Alaskan Klee-Kai

Historia rasy Alaskan Klee-Kai

W porównaniu z innymi imigrantami z północy Alaski Klee-Kai można uznać za dość młodych. Historia rasy sięga lat 70. ubiegłego wieku i jest związana z mieszkanką Alaski-Lindą Sparling. Pewnego dnia wraz z mężem postanowiła odwiedzić krewnych mieszkających w Oklahomie. Para spotkała się z prawdziwym cudem-uroczym i niezwykle drobnym husky, który podążał za Gośćmi po piętach i wykazywał żywe zainteresowanie. Pseudonim zwierzęcia był dość zgodny z jego charakterem: Curious w tłumaczeniu z angielskiego oznacza "ciekawy, niezwykły, cudowny". Pomimo tego, że pies był mniejszy niż jego krewni, wszystkie oznaki Husky były widoczne w jego wyglądzie – kolor i wygląd zewnętrzny.

Nawet wtedy Linda wpadła na pomysł stworzenia nowej miniaturowej rasy, a kobieta namówiła krewnych, by oddali jej psa. W jej rodzinnym mieście spacery z Kewaries nieustannie przyciągały uwagę przechodniów. Często zatrzymywali się, chcąc bliżej przyjrzeć się zwierzęciu i zastanawiali się, czy to szczeniak. Powód ożywionej ciekawości był prosty: w tym momencie nastąpił szczyt zainteresowania psami zaprzęgowymi. Wielu Amerykanów chciało zdobyć te niesamowite zwierzęta, ale nie wszyscy mogli trzymać w mieszkaniach psa o dużych rozmiarach, który również wymagał długich aktywnych spacerów i miał dość trudny charakter.

Linda Sparling opracowała sztywny program hodowlany, starannie wybierając osobniki do krycia. Uruchomić Husky , psy eskimoskie, Alaskan Malamute i lajek. Prawie dwadzieścia lat upartej hodowli zajęło uzyskanie psa, który wyglądał jak pomniejszony Husky. Przez cały ten czas linda nie informowała nikogo o kierunku swojej pracy. Pierwszą osobą, która mogła nie tylko poznać nową rasę, ale także uzyskać pozwolenie na fotografowanie, była matka jednej z towarzyszy Lindy – dziennikarka Eileen Gregory. To ona nalegała, że nadszedł czas, aby psy zostały "wypuszczone".

Publiczne pojawienie się w 1987 roku jednego ze szczeniąt, które zostało podarowane Sparlingowi bliskim przyjaciołom na Boże Narodzenie, wywołało bombę. Posypały się setki listów i telefonów: Wiele osób chciało zostać właścicielami takiego czworonożnego przyjaciela. Stale pojawiały się doniesienia prasowe w telewizji i radiu, artykuły i zdjęcia w mediach. Wszystko to przyczyniło się do takiego napływu gości, że Linda musiała nawet założyć specjalną księgę gości i zapisać każdego na określony czas. Dom hodowcy Sparling stał się lokalną atrakcją dla turystów przybywających na Alaskę.

Przeprowadzono wywiad ze wszystkimi potencjalnymi gospodarzami. Zgodzili się dostarczać Zdjęcia i informacje związane z rozwojem zwierzaka i zmianami w jego zachowaniu w miarę starzenia się. Ponieważ rasa szybko stała się popularna, a nowi właściciele sami przekształcili się w hodowców, Linda podjęła działania odwetowe mające na celu zachowanie i utrwalenie cech. Po opisie standardu powstał amerykański klub Klee-Kay.

Eileen Gregory, która sama stała się właścicielem kilku uroczych szczeniąt, zapewniła znaczącą pomoc w uznaniu rasy przez społeczność psów. Dzięki jej wysiłkom brytyjski klub Kynologiczny, a wraz z nim Międzynarodowa Organizacja kynologiczna, uznał Klee – Kae. W 1988 roku American Kennel Union wpisał zwierzęta do swojego rejestru. W 1994 roku Alaskan Klee-Kai po raz pierwszy wzięli udział w wystawie zwierząt domowych w Denver (psy ostatecznie otrzymały taką oficjalną nazwę). Tak bardzo spodobały się publiczności, że otrzymali zaproszenie na kolejną wystawę.

American rare breed Association umieściło futrzanych przystojniaków z Alaski w swoim rejestrze w 1995 roku, a dwa lata później United Kennel Union. Nowa rasa w końcu zyskała uznanie na całym świecie.

Wraz ze wzrostem popularności kli-Kai wzrosła liczba osób, które chciały kupić przedstawiciela niesamowitej rasy. Niektórzy hodowcy ze względu na liczbę wywierali presję na panią Sparling, proponując złagodzenie wysokich wymagań. Przez długi czas była nieugięta, dokładnie sprawdzając szczenięta z każdego miotu. Odstrzelone osobniki poddano sterylizacji. W połowie lat 90. XX wieku presja wzrosła na tyle, że Linda Sparling została zmuszona do dobrowolnego opuszczenia klubu po dwóch dekadach pracy nad nową rasą. Niemniej jednak jej pomysł został zrealizowany: świat otrzymał miniaturową kopię Siberian Husky.

Wideo: Alaskan Klee-Kai

Wygląd Alaskan Klee-Kai

Alaskan Klee-Kai należy do ras psów średniej wielkości, jest harmonijnie zbudowany i zwarty. To urocze dziecko o wyrazistym wyglądzie," karnawałowej " masce na pysku i ogonie figlarnie owiniętym bajglem.

Standard przewiduje trzy odmiany psów.

• Standard. Wysokość zwierzęcia w kłębie waha się w granicach 38-45 cm, Waga – 7-10 kg.
• Mini. Wzrost psa osiąga 33-39 cm, a kli-Kai waży od 5 do 7 kg.
• Toi. Wysokość zwierzęcia jest zaskakująco mała: do 33 cm masa tych żywych zabawek odpowiada ich parametrom i nie przekracza 4 kg.

Głowa i czaszka

Kształt głowy jest bardziej zbliżony do trójkąta niż do klina. Jej powłoki wyróżniają się brakiem fałdów skórnych. Czoło zaokrąglone, guzek potyliczny umiarkowanie zaznaczony. Czaszka zwęża się w kierunku nosa.

Pysk

Pysk alaskańskiego Klee-Kai jest nieznacznie wydłużony. Jej główną cechą wyróżniającą jest" maska", która kontrastuje z Głównym kolorem. Czoło kli-Kai jest nieznacznie dłuższe niż grzbiet nosa. W porównaniu z tym ostatnim kształt nosa jest dość płaski, a sam płat wydaje się wypukły. Pigmentowany w czarnym odcieniu (czasami z jasnoróżowym paskiem). Stopa charakteryzuje się umiarkowaną głębokością i płynnością konturów. Policzki są pulchne i gęste. Usta przylegają do szczęk, więc zwierzę nie wydaje się brylowane. Dopuszczalna jest pigmentacja w kolorze czarnym lub wątrobowym. Ten ostatni jest możliwy tylko dla psów w kolorze biało-czerwonym.

Uszy

Uszy Alaskan Klee-Kai to dwa zgrabne Trójkąty umieszczone blisko i dość wysoko. Ich końcówki są gładko zaokrąglone. Patrząc na psa, wydaje się, że jego uszy są nieproporcjonalnie duże w porównaniu z głową, ale tak powinno być. Małżowiny uszne są otwarte i szerokie, wyróżniają się gęstą wełną Na Zewnątrz.

Oczy

Niewypukłe, średniej wielkości. Mają owalny, migdałowy lub okrągły kształt. Tęczówka może być zabarwiona na różne kolory, ale najbardziej preferowane są bursztynowe, niebieskie lub brązowe. Często spotyka się Klee-Kai o różnych oczach (przejaw heterochromii), ale nie jest to wada rasy. Ciemny obrys powiek jest koniecznością.

Szczęki i zęby

Dolna szczęka jest mocniejsza i mocniejsza w porównaniu z górną. Zgryz nożycowy. Zęby ściśle przylegają do szczęki. Emalia jest mocna i biała.

Szyja

Szyja psa wygląda z wdziękiem, ma gładką krzywiznę i średnią długość. W ruchu Alaskan Klee-Kai trzyma ją wyciągniętą, wyciągając w ten sposób głowę do przodu. Przez resztę czasu szyja jest" ustawiona " płasko.

Obudowa

Obudowa ma format prostokątny. Z profilu widać, że wysokość zwierzęcia jest mniejsza niż długość ciała. Płaskie plecy przechodzą w silną dolną część pleców (w tym miejscu zauważalna jest niewielka krzywizna). Klatka piersiowa dzięki owalnemu przodowi wystaje do przodu. W porównaniu z linią ramion miednica Klee-Kai wygląda na węższą. Brzuch jest napięty.

Ogon

Umieszczony dość wysoko w stosunku do dolnej części pleców i skręcony w pełny pierścień. Najlepiej, aby końcówka ogona była pomalowana na ciemny kolor. Leży prostopadle do linii kręgosłupa lub lekko nachylony na bok. Pokryty grubą sierścią.

Kończyny przednie

Kończyny są dość eleganckie i cienkie, wyglądają proporcjonalnie do tułowia. Elastyczne i mocne stawy zapewniają mocne pchnięcie. Łokcie są ustawione równolegle do ciała psa. Owalne łapy mają rozwinięte opuszki, a przestrzeń między nimi jest" zajęta " gęstą sierścią.

Kończyny tylne

Biodra są umiarkowanie umięśnione, kąt stawów kolanowych jest dobrze wyprofilowany. Łapy są ciasno zebrane w owal; mają mocne palce, które kończą się szorstkimi poduszkami. Przestrzeń między nimi jest wypełniona długimi włosami.

Sposób poruszania się

Alaskan Klee-Kai porusza się płynnie i jednocześnie zwinnie, bez dodatkowego wysiłku.

Wełna

Długa sierść odziedziczyła Klee-Kai po Husky. Wymagany jest gruby podszerstek, który podtrzymuje włosy ochronne w podwyższonej pozycji. Jego brak jest dopuszczalny tylko podczas sezonowego linienia. Kołnierz i uroczy "fartuch" na piersi tworzą bardziej "wypchany" podszerstek. Dopuszczalna jest obecność wydłużonej sierści na uszach, dolnej części ciała i ogona, a także na tylnej stronie łap.

Kolor

Standard rasy Alaskan Klee-Kai pozwala na różne kolory sierści. Najczęstsze opcje to:

• Szary-od jasnego do ciemnego;
• Czerwony, w tym "kolor Jelenia";
• Czarny.

Niezależnie od koloru podstawowego szyja, klatka piersiowa, brzuch i łapy psa są przeważnie białe. "Maska" na pysku jest o ton lub dwa ciemniejsza niż kolor podstawowy-kolejny znak charakterystyczny dla Klee – Kai. Preferowany jest wzór symetryczny i zamknięty. Biały pasek, który wizualnie dzieli czoło (i częściowo grzbiet nosa) na dwie części, a jasne "brwi" nad oczami są mile widziane.

Możliwe wady

Wady rasy Alaskan Klee-Kai obejmują wszelkie odchylenia od normy. Do najczęstszych należą:

• "rozdarta" i / lub asymetryczna maska na pysku;
• Wyłupiaste i/lub blisko osadzone oczy;
• Słabo rozwinięta klatka piersiowa;
• Zbyt długa sierść;
• Obecność fałdów skórnych;
• Jasna pigmentacja powiek;
• Obwisła linia brzucha;
• Prosty format zgryzu;
• Skrępowane ruchy;
• Usta;
• Tępy pysk;
• Ostry stop.

Wady dyskwalifikujące – te same wady, ale w bardziej zaostrzonej formie. Ponadto należą do nich agresywne lub tchórzliwe zachowanie, a także wnętrostwo (niezstąpione jądra u samców).

Zdjęcie Alaskan Klee-Kai

Charakter Alaskan Klee-Kai

Charakter jest jedną z głównych cech, która wraz z rozmiarem odróżnia Alaskan Klee-Kai od Husky. Temperament tej miniaturowej repliki jest zupełnie inny niż u jej przodków – psów zaprzęgowych. Jeśli Husky wyróżniają się rozsądkiem, umiejętnością ruchów, krnąbrnością, a czasem upartością, to ALASKAN kli-kai to małe wesołe dzieci, które wolą aktywne gry i lubią igraszki podczas spacerów.

Towarzyskie i wesołe psy nie znoszą dobrze samotności. Wynika z tego naturalny wniosek: ALASKAN kli-Kai nie jest odpowiedni dla osób, które są nieobecne w domu przez długi czas. Zostaw mini Husky na cały dzień bez uwagi-a z nudów zwierzę rozpryskuje swoją energię na rzeczy i przedmioty gospodarstwa domowego. Przygotuj się na konsekwencje samotności Klee-Kai, takie jak gryzące meble lub podarte buty.

Pamiętaj: jeśli twoja nieobecność jest nieunikniona, zapewnij swojemu zwierzakowi zabawki. Przeniesie swoją uwagę z wyposażenia wnętrz na bardziej nieszkodliwe piłki i "kości".

Te psy są tak towarzyskie, że po powrocie właściciela w ciągu kilku minut spróbują "powiedzieć", co działo się pod jego nieobecność. Szczekanie alaskańskich Klee-Kai jest bardzo podobne do dźwięków mowy, osobliwego języka psa i jest to kolejna cecha charakterystyczna rasy. Czworonożni przyjaciele wykazują podobną towarzyskość i życzliwość w stosunku do innych zwierząt domowych, doskonale dogadując się z psami, kotami i innymi zwierzętami. Jednak lepiej powstrzymać się od towarzystwa ozdobnych gryzoni i ptaków.

Przedstawiciele rasy dogadują się z dziećmi i absolutnie uwielbiają dzieci! Alaskan Klee-Kai będzie wspaniałą nianią dla dziecka. Należy jednak pamiętać, że te psy nie lubią niegrzecznego traktowania starszych dzieci. Klee-Kai mogą lekko się uśmiechać w odpowiedzi na szczypanie lub kopanie (chociaż ich przodkowie Husky tolerują podobne figle). Jednak tych incydentów można łatwo uniknąć, jeśli wyjaśnisz dzieciom, jak prawidłowo zachowywać się ze zwierzęciem. Nie możemy zapominać, że pies nie jest zabawką, ale żywą istotą.

Alaskan Klee-Kai są bardzo oddani gospodarzowi i starają się okazywać swoją miłość na wiele sposobów. Ważne jest, aby pamiętać, że to uczucie musi być wzajemne, w przeciwnym razie twoja obojętność negatywnie wpłynie na charakter psa i jego dalsze zachowanie. Zwierzę pójdzie za nim, zażąda uwagi, jęczy i spróbuje "narzekać" na swoje trudne życie psa.

W przeciwieństwie do husky, które nie boją się obcych i zawsze witają gości, Alaskan Klee-Kai zachowuje ostrożność w stosunku do nieznajomych w domu i stara się trzymać z daleka, pozostając czujnym. Jednak na widok zrelaksowanego i pozytywnie nastawionego do obcego właściciela czujność zwierzęcia zostaje zastąpiona przyjazną ufnością postawą.

Chociaż kli-Kai zyskał umiejętność znalezienia wspólnego języka z nieznajomymi, nie wpłynęło to na ich cechy bezpieczeństwa. Mały rozmiar nie pozwoli psom odpowiednio odeprzeć nieproszonych gości, ale nie będzie im trudno podnieść hałas i zwrócić na siebie uwagę.

Jeśli mieszkasz w prywatnym domu i planujesz wypuścić zwierzaka na podwórko, weź pod uwagę fakt, że Alaskan Klee-Kai uwielbia kopać w ziemi i może bardzo łatwo wykopać przejście pod płotem, co jest obarczone ucieczką i utratą przyjaciela. Przestrzegając częściowo zachowanych instynktów, psy mogą rozrywać nory gryzoni. Pamiętaj o tym i nie zapomnij wziąć pod uwagę, że myszy i szczury są nosicielami infekcji, które wraz z ugryzieniem nosa mogą "nagrodzić" ciekawskiego myśliwego i pretekstem do wizyty u weterynarza.

Wychowanie i szkolenie

ALASKAN kli-Kai potrzebuje socjalizacji już od pierwszych dni życia w nowym domu. Ta rasa nie jest nieśmiała, dlatego przy braku odpowiedniego wychowania pies ma tendencję do okazywania agresji i obrony swojego terytorium.

Najlepszym sposobem na przyswojenie zasad zachowania w społeczeństwie jest gra. Ustaw zadania przed puszystym dzieckiem, chwal je za ich pomyślne wykonanie lub, przeciwnie, pozwól zwierzakowi zrozumieć, że nie podoba ci się wynik. Najważniejsze jest, aby nie flirtować: jest to obarczone utratą autorytetu w oczach zwierzęcia, a powrót do tytułu lidera będzie dość trudny.

Dociekliwy umysł Alaskan Klee-Kai ułatwia proces szkolenia w takim samym stopniu, w jakim utrudnia. Pies jest jednocześnie inteligentny i niezależny: chętnie nauczy się nowego polecenia, ale to, czy chce go wykonać, jest już pytaniem retorycznym. Nie powinieneś myśleć życzeniowo i czekać, aż Klee-Kai bezwarunkowo zrobi wszystko, o co go poprosisz: przyniesie kapcie lub gazetę, szczeka trzy razy lub tragicznie "umrze" lepiej niż jakikolwiek aktor z Hollywood. Husky nadal obdarzyły swoich" potomków " imponującą dozą uporu, więc przejaw słabości jest obarczony faktem, że Alaskan Klee-Kai sam podejmie się Twojego treningu.

Przedstawiciele rasy potrzebują wiedzy, więc nie zapomnij nauczyć zwierzaka nowych poleceń. Trzymaj się jasnego porządku, w przeciwnym razie Klee-Kai niczego nie zapamięta. Podobny wynik czeka, jeśli w procesie szkolenia przejawiasz agresję. Wystarczy ścisły wygląd i zmarszczone brwi: kli-kai z łatwością rozpozna Twoje niezadowolenie. Krzyki i próby podniesienia ręki na zwierzaka nie przyspieszą przyswajania polecenia i tylko zwrócą psa przeciwko tobie.

Zaleca się naprzemienne szkolenie z zajęciami sportowymi. Najpopularniejszymi opcjami są nadal pościg frisbee, tor przeszkód i bieganie obok rowerzysty (bikejoring). Nie mniej przydatne jest również Freestyle-powtarzanie poleceń w rytm dziarskiej muzyki.

Szkolenie Alaskan Klee-Kai na smyczy to kolejny ważny punkt w szkoleniu. Warto nauczyć psa reagować na własne przezwisko, w przeciwnym razie surowo zabrania się zdejmowania zwierzaka z smyczy! Przedstawiciele rasy są znani jako mistrzowie ucieczki, więc nie chowaj smyczy w pudełku, jeśli nie chcesz stracić zwierzaka.

Opieka i utrzymanie

Małe alaskańskie kli-Kai doskonale nadają się do trzymania zarówno w wiejskim domu, jak i apartamencie. Właściwe karmienie uwolni cię od charakterystycznego zapachu " psa " - i to pomimo długiej sierści, która w większości przypadków wydziela nieprzyjemny "zapach". Dodatkowo do karmy rasy dodaje się czystość psów: Klee-Kai zawsze omija cuchnące śmieci i nie ma ochoty w nich wypadać, co w większości robią jego krewni.

Pielęgnacja sierści zwierzaka nie będzie trudna, ponieważ psy te spędzają lwią część czasu na utrzymywaniu własnej sierści w czystości. Czasami Alaskan Klee-Kai jest porównywany do kotów ze względu na wyjątkową zdolność do mycia przednich łap. Podobnie jak przedstawiciele kotów, miniaturowe Husky uwielbiają dbać o siebie: wycierać pysk po obfitym śniadaniu lub zmywać kurz po nadmiernie aktywnym spacerze. Kli-Kai nie potrzebują częstych zabiegów wodnych-wystarczy kąpać psy dwa lub trzy razy w roku za pomocą specjalnego szamponu dla zwierząt.

Do czesania wełny zaleca się zakup rękawic z silikonowymi naroślami lub sztywną szczotką. Zabieg wykonywany jest raz w tygodniu. Oczywiście podczas linienia, które odbywa się dwa razy w roku (wiosną i jesienią), będziesz musiał to robić co drugi dzień lub nawet częściej. Pomoże to uniknąć tworzenia się kołtunów z opuszczania. Wbrew powszechnemu błędnemu przekonaniu Alaskan Klee-Kai nie wymaga regularnego przycinania. Natura nagrodziła te psy umiejętnością radzenia sobie maksymalnie bez interwencji człowieka. Nie daje to jednak prawa do postawienia Krzyża w opiece nad zwierzakiem.

Ogólnie rzecz biorąc, kli-Kai nie są podatne na przeziębienia, więc lepiej jest ukryć zimowe ubrania dla innych ras. Te psy chętnie "wykąpają się" w śniegu i polizają pierwszy Sopel, do którego mogą sięgnąć. Ale lepiej unikać przeciągów, zwłaszcza po zabiegach wodnych, ponieważ nikt nie anulował słabej odporności poszczególnych zwierząt.

Wielu początkujących hodowców psów zwraca uwagę na uszy zwierząt domowych na końcu, aw przypadku Alaskan Klee-Kay jest błędem. Przedstawiciele rasy uwielbiają grzebać w ziemi, więc po spacerze spróbuj zbadać małżowiny uszne zwierzęcia. Brud może się tam dostać, a to spowoduje rozwój procesu zapalnego. Przetrzyj uszy zwierzaka palcem owiniętym wilgotną gazą. W żadnym wypadku nie używaj wacików bawełnianych: jeden nieostrożny ruch – a uszkodzisz błony bębenkowe psa.

Regularnie sprawdzaj Oczy Alaskan Klee-Kai pod kątem obcych cząstek. Użyj wilgotnej, niestrzępiącej się szmatki lub wacika, aby je usunąć. Jako pomocnik odpowiedni jest wywar z rumianku lub schłodzona mocna herbata.

Nie zapomnij o ustach zwierzaka. Miękkie pokarmy mogą przyczyniać się do powstawania kamienia nazębnego i problemów z dziąsłami. Użyj specjalnych patyczków do czyszczenia zębów, które oprócz głównego celu będą służyć jako dobry przysmak dla psa. W szczególnie zaawansowanych przypadkach pomoże specjalna pasta, którą można kupić w sklepie zoologicznym.

Pazury Klee-Kaev należy przycinać w razie potrzeby za pomocą specjalnej pazurki. Średnio ta procedura będzie musiała być stosowana raz lub dwa razy w miesiącu. Nie zapomnij użyć pilnika do paznokci, aby wygładzić nierówne krawędzie.

Twarde opuszki łap mają tendencję do pękania przy braku odpowiedniej pielęgnacji, więc pamiętaj, aby regularnie smarować je tłustym kremem. W przypadku powstawania ran użyj środka antyseptycznego, aby zapobiec stanom zapalnym.

Alaskan Klee-Kai można nazwać wszystkożernymi i absolutnie wybrednymi w żywieniu. Wybierz sam: zbilansowane menu produktów naturalnych lub odpowiednia sucha karma wysokiej jakości. Połączenie obu opcji jest wysoce niepożądane-powoduje problemy trawienne u poszczególnych psów.

Wyeliminuj Alaskan Klee-Kai z diety:

• Surowe jajka i mięso nie przetworzone termicznie;
• Nabiał (Nie dotyczy szczeniąt);
• Pikantne, tłuste i słone potrawy;
• Jagnięcina i wieprzowina;
• Rośliny strączkowe;
• Ciasto drożdżowe;
• Kości rurowe;
• Ryby rzeczne;
• Surowe grzyby;
• Słodycze.

Uwaga: małe dzieci charakteryzują się przyspieszonym metabolizmem, więc przygotuj się na nieprzyjemne "niespodzianki". Staraj się chodzić z dziećmi raz na godzinę, po jedzeniu i spaniu. Zmniejszy to prawdopodobieństwo nieplanowanego czyszczenia.

Miska zwierzaka powinna zawsze zawierać wodę pitną. Zaleca się stosowanie butelkowanego. Możesz podać wodę z kranu, po naleganiu na nią przez 6-8 godzin.

ALASKAN kli-Kai wymaga stałej aktywności fizycznej, a nie powinien to być tylko bieg na podwórku bez smyczy, ponieważ ten sam rodzaj harmonogramu zmusza psa do nudy. Staraj się częściej wychodzić ze swoim zwierzakiem do natury: tutaj możesz nauczyć się nowego zespołu, powtórzyć stare i po prostu cieszyć się wspólnym czasem wolnym.

Zdrowie i choroby Alaskan Klee-Kai

Ze względu na staranny dobór zwierząt do hodowli, Alaskan Klee-Kai wyróżnia się doskonałym zdrowiem, podobnie jak ich przodkowie-Syberyjczycy. Rasa nie ma również chorób genetycznych. Wyjątkiem jest wrodzona słaba krzepliwość krwi. Na szczęście jest to dość rzadkie-jeden pies na sto jest podatny na chorobę.

Jak wybrać szczeniaka

Przede wszystkim wybór zależy od celów, które realizuje jego przyszły mistrz. Jeśli planujesz hodować rasę lub uczestniczyć w wystawach i konkursach, to bez wątpienia musisz znaleźć szczeniaka w sprawdzonych i niezawodnych hodowlach. W takim przypadku otrzymasz wszystkie niezbędne dokumenty i zaświadczenia. Sprawdź, czy w rodowodzie nie ma "białych plam".

Odpowiedzialni hodowcy dbają o czystość rasy. Szczenięta w wieku ośmiu miesięcy są sprawdzane pod kątem zgodności ze standardem. Jeśli chcesz, aby w przyszłości Twój zwierzak został mistrzem na wystawach, kup klik tylko w wyspecjalizowanych szkółkach. Chcesz po prostu zdobyć czworonożnego futrzanego przyjaciela, który zachwyci Twoją rodzinę? Nagrody i medale cię nie interesują? Możesz spróbować szczęścia i kupić szczeniaka z rąk zgodnie z reklamą. To prawda, że gwarancja czystości rasy w tym przypadku będzie bardzo wątpliwa, a wykrycie niezgodności ze standardami u dziecka jest prawie niemożliwe. Ponadto nie jest faktem, że zdobędziesz zdrowego i silnego zwierzaka.

Wybierz szczeniaka Alaskan Klee-Kai najlepiej z małego miotu. Zwróć uwagę, jak zachowuje się wśród krewnych w naturalnych warunkach, jak się z nimi komunikuje lub bawi się. Obserwuj zachowanie dziecka podczas karmienia. Być może ukochany szczeniak odwzajemni się i okaże zainteresowanie tobą jako potencjalnym właścicielem. Jeśli tak się stanie, nie wahaj się z zakupem: to tylko oddali szansę na zdobycie oddanego przyjaciela i towarzysza do aktywnych gier!

Zdjęcie szczeniąt Alaskan Klee-Kai

Ile kosztuje Alaskan Klee-Kai

Miniaturowa kopia Husky należy do dość rzadkich ras, a popyt na jej przedstawicieli przewyższa podaż. Faktem jest, że amerykański klub Klee-Kay dokładnie monitoruje proces hodowli psów i monitoruje ich populację, preferując jakość od ilości. Przedstawiciele rasy z odchyleniami od ustalonego standardu podlegają sterylizacji. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w cenie szczeniaka: za niego będziesz musiał zapłacić około $3500 lub więcej.

Jeśli zdecydujesz się na zakup Alaskan Klee-Kai w przedszkolu (którego, nawiasem mówiąc, nie ma zbyt wiele), być może będziesz musiał "stać" w kolejce. Jeśli te trudności nie pozbawiają cię chęci zostania właścicielem futrzanego i uroczego przyjaciela – a także wielbiciela-poszukaj odpowiedniej hodowli i zawrzyj umowę!