Jamnik

Historia rasy jamników

Jamnik jest psem myśliwskim przeznaczonym do polowania na norki iw tym segmencie można go słusznie uznać za najstarszą rasę. Chociaż psy, które wyglądają jak jamniki, można znaleźć nawet na starożytnych egipskich obrazach, powszechnie uważa się, że współczesny fenotyp zaczął się formować w XVI wieku. Ojczyzną skały jest niemiecka Kraina Południowej Saksonii.

Głównymi przodkami są niemieckie psy krótkonogie. Zachowując wszystkie najlepsze cechy myśliwskie tego ostatniego, jamnik był w stanie przekształcić ich wadę – krótkie kończyny – w duży plus i stał się niezbędnym psem do polowania na norki.

Niemieccy mieszczanie cierpiący na naloty borsuków na pola uprawne szybko docenili wszystkie zalety jamnika. Rasa nie zrezygnowała ze swoich pozycji w czasach aktywnego rozwoju miast w Niemczech, ponieważ trzymanie psa było wygodne i kosztowne.

Bardzo energiczny, inteligentny i oddany jamnik pod koniec XVII wieku coraz bardziej podbijał serca Niemców. Rozpoczęła się aktywna hodowla przedstawicieli tej rasy. Liczba jamników rosła bardzo szybko, w Niemczech pojawiły się pierwsze szkółki i wkrótce rasa zaczęła rozprzestrzeniać się po Europie. Nie było wtedy jednolitego podejścia do zasad hodowli. Każdy hodowca rozwiązał problem na podstawie swoich osobistych pomysłów i preferencji. W rezultacie stopniowo rozwinęły się dwa główne obszary hodowli-praca i dekoracja.

Logicznym zakończeniem prac hodowlanych było przyjęcie w 1870 roku pierwszego standardu rasy. Głównym celem hodowli jamników było zastosowanie w polowaniu. Dziesięć lat później von Bosch opracował konstrukcję sztucznej nory do ciągnięcia i szkolenia jamników, a od 1893 roku konstrukcja ta jest wykorzystywana do przeprowadzania prób pracy psów. Współczesna klasyfikacja FCI wyróżnia jamniki w osobną grupę o największej zmienności-oficjalnie uznaje się i standaryzuje 9 odmian rasy.

W Rosji Jamnik jest znany od połowy XVIII wieku, chociaż rasa początkowo nie była szeroko rozpowszechniona. W 1900 roku powstało Polskie Towarzystwo Miłośników foksteriery i jamniki, i od tego samego czasu zaczęły się odbywać wystawy specjalistyczne, pojawiły się księgi stadne.

Jamnik zyskał coraz większą popularność, chociaż był postrzegany przez mieszkańców naszego kraju bardziej jako pies ozdobny. Wśród znanych właścicieli jamników można wymienić wielką rosyjską aktorkę Marię Ermolov, pisarkę A. P. Czechowa, który bardzo kochał swoje czworonożne zwierzęta – Broma Isaicha i Hinę Markovnę. Z zagranicznych celebrytów można przypomnieć wielkiego fana jamników oceanografa Jacquesa Yves ' a Cousteau.

Krwawy wiek XX z dwiema wojnami światowymi bardzo negatywnie wpłynął na populację przedstawicieli rasy w Rosji. Na wystawie w 1958 roku zaprezentowano tylko 11 psów.

Na szczęście sytuacja została naprawiona. Dziś Jamnik jest jedną z najliczniejszych i najpopularniejszych ras w naszym kraju.

Wideo: Jamnik

Wygląd jamnika

Główną cechą wyróżniającą psy tej rasy jest długi tułów na krótkich kończynach. Istnieje podział na odmiany w zależności od wielkości i rodzaju wełny.

Według rozmiaru:

• Standardowe jamniki. Waga samca - 7-9 kg, suki-co najmniej 6,5 kg;
• Małe jamniki. Waga samca-do 7 kg, suki-do 6,5 kg;
• Jamniki królicze. Waga odpowiednio do 4 i 3,5 kg.

Obwód klatki piersiowej królika wynosi do 30 cm, mały-30-35 cm, Standardowy-ponad 35 cm.

Wysokość w kłębie wynosi od 12 do 27 cm w zależności od odmiany.

Głowa

Elegancki, dość suchy, w kształcie klina. Czaszka jest płaska na górze. Pysk lekko garbaty, długi. Przejście do niego nie jest ostre, a raczej wygładzone i gładkie. Usta mają niewielką fałdę w rogach. Nos jest duży, brązowy lub czarny w zależności od koloru zwierzęcia.

Zęby

Zęby jamnika są duże, mocne, w pełnym zestawie 42 sztuk. Zgryz nożycowy. Szczęki są mocne.

Uszy

Uszy jamnika są średniej długości, zwisające, zaokrąglone. Znajdują się blisko karku, wysoko. Przednia krawędź powinna dotykać policzka.

Oczy

Owalne, średniej wielkości. Sadzone szeroko. Kolor-od rudobrązowego do ciemnobrązowego. Białawe, niebieskie oczy są dozwolone (choć nadal jest to niepożądane) u jamników marmurkowych.

Szyja

Muskularny, wysoki, wystarczająco długi. Kark jest lekko wypukły.

Obudowa

Linia grzbietu jest prosta lub lekko opadająca w kierunku zadu. Dolna część pleców jest długa, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Klatka piersiowa jest szeroka, z wysuniętą do przodu kością piersiową. Żebra zaokrąglone, opadające do połowy przedplecza. Kłąb jest dobrze zaznaczony. Brzuch jest umiarkowanie napięty.

Kończyny

Przód, patrząc z boku, jest prosty. Przedplecze krótkie, ułożone praktycznie pionowo. Łokcie są skierowane ściśle do tyłu. Kończyny są bardzo muskularne z mocnymi kośćmi. Łapy są w Kępie, łukowate, z dobrze rozwiniętymi poduszkami i mocnymi, silnymi pazurami.

Tylne kończyny jamnika są proporcjonalne do długości przednich, umięśnione, z mocną kością. Ustawione równolegle. Kąty stawów kolanowych i skokowych są dobrze wyrażone. Łapy w Kępie, mocno stojące na dobrze rozwiniętych zdrowych poduszkach.

Ogon

Ogon jamnika nie jest zbyt wysoko osadzony. Utrzymywany na linii górnej, możliwa jest umiarkowana szabla.

Wełna

Istnieją trzy odmiany.

• Jamnik Gładkowłosy. Sierść jest krótka, gęsta, błyszcząca, bez najmniejszych oznak cofającej się linii włosów. Dobrze przylega do skóry. W dotyku sztywny i gęsty. Długość włosów-do 2 cm.
• Jamnik szorstkowłosy. Gęsta sierść z podszerstkiem, prosta, ściśle przylegająca do wszystkich części ciała z wyjątkiem uszu, brwi i pyska. Broda jest dobrze zaznaczona na pysku, krzaczaste brwi. Sierść na uszach jest prawie gładka i zauważalnie krótsza niż na tułowiu. W dotyku – twarda. Długość włosów wynosi średnio około 3 cm.
• Jamnik długowłosy. Gładka, błyszcząca sierść z podszerstkiem, dobrze przylegająca do ciała. Tworzy frędzle na uszach. Oczy są dobrze zaznaczone z tyłu nóg. Największą długość osiąga na spodniej stronie ogona.

Kolor

Żółto-rude i czysto Rude w różnych odcieniach, czarne, szare lub brązowe z rdzawoczerwonymi lub żółtymi wyraźnymi podpalaczami, marmurkowe wymienione kolory. Szorstkowłosy charakteryzuje się kolorem "dzika" od jasnych do ciemnych odcieni.

Każde odchylenie od wyżej wymienionych punktów jest uważane za występek lub znak dyskwalifikujący w zależności od nasilenia.

Szczegółowa lista wad, wad i cech dyskwalifikujących znajduje się w opisie standardu rasy FCI, Grupa 4, jamniki.

Zdjęcie dorosłego jamnika

Charakter jamnika

"z poczuciem własnej wartości, z silnym charakterem i dlatego budzącym taką sympatię" - brzmi napis na godle niemieckiego klubu Tekel. To zdanie można bezpiecznie uznać za jedną z najdokładniejszych i najbardziej pojemnych cech tego zwierzęcia.

Nieustraszoność, wyraźna indywidualność, niesamowita pomysłowość i samodzielność w podejmowaniu decyzji, co świadczy o wysokich zdolnościach umysłowych, to jamnik.

Niektórzy właściciele zauważają pewien upór i nieposłuszeństwo w zachowaniu swoich ulubionych. Można się z tym zgodzić, ale nie należy zapominać, że Jamnik jest myśliwym i zwierzęciem z norek. A od jej zdolności do podjęcia właściwej decyzji bez poleceń i wskazówek właściciela podczas walki z borsukiem lub lisem w wąskiej dziurze zależy nie tylko sukces polowania, ale także jej życie. A jamnik nie jest uparty ze szkodliwości-jest po prostu lepszy od ciebie (jej zdaniem) rozumie tę sytuację. Jeśli Twoje opinie się zgadzają, zespół zostanie wykonany dokładnie i niezwłocznie, dlatego tak ważne jest nawiązanie bliskiego kontaktu i wzajemnego zrozumienia ze zwierzęciem. Dla dobrego kochającego właściciela Jamnik jest zawsze responsywny i posłuszny.

Pomimo niewielkich rozmiarów i oryginalnego wyglądu, psy tej rasy wyróżniają się pewnością siebie i, w nowoczesnym języku, brakiem kompleksów. Natura nie pozostawiła miejsca na służalczość w sercu tego psa. Jamnik nigdy nie wybaczy rażącego braku szacunku dla siebie, reakcja będzie odpowiednia. Nieposłuszeństwo, sabotaż – robienie na złość-pies używa wszystkich dostępnych środków, aby potwierdzić swoje "ja". Podstawą budowania dobrych relacji może być tylko wzajemny szacunek.

Jamnik doskonale sprawdził się jako towarzysz. Potrafi zachowywać się w sposób zrównoważony, a nawet nieco filozoficzny, ale w odpowiedniej atmosferze staje się zabawną, pomysłową Minx. Te psy świetnie dogadują się z dziećmi, chętnie biorąc udział w różnych zabawach. Ponadto przedstawiciele rasy są bardzo czysti.

Wielu jest zdumionych rozbieżnością wielkości jamnika i jego głosu. Potężne i głośne szczekanie może wprowadzić w błąd nie tylko LISA ukrytego w dziurze, ale także nieproszonego gościa, który podszedł do drzwi Twojego domu.

Ten pies bardzo lubi spacery i chętnie będzie Ci towarzyszył nawet podczas najdalszych wędrówek.

Jamniki są wielkimi koneserami komfortu. W domu wybierają dla siebie najcieplejsze i najbardziej przytulne zakątki, lubią odpoczywać, wspinając się pod koc lub na kolana (a nawet na szyję) właściciela. Chętnie przyjmują pieszczoty od domowników.

Charakter jamnika to niesamowite połączenie uczciwości, siły, czułości i miłości do człowieka.

Wychowanie i szkolenie

Jamnik to inteligentny i bystry pies. Szybko zrozumie, że permisywność i akceptacja właściciela jest bardzo zdrowa, więc musisz zacząć wychowywać swojego zwierzaka od pierwszego dnia znajomości.

Szkolenie może trochę poczekać, ale musisz od razu nauczyć psa imienia, diety, miejsca, wyjaśnić dziecku, "co jest dobre, a co złe". Sukces w wychowaniu można osiągnąć tylko na podstawie bliskiego kontaktu i wzajemnego zrozumienia ze zwierzęciem.

Przyzwyczajenie szczeniaka do imienia nie jest trudne. Dzwoniąc po imieniu, pieszcz go, traktuj coś pysznego. Nie zapomnij zachęcić, jeśli zwierzę, reagując na swoje imię, podbiega do ciebie. Małe jamniki są bardzo słodkie i będziesz musiał wykazać się pewną stanowczością charakteru, przyzwyczajając się do tego miejsca, ponieważ chcesz zabrać ten cud do łóżka lub pozwolić mu leżeć na krześle. Odstawienie jamnika od takiego zachowania będzie prawie nierealne, więc lepiej jest natychmiast powstrzymać takie próby, delikatnie i ostrożnie za każdym razem, gdy pies podchodzi do maty, powtarzając polecenie " miejsce!». Nie bój się jasno i wyraźnie wyrażać niezadowolenia z niewłaściwego zachowania szczeniaka. Najważniejsze jest, aby Twoje " Uff!"brzmiało to w interesie.

Jamniki są bardzo czyste, więc przyzwyczajenie dziecka do zaspokojenia potrzeb na tacy nie jest trudne. Wystarczy na czas (po śnie, po jedzeniu lub jeśli pies zaczyna się niespokojnie zachowywać) zabrać szczeniaka do toalety. Oczywiste jest, że powinien stać w określonym miejscu. Kiedy zaczynają się spacery na zewnątrz, tacę można schować. Jednocześnie próby-szczególnie udane-pójścia do toalety w mieszkaniu oceniają negatywnie (w żadnym wypadku nie karząc) i zachęcają do tych samych działań na ulicy w każdy możliwy sposób.

Bardzo ważne jest, aby w wychowaniu małego jamnika trzymać się reżimu w karmieniu, grach, spacerach.

Jamniki są inteligentnymi psami i dobrze nadają się do szkolenia. Szkolenie odbywa się na zasadzie "od prostych do złożonych". Osiągnij wykonanie podstawowych poleceń " usiądź!", "Blisko!"lub" leżeć!"będzie łatwiej, jeśli uda ci się zainteresować swojego zwierzaka. Wybór metody zależy w dużej mierze od temperamentu i charakteru szczeniaka. Biorąc pod uwagę, że jamniki są prawdziwymi smakoszami, trening daje dobre wyniki, w których jako zachętę stosuje się ulubiony przysmak.

Jamnik to pies, który z natury aktywnie reaguje na bodźce zewnętrzne, dlatego ważne jest, aby od trzeciego miesiąca życia przenosić zajęcia na zewnątrz, aby dziecko przyzwyczaiło się do hałasu z zewnątrz i nauczyło się reagować tylko na twoje polecenia.

Proces szkolenia nie powinien zawierać żadnych elementów przemocy. Jeśli pies jest zmęczony i ignoruje cię – przenieś zajęcia.

Trening jamnika to świetna zabawa, a to, jak daleko chcesz się posunąć w tym procesie, zależy tylko od ciebie. Zasadniczo możesz nauczyć swojego zwierzaka prawie wszystkich umiejętności i umiejętności, które może mieć umysł psa.

Opieka i utrzymanie

Jamnik świetnie nadaje się do trzymania w domu, a opieka nad nim nie będzie wymagała od ciebie nadmiernego wysiłku.

Przed przywiezieniem szczeniaka do domu należy wykonać pewne prace przygotowawcze, a mianowicie:

• Dokładnie sprawdź mieszkanie i usuń całą chemię domową, Rośliny domowe w miejscach niedostępnych dla psa, zapakuj luźno leżące przewody elektryczne w specjalne pudełka;
• Umyj podłogę i ukryj wszystkie buty;
• Przygotuj miejsca do karmienia i odpoczynku psa, kup wszystkie niezbędne akcesoria;
• Zaopatrz się w pieluchy pochłaniające wilgoć i kup specjalną tacę (z kolumną lub bez). W Jamniku (szczególnie małym) procesy metaboliczne są bardzo aktywne, a te przedmioty na pewno się przydadzą.

Będziesz także potrzebować pazurki, smyczy-taśmy mierniczej o długości do 5 metrów, produktów do kąpieli, pielęgnacji oczu i uszu zwierzęcia.

Mata jamnika powinna być umieszczona w ciepłym, przytulnym miejscu, z dala od przeciągów i urządzeń grzewczych. Najlepiej sprawdzi się miękki koc rowerowy przykryty prześcieradłem, który można prać, gdy się zabrudzi.

Podstawowe zasady opieki nad jamnikiem.

• Do kąpieli używaj specjalnie zaprojektowanych szamponów. Częstotliwość zabiegów wodnych-raz na trzy do czterech miesięcy, nie częściej. Nie zaleca się kąpieli małych (do sześciu miesięcy) szczeniąt. Mycie brudnych łap po spacerze się nie liczy.
• Pamiętaj, aby przycinać pazury dziecka raz na dwa tygodnie. Sam dorosły jamnik szlifuje je podczas spacerów i może potrzebować takiej manipulacji mniej więcej raz na kwartał.
• Oczy zbadaj i wytrzyj czystą szmatką zamoczoną w ciepłej wodzie, usuwając nagromadzony sekret.
• Uszy są czyszczone bawełnianym wacikiem zamoczonym w słabym roztworze nadtlenku wodoru.
• Gładkowłosych przedstawicieli rasy można wycierać ręcznikiem frotte lub rękawicą. Jamniki długowłose należy systematycznie czesać specjalną szczotką.
• Stale czyść zęby psa. Jest to najlepsza profilaktyka przed pojawieniem się kamienia nazębnego i możliwym zapaleniem dziąseł.

Ważne! Właściciele tych uroczych psów powinni wiedzieć, że:

• Jamnikom nie wolno skakać nawet z małej wysokości;
• Zabrania się brania szczeniąt za kark. Podnosząc dziecko, jedną ręką weź je pod klatkę piersiową, a drugą podeprzyj tylne nogi. Aby uniknąć kontuzji łokci, nie podnoś szczeniaka pod łapy;
• Małe dzieci nie powinny mieć szczeniaka w ramionach – po prostu mogą go nie trzymać;
• Jako towarzysze zabaw lepiej wybrać odpowiednie psy dla swojego jamnika;
• Nie wyprowadzaj szczeniaka na zewnątrz przed otrzymaniem wszystkich niezbędnych szczepień.

Bardzo ważne jest, aby nie przekarmiać zwierzęcia. Nadwaga jest wrogiem jamnika, ponieważ powstaje nadmierne obciążenie kręgosłupa.

Używanie suchej karmy dla szczeniąt jest niepożądane. Ten pies nie jest tak duży, że nie może zorganizować zbilansowanej diety z naturalnych produktów.

Menu jamnika musi zawierać następujące produkty: niskotłuszczowy twarożek, płatki zbożowe (Herkules, ryż, kasza gryczana), które można gotować w bulionie mięsnym lub dodawać do potrawy kawałki mięsa (wołowina, jagnięcina, mięso z kurczaka lub indyka), chociaż preferowane są płatki mleczne dla szczeniąt. Warzywa są również przydatne w diecie, dwa razy w tygodniu możesz podawać jamnikom jajka, mieszając je i mieląc z twarogiem. Dopuszczalne jest podawanie ryb (morskich i bez kości) raz lub dwa razy w tygodniu. Ale mleko w naturalnej postaci nie przyniesie korzyści psu-po prostu nie jest wchłaniane przez ciało zwierzęcia.

Nie zapomnij o dodatkach mineralnych, zwłaszcza Glince w proszku, która jest bardzo przydatna dla jamników.

Jedzenie z naszego stołu, słodycze, pikantne i pikantne potrawy nie muszą być oferowane przez psa.

Suche mieszanki są lepsze dla dorosłego psa. Pasza Premium w tym przypadku jest całkowicie akceptowalną alternatywą dla naturalnej diety.

Zdrowie i choroby jamnika

Choroby psów charakterystyczne dla większości ras mogą również objawiać się w pewnym stopniu u jamników, a ich leczenie jest dość tradycyjne i typowe. Jest jednak jedno "ale", które powinno zadowolić przyszłego właściciela – te zwierzęta w zasadzie bardzo rzadko chorują. I to jest niezaprzeczalny fakt.

Istnieją dwie choroby, które występują tylko u przedstawicieli tej rasy. Pierwszym z nich jest choroba zwana "efektem pływaka". Występuje we wczesnym okresie szczenięcia i na zewnątrz objawia się tym, że miesięczne szczenięta nie mogą w żaden sposób wspinać się na łapy i poruszać się pełzając, wykonując "ruchy pływackie"łapami. W większości przypadków jest to stan przejściowy, który nie wpływa na zdrowie dorastających jamników – stoją na kończynach i doskonale chodzą. Jednak negatywny rozwój choroby, choć Rzadki, nadal ma miejsce. Jako środki zapobiegawcze możesz zalecić, aby nie przekarmiać dzieci i upewnić się, że nie znajdują się na śliskich powierzchniach, na których trudno jest znaleźć wsparcie dla ich wciąż słabych nóg.

Druga choroba, należąca do kategorii dziedzicznej, stanowi nieporównywalnie większe zagrożenie dla życia psa. Chodzi o dysplazję krążków międzykręgowych. Dość wysoka częstość występowania tej choroby jest związana z charakterystyczną strukturą ciała jamnika. Problemy z krążkami międzykręgowymi mogą prowadzić do ucisku ciała rdzenia kręgowego, deformacji pni nerwowych i wynikającego z tego paraliżu. Statystyki pokazują, że najbardziej krytycznym wiekiem dla pojawienia się choroby jest 5-7 lat, chociaż znane są wcześniejsze przypadki rozpoznania tej choroby. W tym względzie bardzo ważne jest ścisłe kontrolowanie intensywności wysiłku fizycznego i prawidłowe karmienie zwierzęcia, w żadnym wypadku nie dopuszczając do przyrostu masy ciała. Pozwoli to znacznie zmniejszyć obciążenie kręgosłupa.

Choroby przenoszone przez jamniki na poziomie genetycznym obejmują dystrofię brodawkowo-pigmentową skóry. Na tle naruszenia wydzielania gruczołów łojowych powłoki zaczynają się zagęszczać, pokryte plamami pigmentowymi. Charakterystyczne zmiany najczęściej pojawiają się na klatce piersiowej i brzuchu psa, na wewnętrznej powierzchni uszu i pod pachami. Choroba należy do kategorii rzadkich, ale gdy występuje, nie reaguje na skuteczne leczenie.

Znane są również przypadki napadów padaczki idiopatycznej u jamników, które charakteryzują się zaburzeniami koordynacji ruchów kończyn tylnych, a następnie przednich, a także wymiotami. Ataki trwające od 2-3 minut do pół godziny ustępują samoistnie. Nie jest wymagana żadna interwencja z zewnątrz. Najczęściej takie zjawiska obserwowano u zwierząt w wieku od dwóch do trzech lat.

Wszystkie powyższe choroby należą do kategorii dziedzicznej i niemożliwe jest całkowite zabezpieczenie psa przed ich pojawieniem się. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji, uważnemu podejściu do stanu jamnika, ryzyko może być znacznie zmniejszone.

Nie należy również zapominać o środkach terapeutycznych i profilaktycznych planu ogólnego. Terminowe szczepienia, odrobaczanie, okresowe kontrole u weterynarza będą kluczem do dobrego zdrowia Twojego zwierzaka.

Jak wybrać szczeniaka

Jeśli zdecydujesz się na jamnika, musisz zacząć wybierać szczeniaka, zanim się urodzi.

Przede wszystkim warto zdecydować, czy chcesz mieć psa pracującego, czy dekoracyjnego. Od tego zależy, gdzie powinieneś się udać – na wystawę lub w terenie, aby ocenić cechy rodziców przyszłego zwierzaka.

Dobrze, jeśli masz okazję obserwować, jak trzymana jest ciężarna suka. Pod wieloma względami jakość szczeniaka zależy od warunków rozwoju wewnątrzmacicznego.

Przydatne będzie również Zapytanie o hodowcę, zwłaszcza jeśli kupujesz dziecko nie w przedszkolu, ale od osoby prywatnej.

Więc urodziły się szczenięta. Odbierzesz swojego nowego przyjaciela w wieku półtora do dwóch miesięcy. Wskazane jest wcześniejsze uzgodnienie z hodowcą wartości zwierzęcia. Ważne jest, aby wcześniej zdecydować, czy sam wybierzesz psa, czy też hodowca go dla ciebie znajdzie.

Przy samodzielnym wyborze zwróć uwagę na następujące punkty:

• Szczeniak nie powinien mieć palców-są usuwane w pierwszych dniach życia dziecka;
• Ogon małego jamnika jest gładki w dotyku i dość mobilny bez najmniejszych oznak deformacji. Już w wieku miesiąca widać, czy ogon będzie prosty (zgodnie ze standardem), czy też skręci się w pierścień;
• U czterotygodniowego szczeniaka można już ocenić poprawność zgryzu, ale prawdopodobieństwo wystąpienia takiej wady, jak podwójne siekacze, nie będzie możliwe do przewidzenia – będziesz musiał poczekać na całkowitą zmianę zębów;
• Obecność przepukliny pępkowej lub pachwinowej nie jest trudna do wykrycia wizualnie. Nie jest to niebezpieczne, ale ponieważ nadal będziesz musiał operować dzieckiem – możesz porozmawiać z właścicielem o obniżeniu ceny;
• Przyjrzyj się bliżej, jak porusza się szczeniak. Wsparcie podczas chodzenia powinno znajdować się na poduszkach łap. Wszelkie odchylenia w chodzie, wiotkie tylne nogi, przewracający się Tyłek mogą być oznakami poważnych problemów z układem mięśniowo-szkieletowym.

Jeśli chodzi o kolor jamnika: w pełni przejawi się dopiero w roku, ale warto wziąć pod uwagę pewne wzorce.

• Rude szczenięta rozjaśnią się. Ale nos i pazury powinny być czarne. Zapewnienia hodowcy, że jasne pazury i nos z czasem staną się ciemne i będą zgodne ze standardem rasy, są świadomym kłamstwem. W tonacji głównego koloru płat i pazury są dozwolone tylko u jamników brązowych.
• Podpalany u czarnych podpalanych szczeniąt powinien być wyrażony tak jasno, jak to możliwe, na piersi przypomina kształt motyla z dobrze zdefiniowanymi krawędziami i czarnym paskiem.
• Sprawdź szczeniaka pod kątem białych plam lub śladów. Jeśli są subtelne, być może znikną z wiekiem. Pamiętaj, że biała sierść jamnika jest znakiem dyskwalifikującym, a twoje zwierzę nie zostanie dopuszczone do hodowli i udziału w wystawach.

Stan sierści, uszu, oczu zwierzęcia oceniany jest tradycyjnie (połysk, brak wydzieliny i nieprzyjemny zapach). Szczeniak jamnika powinien być umiarkowanie dobrze odżywiony i dość ciężki. To nie jest gruby (ze względu na brzuch karmiony węglowodanami), ale ciężki. Zdrowe dziecko jest zabawne i aktywne, wykazuje żywe zainteresowanie otaczającą przestrzenią, ma dobry apetyt.

Jamniki bardzo wcześnie wykazują indywidualne cechy, więc przyjrzyj się bliżej, jakiego rodzaju temperamentem chciałbyś zobaczyć w swoim domu.

Zdjęcie szczeniąt jamnika

Ile kosztuje jamnik

Jeśli zdecydujesz się kupić szczeniaka jamnika dla duszy i nie planujesz brać udziału w wystawach, wyzwaniach lub polowaniach, opcja zakupu online lub nawet na rynku może być dla ciebie odpowiednia. Cena w tym przypadku nie będzie zbyt wysoka – $100-$200. Takie jamniki z reguły nie mają dokumentów, a wszystkie przyszłe zagrożenia ze względu na stan zdrowia Twojego zwierzaka, zgodność jego wyglądu z wymaganiami normy, świadomie bierzesz na siebie. Możliwe, że dzisiejszy słodki szczeniak, gdy dorośnie, okaże się albo niezupełnie, albo wcale jamnikiem ani z natury, ani z wyglądu.

Cena" zalegalizowanego " szczeniaka, który ma wszystkie niezbędne dokumenty, przeszedł odpowiednie do wieku szczepienie i spełnia wymagania normy, rozpocznie się od kwoty $200. Nie dziw się tak poważnej liczbie. Nawet taka cena w większości przypadków rzadko pokrywa koszty odpowiedzialnego hodowcy związane z hodowlą, zapewnieniem właściwej opieki nad suką i pojawiającymi się dziećmi, sporządzeniem wszystkich niezbędnych dokumentów.