Pixibob

Historia rasy pixibob

Pochodzenie kotów krótkoogoniastych stworzyło więcej niż jedną intrygującą teorię. Najpopularniejszy przypisywał pixibobom pokrewieństwo z dzikimi rysami. W rzeczywistości rasa pojawiła się całkowicie przypadkowo, ale nie bez interwencji hodowcy Carol Ann Brouer.

W XX wieku hodowcy chcieli hodować koty, które stałyby się zmniejszonymi kopiami rysia rudego – rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej. Jako materiał wykorzystano genotypy kotów domowych i kotów leśnych o krótkich ogonach. Rozwój takiej rasy w warunkach naturalnych był niemożliwy: samce w pierwszym i drugim pokoleniu najczęściej rodziły się sterylne. Niemniej jednak terytorium Stanów Zjednoczonych i Kanady zamieszkiwały setki takich hybryd, wśród których były ciekawe okazy.

Właścicielem jednego z nich była panna Brouer. W 1985 roku kobieta odpoczywała na zachodzie kontynentu, u podnóża Gór Skalistych. Na pamiątkę przywiozła kociaka kupionego od pary. Ci twierdzili, że puszyste dziecko pojawiło się w wyniku związku zwykłego kota i dzikiego kota krótkoogoniastego. Rok później w styczniu hodowca schronił kolejnego zwierzaka. Okazało się, że jest to duży kot z krótkim, ale dużym ogonem. Masa zwierzęcia osiągnęła 8 kg pomimo jego wyczerpania, a korona znajdowała się na wysokości kolana. Kobieta nadała mu przydomek Keba.

W kwietniu tego samego roku Don Juan z krótkimi ogonami został ojcem: kot Maggie miał cętkowane potomstwo. Carol Brouwer zatrzymała jedno dziecko i nadała jej pseudonim Pixie. Amerykański hodowca zdał sobie sprawę, że może odtworzyć nową rasę o specyficznym wyglądzie i zaczął opracowywać program hodowlany. Jej uczestnikami były 23 koty krótkoogoniaste schwytane w rejonie Gór Skalistych oraz piękna Pixie. Aby pośrednio odnieść się do ich potomstwa, Brouer ukuł termin "legendarny kot" i zarejestrował prawa autorskie do programu. Do rozwoju Carol dołączyli inni amerykańscy hodowcy, którzy pracowali z dzikimi kotami, aby stworzyć rozległą bazę genetyczną i wynikający z tego rozwój przyszłej rasy.

Pierwszy standard pixiboba pojawił się w 1989 roku. Rasa zawdzięczała swoją nazwę ulubieńcowi Brouera. Cztery lata później hodowca złożył wniosek do Międzynarodowego Stowarzyszenia kotów (TICA), chcąc uzyskać oficjalne uznanie rasy. W 1994 roku została zarejestrowana jako eksperymentalna. Rok później pixibobowie zostali zdegradowani do wielu nowych ras, dzięki czemu mogli uczestniczyć w mistrzostwach i wystawach na równi z innymi kotami. Przystojniak o krótkim ogonie o imieniu Zeus otrzymał nawet międzynarodową nagrodę.

Chociaż przedstawiciele TICA umieścili pixibobes w oficjalnym rejestrze, nie wszystkie stowarzyszenia felinologiczne uznały te koty. Głównymi przyczynami odrzucenia są obecność dzikich przodków, aw przeszłości niekontrolowany program hodowlany. Według ekspertów czynniki te mogą negatywnie wpłynąć na dalszy rozwój pixibobów.

Pomimo sceptycyzmu organizacji felinologicznych przedstawiciele rasy nadal interesują hodowców i miłośników kotów. Niestety pixibobom nigdy nie udało się podbić całego świata. Amerykańscy hodowcy uważają rasę za skarb narodowy i pilnie powstrzymują eksport zwierząt z kontynentu. Z tego powodu udomowione "rysie" są niezwykle rzadkie w krajach europejskich.

Wideo: pixibob

Wygląd pixiboba

Felinolodzy zauważają podobieństwo cętkowanych przystojniaków do American Bobtails , znane również ze swojego dzikiego pochodzenia. Pixibobes wyglądają na dość masywne i Muskularne zwierzęta, chociaż nie są pozbawione naturalnej łaski. Dymorfizm płciowy rzuca się w oczy: samce są większe niż koty. Ich masa ciała sięga odpowiednio 7-9 kg i 4-6 kg.

Pixibob odnosi się do ras średniej wielkości. Jego przedstawiciele różnią się wełną:są przystojni i krótkowłosi. W nich jednakowo śledzone są zwyczaje rysia.

Głowa i czaszka

Głowa pixiboba jest średniej lub dużej wielkości, przypomina odwróconą gruszkę. Na czubku głowy widoczna jest niewielka okrągłość, lekko wygładzona w kierunku kącików oczu. Czaszka jest wytłoczona.

Pysk

Pixibobs charakteryzują się szerokim i pełnym pyskiem z wyraźnym stopem. Patrząc z przodu, jego romboidalny kształt jest zauważalny. Czoło jest zaokrąglone, nos szeroki i lekko wypukły, ale nie garbaty. Policzki wydają się pulchne z powodu mięsistych poduszek z wąsami. Duży podbródek jest dobrze rozwinięty, pokryty szorstką i niejednorodną sierścią. Z profilu tworzy linię prostą wraz z płatkiem nosa. Baki są wyraźnie widoczne na kościach policzkowych.

Uszy

Postawiony nisko i lekko odchylony w kierunku karku. Uszy mają szeroką podstawę, zwrócone na zewnątrz. Zaokrąglone końcówki są ozdobione frędzlami rysia, które są bardziej wyraźne u długowłosych pixibobów. Z tyłu uszu widoczne są jasne plamki przypominające odciski kciuków.

Oczy

Oczy różnią się średnimi rozmiarami, kształt jest zbliżony do trójkątnego. Sadzone głęboko i w znacznej odległości od siebie. Charakterystyczną cechą kotów jest kremowa lub biała obwódka oczu. Od zewnętrznych narożników zaczynają się linie prowadzące do policzków. Preferowane kolory tęczówki to brązowy, złoty lub zielonkawy (przypomina agrest).

Szczęki i zęby

Pixibobs mają masywne i ciężkie szczęki, które tworzą zgryz podobny do kleszcza. Jednocześnie Dolna nie wystaje poza linię pyska. Pełna formuła dentystyczna obejmuje siekacze, kły, przedtrzonowce i zęby trzonowe.

Szyja

Szyja jest stosunkowo krótka; obciążony rozwiniętymi mięśniami, które są wyczuwalne pod cienką skórą. Wygląda na większy ze względu na grubą i obszerną wełnę.

Obudowa

Przedstawiciele rasy są masywni: ich ciało osiąga średnie, a nawet duże rozmiary. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, z mocnymi kośćmi i mięśniami. Łopatki są duże i wystają ponad kręgosłup. Linia grzbietu jest pośrednia: obniża się za ramionami, ale ponownie podnosi się w kierunku bioder. Na brzuchu widoczny jest mały woreczek tłuszczowy.

Ogon

Nisko osadzony, zwinny i krótki (od 5 cm). Może sięgać maksymalnie do stawów skokowych. Załamania i kąty są dopuszczalne. Sierść na końcu ogona jest zwykle czarna lub brązowa.

Kończyny

Te koty mają Muskularne kończyny z mocnymi kośćmi. Tylne są dłuższe niż przednie, więc zad jest lekko uniesiony. Masywne łapy mają okrągły kształt. Palce są mięsiste i pulchne, powinny spoczywać całkowicie na podłodze i być skierowane do przodu. Charakterystyczną cechą rasy jest polidaktylia (szczątkowe procesy w postaci palców). Opuszki łap są pigmentowane w kolorze ciemnobrązowym lub czarnym.

Wełna

Pixibobs mają puszyste i miękkie w dotyku "futra". Standard rasy pozwala zwierzętom na krótką i długą sierść. Włosy kolczaste są dość elastyczne, skierowane w dół, mają właściwości hydrofobowe. Podszerstek jest średniej grubości i jakby ubity.

Kolor

Standardem rasy jest jasnobrązowy pręgowany z wyraźnym tickingiem w ciepłych odcieniach. Sierść na brzuchu jest jaśniejsza. Wymagany jest rysunek w postaci małych i średnich plam. Im bardziej przypadkowe jest ich rozmieszczenie w korpusie pixiboba, tym lepiej. Preferowane są stonowane odcienie plam. TICA pozwala na sezonowe zmiany koloru, obecność pręgowanego pręgowanego i białych "Medalionów" na piersi.

Możliwe wady

Typowe wady pixibobów obejmują:

• Słaby woreczek tłuszczowy na brzuchu;
• Zbyt długa lub gładka sierść;
• Zbyt krótki lub długi ogon;
• Wąski lub mały podbródek;
• Niedostatecznie zaznaczone tikking;
• Nierozwinięte łuki brwiowe;
• Krowa;
• Zbyt ciemny kolor;
• Spłaszczona czaszka;
• Wąskie biodra.

Przedstawicieli rasy można zdyskwalifikować na podstawie następujących cech:

• "kołnierz" u długowłosych pixibobów;
• Nietypowy kolor lub kształt plam;
• Nadmiernie wdzięczna sylwetka;
• Amputowane pazury;
• Przycięty ogon;
• Ogon krótszy niż 2,5 cm;
• Niezstąpione jądra;
• Okrągłe oczy;
• Głuchota.

Charakter pixiboba

Pod maską "rysia" kryje się drżący charakter, jakby przed tobą nie był potomkiem leśnych kotów, ale wychowankiem królewskiego dworu! Przedstawiciele rasy doskonale zbliżają się do członków rodziny, wykazując najlepsze cechy. Wśród nich jest cierpliwość, delikatność, spokój. Zwierzęta są zawsze gotowe do aktywnych gier, ale nie będą się mylić pod stopami, jeśli jesteś w złym nastroju. Ta cecha rasy cieszy tych, którzy wolą samotność, ale jednocześnie nie są przeciwni puszystemu i czułemu towarzyszowi.

Pixibobes są przywiązani do rodziny, ale nie mają tendencji do wybierania ulubionych. Koty te są równie czułe dla dorosłych i dzieci, wykazują rzadką życzliwość nawet wobec obcych. Jednak niektóre zwierzęta wolą schronienie pod sofą niż Towarzystwo nieznajomych. Przyjrzyj się uważnie zachowaniu zwierzaka i nie próbuj go trzymać, jeśli pulchna twarz wyraża chęć ukrycia się w zacisznym kącie. Dokładnie przestudiuj zwyczaje zwierzaka i nie będzie z nim żadnych problemów.

Przedstawiciele rasy są przyjaźni dla dzieci, zwłaszcza dla najmłodszych, ale nie będą tolerować braku szacunku dla siebie. Jeśli dziecko wykazuje nadmierne zainteresowanie zwierzęciem, zapoznaje się z nim poprzez duszący uścisk i pociągnięcie za ogon, ogranicz komunikację do minimum. Pixibobes rzadko wykazują agresję, ale są w stanie się bronić. W przeciwnym razie są to zabawne i umiarkowanie zwinne zwierzęta. Często bawią się wybrykami innych i nie odmówią zabawy w nadrabianie zaległości.

Chociaż koty są dość spokojne i przyjazne, pokażą innym zwierzętom, kto jest szefem. Pixibobowie nie rozpoczynają konfliktu jako pierwsi, ale postawa panibracka nadal nie jest dla nich. Ta rasa dobrze dogaduje się ze swoimi krewnymi i psami. Ale ozdobne ptaki i gryzonie nie są najlepszym towarzystwem. Nie zapomnij o instynktach łowieckich, które mogą przerodzić się w utratę futrzanego lub pierzastego przyjaciela.

Pixibaby są szczególnie popularne wśród miłośników psów, ponieważ ich zachowanie jest tak zabawne Corgi , Papillon i jack russell terrier . Ponadto koty wykazują niezwykłe zdolności szkoleniowe, uwielbiają przynosić zabawki i wykonywać polecenia. Przedstawiciele rasy są raczej milczący," komunikują się " z Właścicielem za pomocą różnych dźwięków i rzadko miauczą. Zwierzęta są bardzo przywiązane do właściciela i nie tolerują długich separacji. Jeśli często wyjeżdżasz w podróże służbowe, zastanów się nad inną rasą: perski , Jawajski lub rosyjski niebieski . Te koty łatwiej akceptują samotność.

Nie będzie pasować do pixibobów i domowników. Zwierzęta odziedziczyły po dzikich przodkach niepowstrzymaną aktywność i chęć polowania. Będziesz więc musiał jak najczęściej wyprowadzać zwierzaka na smyczy i zachęcać go do złapania najpiękniejszego motyla w parku!

Wychowanie i szkolenie

Cechą charakterystyczną tej rasy jest inteligencja. Natura obdarzyła zwierzęta sprytem i dobrą pamięcią. Felinolodzy uważają, że pixibobowie rozumieją znaczenie większości słów. Jeśli porozmawiasz o wizycie u weterynarza, zwierzę woli się wycofać i usiąść gdzieś pod łóżkiem.

Pamiętaj jednak: przedstawiciele rasy są nie tylko inteligentni, ale także przebiegli. Będziesz musiał się pocić, zanim znajdziesz podejście do swojego zwierzaka i zaczniesz trenować. Ale niektórym właścicielom udaje się przyzwyczaić pixiboba do pomocy w toalecie, a nawet spłukiwania po sobie. To świetny sposób na zaoszczędzenie pieniędzy na wypełniaczu i tylko powód do uśmiechu bystrości zwierzaka.

Zwierzęta nie mniej łatwo rozumieją cel drapaka i tacy. Kluczem jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie treningu pixiboba. Dorosłe koty mają już ustalone nawyki i charakter. Ich zmiana jest trudniejsza, ale nadal możliwa.

Pixibobes szczególnie cenią aktywne zespoły. Ucząc zwierzaka, aby przyniósł zabawkę lub ścigał rzuconą piłkę, zachwycisz nie tylko siebie, ale także go. A połączenie treningu ze spacerem w cichym parku sprawi, że zwierzę będzie najszczęśliwsze na świecie!

Opieka i utrzymanie

Pixibobes są całkowicie bezpretensjonalne w utrzymaniu, podobnie jak ich dzicy przodkowie. Nawet koty długowłose nie sprawiają kłopotów swoim właścicielom. Ale nadal nie zapomnij o opiece nad zwierzakiem.

Przedstawiciele rasy charakteryzują się ubitym i grubym podszerstkiem, w którym często pojawiają się kołtuny, więc "futro" pixiboba wymaga uwagi przynajmniej raz w tygodniu. Do czesania używaj tylko miękkiej szczotki lub furminatora. Odpowiednia jest również specjalna rękawica, która usuwa martwe włosy za pomocą silikonowych kolców. Przeczesz kota w kierunku wzrostu sierści: w ten sposób procedura mniej rani mieszki włosowe.

Pixibobes to jedna z niewielu ras kotów, które uwielbiają zabiegi wodne. Nie nadużywaj ich jednak: wystarczy kąpać zwierzę, gdy "futro" zostanie zanieczyszczone. To rozrzedza sierść kota, skóra staje się sucha. Nawet stosowanie łagodnych szamponów i balsamów nie uratuje.

Najłatwiej jest wykąpać pixiboba w misce lub zlewie z ciepłą wodą. Rozprowadź produkt równomiernie na sierści, pamiętając o dokładnym spłukaniu podszerstka i spłucz. W ciepłym sezonie możesz pozostawić sierść zwierzaka wilgotną. Zimą warto osuszyć go ręcznikiem lub dokładnie wysuszyć suszarką do włosów. To ostatnie jest szczególnie prawdziwe w przypadku długowłosych pixibobów.

Jeśli przyzwyczaisz zwierzę do drapaka, nie będziesz musiał dbać o jego "manicure". Wyjątkiem są szczątkowe palce, na których pazury praktycznie nie są szlifowane. Przecinaj tylko same końcówki nożyczkami. Uważaj: nie uszkadzaj naczyń krwionośnych.

Wielu weterynarzy nie zaleca wspinania się na oczy kota bez powodu. Jeśli zauważysz plamkę, ostrożnie usuń ją czystą, niestrzępiącą się szmatką zwilżoną środkiem dezynfekującym. Można go kupić w sklepach zoologicznych lub sklepach weterynaryjnych. Twoje ruchy powinny być schludne, przesuwane, skierowane od zewnętrznego kącika oka do wewnętrznego.

Jeśli chodzi o uszy pixiboba, zaleca się ich regularne czyszczenie. Obfite nagromadzenie siarki może prowadzić do rozwoju procesów zapalnych. W takim przypadku potrzebna jest już pomoc specjalisty.

Pielęgnacja jamy ustnej kota polega na cotygodniowym myciu zębów. Wystarczy nasadka na palec lub stara szczotka. Używanie" ludzkich " Past jest surowo zabronione! Są toksyczne dla zwierząt niezależnie od ich rasy.

Chociaż pixibaby nie są wybredne, nie musisz ich karmić. Najlepszą opcją jest sucha i mokra karma klasy super premium i holistycznej. Zawierają wszystko, czego potrzebujesz, aby zachować zdrowie, w tym witaminy A, D3, E, C, a także selen, cynk, miedź, jod i żelazo.

Wyeliminuj kota z diety:

• Mięso nie przetworzone termicznie (szczególnie tłuste);
• Surowe warzywa (rośliny strączkowe, ziemniaki, cukinia i inne);
• Produkty mleczne w nadmiernych ilościach;
• Ryby (z wyjątkiem chudego morskiego);
• Wędzone i pikantne potrawy;
• Produkty mączne i maślane;
• Desery i słodycze;
• Kości rurkowe.

Regularnie napełniaj miskę zwierzęcia świeżą przefiltrowaną wodą.

Zdrowie i choroby pixibobów

Program hodowlany wykluczył większość problemów związanych z chowem wsobnym. Choroby genetyczne są niezwykle rzadkie. Wśród typowych chorób pixibobów wyróżnia się:

• Kardiomiopatia przerostowa-wynik krzyżowania z innymi rasami;
• Wnętrostwo-od 1980 roku odnotowano tylko kilka przypadków;
• Trudny poród i torbielowaty przerost endometrium.

Dla dobrego samopoczucia zwierzaka zapewnij mu odpowiednią opiekę i starannie dobraną dietę. Nie zapomnij o terminowych szczepieniach. Pomoże to zapobiegać chorobom pasożytniczym i zakaźnym.

Jak wybrać kotka

Zdobycie zwierzaka to odpowiedzialny krok. Zyskujesz nie tylko zwierzę, ale przyszłego przyjaciela na wiele lat. Podejdź odpowiedzialnie do wyboru kociaka. Nie musisz ślepo przestrzegać zaleceń hodowcy ani kumpli. Słuchaj intuicji: ona cię nie oszukuje.

Nie kupuj pixiboba poniżej trzech miesięcy. Do tego wieku potrzebuje opieki matczynej i nie może jeszcze pochwalić się silną psychiką. Małe dzieci wcześnie odstawione od kota często stają się płochliwe. Poświęcisz dużo wysiłku, aby zbliżyć się do takiego zwierzaka.

Przyjrzyj się bliżej kotkowi, który jest umiarkowanie zabawny i wykazuje zdrową ciekawość. Powinien łatwo nawiązać kontakt, wąchając dłoń i nie bojąc się podejść bliżej. Dokładnie zbadaj dziecko, które lubi. Zdrowe kocięta mają błyszczące i miękkie futro, a oczy, nos i uszy są czyste. Nie zapomnij poczuć brzucha. Powinien być miękki, nie napięty.

Hodowca zawsze ma dokumentację, która potwierdza uznanie dla rodowodu. Jeśli jest to dla Ciebie ważne, sprawdź ją wcześniej. Jeśli odmówisz dostarczenia dokumentów, warto się zastanowić. Prawdopodobnie takie pixibobes są nieczyste, aw przyszłości mogą zdziwić Cię masą problemów zdrowotnych: fizycznych i psychicznych.

Nie zaleca się również kupowania kotka, który wygląda boleśnie, porusza się ospale, boi się głośnych dźwięków i jasnego światła.

Cena pixiboba

Najlepszym miejscem do zakupu pixiboba są Budy specjalizujące się w hodowli tej rasy. Cena kotka waha się w granicach $200 – $1000, w zależności od klasy (Pet, Brid, Show), płci, obecności rodowodu, zgodności ze standardem. Uznanie dla hodowli to kolejny czynnik, który może zawyżać tę liczbę.