maltański piesek

Historia rasy maltańskiej

Historia pochodzenia maltańskich psów rasy bolońskiej to solidne hipotezy i założenia oraz prawie żaden wiarygodny fakt. Według ekspertów chwalebna rodzina Maltańczyków ma ponad dwa tysiące lat i nie jest trudno w to uwierzyć, ponieważ pierwsze obrazy puszystych o dużych oczach można znaleźć na rysunkach starożytnych Egipcjan. Jeśli chodzi o nazwę rasy, psy są im winne błąd geograficzny.

Początkowo zwierzęta nazywano melitami – na cześć wyspy Meleda na Morzu Adriatyckim. Jednak ten kawałek sushi miał "brata bliźniaka" - dzisiejszą Maltę, która również nosiła nazwę Meleda. W tamtych czasach po prostu nie było nikogo, kto mógłby ustalić różnicę między tymi dwiema wyspami, więc woleli o tym zapomnieć. Później melit został przemianowany na maltańskie psy, nie zwracając uwagi na fakt, że prawdziwą ojczyzną zwierząt wcale nie była Malta.

Wcześniejsza historia rasy jest nie mniej kontrowersyjna. W debacie na temat tego, w jaki sposób przodkowie melit dotarli do wybrzeża Adriatyku, naukowcy dochodzą do absurdu. Niektórzy eksperci przypisują bolonkom pokrewieństwo z terierem tybetańskim i podróż Jedwabnym Szlakiem z Azji do Europy. O tym, że dwa tysiące lat temu wspomniana trasa nie była popularna, naukowcy wolą nie wspominać. Wersja o Szwajcarskich korzeniach Maltańczyków wygląda stosunkowo wiarygodnie: w starożytności mieszkańcy Alp Szwajcarskich rzeczywiście hodowali psy w kształcie szpica, które wyglądały jak dzisiejsze psy na kolanach. Poszczególni badacze próbują dopasować pudle melit, które żyły na wyspach Adriatyku, do rodowodu, chociaż te dwie rasy nie mają ze sobą nic wspólnego.

Popularność maltańskich psów na kolanach wzrosła w średniowieczu. Przede wszystkim od uroczych zwierzaków mleli we Francji i we Włoszech. Do brzegów mglistego Albionu moda na maltańczyku dotarła dopiero w XVI wieku, a do Ameryki jeszcze później.

Sławni gospodarze maltańskich psów:

• Susan Sarandon,
• Patricia Kaas,
• Elvis Presley,
• Barack Obama,
• Elizabeth Taylor,
• Alla Pugaczowa,
• Cindy Crawford.

Wideo: maltański piesek

Wygląd Maltese

Cechy rasy maltańskich Psów Rasowych są utrwalone przez standardy trzech stowarzyszeń kynologicznych. Na przykład hodowcy krajowi mają większe zaufanie do standardu Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). W Anglii preferowany jest zestaw cech zatwierdzony przez szkółkę Zjednoczonego Królestwa (COP). Futrzaki żyjące po drugiej stronie Atlantyku mają własny standard opracowany przez American Kennel Club (AKC).

FYI: amerykańscy Maltańczycy bardzo różnią się od swoich europejskich krewnych. Zagraniczne psy na kolanach ważą mniej (najlepiej do 2,7 kg), ich sierść jest znacznie krótsza, a kufa jest nieco węższa niż dozwolona przez standard FCI.

Oddzielną kastę tworzą tak zwane mini Maltese i Maltese baby face. W pierwszym przypadku są to miniaturowe osobniki o wadze od 1,5 do 2,5 kg, które są bardziej powszechne wśród "Amerykanów". Szczenięta baby face rodzą się zarówno z amerykańskich, jak i europejskich psów na kolanach. Ich charakterystyczną cechą jest skrócona kufa, która nadaje psu delikatny, celowo dziecinny wygląd. Takie zwierzęta nie są dozwolone na imprezach wystawowych, ale wśród miłośników Maltańczyków są bardzo poszukiwane właśnie ze względu na ich własną "fotogeniczność".

Głowa

Czaszka maltańskiego psa jest jajowata, średniej wielkości (gradacja mezocefaliczna), z dobrze rozwiniętymi łukami brwiowymi. Tył głowy jest płaski, z ledwo widocznym guzkiem potylicznym. Strefa ciemieniowa jest lekko wypukła, a linia czoła jest równoległa do linii pyska. Środkowy rowek jest prawie niewidoczny.

Pysk maltańczyka stanowi ⅓ część długości całej głowy. W miarę oddalania się od podstawy kufa stopniowo zwęża się, a jej czubek zaokrągla się. Między czołem a nosem znajduje się wyraźny stop (około 90°).

Nos

Nos jest prosty, pokryty długą sierścią sięgającą dolnej szczęki. Płat jest duży, wilgotny, z dobrze otwartymi nozdrzami. U osobników zgodnych ze standardem płat jest czarny, nie jest skośny i nie wystaje poza grzbiet nosa.

Usta

Górna warga przypomina półkole konturami i lekko zwisa nad dolną. Usta Maltańskie są Czarne i pokryte wełną.

Zęby i szczęki

Szczęki są dobrze rozwinięte, ale nie masywne. Zgryz pełny, nożycowy, zęby mocne, białe.

Oczy

Czystej rasy maltańskiej oczy są duże, zaokrąglone i lekko wypukłe. Idealnym odcieniem tęczówki jest ciemna ochra. Powieki oczne z czarną obwódką, ściśle przylegające. Wygląd żywy, otwarty.

Uszy

Typ wiszący, ściśle przylegający do pyska, w kształcie trójkąta z szeroką podstawą. Postaw wysoki. Sierść na zewnętrznej stronie wstęgi usznej jest gruba, sięgając do ramion. W stanie pobudzenia uszy mogą nieznacznie unieść się.

Szyja

Chowa się pod obfitą wełną i trzyma prawie pionowo. Długość szyi jest w przybliżeniu równa długości głowy.

Obudowa

Głęboka klatka piersiowa z umiarkowanie zakrzywionymi żebrami. Kłąb jest niejawnie wyrażony, dolna część pleców jest równa, mocna. Strefy pachwinowe są dość niskie i nieco napięte. Zad maltańczyka jest szeroki, równy, z lekkim nachyleniem w okolicy ogona.

Kończyny

Przednie nogi maltańskiego psa są równe. Łopatki są ruchome, ustawione pod kątem 60-65°. Ramiona są dłuższe niż łopatki, nachylone pod kątem 70°. Łokcie są mocno przyciśnięte do ciała, patrząc prosto. Odwrócenie łokcia na zewnątrz lub do wewnątrz jest uważane za niedopuszczalne. Na grzbiecie przedplecza obecne są bogate oczka. Śródręcza są prawie pionowe, mocne. Łapy są zaokrąglone, obficie Owłosione, z czarnymi poduszkami. Pomiędzy łukowatymi, zebranymi w grudkę palcami rośnie długa sierść.

Kończyny tylne są proste. Biodra są ciasne, wypukłe, lekko pochylone do przodu. Piszczele są kostne, stawy skokowe normalne o kącie 140°. Podczas badania od tyłu wyimaginowana linia narysowana od stawu skokowego do podłogi powinna być pionowa.

Ogon

Ogon maltańskiego psa jest logiczną kontynuacją zadu psa. W stanie spokojnym jest z wdziękiem wygięty i czubkiem dotyka grzbietu (czasem dopuszczalne jest lekkie odchylenie ogona na bok). Ogon pokryty jest miękką sierścią zwisającą z jednej strony ciała. Idealnie, zawieszenie ogona powinno dotrzeć do stawów skokowych i, mieszając się z wełną na ciele, utworzyć bujną kaskadę.

Wełna

Lekki, prosty, opadający jak płaszcz. Podszerstek jest słabo zaznaczony i prawie niezauważalny. W rasowych psach włosy mają jedwabistą strukturę i różnią się gęstością. Normalna długość sierści maltańskiej wynosi od 20 cm lub więcej. Sierść powinna być gładka, obrysować kontury ciała. Niedopuszczalne są wystające kępki włosów i tak zwane Oczy. Wyjątkiem jest tył kończyn przednich i tylnych. Tutaj oches mają prawo istnieć.

Kolor

Kolor referencyjny maltańskich psów – biały. Nie jest to idealna, ale dopuszczalna opcja kolorystyczna – odcień Kości Słoniowej. Osoby, których sierść ma Jasnopomarańczowy odcień, są uważane za wadliwe i nie uczestniczą w wydarzeniach wystawowych.

Ciekawy fakt: do początku XX wieku większość stowarzyszeń kynologicznych dopuszczała zmienność kolorów maltańskich. I dopiero w 1913 r.zatwierdzono jeden standard rasy, który uznawał tylko osobniki o białej sierści za rasowe.

Wady i wady rasy

Wady wyglądu zwykle obejmują wszystko, co nie pasuje do standardu rasy. Odchylenia mogą być zarówno łagodne, jak zmarszczki na głowie lub wąski zad, jak i poważne, wpływające na wystawową "karierę" zwierzaka. Główne wady grożące bolonce maltańskiej całkowitą dyskwalifikacją:

• Nieproporcjonalna Głowa;
• Odbarwiony Płatek nosa;
• Wygięcie grzbietu nosa;
• Wyraźne niedokus lub przekąska;
• Oczy o różnych odcieniach;
• Powieki w kolorze różowym;
• Wnętrostwo (nieprawidłowe położenie jądra);
• Krótki ogon;
• Ślady na wełnie.

Powodem dyskwalifikacji mogą być również niewłaściwe ruchy psa. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku psów z chodem pekińczyka (chodzenie), które nie odpychają się od poziomej powierzchni, ale po prostu przestawiają kończyny. Zdrowy pies powinien poruszać się szybkim kłusem. Krok przedstawicieli tej rasy jest krótki i energiczny, więc Maltańczyk, który spieszy się ze swoimi sprawami, przypomina toczącą się piłkę.

Zdjęcia dorosłych Maltese

Charakter maltańskiego psa

Maltański pies na psa to Dziarski Fidget, który po prostu musi pozostać w środku i być na bieżąco ze wszystkimi wiadomościami. Umiarkowanie przyjaźni, ale pewni własnej wyłączności, Maltańczycy nigdy nie będą w konflikcie ze zwierzętami domowymi. W psach innych ras te energiczne futrzaki widzą, jeśli nie przyjaciół, to przynajmniej przyjaciół do gier, z którymi można pobiegać i żartować. Ale psy nie zamierzają dzielić uwagi właściciela z żadną żywą istotą. Warto, aby właściciel maltańczyka pieścił inne zwierzę, ponieważ w jego zwierzaku budzi się mały zazdrosny mężczyzna, który jest w stanie poradzić sobie z rywalem z każdą podłością.

Pomimo faktu, że rasa psa maltańskiego jest uważana za rodzinną, sprowadzenie zwierzęcia do domu, w którym są małe dzieci, jest co najmniej nierozsądne. Usposobienie maltańczyka jest oczywiście spokojne, ale cierpliwość nie jest nieograniczona. Relacje psów z nieznajomymi są dość napięte. Każda nieznana osoba dla maltańczyka jest potencjalnym wrogiem, którego warto z góry i odpowiednio przestraszyć. Zwykle właściciel rozpoznaje przybycie niechcianego – z punktu widzenia psa-gościa po dławiącym szczekaniu zwierzaka. W ten sposób psy na kolanach okazują czujność i podejrzliwość wobec nieznajomego.

Białe i puszyste Na Zewnątrz, Maltańczycy niestety nie zawsze pozostają w środku. Główną negatywną cechą charakteru psów jest upór. Jeśli pies uzna trening za bezużyteczny, trudno będzie go przekonać. Inną ciemną stroną rasy jest strach przed samotnością. Jeśli jesteś przyzwyczajony do pozostawiania zwierzaka samego na dłużej niż godzinę, przygotuj się na przyjęcie cavardaka w mieszkaniu. W stresującej sytuacji pies spróbuje poradzić sobie z fobią na swój własny sposób, czyli gryząc druty, drapiąc Buty i robiąc kałuże tam, gdzie to możliwe. W przeciwnym razie byłe melity są dość dobrodusznymi i uległymi stworzeniami. Po prostu potrzebują trochę więcej pieszczot i uwagi niż przedstawiciele innych ras ozdobnych.

Szkolenie i wychowanie

Oprzyj się naturalnemu urokowi maltańczyka i nie zaniedbuj wychowania psa. Psy, których kaprysy są stale oddawane, szybko zdobywają "koronę" i zaczynają szczerze bezczelnie. Lepiej jest uczyć białych zwierząt podstaw etykiety od pierwszych miesięcy życia i nie należy oczekiwać Wielkiego posłuszeństwa od przedstawicieli tej rasy. Tak, Maltańczycy są dość inteligentnymi psami,ale dyscyplina najwyraźniej nie jest ich koniem.

Wychowuj Maltańskie psy na kolanach metodą pozytywnej zachęty: zwierzę musi zrozumieć, że pod koniec procesu edukacyjnego na pewno otrzyma smakołyk. Naciskanie na sumienie psa w tym przypadku jest bezużyteczne. Brak smacznej premii pod koniec "lekcji" jest uważany przez zwierzę za oszustwo, więc następnym razem Maltańczyk po prostu zignoruje twoje wezwanie do zajęć.

Bardzo ważne jest, aby rozwinąć prawidłową reakcję szczeniaka na polecenie " do mnie!». Wynika to z faktu, że podczas spacerów bez smyczy Maltańskie psy na kolanach włączają "tryb badawczy". Zwierzę jest stale rozpraszane przez czynniki zewnętrzne: znika w krzakach w poszukiwaniu źródła niezwykłego zapachu, zagląda do opuszczonych budynków i tak dalej. W takich sytuacjach polecenie " do mnie!", wypowiedziane surowym, nie tolerującym sprzeciwu tonem – to jedyny sposób na przywrócenie zwierzaka do rzeczywistości.

Ważne: w żadnym wypadku nie należy karać szczeniąt maltańskich do trzech miesięcy. Wyjątkiem są wyjątkowo uparte osoby, które nie reagują na zakazy, a także demonstracyjnie i systematycznie je łamią.

Nie ma sensu angażować się w poważny trening Maltańczyków. Jest to rasa ozdobna, zaprojektowana bardziej do dekoracji wnętrz i tworzenia przytulności w domu niż do rutynowej obsługi. Jedyne, nad czym warto popracować, to taneczne i akrobatyczne numery, które Maltańskie psy na kolanach wychodzą naprawdę zabawnie. Należy jednak pamiętać, że nauczenie się jednego prostego tańca może zająć tygodnie, a nawet miesiące, więc z góry zaopatrz się w cierpliwość i torbę smakołyków, aby stymulować czworonożnego artystę.

Utrzymanie i pielęgnacja

Ze względu na swoją miniaturową budowę Maltańskie psy, nawet w małych mieszkaniach, czują się swobodnie i wygodnie. Wyposaż swojego psa w kącik z łóżkiem z dala od przeciągów i promieni słonecznych, a będzie niezmiernie szczęśliwy. Szczenięta Maltańskie mają kruchy kręgosłup, dlatego należy obchodzić się z nimi tak ostrożnie, jak to możliwe. Ponadto niespokojne cipki uwielbiają szturchać nos w najbardziej nieoczekiwane miejsca w mieszkaniu, dlatego po prostu na nie nadepnąć. Najlepszym sposobem ochrony dziecka przed przypadkowymi obrażeniami w pierwszych miesiącach życia jest ogrodzenie jego siedliska małą wolierą, w której można umieścić toaletę.

Rzeczy, których potrzebuje maltański pies Boloński:

• Leżanka lub domek;
• Grzebienie do czesania;
• Pazurki;
• Zabawki piszczące (Maltańczycy je uwielbiają);
• Smycz z kołnierzem lub uprzężą;
• Ceramiczna lub metalowa miska na jedzenie.

Spacery

Jeśli chodzi o spacery, Maltańczycy są wybredni i chętnie zadowalają się krótkimi wyjściami "w światło dzienne". Gdy szczeniak jest mały, często zabieraj go do miejsc, w których chodzą inne psy (nie bezpańskie). W ten sposób proces socjalizacji przebiegnie szybciej. Zwykle po kilku deptakach dziecko przestaje postrzegać czworonożnych nieznajomych jako Zagrożenie i rozluźnia się. Nawiasem mówiąc, warto dozować zarówno szczeniaka, jak i dorosłego psa na świeżym powietrzu: Maltańczycy nie są stworzeni do długich wędrówek i szybko się męczą.

Średni czas spaceru dla dorosłego psa maltańskiego wynosi 15-20 minut. W mrozy i poza sezonem zwierzęta chodzą w ubraniach. Dlatego przygotowując się do zimowych wycieczek, nie bądź zbyt leniwy, aby wybrać się na zakupy sprzedające Buty i ubrania dla psów.

Higiena

Maltańczyk to rasa dla perfekcjonistów. I chociaż wśród hodowców psy są znane jako schludne i czyste zwierzęta, ich efektowny wygląd jest w 99% wynikiem pracy właściciela. W związku z tym, jeśli nie jesteś gotowy na codzienne czesanie i regularne wizyty u groomera, lepiej odmówić zakupu maltańskiego psa na psa.

Mycie zwierząt jest dozwolone raz w tygodniu przy użyciu szamponu i odżywki. Po "kąpieli" wełnę suszy się ręcznikiem i suszarką do włosów, po czym nawija się ją na bibułki z bibuły. Takie manipulacje pomagają chronić włosy przed zanieczyszczeniem i splątaniem, a także poprawiają ich strukturę. Aby nadmiernie podekscytowane zwierzę nie zerwało brodawek, możesz założyć specjalne skarpetki na jego tylne nogi.

Aby uzyskać jedwabistą sierść, hodowcy zalecają stosowanie bez spłukiwania olejków z vetapteki, które należy nakładać natychmiast po umyciu. Innym skutecznym sposobem uniknięcia kołtunów jest jedwabny kombinezon. Gładka tkanina kostiumu zapobiega marszczeniu i plątaniu się włosów maltańskich, upraszczając w ten sposób proces pielęgnacji zwierzęcia.

Czesanie psa na psa każdego dnia. Najpierw włosy są demontowane rękami, zwracając szczególną uwagę na brzuch i pachy – obszary, w których wełna jest częściej zrzucana na kołtuny. Następnie" futro " zwierzęcia posypuje się talkiem i przechodzi przez niego metalowym grzebieniem z częstymi zębami. Długie "grzywki" na głowie zwierzaka lepiej zebrać w ogon i zabezpieczyć gumką.

Jeśli twój Maltańczyk nie świeci na pokazach, możesz go przyciąć, co pozwoli Ci zaoszczędzić sporo czasu. Ponadto konieczne jest regularne przycinanie sierści między palcami oraz wokół odbytu i genitaliów psa.

Maltańskie psy mają bardzo wrażliwe oczy, które również często łzawią, pozostawiając brzydkie ciemne rowki na pysku. Aby zapobiec ewolucji tego procesu, nadmiar naturalnego śluzu w kącikach oczu usuwa się za pomocą wacika. Niektórzy hodowcy zalecają wycieranie powiek psów z naparem z herbaty lub wywarem z rumianku, ale ta metoda ma również przeciwników, którzy twierdzą, że takie domowe balsamy są bardzo mało przydatne. Ponadto zbyt częste stosowanie wywarów ziołowych powoduje, że sierść wokół oczu psa zaczyna wypadać, co może być powodem dyskwalifikacji zwierzęcia na wystawie.

Pielęgnacja uszu i zębów maltańczyka nie różni się niczym od pielęgnacji każdego innego psa rasowego. Małżowiny uszne psów są sprawdzane raz w tygodniu, usuwając nagromadzone w nich zanieczyszczenia za pomocą balsamu i wacika. Zęby myje się co 7-14 dni miękką szczoteczką z nałożoną na nią pastą weterynaryjną. Jeśli pies na psa znajdzie kamień nazębny, skontaktuj się z weterynarzem, który szybko i profesjonalnie rozwiąże problem. Dwa razy w miesiącu zwracaj uwagę na pazury psa. Najlepszą opcją jest usunięcie nadmiaru płytki za pomocą obcinarki do paznokci, a następnie przeszlifowanie pozostałej części pazura pilnikiem do paznokci.

Karmienie

Maltański pies pasterski może być karmiony naturalną żywnością lub może być "suszony". W każdym razie najważniejsze jest, aby nie przekarmiać, jeśli nie chcesz pewnego dnia znaleźć w domu potężnej wełnianej bryły cierpiącej na duszność. Połowę naturalnej diety psa powinno stanowić mięso. Pozostałe 50% dziennego menu to zboża (ryż, kasza gryczana), warzywa i owoce. Raz w tygodniu mięso można zastąpić podrobami lub gotowaną rybą morską. Fermentowane produkty mleczne w diecie maltańskiej również muszą być obecne. Kilka razy w miesiącu zwierzę można leczyć żółtkiem przepiórczym zmieszanym z olejem roślinnym. Inną odmianą przysmaku przydatnego we wszystkich związkach są orzechy włoskie z kroplą naturalnego miodu.

Jak karmić: do sześciu miesięcy psy są karmione cztery razy dziennie. Po 6 miesiącach liczba posiłków jest zmniejszona do trzech. Psy jednoroczne są całkowicie przenoszone na dwa posiłki dziennie.

Podobnie jak większość innych ras, Maltańczycy są wyjątkowo szkodliwi dla wędlin, słodyczy, ziemniaków i roślin strączkowych. Na tej samej liście zaleca się włączenie ostrych serów, marynat i kapusty.

Suchą karmę dla maltańskich psów należy dobierać indywidualnie i najlepiej w firmie weterynarza, ponieważ niektóre przemysłowe odmiany "suszenia" mogą wywoływać alergie u psa. Zrozum, że nadszedł czas, aby zmienić dietę, pomoże oczy zwierzęcia, które zaczynają nadmiernie łzawić, jeśli jedzenie zostanie wybrane nieprawidłowo.

Zdrowie i choroby Maltese

Najczęstszą dolegliwością maltańskich psów rasy bolońskiej są choroby oczu, takie jak jaskra, nakładanie się przewodów łzowych, zanik siatkówki i dystychiaza. Ponadto Maltańczycy odziedziczyli po swoich przodkach skłonność do zapalenia skóry i głuchoty. Często Maltańskie psy mają wodogłowie, hipoglikemię i wady serca, które w początkowych stadiach są podatne na leczenie farmakologiczne. Ale wrodzone podwichnięcie rzepki jest eliminowane tylko chirurgicznie, dlatego przed zakupem szczeniaka warto skupić się na stanie jego kończyn.

Jak wybrać szczeniaka

Pierwsza i najważniejsza zasada przy wyborze szczeniaka maltańskiego: zwierzę musi w pełni spełniać standard rasy. A to oznacza-brak zniżek na wady zgryzu, "Małe" piersi i inne wady. Dokładnie oceń stan sierści przyszłego zwierzaka. Ponieważ Maltańskie psy na kolanach mają tłustą i suchą skórę, struktura włosów każdego osobnika będzie bardzo różna.

Najczęstszym błędem zakupowym jest wybranie najbardziej puszystego szczeniaka z miotu. Oczywiście takie zwierzęta wyglądają ładniej niż ich plemiona, ale zbyt duża ilość sierści dla Maltańczyków jest bardziej wadą niż zaletą. Nie bój się szczeniąt z lekko falującymi włosami. Z wiekiem sierść zwierzęcia nabiera siły i prostuje się. W takim przypadku konieczne jest odróżnienie psów z falistym futrem od naprawdę kręconych zwierząt domowych. Szczenięta maltańskiego psa z wyraźnymi lokami sierści to prawdziwy plemię.

Zdjęcie szczeniąt Maltese

Ile kosztuje maltański pies pasterski

W domowych hodowlach rasowego szczeniaka maltańskiego psa można kupić za $250 - $300. osoby o egzotycznym wyglądzie, takie jak Maltese-mini i Maltese baby-face, są o rząd wielkości droższe: średnio od $350 do $450. możesz kupić śnieżnobiałą puszystą z rąk $100 - $150. stosunkowo niski koszt w tym drugim przypadku jest wskaźnikiem ryzyka, na które idzie kupujący. Nie wszystkie szczenięta, które są wdrażane za pośrednictwem wirtualnych tablic ogłoszeń, mają czysty rodowód i pasują do standardu rasy.