dog Kanaryjski

Wideo: Dog Kanaryjski

Historia rasy Doga kanaryjskiego

Pochodzenie skały miało miejsce na wyspach Teneryfa i Gran Canaria. Uważa się, że w tworzeniu genotypu zwierząt brały udział psy pasterskie mahorero, od czasów starożytnych hodowane przez plemiona Guanczów, a także rzymskie Molosy, które zostały później przywiezione na Kanary. Przez długi czas Presa Canario swobodnie rozmnażała się na terytoriach archipelagu, a głównym obszarem ich działalności była Ochrona mienia gospodarczego i wypas bydła.

W XV wieku Kanary przywłaszczyły sobie Hiszpanie częściowo eksterminując, częściowo wysyłając do niewoli rdzenną ludność. Konflikt zbrojny również odbił się na psach. Na zniszczonych popiołach zwierzęta nie miały nic do pilnowania, więc wymyślili dla nich nową pracę – walkę i nękanie dzikich zwierząt. Tak więc Dogi Kanaryjskie zostały przekwalifikowane na gladiatorów, którzy organizowali publiczne przedstawienia, które początkowo nie wyróżniały się szczególnym okrucieństwem.

Agresja i podejrzliwość pojawiły się w Rasie później, gdy jej przedstawiciele pompowali pulę genów, krzyżując Presa Canario z importowanymi na Teneryfie buldogi angielskie i mastifami . Potomstwo z tych kryć miało wielką złośliwość i szybkość reakcji, dlatego władze hiszpańskie uznały rasę za niebezpieczną, pozwalając jej na utrzymanie tylko rzeźnikom. Osoby należące do właścicieli innych zawodów zostały zniszczone. Dogi kontynuowały swoją karierę bojową, dla której były wiązane z innymi czworonożnymi "agresorami", takimi jak staffordowie i bokserzy. Doprowadziło to następnie do utraty przez zwierzęta rodzimego wyglądu zewnętrznego i rozwarstwienia na typy rasowe.

Od drugiej połowy XX wieku zakazano walk psów, a ród dogów Kanaryjskich podupadł. Być może rasa tak by zniknęła, nie przejmuj się jej odrodzeniem hiszpańscy entuzjaści. Zwierzęta po raz kolejny zaktualizowały fenotyp, dodając do niego geny rottweilery , dogov i Mastino Neapolitano , a w 1982 roku rozpoczął działalność Narodowy Klub Presa Canario. W 1986 r.w Hiszpanii rozpoczęły się pierwsze wystawy dogów Kanaryjskich, w 1989 r. rasa została znormalizowana, aw 2001 r. jej przedstawiciele zostali oficjalnie zarejestrowani przez FCI.

Standard rasy Doga kanaryjskiego

Presa Canario Cane Corso swoim molosowym, podkreślonym brutalnym wyglądem. Kategoria wagowa rasy jest również poważna: właściwy samiec musi zwiększyć co najmniej 50 kg żywej masy, a suki mogą zatrzymać się na poziomie 40 kg. Na przykład samice mają bardziej rozciągnięty format ciała. Ponadto są znacznie niższe niż ich partnerzy: tylko 56-61 cm w porównaniu z 64-68 cm odnotowanymi u samców. Tekstura i charyzma dodają rasie" dzikiego " koloru tygrysa, a także małe fałdy skóry na pysku, przypominające przodków mastifów.

Głowa

Mocna, masywna głowa Doga kanaryjskiego ma kształt wydłużonego sześcianu. Stosunek długości czaszki do pyska wynosi około 60: 40. Czaszka jest umiarkowanie wypukła z wyraźnie widocznymi kośćmi policzkowymi, wygładzonym guzkiem potylicznym i luźno zwisającą skórą. Stop jest dość zauważalny, ale nie stromy, z dobrze zaznaczonym środkowym zagięciem. Charakterystyczną cechą rasy jest płaski, prosty pysk o szerokiej podstawie, ledwo zwężający się w okolicy końcówki.

Zęby, szczęki, usta

W kontakcie ze sobą usta przybierają kształt odwróconej litery V, z górnymi ustami zwisającymi lekko w dół. Szczęki są masywne z rozwiniętymi kłami, dużymi trzonowcami i stosunkowo małymi przednimi zębami. Standardowe rodzaje zgryzu to nożyczki i gęsta przekąska. Prosty łuk szczęk jest dopuszczalny, ale niepożądany, ponieważ przyczynia się do ścierania zębów.

Nos

Jasno zabarwiony płat z dużymi nozdrzami jest rozciągnięty na szerokość. Przód nosa lekko wystaje ponad usta psa.

Oczy

Pies kanaryjski ma duże lub średnie Oczy harmonijnego lądowania – to znaczy nie na rolce, ale nie głęboko. Gałki oczne zakrywają gęste, jasno zabarwione powieki. Klasyczny kolor tęczówki - od kasztanowego do ciemnobrązowego.

Uszy

Uszy zwisające luźno po bokach czaszki są daleko od siebie. Samo ucho jest małe, ściśle przylegające do głowy i po złożeniu przypominające różowy płatek. Często uszy są zatrzymywane, w tym przypadku organ przyjmuje prawidłową pozycję stojącą.

Szyja

Szyja Doga kanaryjskiego przypomina cylinder z doskonale rozwiniętymi mięśniami i małym zawieszeniem z przodu.

Obudowa

Ciało czystej krwi powinno być masywne, mocne i przekraczać długość wysokości zwierzęcia w kłębie o co najmniej 18-20%. Grzbiet jest prosty, ale z niewielkim uniesieniem między strefą zadu a kłębem. Zad jest rozwinięty, a ta część ciała wygląda masywniej u suk. Obowiązkowym wymogiem standardu rasy jest szeroka klatka piersiowa z silnie zakrzywionymi żebrami i lekko dopasowaną linią brzucha.

Kończyny

Dogi Kanaryjskie mają Muskularne równoległe kończyny, które zapewniają sprężysty, długi krok w ruchu. Ramiona rasy są ustawione pod odpowiednim nachyleniem, łokcie bez wywinięcia na boki, śródręcza są masywne z lekkim zgięciem. Widziane z tyłu iz boków biodra zwierzęcia wyglądają na wydłużone i Muskularne, a stawy skokowe są nisko ustawione. Wszystkie cztery łapy mają mocno ściśnięte zaokrąglone palce i twarde Czarne opuszki, przy czym przednie łapy są krótsze niż tylne. Pazury są koniecznie czarne.

Ogon

Ogon Doga kanaryjskiego ma średnie dopasowanie, jest bardzo masywny u podstawy i zwężony u czubka. U spokojnego psa ogon jest opuszczony w dół, ale nie dociera do stawów skokowych; u podekscytowanego przyjmuje kształt szabli, unosi się w kierunku pleców, ale nigdy się nie skręca.

Wełna

Formalnie "kanaryjczycy" nie mają podszerstka, ale w praktyce można go znaleźć w okolicy szyi i pośladków. Włosy okrywowe są krótkie, równe i sztywne. Dłuższa sierść znajduje się na udach i kłębie, Najkrótsza Na Zewnątrz uszu.

Kolor

Tradycyjne kolory rasy to wszystkie rodzaje tygrysów: od jasnoszarego po ciepłe odcienie. Dodatkowo standard zezwala na hodowlę osobników w Kolorze jelenia i piasku. Na pysku Doga kanaryjskiego znajduje się czarna maska. Ponadto na szyi i palcach łap mogą występować kontrastujące białe znaczenia, których obecność jest niepożądana.

Wady i wady dyskwalifikujące

Idealny zwierzak pokazowy musi pasować do parametrów określonych przez standard we wszystkich punktach. Jeśli pies ma zauważalne wady wyglądu, takie jak ogólna kruchość wyglądu, nietypowy kształt czaszki i naruszone proporcje, znacznie wpłynie to na ocenę wystawową. Jeśli chodzi o zakaz ekspozycji, Dog kanaryjski, który ma następujące wady wyglądu, może go otrzymać:

• Heterochromia lub zbyt jasne oczy;
• Białe znaki na wełnie w miejscach nieoznakowanych;
• Niedocus;
• Brak czarnej maski;
• Odbarwiona skóra warg, powiek i płatów;
• Kilowaty kształt piersi;
• Wnętrostwo;
• Część zadowa poniżej poziomu kłębu.

Nie wolno wystawiać i hodować osobników z przyciętymi ogonami, a także o nietypowym zachowaniu. Zwykle są to zbyt tchórzliwe lub agresywne zwierzęta, które są trudne do kontrolowania na ringu.

Charakter Doga kanaryjskiego

Presa Canario od dawna nie jest gladiatorem ani wytrawiaczem zwierzyny, ale ich instynkt terytorialny jest nadal silny. Dlatego lepiej jest zdobyć psa kanaryjskiego, gdy istnieje potrzeba obrońcy i wrażliwego Stróża. W życiu codziennym tygrysie "pitching" są dość zrównoważone i spokojne, ale nie wypadają z rzeczywistości, wolą kontrolować sytuację. Stąd nieufność do nieznajomych i podejrzliwość wobec każdego, kto próbuje ściśle nawiązać kontakt z właścicielem. W stosunkach z plemionami Dogi Kanaryjskie są rozsądne i powściągliwe, ale dokładnie do pierwszej prowokacji. Gdy intensywność namiętności osiągnie szczyt, powstrzymanie psa nie jest realistyczne.

Atak bez ostrzeżenia nie jest w zasadach Presa Canario, więc jeśli zwierzę warknęło, wstało i pokazało kły, oznacza to, że nadszedł czas, aby natychmiast się wycofać. Zasadniczo nie zaleca się biegania od tubylców Teneryfy, chyba że chcesz sprowokować psa do bardziej drastycznych środków. Z dziećmi Dogi Kanaryjskie mają pokojowe i pełne zaufania relacje. Dla dzieci groźna "bodigard" może na wiele pozwolić, więc jeśli zobaczysz psa jeżdżącego na sankach dla dzieci, nie jest to inscenizacja, ale dość zwyczajne zjawisko dla rodziny, w której pies i dzieci ufają sobie nawzajem. Jednak nie powinieneś polegać na cierpliwości zwierzęcia: pomimo całej swojej chadolubności Dogi kanaryjskie nie należą do najlepszych czworonożnych niań, na których możesz zostawić dzieci.

Z resztą zwierząt domowych rasa nie konkuruje o strefy wpływów, zwłaszcza jeśli te same zwierzęta są gorsze od psów pod względem wielkości. Kupując szczeniaka Presa Canario, nie trzeba eksmitować z domu kotów i psów ras ozdobnych. Żyjąc obok siebie, zwierzęta stopniowo ocierają się o siebie i nie kolidują. Aby dowiedzieć się, kto jest szefem domu, Dogi Kanaryjskie wolą między sobą, więc jeśli planujesz zostać właścicielem dwóch samców lub Suk, przygotuj się na tarcie między podopiecznymi. W życiu codziennym potomkowie rzymskich molosów są bezpretensjonalni, przy braku chęci właściciela do komunikowania się, łatwo łączą się z wnętrzem. Inną cechą charakterystyczną rasy jest lekki upór, który należy po prostu zaakceptować.

Wychowanie tresura

Dog Kanaryjski to pies, dla którego ważna jest wczesna socjalizacja. Bez względu na to, co mówią mieszkańcy rasy o żądzy krwi, w 9 przypadkach na 10 wynika to z niewłaściwej integracji zwierzęcia ze środowiskiem domowym i ulicznym. Cała praca polegająca na przyzwyczajeniu szczeniaka do dźwięków, zapachów i niespodzianek otaczającego świata spoczywa na barkach właściciela, podobnie jak odpowiedzialność za zachowanie zwierzaka. Przygotuj się więc na poważną pracę, zanim zdobędziesz dobrze wychowanego i niewzruszonego strażnika, a nie wybuchowego agresora, który powoduje problemy z otaczającymi go ludźmi i prawem.

Niedoświadczeni właściciele błędnie rozumieją zdolność Doga kanaryjskiego do wtopienia się w psi zespół poprzez socjalizację, a także pielęgnowanie nawyku, aby nie bać się ostrych dźwięków, transportu publicznego i innych bodźców zewnętrznych. W rezultacie: na pierwszych spacerach szczeniak próbuje "zaprzyjaźnić się" z towarzyszami plemienia, którzy odpoczywają w pobliżu, zamiast samodzielnie wyjaśniać dziecku wielkie prawdy. Pamiętaj, że w pierwszych miesiącach życia mentorem i rodzicem psa pozostaje człowiek, a nie krewni. To z właścicielem dziecko powinno chodzić i być Mu posłuszne.

Próby zastąpienia autorytetu gospodarza uczestnictwem w procesie edukacyjnym innych członków rodziny nie są liczone. Nauczycielem musi być ktoś sam, w przeciwnym razie Dog kanaryjski szybko zorientuje się, że w domu nie ma lidera i skorzysta z sytuacji. Nawiasem mówiąc, o dominujących cechach rasy: manifestują się niezwykle wyraźnie w okresie dojrzewania, chociaż dorastając, "kanarek" Nie, Nie i spróbuje przedstawić się jako Superman. W związku z tym pies będzie musiał regularnie przypominać, że nie jest centrum wszechświata.

Nie zapominaj też, że pies nigdy nie powinien wchodzić i wychodzić z mieszkania przed osobą. Próby narzekania i gryzienia, gdy właściciel zabiera zabawkę, powinny zostać natychmiast udaremnione (zabrane, ale nie krzyczące ani bijące szczeniaka). Nie pozwól, aby zwierzę leżało na łóżku, a także utrudniało dostęp do któregokolwiek z pomieszczeń w domu. Nie zatrzymując takiego zachowania, zrównujesz zwierzę ze sobą w prawach, co stymuluje je do dalszego nieposłuszeństwa.

Trenuj Dogi Kanaryjskie według tych samych metod, co wszystkie psy przywódcze. Ćwicz podstawowe polecenia, takie jak " usiądź!", "Chodź!", "Miejsce!"nawet właściciel jest nowicjuszem w stanie, ponieważ pamięć i spryt rasy są doskonałe. Aby zapewnić bezpieczeństwo innym i możliwość pojawienia się z psem w miejscach publicznych, wystarczy przejść kursy UGS i OKD. Jeśli dla" kanarka " planowana jest kariera sportowa, warto wybrać się z nim na boiska treningowe. Psy uprawiające sport muszą pracować na automatyzacji i natychmiast wykonywać polecenia.

Ważne: możesz zaangażować Doga kanaryjskiego w dyscyplinach sportowych nie wcześniej niż zwierzę ukończy rok. Podobnie jak większość dużych ras, Pres Canario nie ma bardzo mocnych stawów, więc zbyt wczesne obciążenia mają negatywny wpływ na ich zdrowie.

Jeśli chcesz, możesz spróbować kompleksowego szkolenia, które pozwala ukształtować umiejętności posłuszeństwa i ochrony właściciela u Doga kanaryjskiego. Idealną opcją jest pozwolić sobie i szczeniakowi na indywidualne zajęcia z psem. Profesjonalista szybciej określi psychotyp zwierzaka, wybierze metody zarządzania nim i udzieli przydatnych porad dotyczących odpowiednich metod nauczania.

Utrzymanie i pielęgnacja

Ponieważ Dogi Kanaryjskie pochodzą z klimatu tropikalnego, trudno im pogodzić się z rosyjskimi realiami pogodowymi. Z tego powodu kynolodzy zalecają trzymanie rasy w domach i mieszkaniach, umożliwiając przeprowadzkę do woliery lub podwórka w okresie letnim. W przeciwnym razie tubylcy z Teneryfy są mało wymagającymi zwierzętami, które wystarczą, aby zapewnić osobne łóżko, miski do jedzenia i picia oraz kilka zabawek. Cała reszta "Scarb" psa w zasadzie nie jest potrzebna. Jedyny niuans: weź pod uwagę wymiary rasy i wybierz większe zabawki, aby zwierzę nie miało możliwości ich połknięcia. Zepsute i sfałszowane przedmioty zabawy Doga kanaryjskiego lepiej wyrzucić bez żalu. Jeśli tygrysowi "sportowcowi" udało się wypatroszyć zabawkę, istnieje ryzyko, że uda mu się połknąć kawałek plastiku lub gumy, co prowadzi do nieprzyjemnych konsekwencji i stania w kolejkach do gabinetu weterynaryjnego.

Spacer

Dog Kanaryjski nie jest tak wyraźnym brachycefalem, jak na przykład, Buldog angielski , co nie powstrzymuje go przed cierpieniem z powodu nadmiernego ciepła. W letnim upale musisz chodzić ze zwierzęciem mniej, przenosząc promenady na wczesny poranek i późny wieczór. Pomimo faktu, że Presa Canario nie znajduje się na rosyjskiej liście potencjalnie niebezpiecznych ras, zaleca się zabranie psa na smycz i kaganiec w miejscach publicznych, a osoby, które bezbłędnie przeszły normy posłuszeństwa, muszą nosić "sprzęt". Uprzęże z ciężarami, które czasami są zalecane do chodzenia dużych ras, w przypadku "kanaryjczyków" lepiej nie używać. Potomkowie rzymskich molosów są już ciężkimi psami, niepotrzebnym obciążeniem stawów i kręgosłupa.

Wolny wybieg jest możliwy na prywatnym ogrodzonym terenie, a także w niezamieszkanych miejscach, takich jak nieużytki lub lasy. Ważna jest również przezorność. Czasami starcia z źle wychowanymi podopiecznymi innych psów prowadzą nie tylko do konfliktu między właścicielami, ale także do obrażeń zwierząt. Jeśli zauważysz, że piskliwy dekoracyjny puszysty lub agresywny "kaukaski" spaceruje w pobliżu, odsuń się od swojego zwierzaka. Dogi Kanaryjskie prawie nigdy nie prowokują walki, ale nie zamierzają też ustępować zagarniętym współplemieńcom.

Higiena

Pielęgnacja krótkiej sierści Doga kanaryjskiego nie jest trudna: psy są myte raz na 3-6 miesięcy, a dwa razy w tygodniu przechodzą przez sierść szczotką lub gumową rękawicą, aby zebrać martwe włosy i masować skórę. Formalnie rasa jest pozbawiona podszerstka, ale w praktyce często występuje na szyi i biodrach psa, więc okresowo lepiej jest usuwać te strefy, to znaczy ręcznie wyrywać martwą warstwę puchową.

Strzyżenie rasy nie jest regulowane przez standard, ale w USA "kanaryjczycy" są zwyczajowo przycinani. Zasadniczo te manipulacje są wykonywane z osobami pokazowymi: fryzura pomaga podkreślić idealne części figury, odwracając uwagę komisji oceniającej od mniej "udanych" części ciała. Kupowanie kosmetyków dla psów, takich jak odżywki i spraye do sierści, jest również istotne dla właścicieli psów wystawowych. Ale jeśli istnieje chęć nadania" kostiumowi " zwierzaka więcej blasku, bez wydawania dodatkowych pieniędzy, rozwiązanie octu stołowego, wódki i wody doskonale poradzi sobie z zadaniem. Wystarczy zwilżyć w nim szmatkę i poprowadzić ją przez wełnę.

Raz w tygodniu warto poświęcić czas na badanie uszu psa. Jeśli wewnątrz lejka znajdują się zanieczyszczenia lub nadmiar siarki, należy je usunąć czystą szmatką zamoczoną w fitolosion lub za pomocą kropli do czyszczenia uszu. Oczy należy badać codziennie, kilka razy w tygodniu, wycierając je szmatką zwilżoną mocnym naparem z herbaty lub wywarem z rumianku. Ponadto co miesiąc pies kanaryjski musi skracać pazury, co jest wygodniejsze w przypadku pazurów dla dużych ras.

Czyszczenie zębów jest również jednym z obowiązkowych procedur, które będą musiały być organizowane co najmniej dwa razy w tygodniu. Jeśli nie ryzykujesz samodzielnego mycia zębów Doga kanaryjskiego, kup spraye i żele do jamy ustnej. Wystarczy je częściowo nałożyć na zęby zwierzęcia-następnie, mieszając się ze śliną, produkty są niezależnie rozprowadzane w pysku. Zakupione stałe smakołyki i naturalny sok pomidorowy dobrze oczyszczają płytkę nazębną.

Karmienie

Głównym źródłem białka w diecie Doga kanaryjskiego powinno być chude, żylaste mięso z dużą ilością chrząstki. Kilka razy w tygodniu warto zastąpić część mięsną mrożonymi filetami rybnymi lub podrobami (wątroba, nerki, serce, płuca), nie zapominając o zwiększeniu wielkości porcji ze względu na zmniejszoną wartość odżywczą wymienionych produktów. Nawiasem mówiąc, aby zaspokoić apetyt tak dużego psa jak Dog kanaryjski, lepiej gotować owsiankę z mięsem – grykę, owies, ryż.

Mleko dla dorosłych "kanaryjczyków" nie jest możliwe – nie jest wchłaniane przez organizm. Ale wolno podawać maślankę, niskotłuszczowy kefir i twarożek. Szczenięta i nastolatki są odpowiednie dla mięsa drobiowego, ponieważ jest ono bogate w aminokwasy. Ale w tym przypadku ważne jest, aby wiedzieć, że pies jest całkowicie zdrowy, ponieważ istnieją choroby, w których każdy ptak jest przeciwwskazany. Ponadto hodowcy zalecają wprowadzenie suplementów diety z chondroityną i glukozaminą do paszy dla młodych osobników, które pomagają uniknąć problemów ze stawami, które często występują u nastoletnich psów.

Źródłem korzystnych pierwiastków śladowych i witamin są również jaja kurze i wodorosty. Konieczne jest włączenie warzyw do menu Doga kanaryjskiego. Na przykład kapusta i buraki muszą zostać poddane obróbce cieplnej, ale wióry marchewkowe mogą być podawane na surowo. Możesz urozmaicić dietę psa świeżymi jagodami i krakersami z chleba żytniego. Zapotrzebowanie organizmu na tłuszcze można łatwo zaspokoić kremowym i nierafinowanym olejem roślinnym, ale ważne jest, aby nie przesadzać, aby nie powodować rozstroju żołądka.

Aby określić, która sucha karma jest odpowiednia dla Doga kanaryjskiego, będziesz musiał wybrać metodę, więc błędy i błędy w tej sprawie są nieuniknione. Jeśli nie chcesz eksperymentować na czworonożnym przyjacielu, spróbuj zostawić go na "suszeniu", które kupił hodowca, który sprzedał ci psa – czasami ta metoda działa. I oczywiście nie oszczędzaj na zwierzęciu, wybierając marki budżetowe. Nie tylko tanie pasze praktycznie nie zawierają mięsa, ale także powodują problemy z trawieniem i nerkami.

Zdrowie i choroby dogów Kanaryjskich

Najczęstszą chorobą dogów Kanaryjskich jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Choroba jest dziedziczona po rodzicach, więc wczesna diagnoza producentów jest ważnym niuansem, którego nie należy przeoczyć. Czasami u przedstawicieli rasy diagnozuje się zespół woblera, epilepsję i retinopatię wieloogniskową, ale nie zdarza się to tak często, jak w przypadku dysplazji. Inną ważną cechą Presa Canario jest skłonność do skręcania jelit i żołądka. Zwykle jest to spowodowane przekarmieniem, a także nieprzestrzeganiem reżimu (chodzenie i trening sportowy bezpośrednio po jedzeniu). W przeciwnym razie Dogi Kanaryjskie są dość zdrowymi i silnymi stworzeniami, z troskliwą opieką żyjącymi nie mniej niż inne duże rasy, czyli do 10-12 lat.

Jak wybrać szczeniaka

• Upewnij się, że producenci miotów pomyślnie przeszli testy na genetyczną dysplazję stawów.
• Staraj się uzyskać jak najwięcej informacji od sprzedawcy o przodkach szczeniaka. Nie zapominaj, że Dogi Kanaryjskie nadal istnieją w różnych typach ras, różniących się zarówno wyglądem, jak i temperamentem.
• W środowisku hodowców szczególnie cenione jest potomstwo linii hiszpańskich i polskich, więc jeśli oferuje się szczeniaka od "Polaków" lub "Hiszpanów" - to duży plus.
• Ponieważ niedoświadczonemu właścicielowi łatwo jest pomylić Doga kanaryjskiego z Cane Corso , na pierwsze spotkanie ze szczeniakiem i sprzedawcą lepiej udać się ze specjalistą rasy.
• Jeśli to możliwe, poznaj wszystkie zwierzęta z miotu i przetestuj je pod kątem odwagi – czy boją się obecności nieznajomego, jak reagują na ostre dźwięki. Preferuj umiarkowanie odważne, dociekliwe, ale nie agresywne dzieci.
• Poproś hodowcę o pokazanie suki hodowlanej. To od rodzica szczenięta często dziedziczą cechy charakteru i nawyków.

Cena Doga kanaryjskiego

Rasa jest uważana za rzadką nie tylko w Rosji, ale także na świecie, stąd imponująca cena szczeniąt rasowych i trudności w znalezieniu niezawodnej hodowli. Jako przykład: Presa Canario od amerykańskich hodowców kosztowałaby od 2000 do 4000 USD, równowartość $1600 – $3100. W hodowlach WNP ceny są skromniejsze, więc możesz kupić zdrowego szczeniaka Doga kanaryjskiego od sprzedawców z Rosji, Kazachstanu i Białorusi średnio za $400 – $600.