Doberman

Historia rasy Doberman

Carl Friedrich Luis Dobermann – tak brzmi pełne imię osoby, która stała się twórcą rasy psów tak popularnej w naszych czasach. Pochodzący z małego niemieckiego miasta Alpoda zmienił wiele zawodów, w tym poborcę podatkowego i nocnego policjanta. W tym okresie Karl pomyślał o wyhodowaniu rasy, która w jak największym stopniu odpowiadałaby wymaganiom służbowym. Według Dobermanna taki pies miał być średniego wzrostu, gładkowłosy, harmonijnie łączący cechy intelektualne z czujnością i wytrzymałością fizyczną. Stale odwiedzając wystawy-sprzedaż zwierząt, które regularnie odbywały się w Apoldzie od 1860 roku, wybrał najbardziej odpowiednie zwierzęta do pracy hodowlanej.

W 1880 roku Dobermann wraz z przyjaciółmi kupił mały dom i zaczął ściśle hodować nową rasę. Wkrótce przyszedł pierwszy sukces. Psy Dobermann były chętnie kupowane przez wielu klientów. Dziś trudno jest ustalić, których przedstawicieli ras użyto do hodowli, ponieważ nie prowadzono żadnych zapisów dotyczących postępu i wyników hodowli. Można przypuszczać, że wśród przodków Dobermana były pinczery staroniemieckie, owczarki bosserony, rottweilery . Możliwe, że Manchester black and tan Terrier, Blue Dog, pointer, a nawet Mastif mogli zostawić swój ślad. Najważniejsze pozostaje to, że w rezultacie uzyskano psa o zaskakująco zróżnicowanych i wyraźnych cechach.

Rasa została pierwotnie nazwana pinczerem Turyńskim. Jej udoskonaleniem poważnie zajął się inny mieszkaniec Apoldy, Otto Goeller (Holler). Udało mu się nieco złagodzić zbyt agresywny charakter psa, uczynić go bardziej ugodowym i posłusznym, nie poświęcając w żaden sposób niesamowitych zdolności do ochrony i stróżowania.

Nie obyło się w historii z dobermanami i bez ciekawostek. Sąsiad Goellera tak aktywnie wyrażał swoje niezadowolenie z hałasu i szczekania, które nieustannie dochodziło z domu Otto, że ten ostatni został zmuszony do rozdania większości psów, pozostawiając tylko kilku przedstawicieli nowej rasy. Dało to dodatkowy impuls do jej rozpowszechnienia i przyczyniło się do wzrostu popularności.

W 1894 roku, po śmierci Karla Dobermanna, na pamiątkę jego zasług, rasa została przemianowana na "Doberman Pincher". W 1897 roku w niemieckim Erfurcie specjalnie zorganizowano pokaz i odbyła się oficjalna prezentacja. W 1899 roku powstał Klub "Doberman-Pinczer roku Apolda", a zaledwie rok później, ze względu na ogromny wzrost popularności zwierząt, przemianowano go na "Narodowy Klub Dobermana-pinczera Niemiec". Rasa rozpoczęła triumfalną procesję w Europie, a później na całym świecie.

W Rosji powszechne stosowanie dobermanów miało miejsce na samym początku XX wieku.

W 1949 r.drugie słowo zostało usunięte z nazwy rasy, ponieważ czołowi kynolodzy uznali, że zaliczenie tego psa do grupy pinczerów jest nieprawidłowe.

W lutym 1994 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) wpisała do swojego rejestru pod numerem 143 rasę "Doberman", wskazując Niemcy jako kraj pochodzenia.

Wideo: Doberman

Wygląd Dobermana

Doberman to średniej wielkości pies o mocnym, muskularnym ciele, który harmonijnie łączy szlachetność postawy z wyrazistością i wdziękiem linii. To idealny pies o nienagannej budowie anatomicznej. Po prostu nie można ukryć wad zewnętrznych Dobermana – jest cały w zasięgu wzroku. Zespół mocy, ogromnej energii wewnętrznej z zewnętrzną gracją, a nawet odrobiną wyrafinowania – to pierwsze ogólne wrażenie tej rasy

Wzrost

Wysokość w kłębie samca wynosi od 68 do 72 cm; suki – 63-68 cm odchylenia wysokości w dowolnym kierunku większe niż 2 cm są uważane za znak dyskwalifikujący.

Waga

Waga dorosłego samca waha się w granicach 40-45 kg, suka waży od 32 do 35 kg.

Wygląd

Doberman to średniej wielkości zwierzę o eleganckim wyglądzie, harmonijnie rozwiniętych mięśniach, bez oznak nadmiernej masywności i szorstkości konturów ciała. Pies jest raczej kwadratowy niż wydłużony. Wysokość w kłębie jest w przybliżeniu równa (lub nieco mniejsza) niż długość ciała.

Głowa

Głowa Dobermana jest proporcjonalna pod względem wielkości do ogólnych proporcji. Kształt patrząc z góry przypomina tępy klin. Linia korony widziana z przodu jest równa, Nie opadająca w kierunku uszu. Stop nie jest ostry, ale zauważalny. Mięśnie są dobrze rozwinięte. Nie ma łaskotania.

Pysk

Długość pyska Dobermana jest prawie taka sama jak długość czaszki. Nacięcie w jamie ustnej dociera do zębów trzonowych. Usta otwierają się szeroko. Nos jest szeroki, ale nie wystający. Kolor płata jest czarny lub jaśniejszy w zależności od koloru zwierzęcia. Usta-suche i dobrze przylegające do szczęk. Szczęki-dobrze rozwinięte, szerokie. Zgryz nożycowy.

Oczy

Średniej wielkości owalny kształt. Kolor tęczówki jest ciemny. W brązowych dobermanach dozwolony jest jaśniejszy odcień oczu.

Uszy

Uszy Dobermana są wysoko osadzone. Jeśli są zatrzymane, stoją pionowo. W krajach, w których bańki są zabronione, powinny być średniej wielkości, z przednią krawędzią przylegającą do ucha.

Szyja

Długi, pełen wdzięku, prosty. Bardzo muskularna i silna.

Plecy

Wystający Kłąb daje początek linii grzbietu. Odcinki grzbietowe i lędźwiowe są krótkie, tylko u suk dozwolone są duże wartości wskaźnika wydłużenia. Zad jest zaokrąglony.

Piersi

Wypukły, szeroki z lekko wystającymi żebrami. Dobrze rozwinięta w przedniej części. Głębokość klatki piersiowej powinna wynosić około połowy wzrostu psa w kłębie.

Ogon

Ogon Dobermana jest wysoko osadzony, bardzo krótko obcięty – widoczne są tylko dwa kręgi. Tam, gdzie ta operacja jest prawnie zabroniona, dozwolony jest naturalny ogon.

Przednie nogi

Pionowe, proste, widziane z dowolnego kąta. Muskulatura rozwinięta.

Tylne nogi

Proste, równoległe. Biodra o wyraźnie zaznaczonej silnej muskulaturze.

Łapy

Zarówno przednie, jak i tylne nogi są krótkie, w Kępie. Pazury są ciemne. Palce są łukowate.

Wełna

Sierść Dobermana jest krótka, dość sztywna, gładka i gruba. Równomiernie rozłożona na całym ciele. Pasuje ciasno, nie ma podszerstka.

Kolor

Czarny lub brązowy. Obecność wyraźnie widocznych, z dobrze zdefiniowanymi granicami rdzawoczerwonych podpaleń w niektórych obszarach ciała jest obowiązkowa.

Możliwe wady

Wady rasy obejmują wszelkie odchylenia od wymagań normy.

Znaki dyskwalifikujące to:

• W ogólnym wyglądzie-niedopasowanie wyglądu psa płciowego (samiec w typie suki lub odwrotnie), niebieskie lub żółte (wilcze) oczy, zaburzenia zgryzu i brak zębów;
• W stanie sierści-najwyraźniej wydłużony lub falisty, Rzadki z cofającą się linią włosów, obecność białych plam;
• Z natury – strach, nerwowość i agresywność.

Zdjęcie dorosłego Dobermana

Charakter Dobermana

Zabrałeś Dobermana do swojego domu. Czego można oczekiwać od tego psa, ponieważ opinie na temat rasy czasami różnią się drastycznie. Spróbujmy rozwiązać ten problem.

Najbardziej pojemny charakter zwierzęcia można wyrazić jednym słowem – czujność. Jego "karmą" jest zawsze czujność. Ta nadmierna ostrożność nie jest w żaden sposób wynikiem strachu i zastraszania, jest raczej konsekwencją genetycznie wrodzonej zdolności myślenia w ten sposób, wyniku jego aktywności umysłowej.

Przy podobieństwie postaci każdy pies tej rasy jest osobowością, paradoksalnie.

Wielu specjalistów nazywa Dobermana psem o ludzkim myśleniu, ponieważ jest on bardzo łatwy do wyszkolenia i nigdy nie zapomina wyciągniętych wniosków. Jednak tylko właściciel, który ma wystarczający poziom inteligencji i zrównoważony spokojny charakter, może poradzić sobie z dobermanem, wychować go i wychować.

Aby upewnić się, że Doberman nie jest zwykłym psem, obserwuj go. Czy on śpi, jedzie z Tobą samochodem, bawi się z Twoimi dziećmi? Przyjrzyj się uważnie! Śpi w swoim domu, jeździ na swoim siedzeniu, bawi się z maluchami. Wszystko jest postrzegane przez to niesamowite zwierzę jako osobiste, własne i bezpośrednio odpowiedzialne. Powinien być świadomy wszystkich wydarzeń, które mają miejsce w domu, a Ty, jego zdaniem, zapewniasz mu wszystko, czego potrzebujesz.

Rasa ta została pierwotnie wyhodowana do wykonywania określonych zadań. I zostali wychowani przez oficjalnych dobermanów na zasadzie niekwestionowanego oddania właścicielowi i agresywnej podejrzliwości wobec obcego. Stąd opinia Dobermana jako złego, nieodpowiedniego stworzenia. Jednak hodowcom udało się pozbyć niepożądanych cech przy całkowitym zachowaniu wszystkich cech roboczych, dzięki czemu nowoczesne Dobermany są pełnoprawnymi ulubieńcami rodzinnymi.

W żadnym wypadku nie można, wykorzystując zadatki natury – siłę, brak strachu, szybkość, inteligencję – kultywować "piekła piekła"ze swojego Dobermana. Jedną z najbardziej uderzających cech tego psa jest to, że on sam jest w stanie zrozumieć różnicę między dobrem a złem, a wychowywanie go metodami rozgoryczenia i terroru jest po prostu przestępstwem.

Doberman to kochający i bardzo inteligentny przyjaciel, najwyższej klasy" security", pies, który potrafi uosabiać wszystkie twoje wyobrażenia o idealnym psie!

Wychowanie i szkolenie

Doberman jest jedną z najłatwiejszych do wyszkolenia ras. Ale nie powinieneś myśleć, że możesz wychować dobrze wyszkolonego, dobrze wychowanego psa bez żadnego wysiłku.

Musisz pracować ze swoim zwierzakiem od najmłodszych lat. Przede wszystkim należy wyjaśnić dziecku, kto jest właścicielem domu i przywódcą stada. Nie stając się autorytetem dla zwierzęcia, nigdy nie osiągniesz wyników. Pies jest z natury bardzo inteligentny i nie wykona poleceń właściciela, jeśli nie poczuje swojej wyższości nad sobą.

Dyscyplina, konsekwencja działania i wytrwałość to główne elementy sukcesu w szkoleniu i wychowaniu Dobermana. Musisz jednak cierpliwie dążyć do wykonania swoich poleceń, w żadnym wypadku nie uciekając się do przemocy. Okrucieństwo jest bronią słabych, a twój pies w najlepszym razie przestanie cię postrzegać, aw najgorszym może żywić urazę i w pewnym momencie wylać ją na ciebie. O wiele skuteczniej działają na Dobermana łasica i perswazja.

Kochanie szczeniaka w żadnym wypadku nie oznacza permisywności. Po podjęciu decyzji, aby nie karmić psa ze stołu lub nie pozwolić mu od razu wbiegać do pokoi po spacerze, przestrzegaj ustalonych zasad przez cały czas, nie robiąc WYJĄTKÓW. Ale nie powinieneś karać szczeniaka, zwłaszcza w pogoni, za gryzące kapcie lub meble. Nie tylko cię nie zrozumieją, ale także obrażą. To najgorsza rzecz, jaka może się zdarzyć w związku. Twój zwierzak powinien postrzegać cię jako najlepszego przyjaciela i osobę o podobnych poglądach.

Konieczne jest prawidłowe zorganizowanie procesu szkolenia Dobermana. Przede wszystkim powinieneś nauczyć szczeniaka wykonywania podstawowych poleceń: "do mnie!", "Siedzieć!", "Miejsce!». Nie zapomnij zachęcić psa do sukcesu w nauce smakołykiem, a nawet po prostu miłym, czułym słowem.

Podczas spacerów wydawaj polecenie " do mnie!"lepiej jest wielokrotnie, a nie tylko iść do domu. W takim przypadku twój zwierzak nie będzie miał negatywnych skojarzeń zespołu z ukończeniem tak ukochanego wydarzenia, jak spacer z właścicielem.

System szkolenia w domu powinien uwzględniać wszystkie cechy twojego Dobermana, od jego temperamentu i cech charakteru po preferencje gastronomiczne. Szkolenie pełnego kursu ogólnego posłuszeństwa, a tym bardziej kursu służby ochronnej, lepiej powierzyć profesjonalistom.

Dobrze wyszkolony Doberman jest dumą właściciela, przedmiotem zachwytu i podziwu innych.

Opieka i utrzymanie

Doberman, jako rasa krótkowłosa, doskonale nadaje się do trzymania w mieszkaniu w mieście. Jeśli mieszkasz we własnym domu, możesz osiedlić zwierzę w specjalnie wyposażonej wolierze, chociaż nadal musisz okresowo wpuszczać psa do domu. Sama obudowa zostanie poprawnie umieszczona w cieniu, ponieważ Dobermany nie tolerują ciepła zbyt dobrze. Podłoga w wolierze powinna być wykonana z desek ułożonych na kłodach o grubości 10-20 cm, chociaż możliwości techniczne pozwalają zorganizować ogrzewanie woliery za pomocą wąsko ukierunkowanych promienników podczerwieni, lepiej jest trzymać psa w domu w zimnych porach roku.

Bardzo ważne jest zorganizowanie właściwej opieki nad małym dobermanem. Pomieszczenie, w którym mieszka szczeniak, powinno być czyste i wystarczająco ciepłe. Pamiętając o bardzo wysokiej aktywności ruchowej psów tej rasy, nie pozwól, aby napadające gorące dziecko leżało na zimnej podłodze – może w najlepszym przypadku przeziębić się, aw najgorszym – uzyskać wyjątkowo bolesne zapalenie tkanki mięśniowej. Deszcz i śnieg nie powinny być powodem odwołania spaceru, ale po nim należy pozwolić psu wyschnąć i ogrzać się w ciepłym pomieszczeniu.

Sam proces opieki nad dobermanem nie wydaje się zbyt skomplikowany. Często nie trzeba czesać wełny. Wystarczy raz w tygodniu wytrzeć zwierzaka mokrym ręcznikiem, a następnie szczotkować (a raczej masować) ciało psa szczotką o sztywnym włosiu. Częste kąpiele również nie są zalecane. Wystarczy uciekać się do niego raz na sześć miesięcy. Ponadto eksperci rasy zauważają osłabienie odporności u dobermanów przy regularnych zabiegach wodnych. Ale mycie łap po spacerze przy złej pogodzie jest dość zwykłą i nieszkodliwą procedurą.

Uszy i oczy zwierzęcia wymagają kontroli. Okresowo należy je czyścić wacikiem zamoczonym w zwykłej czystej wodzie.

Pazury są starannie przycinane w razie potrzeby-jeśli nie są wystarczająco szlifowane.

Legowisko psa, jego zabawki, miski do jedzenia i picia powinny być utrzymywane w czystości.

Doberman musi mieć wystarczającą ilość aktywności fizycznej. Spacer z psem trzymanym w domu wymaga co najmniej dwóch godzin dziennie. Zimą, jeśli nie masz specjalnej odzieży dla psa, czas trwania spacerów skraca się do rozsądnych limitów.

Jako pokarm dla dobermanów można stosować zarówno suchą karmę, jak i żywność naturalną.

Organizując jedzenie zwierzęcia, przestrzegaj następujących podstawowych zasad.

• Sucha karma premium dla dużych psów może być stosowana, jeśli waga Twojego zwierzaka mieści się w zakresie 23-24 kg.dla psów o masie ciała od 25 kg stosuje się specjalne preparaty dietetyczne, które blokują proces otyłości.
• Większość menu składającego się z naturalnych produktów powinna zajmować mięso. Pożądane jest, aby była to cielęcina. Dzienne spożycie dla dorosłego aktywnego psa wynosi około 1 kg.mięso mielone, podroby, tłuste mięso jako alternatywa są niepożądane.
• W codziennej diecie należy uwzględnić: płatki zbożowe (z wyjątkiem kaszy manny i jęczmienia perłowego), warzywa (lepiej marchew, kapusta, cukinia), niskotłuszczowe sfermentowane produkty mleczne.

W przypadku psów w "solidnym" wieku żywność można zmiękczyć w kefirze, ta metoda nie jest stosowana w przypadku młodych osobników.

Właściwa opieka nad dobermanem oznacza również stałą kontrolę właściciela nad zdrowiem zwierzęcia, przestrzeganie harmonogramu szczepień.

Zdrowie i choroby Dobermana

Chociaż Dobermany są klasyfikowane jako rasy psów o dobrym zdrowiu, istnieje wiele chorób i problemów dziedzicznych, które są bardziej charakterystyczne dla tych zwierząt.

Przede wszystkim są to choroby serca. Niestety weterynarze diagnozują choroby sercowo-naczyniowe (choroba niedokrwienna, tachykardia, arytmia, niewydolność serca), nawet młode zwierzęta, które nie osiągnęły jeszcze piątego roku życia. Aby leczenie było jak najbardziej skuteczne, monitoruj stan swojego zwierzaka. Problemy z oddychaniem, przypadki upadku podczas chodzenia, zaburzenia równowagi, drgawki – wszystkie te objawy wskazują na problemy z sercem i są sygnałem do natychmiastowego skontaktowania się z kliniką weterynaryjną. Takie zwierzęta są wskazane leczenie farmakologiczne, a przepisane leki najlepiej zawsze nosić ze sobą. Problemy z sercem mogą być również dziedziczne. Wszystkie te same duszności, osłabienie aż do omdlenia mogą pojawić się u Dobermana nie od razu, ale nawet wtedy, gdy choroba jest uruchomiona, i radzenie sobie z nią jest problematyczne. Na pierwszym miejscu w tym przypadku powinny pojawić się środki zapobiegawcze, z których najskuteczniejsze są systematyczne badania i testy cardio.

Narkolepsja to kolejny genetyczny "problem" Dobermana. Jest to specyficzne zaburzenie układu nerwowego, które objawia się krótkotrwałym (od kilku sekund do 15-20 minut) spadkiem napięcia mięśniowego. Zwierzę staje się całkowicie nieruchome, oczy stają się szkliste. Ożywienie psa może pomóc w głośnym hałasie lub głaskaniu ciała. Natura choroby nie jest w pełni jasna,a Twoim zadaniem pozostaje, z pomocą porady weterynarza, tylko zapobiegać atakom.

Istnieją genetyczne predyspozycje dobermanów do wystąpienia skrętu żołądka. Czynnikiem prowokującym jest tutaj zła dieta. Następujące objawy mówią o tym poważnym problemie-wzdęcia, obfite wydzielanie śliny, ból brzucha, ciągła potrzeba wymiotów i wypróżnień. Pies staje się bardzo nerwowy. W żadnym wypadku nie wolno zwlekać z prośbą o wykwalifikowaną pomoc w przypadku takich problemów.

Niestety Dobermany i alergie są często dotknięte. Może to być spowodowane kurzem domowym, pyłkiem roślinnym, pleśnią. Jednym z najpoważniejszych problemów wynikających z reakcji alergicznych może być występowanie ziarniniaka lizy krzyżowej u Twojego zwierzaka. Choroba jest bardzo słabo uleczalna, a prosta terapia lekowa nie może się tutaj obejść.

Właściwa opieka, zbilansowana dieta, terminowe szczepienia, systematyczność w przeprowadzaniu badań profilaktycznych u weterynarza, miłość i troska – to główne warunki utrzymania dobrego zdrowia Twojego zwierzaka.

Jak wybrać szczeniaka

Kupując małego Dobermana, oczywiście chcesz zobaczyć obok siebie niezawodnego, lojalnego i inteligentnego psa. Wiele z tego zależy od tego, jak odpowiedzialnie podejdziesz do wyboru szczeniaka.

Pytanie, Gdzie kupić psa, należy rozwiązać bez sprzeciwu-tylko w wyspecjalizowanej hodowli lub u doświadczonych hodowców o dobrej reputacji. Kupowanie na targu ptaków lub przez internet w zdecydowanej większości przypadków nie jest uzasadnione.

Bardzo ważne jest, aby zdecydować o płci szczeniaka. Wybór, jak możesz sobie wyobrazić, jest niewielki, ale nadal istnieje. Doberman Girl jest zwykle bardziej czuła i uważna. Z rolą Groźnego i pewnego siebie towarzysza obrońcy lepiej poradzi sobie samiec.

Nawet krótka rozmowa z hodowcą może wiele powiedzieć uważnej osobie. Ludzie, którzy kochają psy i są odpowiedzialni za ich hodowlę, są natychmiast widoczni. Z przyjemnością i wiedzą odpowiedzą na wszystkie Twoje pytania, udzielą zaleceń dotyczących opieki i utrzymania zwierzęcia. Profesjonalni hodowcy zazwyczaj sami zapraszają klientów do zapoznania się z dyplomami szkoleniowymi (zarówno w zakresie posłuszeństwa ogólnego, jak i kursu służby ochronnej) rodziców szczeniąt. To w pewnym stopniu gwarantuje, że twój wybrany ma niezbędne cechy robocze.

Bardzo ważne jest, aby ocenić zachowanie i wygląd psa-mamy. Jej sierść powinna być gładka i błyszcząca, oczy – żywe i jasne. W stosunku do Ciebie powinna zachowywać się ostrożnie, nawet z pewnym napięciem, ale nie histerycznie-agresywnie.

Badając szczeniaka Dobermana, zwróć uwagę na następujące punkty:

• Dziecko powinno mieć szerokie oparcie i mocny kręgosłup;
• Ciało jest prawie kwadratowe, szyja jest długa;
• Szczęki są wystarczająco szerokie, nawet mały Doberman ma dobrze zdefiniowany podbródek;
• Brzuch jest miękki i bezbolesny, bez oznak przepukliny pępkowej;
• Sierść jest gładka, nie matowa.

Zdrowe dziecko jest aktywne i dociekliwe, ale tchórzostwo i letarg dla "właściwego" dziecka Dobermana wcale nie są charakterystyczne.

Skrzywienie łap, ślady wydzieliny z oczu, białe plamy na skórze, wzdęty brzuch, wystające żebra wskazują, że szczeniak nie jest całkowicie zdrowy.

W wieku półtora miesiąca ogon dziecka powinien być już odcięty, a rana dobrze się zaciska. W wieku 1,5 miesiąca wielu hodowców zatrzymuje uszy szczeniaka, chociaż nie zawsze jest to praktykowane. Możesz bezpiecznie kupić "łopatkę", ale w tym przypadku pamiętaj, że wszystkie problemy związane z dostosowaniem wyglądu Twojego zwierzaka do wymagań normy spadną na twoje ramiona.

Odpowiedzialny hodowca wraz ze zwierzęciem powinien koniecznie przekazać ci kartę szczeniąt, która zawiera dane dotyczące wszystkich wykonanych szczepień. Numer tego dokumentu jest koniecznie taki sam, jak numer piętna, który zwykle nakłada się na brzuch, rzadziej na ucho psa.

Zdjęcie szczeniąt Dobermana

Ile kosztuje Doberman

Statystyki mówią, że cena szczeniaka Dobermana waha się w granicach $150 - $400. Szkółki zajmujące się hodowlą elitarnych przedstawicieli rasy mogą poprosić o do $550.

Ceny szczeniąt Dobermana sprzedawanych na targu ptaków lub za pośrednictwem prywatnych reklam w internecie mogą oczywiście być zauważalnie mniejsze, ale jeśli z takiego dziecka w końcu nie wyrośnie, lub wcale nie jest to Doberman, będziesz musiał winić tylko siebie.

Najmniejsza kwota, którą będziesz musiał zapłacić za szczeniaka klasy Pet. Takie zwierzęta mają cechy, czasami prawie niezauważalne dla oka laika, które uniemożliwiają im hodowlę i nigdy nie zostaną mistrzami. Ale jeśli nie jesteś ambitny i po prostu szukasz dobrego przyjaciela i towarzysza, Doberman tej klasy jest właśnie dla ciebie.

Klasa brydża jest podstawą rasy. Psy dobrej krwi, w pełni zgodne ze standardem, odpowiednie do pracy hodowlanej. Koszt takiego Dobermana będzie już zauważalnie wyższy.

Klasa pokazowa-najlepsze z najlepszych, elitarne szczenięta. Takie dzieci nie rodzą się codziennie i nie dla każdej pary, dlatego cena jest dla nich odpowiednia.