Bichon Frise

Historia rasy Bichon Frise

Przeszłość francuskich psów na kolanach, jeśli nie jest pokryta tajemnicą i mrokiem, jest dokładnie uwikłana. Według ekspertów dalekimi przodkami bichonów frise były małe białe psy, które z kolei były potomkami barbetów wodnych. Kędzierzawe futrzaki zamieszkiwały wybrzeże i wyspy Morza Śródziemnego i z powodzeniem łowiły szczury, za co często osiedlano je na statkach. Pierwsza nazwa rasy brzmiała "bar-Bichon". "Bar", skrót od "Barbet " i" Bichon "to po francusku"aksamitna poduszka".

Z biegiem czasu rodzaj białych psów z lokami znacznie się rozrósł, w wyniku czego gałęzie takie jak Bolognese (włoski pies Boloński) "pączkowały" z niego, Maltese (maltański piesek) i Teneryfa Bichon. Ta ostatnia odmiana była szczególnie popularna wśród europejskich elit w okresie renesansu i zasadniczo dała początek nowoczesnej rasie francuskich psów na kolanach.

W XIII wieku bichony zyskały status elementu luksusu. Szczeniak francuskiego psa może być prezentowany jako ekskluzywny prezent lub używany jako żywa waluta podczas zawierania transakcji. Franciszek I. król rycerz trzymał na swoim dworze niezliczoną liczbę psów na kolanach, do których w tamtych czasach przylgnął nowy przydomek: "infantki".

Po Rewolucji Francuskiej zainteresowanie bichonami zniknęło płynnie. Z pałacowych komnat psy szybko przeniosły się na paryskie ulice, skąd migrowały do wędrownych trup cyrkowych. Oficjalna nazwa" Bichon Frise " rasy została nadana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie kynologiczne w 1933 roku. Rok później sformułowano również ogólne standardy wyglądu francuskich psów na kolanach. Jeśli chodzi o rozprzestrzenianie się rasy, Ulubieńcy Franciszka i dotarli do USA dopiero w latach 50. ubiegłego wieku, aw Anglii bichony zaczęto hodować dopiero w połowie lat 70.

Wideo: Bichon Frise

Wygląd bichonów frise

Trudno jest znaleźć bardziej czułe stworzenie niż Francuskie psy. Zatopione w przewiewnych "futrach" przypominają nieważkie białe chmury, a miniaturowe wymiary zwierząt nadają im podobieństwo do miękkiej, nakręcanej zabawki. Podobnie jak zdecydowana większość przedstawicieli rasy dekoracyjnej, bichony frise mają niewyczerpany zapas uroku. Rozmiar dorosłego zwykle nie przekracza 30 cm, a waga – 3-5 kg.

Głowa

Proporcjonalny, z płaskim kształtem czaszki (zaokrąglony wygląd głowy nadaje Puszysta sierść zwierzęcia) i tymi samymi płaskimi kośćmi policzkowymi. Nos jest okrągły, z czarną skórą. Kufa o szerokiej podstawie, stopniowo zwężająca się w kierunku nosa. Przejście od części czołowej do pyska jest słabo wyrażone.

Usta

Cienki, czarny kolor. Przy zamkniętych ustach dolna warga zwykle nie jest widoczna.

Szczęki

Zgryz nożycowy jest uważany za idealny parametr, ale przez niektóre stowarzyszenia felinologiczne dozwolone jest również bezpośrednie. Szczęki są szerokie, z równymi siekaczami.

Oczy

Okrągłe czarne (czasami brązowe), ułożone w linii prostej, białka nie są widoczne. Skóra okolic oczu jest zabarwiona na czarno, podkreślając kontrast między jasną sierścią a narządami wzroku.

Uszy

Uszy Bichon Frise zwisają, powtarzając kształt trójkąta równoramiennego. Przykładowa długość w stanie wydłużonym-do kącików ust. Pokryte długą, falującą sierścią.

Szyja

Długi (1/3 długości całego ciała), wysoko osadzony, cienki u podstawy czaszki i z gładkim pogrubieniem w miarę zbliżania się do kłębu.

Ciało

Kompaktowy rozmiar, z mocnymi, równymi plecami i szeroką, lekko zakrzywioną dolną częścią pleców. Klatka piersiowa o umiarkowanej szerokości, głęboko opadająca, z wyraźnym mostkiem.

Kończyny

Charakterystyczne cechy kończyn przednich to cienki kręgosłup. Nogi są proste, łokcie skierowane do tyłu. Ramiona są skośne, nie wystające. Kończyny tylne są równe, z muskularną i szeroką częścią udową. Kształt łap jest zaokrąglony, z elastycznymi czarnymi opuszkami i palcami zebranymi w "grudkę".

Ogon

Ogon Bichon Frise jest obficie pokryty bujną sierścią, znajduje się znacznie poniżej grzbietu i jest równy połowie długości ciała. Nie zatrzymuje się. Doświadczające pozytywnych emocji zwierzę unosi ogon do góry i utrzymuje go równolegle do kręgosłupa. W takim przypadku włosy ochronne (zawieszenie) mogą stykać się z plecami, ale sam ogon nie.

Wełna

Kręcone, przewiewne, nie podatne na przewracanie się w tak zwane "sznury" o długości od 7 do 10 cm. Zwierzę, które wpadło w deszcz, zwykle nie zamoknie, ponieważ ze względu na gęstość podszerstka wilgoć nie wnika głęboko w "futro". Czysto umyta sierść Bichon Frise jest bardziej obszerna, więc po kąpieli i wysuszeniu zwierzę zamienia się w ciasno powalony "mniszek lekarski". Aby nadać sylwetce pewną kompletność, bichony są zwykle przycinane.

Kolor

Dorośli mają śnieżnobiały kolor, ale u szczeniąt odcień sierści może mieć beżowy lub żółtawy odcień, który znika wraz z wiekiem. Zgodnie ze standardami obszary sierści o żółtawym odcieniu powinny zajmować nie więcej niż 10% powierzchni ciała szczeniaka.

Wady

Lista najczęstszych wad Bichon Frise obejmuje:

• Pigmentacja sierści (czerwone i czarne plamy);
• Wełna, która jest zbyt krótka, prosta lub zapada się w "sznury" ;
• Wady zgryzu (przekąska lub niedokus).

Główne wady dyskwalifikujące osoby z klasy pokazowej:

• Płatek nosa barwiony na różowo;
• Ogon skręcony w "kierownicę" lub spiralnie;
• Jasny odcień tęczówki;
• Wnętrostwo;
• Agresywny i odwrotnie, zbyt tchórzliwy charakter.

Zdjęcie Bichon Frise

Postać bichonów frise

Francuskie psy na kolanach to prawdziwe małe "energizery", które nie siedzą przez minutę. Są to niezwykle przyjazne, aktywne i zabawne stworzenia, łatwo zakorzenione zarówno w przestronnych domach, jak i małych mieszkaniach. Bichony są bardzo towarzyskie i chętnie osiedlą się w rodzinach, co da im możliwość zaangażowania jak największej liczby osób w swoje gry.

Ze względu na życzliwą naturę i otchłań uroku francuskich psów na kolanach często przyciąga się do terapii Pet. Delikatne śnieżnobiałe grudki są częstymi gośćmi w szpitalach dziecięcych i domach opieki. Ponadto te ozdobne psy są niezawodnymi strażnikami. Bichony frise mają dźwięczny głos, który jest chętnie używany za każdym razem, gdy na progu mieszkania pojawia się nieznane stworzenie.

Wychowanie i szkolenie

Szkolenie francuskich psów na kolanach nie jest takie trudne. Miniaturowe psy łatwo przyswajają nie tylko podstawowe, ale także dość złożone polecenia, dlatego bichony często można znaleźć na arenie cyrkowej. Lepiej jest zacząć trenować zwierzęta od najmłodszych lat, ale warto to zrobić, biorąc pod uwagę cechy rasy. Najprostsze polecenia, takie jak " Uff!", "Miejsce!", "Do mnie!"szczenięta Bichon Frise szybko się opanowują, ale będziesz musiał trochę dłużej pracować nad kształtowaniem bardziej złożonych umiejętności.

Podczas zabawy z ludźmi szczenięta i dorosłe psy często pozwalają sobie na taką swobodę, jak skubanie. Aby zminimalizować ryzyko przypadkowych obrażeń, zwierzę należy jak najwcześniej odstawić od nawyku.

Francuskie psy mają nieco wietrzny charakter i nie lubią długo koncentrować się na jednym rodzaju aktywności. Długie i monotonne lekcje szybko się nudzą, czego nie można powiedzieć o psotach i psotnych sztuczkach.

Bichony kategorycznie nie akceptują nieuprzejmego traktowania, groźnych okrzyków, więc używanie siły podczas treningu i zmuszanie zwierzęcia do wykonywania poleceń "spod kija" jest oczywiście nieudanym przedsięwzięciem. Idealnie byłoby, gdyby wychowanie psa opierało się na jego zainteresowaniu procesem uczenia się.

Próba postawienia się na tym samym poziomie co zwierzę też nie jest tego warta. Bichon musi zrozumieć, że głównym w domu nie jest on, ale mistrz. W przeciwnym razie istnieje ryzyko zdobycia zepsutego i niekontrolowanego zwierzaka.

Angażując się w szkolenie bichonów frise, powinieneś uzbroić się w cierpliwość i wszelkiego rodzaju smakołyki, które będą dodatkowym bodźcem do nauki dla zwierzęcia. Zachowuj się z psem czule, ale stanowczo, wykonując czynności w swobodnej zabawie z niezbędną zachętą dla zwierzaka na koniec procesu. Jeśli zwierzę źle zachowywało się podczas treningu, może "odczytać notację" ścisłym tonem (nie mylić z krzykiem).

Właściciele, którzy chcą wprowadzić zwierzaka do wolontariatu, powinni znaleźć program szkolenia kanisterapeutycznego dla swojego czworonożnego przyjaciela. Przejście takich kursów zapewni PSU i jego właścicielowi możliwość uczestniczenia w zajęciach terapeutycznych dla zwierząt.

Opieka i utrzymanie

Bichon Frise nie jest rasą, z którą można sobie pozwolić na odrobinę lenistwa. Pomimo faktu, że francuskie psy praktycznie nie zrzucają, ich bujna sierść wymaga starannej pielęgnacji. Konieczne jest codzienne czesanie zwierzęcia (najlepiej po spacerach, aby usunąć zanieczyszczenia i ziarna piasku zaplątane w sierść), a także użyć puzderki, aby nadać "futrze" zwiewność.

Jeśli zwierzę pochodzi z ulicy, zwykle myje łapy, pysk i genitalia. Francuskie psy należy kąpać z częstotliwością raz w miesiącu. Podczas mycia konieczne jest stosowanie łagodnego szamponu i odżywki, aby ułatwić czesanie sierści. Wskazane jest odwiedzanie groomera raz na 2-3 miesiące. Jeśli jednak nie wychowujesz zwierzęcia w klasie pokazowej, możesz trochę zaoszczędzić na pielęgnacji i samodzielnie przyciąć zwierzę.

Oczy bichona frise należy sprawdzać codziennie i, jeśli to konieczne, czyścić je wacikiem nasączonym zimną przegotowaną wodą. Ta sama zasada dotyczy czystości uszu. Pazury Bichon są przycinane dwa razy w miesiącu za pomocą pazurów lub szczypiec. Powstałe po zabiegu nieprawidłowości płytki pazurowej są piłowane. Zęby i jamę ustną należy czyścić specjalną pastą do zębów przynajmniej raz w tygodniu.

Karmienie

Raczkowanie francuskiego psa z naturalnymi produktami, preferowanie połączonej opcji karmienia lub ograniczanie się do suchej karmy to pytanie, które każdy właściciel rozwiązuje na swój sposób. Z obowiązkowych "potraw", które powinny być obecne w diecie" mniszka lekarskiego", należy wymienić surowe mięso (aby zmiękczyć produkt, można go lekko zalać wrzącą wodą), gotowane i surowe warzywa, ryby morskie, z których wcześniej usunięto kości, parzoną grykę i płatki owsiane. Ponieważ dorosłe bichony frise są karmione dwa razy dziennie, lepiej podawać im mięso z wieczornym posiłkiem i dokładnie posiekane (bardzo pożądane jest, aby nie była to wieprzowina).

Włączenie do menu bichonów mleka jest dopuszczalne tylko dla szczeniąt. Dla dorosłych wystarczy niewielka ilość dowolnego sfermentowanego napoju mlecznego raz w tygodniu. Zdecydowanie odradza się traktowanie zwierzaka tłustymi, pikantnymi i słonymi przysmakami. Słodycze, kiełbasy, ciasta, makarony, rośliny strączkowe i ziemniaki również podlegają ścisłemu zakazowi, nie wspominając o kościach mięsnych i drobiowych.

Osoby karmione naturalnym pokarmem otrzymują kompleksy witaminowe. Pamiętaj, aby upewnić się, że nie są to preparaty oparte na ekstraktach z marchwi i alg, które są zwykle jasno zabarwione i mogą znacznie zmienić kolor sierści zwierzęcia.

Szczenięta francuskich psów karmione są 5-6 razy dziennie. Wraz z wiekiem psa częstotliwość karmienia maleje, a po 9 miesiącach zwierzę całkowicie przechodzi na "dorosłe" dwa posiłki dziennie.

Toaleta

Bichony frise dość aktywnie opierają się nauce, takiej jak korzystanie z toalety na zewnątrz. Po raz pierwszy zabierz zwierzaka częściej na spacer: szczenięta – co pół godziny, dorośli – co 2 godziny. W ten sposób utworzy wyraźną serię asocjacyjną: spacer – toaleta.

Optymalny czas na spacer z bichonem w celu wykonania toalety to czas po spożyciu pokarmu przez psa (po 10-15 minutach). Dla szczególnie upartych "towarzyszy", którzy kategorycznie nie chcą korzystać z wyjścia na ulicę, aby zaspokoić swoje potrzeby i wolą zabrudzić podłogę i dywan, można znaleźć inny kompromis. W takich przypadkach pies jest przyzwyczajony do chodzenia na gazetę lub jednorazową pieluchę rozłożoną na podłodze (metoda nie jest odpowiednia dla mężczyzn).

Klatka

Figlarne i niespokojne psy są w stanie zrobić Epicki bałagan w mieszkaniu, więc czasami właściciele bichonów muszą skorzystać z usług klatki. Jest to ekstremalny, ale skuteczny środek przeznaczony na przypadki, gdy nie ma nikogo, kto mógłby się nim opiekować. Konieczne jest przyzwyczajenie psa do klatki od najmłodszych lat, aby zwierzę nie postrzegało tego ograniczenia wolności jako rodzaju kary.

Zdrowie Bichon Frise

Średnia długość życia francuskich psów na kolanach wynosi 12-15 lat. Przy odpowiedniej pielęgnacji niektóre osoby mogą żyć do 19 lat, podczas gdy większość zwierząt umiera nie z powodu nieuleczalnych dolegliwości, ale ze starości. Choroby genetyczne prawie nie występują wśród bichonów frise. Do najczęściej diagnozowanych chorób rasy należą:

• Hipotrychoza;
• Zapalenie skóry;
• Padaczka;
• Niestabilność osiowa;
• Kamica moczowa;
• Alergia;
• Choroby oczu: zaćma, entropion, dystrofia rogówki;
• Cukrzyca.

U niektórych osobników występuje deformacja kanałów łzowych, których objawami są nadmierne łzawienie zwierzęcia lub całkowity brak wydzieliny łzowej (operacja pomoże skorygować drugi rodzaj patologii). Ponadto bichony frise mają zwiększoną wrażliwość na szczepienia, więc jeśli po szczepieniu zauważysz zmiany w zachowaniu zwierzęcia i alergiczne wysypki na skórze, lepiej natychmiast skontaktować się z weterynarzem.

Jak wybrać szczeniaka

Główną trudnością przy wyborze szczeniaka Bichon Frise jest brak jasnych cech rasy u młodych osobników. Często pod postacią francuskiego psa można kupić zwykłego białego puszystego, który nie ma nic wspólnego z tą gałęzią. Jeśli twoim celem jest zdobycie referencyjnego zwierzęcia klasy pokazowej, nie mówiąc już o przedstawicielach odmiany Brid, warto zaangażować doświadczonego specjalistę w tę sprawę.

Podczas spotkania z przyszłym zwierzakiem natychmiast zwróć uwagę na nadmiernie nerwowe, agresywne i tchórzliwe osoby. Jest mało prawdopodobne, aby ich charakter poprawił się wraz z wiekiem. W przeciwnym razie przestrzegaj tych samych zasad, co przy wyborze dowolnego zwierzęcia Rasowego. Poznaj warunki życia psów w hodowli, nie wahaj się poprosić hodowcy o zapoznanie się z rodzicami szczeniaka, dokładnie przestudiuj paszport weterynaryjny przyszłego zwierzaka. Ale nie należy zwracać uwagi na wagę i nieproporcjonalną głowę bichona: w procesie wzrostu zwierzę bardzo szybko zyskuje masę mięśniową, a kształt czaszki stopniowo się wyrównuje.

Optymalny wiek szczeniąt Bichon Frise na sprzedaż To 3-3, 5 miesiąca.

Zdjęcie szczeniąt Bichon Frise

Ile kosztuje Bichon Frise

Ceny szczeniąt Bichon Frise zaczynają się od $400. małe stworzenie od rodziców Mistrzów będzie kosztować o rząd wielkości więcej-od $700 do $1000. jeśli natkniesz się na reklamę w stylu: "Bichon Frise jest niedrogi!", może to oznaczać tylko jedno-hodowca chce szybko pozbyć się zwierząt z wadami. Z pewnością nie jest to przestępstwo, A takie szczenięta mogą być również świetnymi towarzyszami i towarzyszami, ale w tym przypadku można zapomnieć o uczestnictwie w wystawach i pokazach psów.