Rottweiler

Historia rasy rottweiler

Na terytorium Europy Zachodniej przodkowie rottweilerów – molossi – przedostali się wraz z legionami Klaudiusza Augusta, po tym jak Rzymskie Wagony przekroczyły Alpy i zmiażdżyły południową część współczesnych Niemiec. Gleby nowej kolonii były żyzne, więc Molosy szybko znalazły tu godne zajęcie: duże i dzikie psy zaczęły zajmować się ochroną i wypasem bydła.

Rasa otrzymała swoją nazwę na cześć miasta Rottweil w południowo-zachodnich Niemczech. Położony na skrzyżowaniu szlaków handlowych i przepasany surowym Neckarem, ten Prowincjonalny zakątek był głównym dostawcą mięsa dla księstw niemieckich. Cóż, ponieważ w średniowieczu było wielu myśliwych, którzy mogli cieszyć się tym pożywnym produktem za darmo, specjalnie wyszkolone psy były przyciągane do ochrony wagonów mięsnych w Rottweil. Nawiasem mówiąc, początkowo czworonożni strażnicy nazywali się Metzgerhund, co dosłownie oznacza "pies rzeźnika".

Mieszczanie Rottweil chętnie używali silnych i poważnych zwierząt nie tylko jako strażników, ale także jako przewoźników produktów mięsnych. Rottweilery ciągnięte do wózków dostarczały soczyste steki i polędwicę, oszczędzając w ten sposób właścicielom konieczności trzymania bydła pociągowego. Jednak po przejechaniu torów kolejowych przez Rottweil i umożliwieniu pasterzom transportu swoich towarów w nowy, szybszy sposób, potrzeba hodowli psów zniknęła, a rasa zaczęła stopniowo degenerować się.

O rottweilerach pamiętano dopiero na początku XX wieku, dzięki ciekawej okazji szeroko nagłośnionej przez niemiecką prasę. Istotą incydentu było to, że podczas bójki z marynarzami wachmistrz policji w Stuttgarcie rzucił Rottweilera na intruzów. Zwierzę w ciągu kilku minut" zniszczyło " niebezpieczny konflikt, zamieniając dzielnych marynarzy w haniebną ucieczkę. Po tym wydarzeniu rasa odzyskała utraconą wcześniej popularność i już w 1921 roku zdobyła własny FanKlub.

Rottweilery dotarły do Rosji dopiero w 1914 roku. Początkowo odpornych i wykonawczych "Niemców" sprowadzano jako psy pracujące, które potrafiły zwalczać drapieżniki i stróżować bydło. Jednak po zakończeniu II wojny światowej powierzono im kolejną" honorową " misję: ochronę więźniów Gułagu. Radzieccy hodowcy spędzili dużo czasu i wysiłku, próbując stworzyć nowy "model" psa eskortowego, charakteryzujący się szczególnym okrucieństwem. Takie osoby zostały naprawdę wyhodowane, ale traktowanie ich jako zwierząt domowych stało się absolutnie niemożliwe.

Wszystko zmieniło się w latach 80., kiedy pies Rottweilera Harras Steinkopf został sprowadzony z Niemiec do ZSRR. Na Zewnątrz ten wysoki przystojny mężczyzna wyraźnie wyróżniał się na tle swoich szorstkich i okrutnych krewnych. Ponadto zwierzę miało stosunkowo spokojne i spokojne usposobienie, co dawało nadzieję, że jego potomkowie będą mogli dogadać się z osobą na prawach przyjaciela i towarzysza.

Wideo: Rottweiler

Wygląd Rottweilera

Rottweilery to sportowcy psiego świata. Ci mocno powaleni i" napompowani " przystojni mężczyźni zapadają w duszę swoją surową mocą. Od nich dosłownie wieje spokój i niezawodność. Standardowa waga dorosłego mężczyzny to 50 kg, suki-do 45 kg.

Głowa

Czaszka jest średniej wielkości, z rozwiniętymi łukami kości policzkowych i wypukłym czołem. Jest zauważalny guz potyliczny. Kufa jest płaska, szeroka u podstawy i zwężająca się w kierunku nosa.

Nos

Płat jest czarny, lekko "rozciągnięty" na szerokość, z imponującymi nozdrzami.

Zęby i szczęki

Szczęki Rottweilera są masywne i mają wystarczającą szerokość. Zgryz - "nożyczki". Zęby są mocne, mocne. Idealna liczba zębów to 42.

Oczy

Migdałowy, mały, z powiekami ściśle przylegającymi do gałki ocznej. Referencyjny odcień tęczówki oczu jest ciemnobrązowy. Wygląd jest otwarty, odważny, ale bez agresji i złośliwości.

Uszy

Uszy Rottweilera są małe, wiszące, trójkątne. Dostarczaj jednocześnie wysoki i szeroki. Krawędź ucha przylega ściśle do strefy jarzmowej, co tworzy iluzję szerokiego, masywnego czoła.

Szyja

Umięśniony, ale "wysuszony" Typ, niezbyt długi. W górnej części znajduje się lekka krzywizna.

Obudowa

Mocne, rozwinięte plecy w połączeniu z krótkim, ciasnym lędźwiem i zaokrąglonym zadem. Klatka piersiowa jest przestronna, głęboka. Kość piersiowa jest masywna. Obszar pachwiny jest wyraźnie napięty.

Kończyny

Przednie nogi są równe. Ramiona przylegają do mostka, łokcie przylegają do ciała psa. Kąt nachylenia łopatek wynosi 45°. Przedplecze i śródręcze rozwinięte. Tylne kończyny Rottweilera są równe, umieszczone w pewnej odległości od siebie. Biodra są wydłużone, z dobrą muskulaturą. Kąty przegubów są rozwarte. Łapy są zaokrąglone, twarde, ściśnięte w"grudkę". Poduszki są elastyczne. Pazury są krótkie, ale mocne. Tylne nogi są zauważalnie dłuższe niż przednie.

Ogon

Ogon Rottweilera jest wydłużony, kontynuując górną linię grzbietu. Nie podlega obowiązkowej bańce, dlatego ta procedura jest przeprowadzana wyłącznie z inicjatywy hodowcy.

Skóra i wełna

Skóra jest gładka. Na głowie gromadzi się w płytkie podłużne zmarszczki, jeśli pies wykazuje ciekawość. Zgodnie ze standardem fałdy skórne na czaszce zwierzęcia w stanie spoczynku są niedopuszczalne. Płaszcz jest jednolity: krótki, gruby podszerstek + sztywna sierść okrywowa, ściśle przylegająca do ciała. Na tylnych nogach sierść jest dłuższa.

Kolor

Kolor Rottweilera jest czarny, z brązowo-czerwonawymi, dobrze zarysowanymi podpalaczami. Miejsca opala: gardło, Klatka piersiowa, nogi, obszar kości policzkowych, obszar pod oczami.

Główne wady dyskwalifikujące

• Niezgodność płci (samce w typie Suk i odwrotnie).
• Złośliwość, zwiększona pobudliwość, tchórzostwo, niepewność.
• Skręt i odwrócenie powieki, oczy o różnych odcieniach, żółty kolor tęczówki.
• Wady zgryzu, niekompletny zestaw zębów.
• Zbyt długa i lekko falująca sierść.
• Białe znaki.

Zdjęcie dorosłego Rottweilera

Postać Rottweilera

Rottweiler jest urodzonym wojownikiem, gotowym do obrony swojego właściciela 24 godziny na dobę, 365 dni w roku. Jednocześnie, w nieformalnej atmosferze, Ci muskularni ochroniarze zamieniają się w czarujących, lubiących drzemać lub powalać głupca w towarzystwie miłych dla nich ludzi. Dobrze dogadują się z dziećmi, cierpliwie znosząc ich figle i kaprysy, i chętnie wykonują małe zadania reszty rodziny. Jednak poza własnym mieszkaniem życzliwość przedstawicieli tej rasy nie rozciąga się. Każdy nieznajomy, czy to małe dziecko, czy dorosły, jest postrzegany przez Rottweilera jako potencjalne zagrożenie, a tej zasady zwierzę nigdy nie zmienia.

Rottweiler To pies jednego właściciela. Zmiana właściciela jest trudna do zniesienia dla zwierząt: popadają w depresję, biegają, wykrywają niekontrolowaną agresję. Jeśli w obecności zwierzaka pogłaskałeś lub potraktowałeś inne zwierzę, bądź przygotowany na obserwowanie niezadowolenia i zazdrości psa w całej okazałości. Rottweilery nie lubią dzielić uwagi właściciela z innymi czworonożnymi braćmi.

Paradoksalnie, przedstawiciele tej rasy są bardzo wrażliwi na hałas, zgiełk i konflikty domowe. Jeśli właściciele często zastanawiają się nad relacjami między sobą w podwyższonych tonach, z pewnością wpływa to na zdrowie psychiczne zwierzęcia. Rottweilery, które dorastały w tak nerwowym otoczeniu, mają tendencję do odchyleń w zachowaniu i wykazują agresję nawet wobec własnych właścicieli.

Sprawca Rottweiler atakuje szybko i bez ostrzeżenia. Ogarnięci wściekłością przedstawiciele tej rasy nie odczuwają bólu, więc odciągnięcie psa, który zaatakował osobę lub inne zwierzę, jest prawie niemożliwe. Jednocześnie rottweilery nie są szczególnie mściwe: po walce pies dość szybko się ochładza, nie podejmując ponownych prób ataku.

Szkolenie i wychowanie

Trzymanie Rottweilera w domu, który nie przeszedł szkolenia, jest poważnym ekstremum, które w przyszłości będzie kosztować właściciela psa zbyt dużo. Kupując szczeniaka tej rasy, zacznij wcześniej szukać dla niego doświadczonego trenera. Płatne kursy szkoleniowe są również istotne w przypadkach, gdy chodzi o wychowanie i socjalizację osoby dorosłej, która wcześniej mieszkała u innego właściciela.

Aby zaoszczędzić budżet, rolę trenera można przejąć. Rozpocznij szkolenie szczeniaka od dnia, w którym trafił do Twojego domu. Zacznij od najprostszych poleceń, stopniowo komplikując zadanie, ale pamiętaj, że młodzi rottweilery nie mogą długo koncentrować się na jednej rzeczy. W związku z tym czas trwania jednej lekcji nie powinien przekraczać 10-15 minut.

Podstawowe umiejętności, które szczeniak powinien opanować do roku:

• 1,5-2 mies. - opinia na temat pseudonimu, zespołu: "miejsce!", "Jeść!»;
• 2-3 mies. - umiejętność chodzenia na smyczy, polecenia: "nie możesz!", "UFF!", "Do mnie!»;
• 3-4 mies. - polecenia: "Daj łapę!", "Pokaż zęby!»;
• 4-5 mies. - pielęgnowanie dobrych nawyków i norm etykiety (nawyk nie podnoszenia przedmiotów z ziemi, odmowa poczęstunku z cudzych rąk), polecenia: "aport!", "Blisko!", "Spacer!", "Czekaj!»;
• 5-6 miesięcy. - polecenia: "głos!", "Bariera!", "Naprzód!", "Powrót!»;
• 6-12 mies. - kształtowanie spokojnego stosunku do hałasu (odgłosy transportu publicznego i inne), lekcje znajdowania przedmiotów według zapachu;
• 12 mies. i dalej-zdolność do śledzenia i zatrzymania intruza, Ochrona właściciela podczas ataku; polecenia: "FAS!", "Rzuć to!».

Półroczne szczenięta są często uparte i samowolne, więc metoda "piernika" już z nimi nie działa. Ponadto w tym okresie życia zwierzę budzi pasję do dominacji: Młode rottweilery zaczynają warczeć na właściciela, a czasem go gryźć. Aby postawić zardzewiałego nastolatka na swoim miejscu i ustanowić własny autorytet, stosuj kary. Należą do nich: pozbawienie psa smakołyków, podniesienie go z ziemi, któremu towarzyszy drżenie, ściśnięcie pyska.

Ważne: podczas spacerów na smyczy Rottweiler musi mocno nauczyć się, że prawo do planowania trajektorii ruchu należy całkowicie do właściciela.

Socjalizacja szczeniaka jest konieczna od pierwszych tygodni życia. Organizuj spotkania ze zwierzęciem z innymi psami, chodź z nim do znajomych, chodź zwierzę w hałaśliwych i zatłoczonych miejscach. Szczeniak musi zrozumieć, że świat nie ogranicza się do ścian domu i jest pełen innych żywych istot. Podczas spacerów zachowuj się spokojnie, aby po raz kolejny nie denerwować zwierzęcia i nie prowokować go do ataku przechodniów i innych psów.

Rodzaje kursów szkoleniowych dla rottweilerów

• Ogólny kurs szkoleniowy (OKD) - szkolenie zestawu podstawowych poleceń, a także ćwiczenie umiejętności pokonywania toru przeszkód, a następnie zdawanie egzaminów w RKF.
• Służba obronno-wartownicza (ZKS) - kompleks umiejętności ochronno-ochronnych przeznaczony dla zwierząt służących w strukturach siłowych. Obecnie istnieją" Lite " opcje kursów ZKS, mające na celu nauczenie zwierzęcia technik ochrony i ochrony właściciela.
• Zarządzany pies miejski (UGS) to uproszczony kurs dla psów domowych, którego głównym zadaniem jest pomoc zwierzakowi w prawidłowej nawigacji w środowisku miejskim. W ramach UGS Rottweiler uczy się podstaw zachowania w transporcie publicznym i miejscach dużych tłumów, cierpliwego oczekiwania gospodarza. Po ukończeniu kursu zwierzę otrzymuje dyplom klubu Kynologicznego.

Opieka i utrzymanie

Utrzymanie psa rasy usługowej jest zawsze dużą odpowiedzialnością, ponieważ takie zwierzęta wymagają pewnej ręki i stałej kontroli. Rottweiler może oczywiście zakorzenić się w mieszkaniu, ale najlepszym siedliskiem dla psów ochroniarzy będzie Wiejski Dom z budą i wolierą wyposażoną na podwórku. W ciepłym sezonie zwierzę można pozostawić w wolierze przez całą dobę, ale wraz z nadejściem mrozu należy je przenieść do ogrzewanego pomieszczenia lub zabrać do domu.

Rottweilery powinny chodzić dwa razy dziennie, co najmniej 10-20 minut, a najlepiej półtorej godziny. Spacery należy łączyć z intensywną aktywnością fizyczną i aktywnymi grami, aby utrzymać zwierzę w formie. Nawiasem mówiąc, nie wszyscy przedstawiciele tej rasy lubią aktywność fizyczną: Wiele osób woli biegać przez wiele godzin na kanapie. W takich przypadkach pies będzie musiał być sztucznie stymulowany pochwałą lub obietnicą poczęstunku.

Higiena

Opieka nad Rottweilerem nie zajmie dużo czasu. Pies czesany jest kilka razy w tygodniu, kąpany 2-3 razy w roku, przez resztę czasu ograniczony tylko do mycia łap zwierzaka po spacerze. Pazury zwierząt są przycinane w razie potrzeby, co może nigdy nie nadejść, ponieważ u aktywnego Rottweilera płytka pazurowa jest naturalnie szlifowana. Raz w tygodniu należy przeznaczyć czas na sprawdzenie i czyszczenie uszu. Lejek do uszu czyści się kawałkiem szmatki suchym lub zwilżonym bezalkoholowym balsamem. Zęby psów są czyszczone gazikiem z sodą 4 razy w miesiącu.

Karmienie

Dorośli są karmieni dwa razy dziennie, szczeniętom poniżej sześciu miesięcy zaleca się trzy posiłki dziennie. Dzienne spożycie pokarmu nie powinno przekraczać 5% całkowitej masy ciała zwierzęcia. Ilość karmy przemysłowej oblicza się według wzoru: 20-40 g "suszenia" na kilogram wagi psa.

Ponieważ większość osobników ma tendencję do przejadania się, ilość kalorii spożywanych przez psa musi być dokładnie monitorowana. W szczególności zwierzętom, które nadmiernie jedzą lub zaczynają przybierać na wadze, przydatne jest ograniczenie "racji żywnościowych". Podobnie należy postępować ze starszymi psami, których metabolizm nie jest już tak intensywny. W szczególności "emeryci" zmniejszają ilość produktów zawierających węglowodany, ale jednocześnie zwiększają częstotliwość karmienia (do 3 razy). Raz w tygodniu rottweilery mają dzień postu na sfermentowanym mleku i wodzie.

Lista pokarmów, które powinny być obecne w diecie dorosłego Rottweilera:

• Chude mięso (jagnięcina, królik, jagnięcina, wołowina) lub podroby;
• Surowe lub gotowane filety z ryb morskich;
• Jajko surowe lub gotowane (dwa razy w tygodniu);
• Fermentowane produkty mleczne;
• Płatki zbożowe (ryż, płatki owsiane, kasza gryczana);
• Olej roślinny;
• Warzywa.

Nie należy podawać zwierzakowi:

• Rośliny strączkowe;
• Słodycze i czekolada;
• Wędliny;
• Rurowe i rybie kości;
• Cytrusy;
• Ryby rzeczne;
• Wieprzowina.

Miska na jedzenie jest umieszczona na pionowym stojaku na wysokości klatki piersiowej psa, co pomaga w kształtowaniu prawidłowej postawy szczeniaka. Naczynia, z których zjada Rottweiler, powinny być emaliowane, metalowe lub ceramiczne, ale w żadnym wypadku nie plastikowe.

Ważne: rottweilery są karmione tylko ciepłym jedzeniem. Stosowanie schłodzonych lub nadmiernie gorących potraw wywołuje zapalenie żołądka u zwierzęcia.

Jeśli chodzi o suchą paszę, tutaj należy preferować opcje premium klasy holistycznej. Zabronione jest mieszanie "suszenia" z produktami naturalnymi, a naprzemienne mokre i suche pasze przemysłowe są mile widziane.

Dyscyplina żywieniowa dla rottweilerów jest surową koniecznością. Miska zwierzaka powinna być napełniana jedzeniem dwa razy dziennie i czyszczona 15 minut po rozpoczęciu posiłku. Nie ulegaj pokusie, aby dać psu przekąskę i nie trzymaj jedzenia pozostałego po śniadaniu lub kolacji w misce, licząc na to, że po kilku godzinach głodne zwierzę je dokończy. Czysta woda w misce Rottweilera powinna być zawsze.

Zdrowie i choroby Rottweilera

Jak większość psów dużych ras, rottweilery żyją od 8 do 10 lat. Istnieją również wyjątki od ogólnej zasady: przy odpowiedniej opiece i nieustannej opiece poszczególne osoby są w stanie żyć przez kolejne 3-5 lat Powyżej ustalonej normy. Dzięki swojej ogromnej budowie rottweilery sprawiają wrażenie dużych ludzi, którzy odwiedzają Gabinet Weterynaryjny tylko w przypadku rutynowych szczepień. W rzeczywistości u tych psów jest mnóstwo dolegliwości.

Najczęstsze choroby rottweilerów:

• Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego;
• Zapalenie kości i szpiku;
• Choroba Addisona (choroba autoimmunologiczna związana z zaburzeniami czynności nadnerczy);
• Zwężenie zastawki aortalnej;
• Zanik siatkówki;
• Zaćma;
• Choroba Willebranda (niska krzepliwość krwi);
• Gastrektazja(skręt jelit).

U poszczególnych osobników mogą wystąpić problemy z nerkami, a także zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego. Nieco rzadziej występuje taka wrodzona choroba, jak hipotrychoza (łysienie).

Jak wybrać szczeniaka

Niedoświadczeni właściciele, którzy po raz pierwszy zdecydują się na zakup Rottweilera, powinni zdecydować się na suki, które mają łagodniejszy charakter i szybciej uczą się poleceń. Są to wysoko wykwalifikowani Stróże. Jedynym minusem "dziewcząt" jest to, że nie tolerują innych suk w pobliżu.

Samce rottweilerów wyglądają na bardziej statusowe, ale wymagają poważnego męskiego mentora. Większość "chłopców" ma skłonność do włóczęgostwa, więc przyprowadzanie męskiego zwierzęcia do domu powinno odbywać się tylko wtedy, gdy chcesz dokładnie dostosować jego zachowanie. Lepiej jest zabrać szczeniaka do domu w wieku 2-3 miesięcy, ponieważ w tym okresie zwierzęta nie wykazują jeszcze uporu i są łatwe do wyszkolenia. Pamiętaj, aby poznać matkę dziecka, nie zapominając o sprawdzeniu jej wieku z pracownikami przedszkola. Idealnie, suka powinna mieć od 2 do 8 lat.

Aby wykluczyć możliwość dziedzicznej dysplazji stawów, poproś hodowcę o prześwietlenie kończyn rodziców szczeniaka. Sprawdź warunki życia przyszłego zwierzaka: woliery dla szczeniąt powinny być czyste i suche. Ponadto w klatkach dzieci powinny znajdować się zabawki lub przedmioty zastępcze. Rozsądniej jest preferować szczenięta o ciemnym kolorze podpaliny, ponieważ po pierwszym linieniu sierść rottweilerów często rozjaśnia się. Ponadto osoby o ciemniejszym kolorze są silniejsze i bardziej odporne. Dokładnie sprawdź brzuch dziecka pod kątem oznak przepukliny pępkowej. Zwróć uwagę na przybyłe palce: u szczeniąt rasowych należy je przyciąć.

Nawet jeśli widzisz przyszłego ochroniarza w zwierzęciu, Zrezygnuj z nadmiernie agresywnych osobników. Właściwy Rottweiler To zrównoważony Rottweiler. W szanujących się szkółkach i szkołach szkoleniowych zbyt złośliwi przedstawiciele rasy są odrzucani jako niezdolni do szkolenia i dalszej hodowli. Jednocześnie upór psa jest uważany za wskaźnik silnego charakteru. Takie osoby są doskonałymi strażnikami.

Możesz przetestować Szczenięta na odwagę za pomocą efektów dźwiękowych. Na przykład klaszcząc w dłonie nad głową zwierzęcia lub dzwoniąc dzwonkiem. Odpowiedni Rottweiler z pewnością wysłucha nowych dźwięków i wykaże ciekawość, a zbyt tchórzliwe dzieci rozproszą się.

Zdjęcie szczeniąt Rottweilera

Ile kosztuje Rottweiler

Rottweiler to rasa średniej kategorii cenowej. Możesz kupić aktywnego zdrowego szczeniaka z metryką RKF od znanych rodziców średnio za $200 - $300 bardziej ekonomiczną opcją są zwierzęta z wadami zewnętrznymi, Bez dokumentów, a także te, które urodziły się w wyniku nieplanowanych kryć. Średnia cena dla takich osób– $50 - $70.