jest niedopuszczalny, podobnie jak chamstwo.

Technika treningu powinna opierać się na zasadach spójności i powtarzalności, więc szkolenie miniaturowego pinczera w dyscyplinie, posłuszeństwie i dobrym tonie zajmuje więcej czasu niż praca z większością innych ras. Pies powinien zrozumieć, że właściciel jest spokojny, pewny siebie i stanowczy w swoim zamiarze przyzwyczajenia go do porządku – w tym przypadku z zapałem prawdziwego karierowicza będzie wykazywał gotowość do służby i wykonywania poleceń.

Pinczer miniaturowy z oszałamiającą zwinnością i szybkością opanowuje pociski na poligonie i nie jest mu trudno pokonać przeszkodę, która jest pięciokrotnie większa od jego wzrostu. Takie umiejętności w połączeniu z doskonałą zwinnością sprawiają, że miniaturowy Pinczer jest jedną z najlepszych ras, które wykazują niezwykłe osiągnięcia w zwinności.

Opieka i utrzymanie

Pinczer miniaturowy jest psem do towarzystwa, więc z pewnością musi mieszkać pod jednym dachem ze swoim właścicielem, trzymanie zwierzęcia w zagrodzie jest absolutnie niedopuszczalne. Sam pies będzie się świetnie czuł zarówno w mieszkaniu w mieście, nawet małym, jak iw wiejskim domu: zawsze wymyśli, co zrobić, i nie będzie się nudzić. Właściciele miniaturowego pinczera powinni zrozumieć, że ich niepohamowany zwierzak powinien być w stanie zrealizować swoją aktywność. W przeciwnym razie jego energia nabierze destrukcyjnych form i można zapomnieć o spokojnej atmosferze w domu. Pies - "obywatel" musi być wyprowadzany co najmniej trzy razy dziennie i pożądane jest, aby miał okazję igraszki bez smyczy w odpowiednim miejscu.

Spacerując miniaturowym pinczerem przy złej pogodzie, właściciel musi wziąć pod uwagę kilka punktów. Na przykład mróz tego krótkowłosego psa nie jest straszny, ale pod warunkiem, że będzie stale w ruchu. Ale jeśli podczas spaceru pies złapie zimny deszcz lub deszcz ze śniegiem, należy go podnieść, przykryć, co trzeba, zabrać do domu i dokładnie wysuszyć, w przeciwnym razie może nie tylko przeziębić się, ale także zachorować na choroby nerek i narządów płciowych. Troskliwi właściciele z reguły kupują sezonowe ubrania dla swoich miniaturowych zwierząt - wodoodporne i wiatroszczelne kombinezony.

Mimo że miniaturki okresowo zrzucają, dbanie o ich sierść nie stanie się uciążliwe. Wystarczy raz w tygodniu zapobiegawczo czesać psa specjalną miękką szczotką dla psów gładkowłosych, przydatne będzie okresowe wycieranie jego sierści wilgotną naturalną szmatką. Ogólne mycie zwierzaka można zorganizować, jeśli jest on dość brudny w swoich przygodach.

Dwa do trzech razy w tygodniu pies musi myć zęby, pazury są przycinane raz do dwóch razy w miesiącu.

Apetyt miniaturowego pinczera jest dość umiarkowany, ale w mroźną zimę pies z reguły zaczyna wykazywać niezwykłe zainteresowanie jedzeniem, ponieważ potrzebuje więcej energii. W tym okresie wiele psów przybiera na wadze, co jest bardzo niepożądane. Właściciele nie powinni zmieniać zwykłej diety swojego zwierzaka, ale całkiem właściwe będzie dodanie do niego produktów o wysokiej zawartości białka.

Dorosły pinczer miniaturowy powinien być karmiony dwa razy dziennie, najlepiej o tej samej porze. Jeśli wolisz kupować naturalne produkty dla swojego zwierzaka, pamiętaj, że co najmniej 40% ich objętości powinno stanowić mięso. Wybierz wołowinę i mięso końskie, mięso drobiowe jest bardziej odpowiednie dla szczeniąt. Pożądane jest łączenie produktów mięsnych ze zbożami: owsem, prosem, kaszą gryczaną. Upewnij się, że miska dla psa zawsze zawiera wodę. Nie zapomnij o pokarmach roślinnych. Warzywa można gotować na parze i zrobić sałatkę, doprawiając ją niskotłuszczową śmietaną lub olejem słonecznikowym.

Spośród gotowych karm wybierz produkt premium lub super premium przeznaczony specjalnie dla psów małych ras.

Zdrowie i choroby miniaturowego pinczera

Pinczery miniaturowe wyróżniają się dobrym zdrowiem, ale ta rasa nadal ma skłonność do niektórych chorób. Wśród nich:

• Postępujący zanik siatkówki prowadzący do stopniowego pogorszenia, a nawet całkowitej utraty wzroku;
• Choroba Perthesa lub osteochondropatia głowy kości udowej, której pierwsze objawy (kulawizna, zanik mięśni) mogą pojawić się u szczeniąt w wieku 4-6 miesięcy;
• Padaczka-stan neurologiczny prowadzący do łagodnych lub ciężkich napadów, gdy pies zachowuje się nieodpowiednio;
• Niedoczynność tarczycy-zaburzenie metabolizmu hormonalnego prowadzące do patologii, takich jak łysienie (wypadanie włosów), otyłość, letarg – przebarwienia, piodermia;
• Wrodzone lub nabyte zwichnięcie rzepki jest bardzo powszechną dolegliwością wśród wszystkich małych ras psów.

Jak wybrać szczeniaka

W Rosji wyhodowano doskonałe stado miniaturowych pinczerów, wśród których są mistrzowie Europy i świata, medaliści największych międzynarodowych wystaw. Znalezienie przyzwoitej hodowli, w której można kupić stuprocentowo rasowego szczeniaka wyposażonego w niezbędne dokumenty, nie jest trudne.

Wybierając malucha, zwróć uwagę na to, jak zachowują się wszystkie szczenięta należące do tego samego miotu, jak się ze sobą bawią, jak traktuje je ich matka. Przyjrzyj się bliżej suce: elegancka, zdrowa, uważna matka i dzieci są odpowiednie, a jeśli jest smutna, oschła, ma bolesny wygląd, to jej dzieci najprawdopodobniej zostaną osłabione. Obserwuj karmienie szczeniąt: zdrowe pieski wykazują doskonały apetyt. Wśród wesołego Towarzystwa braci i sióstr wybierz aktywnego, ale nie agresywnego silnego, powinien być ciekawy i gotowy do komunikacji z Tobą.

Powinieneś sprawdzić zgryz małego pinczera miniaturowego, ocenić stan jego zębów, czystość oczu, upewnić się, że pies ma czyste uszy bez wydzieliny wydzielającej nieprzyjemny zapach. Sierść Twojego wybranego powinna być piękna, gładka, błyszcząca, bez łysych plam i łupieżu. Lekkie zadrapania na ciele szczeniaka nie powinny cię przestraszyć-najprawdopodobniej są to konsekwencje gier, ponieważ miniaturki wykazują swój temperament od najmłodszych lat.

Zdjęcie szczeniąt pinczera miniaturowego

Ile kosztuje pinczer miniaturowy

Do tej pory cena szczeniąt miniaturowego pinczera waha się od $100 do $300. Jeśli psy są sprzedawane po niższej cenie, oznacza to, że nie mają rodowodu lub należą do małżeństwa hodowlanego.

Rasowe zdrowe szczenięta ze wszystkimi niezbędnymi dokumentami, ale bez wyraźnych perspektyw wystawowych, kosztują od $100 do $200. Potomkowie Mistrzów rodziców, którym hodowcy będą kontynuować wspaniałą karierę wystawienniczą, będą kosztować więcej.