Petit-brabançon

Historia rasy Petit-brabançon

Odlegli przodkowie wszystkich griffonów żyli w Europie już w XV wieku. W wyniku krzyżowania międzyrasowego gryfony stały się właścicielami dwóch rodzajów sierści: brukselskiej i belgijskiej mogą pochwalić się twardą sierścią podobną do włosów teriera irlandzkiego, a Petit-brabançon-gładką, przypominającą sierść mops . Jedną z charakterystycznych cech Gryfa brabanckiego jest zadarty pysk. Można na nim łatwo odczytać całą gamę emocji.

Nowoczesny Petit brabançon to zbiorowy obraz, który ma trochę z różnych ras. Nawiasem mówiąc, ta wyjątkowa twarz-krótka, trochę przypominająca małpę-została odziedziczona po niemieckim szorstkowłosym pinczerze. Ale ten mały rodak z Brabancji zawdzięcza elegancki kolor cavalier-king-charles-spaniel .

Nowa rasa tak urzekła kręgi arystokratyczne, zwłaszcza osoby Koronowane, że szybko zyskała ogromną popularność. Jej przedstawiciele mieszkali w pałacach, spali na jedwabnych poduszkach, jeździli z wyższymi panami w powozach, a nawet mieli własną służącą. W tych odległych czasach nie było nawet elektryczności, nie mówiąc już o aktywnej rozrywce w naszym rozumieniu, więc Petit brabançons spędzali godziny na zabawianiu swoich arystokratycznych właścicieli zabawnymi grami i ogrzewaniu ich w łóżka w zimne noce. Szczególnie brabanckie gryfy doceniły samotne panie, rozczarowane silnym polem i już zdesperowane, by kiedykolwiek spotkać miłość. Zabawne i zawsze pozytywnie nastawione, te psy dodały koloru ich życiu. Ponadto gryfony praktycznie nie pozostawiały wełny na drogich sukienkach.

Wkrótce zauważono, że Petit-Brabanson ma niezwykłe "kocie" hobby dla psów – łapanie małych gryzoni. Od tego momentu wesołe towarzysze samotnych pań stały się niezastąpionymi ulubieńcami na dziedzińcach sierpniowych. Powierzono im ochronę komnat królewskich i powozów przed szczurami i myszami.

W 1880 roku w Brukseli odbyła się Światowa Wystawa Psów. Pomimo solidnego wieku rasy, która w tym momencie miała już dwa stulecia, Petit brabançons wzięli udział w takim wydarzeniu po raz pierwszy. Debiut okazał się udany: zdobyli nie tylko entuzjastyczną owację publiczności, ale także wysokie oceny sędziów. W ten sposób rasa rozpoczęła swoją wspinaczkę do prawdziwej sławy i uznania. Ale, jak to często bywa w takich przypadkach, pogoń za zyskiem dokonała własnych korekt. Chcąc zrealizować więcej osobników, niedbali hodowcy zwiększyli populację ze szkodą dla jakości zewnętrznej psów królewskich.

Nie wiadomo, jak mogłyby potoczyć się dalsze losy brabanckich griffonów, gdyby nie księżna Henrietta Marie Charlotte Antoinette, lepiej znana jako po prostu Henrietta z Belgii. Była najstarszą córką hrabiego Flandrii Filipa Belgii i jego żony Marii Hohenzollern-Sigmaringen, siostrzenicą króla Belgii Leopolda II i siostrą Króla Alberta I. na początku ubiegłego wieku zrobiła wiele, aby zrehabilitować rasę. Dzięki jej staraniom czystość stada Petit brabançons powróciła do swoich dawnych wartości.

Po pewnym czasie władze belgijskie zezwoliły na sprzedaż elitarnych szczeniąt za granicą. Potem wybuchła II wojna światowa, zagrażając wyginięciu wielu ras psów, w tym miniaturowych. Niestety Petit brabançons również nie były wyjątkiem. Przed całkowitym wyginięciem uratował je tylko fakt, że niektóre osobniki mieszkały w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Po wojnie hodowcy zaangażowali się w odbudowę rasy i została ona zachowana. To prawda, że w jej wyglądzie nastąpiły pewne zmiany, a w zaktualizowanym "projekcie" brabançons przetrwały do dziś. Standard rasy został określony we wrześniu 1963 r., a także w maju 2003 r. Nowy wygląd stał się tak znajomy i kochany przez fanów rasy, że wielu nawet nie wyobraża sobie, aby małe brabancons wyglądały inaczej niż dzisiaj.

Petit brabançons dotarli do Rosji z USA dopiero w 1993 roku. Pierwsze okazy stały się przodkami rasy w naszym kraju, zaczęto je hodować w Petersburgu, w szkółce Newskiego Hobbita. Do 1999 roku całkowita liczba griffonów brabanckich w Federacji Rosyjskiej wynosiła już 85 osobników.

Wideo: Petit-brabançon

Wygląd Petit brabançon

Petis brabançons to małe, ozdobne," damskie " psy. Ze względu na małe rozmiary mogą powodować zwodnicze wrażenie, że są słabe i kruche. W rzeczywistości tak nie jest: budowa ciała przedstawicieli tej rasy jest silna. Wygląd brabanckich griffonów jest dość ekscentryczny, harmonijnie łączy oryginalność form i wdzięk ruchów.

Wysokość w kłębie dorosłych osobników może wynosić od 16 do 26 cm Waga tubylców z Brabancji osiąga wskaźniki od 3,5 do 6 kg.standard rasy określa następujące ważne proporcje: długość ciała od guzków kulszowych do ramienia powinna jak najlepiej odpowiadać wysokości psa w kłębie.

Wiele osób uważa, że w Rasie występują odmiany takie jak "mini" i "standard". To nieprawda. Rasa Petit-brabançon jest jedna, nie ma w niej żadnych "frakcji". Jeśli istnieją pewne różnice, są one nieistotne i związane z genetyką, płcią zwierzęcia, budową mięśni i tkanki kostnej.

Głowa

Głowa jest najbardziej wyrazistą częścią ciała Petit brabançon, jest również najbardziej charakterystyczną, odróżniającą ją od innych ras. W porównaniu z korpusem jest dość duży. Czaszka jest zaokrąglona, szeroka. Czoło jest wypukłe. Stop jest wyraźny.

Kufa na tle głowy jest krótka, jej długość nie przekracza 1,5 cm, podczas gdy wizualnie może wyglądać dłużej z powodu braku tak zwanej "brody" – długiej sierści w okolicy szczęk i brody. Kufa zadarta. Jeśli górna linia nosa znajduje się pod linią oczu, jest to uważane za znaczącą wadę rasy.

Zęby

Można powiedzieć, że Petit-brabansons mają usta zawsze zamknięte na kłódkę, to znaczy ani zęby, ani język nie powinny być widoczne. Duże znaczenie ma również szerokość szczęk tej części podbródka, która wystaje do przodu. Zdrowa osoba powinna mieć pełny zestaw siekaczy.

Żuchwa ma charakterystyczną krzywiznę ku górze. Jest szeroki i wystaje poza górną szczękę, ale jednocześnie nie jest spiczasty. Siekacze każdej szczęki powinny tworzyć linię prostą w taki sposób, aby były ustawione równolegle do siebie.

Oczy

Oczy brabanckich Gryfów wyróżniają się dużym rozmiarem, okrągłym kształtem, szerokim układem, a jednocześnie nie są wypukłe.

Kolor oczu jest brązowy, a im ciemniejszy, tym lepiej. Na krawędziach oczy powinny być czarne, najlepiej, aby białka nie były widoczne.

Uszy

Uszy Petit-brabançon są małe, umieszczone wysoko, między nimi znajduje się wystarczająca odległość. Jeśli uszy nie zostaną przycięte, będą w połowie stojące i zwisają do przodu. Przycięte uszy są całkowicie wyprostowane i" wyposażone " w ostre końcówki.

Standard rasy zezwala zarówno na uszy przycięte, jak i nieskupione, chociaż zbyt duże są niepożądane z tego powodu, że zwisają z boku głowy.

Nos i usta

Nos jest szeroki, czarny, nozdrza są szeroko otwarte, znajdują się na tym samym poziomie co oczy. Końcówka odchyla się do tyłu w taki sposób, że patrząc z boku nos i czoło będą wyglądać na tej samej płaszczyźnie.

Usta są również czarne, ściśle przylegające do siebie. Górna warga zakrywa dolną wargę bez opadania. Jeśli górna warga jest nadmiernie obwisła, psuje to ludzką ekspresję charakterystyczną dla przedstawicieli tej rasy na pysku.

Szyja

Szyja brabansona ma średnią długość, a jednocześnie harmonijnie łączy się z ramionami kończyn przednich.

Obudowa

Długość ciała i wysokość w kłębie są prawie identyczne. Stwarza to wrażenie wizualne, choć małego, ale wciąż silnego psa o charakterystycznym kwadratowym kształcie. Sam Kłąb jest nieco podniesiony.

Dolna część pleców jest krótka, lekko wypukła, z rozwiniętym gorsetem mięśniowym. Mówiąc ogólnie o plecach, jest krótki, prosty i mocny. Zad jest również prosty, szeroki i nieco nachylony.

Klatka piersiowa jest dobrze opuszczona do łokci, jest również szeroka. Mostek wyróżnia się wyraźną ekspresją, patrząc na psa z boku, wydaje się, że klatka piersiowa jest nieco wysunięta do przodu.

Żebra nie mają silnego wybrzuszenia, ale też nie są płaskie. Są dobrze sprężynowe. Dolną linię tworzy lekko napięty brzuch. Linia pachwiny jest wyraźnie zaznaczona.

Ogon

Ogon Petit-brabançon jest wysoko postawiony i podniesiony do góry. Na poziomie dwóch trzecich jest zwykle zatrzymywany. Jeśli chcesz, możesz zostawić ogon o naturalnej długości. W takim przypadku będzie skierowany w górę, ale końcówka będzie "patrzeć" w kierunku tyłu, ale nie powinna go dotykać ani skręcać.

Kończyny

Kończyny przednie są ustawione równolegle do siebie. Są dość szeroko rozstawione, wyróżniają się dobrym kręgosłupem. Łokcie znajdują się blisko ciała.

Łapy są okrągłe, małe, nie są odwrócone do wewnątrz lub na zewnątrz. Nadgarstki są mocne, palce mocno ściśnięte. Jednak w żadnym wypadku nie powinny być terminowe. Opuszki łap są grube, a im ciemniejsze, tym lepiej. Pazury brabançon powinny być jak najciemniejsze lub całkowicie czarne.

Kończyny tylne są równoległe do siebie, wyróżniają się mocną kością. Kąty kończyn tylnych i przednich są zrównoważone. Stawy skokowe charakteryzują się normalną postawą, są mocno obniżone. Łapy powinny być takie same jak na przednich kończynach. Na tylnych łapach nie wolno mieć przybyłych palców.

Wełna

Płaszcz Petit-brabançon jest błyszczący i krótki, ledwo osiąga długość 2 cm, a włosy są jeszcze krótsze w okolicy pleców, łap i kufy. Sierść Petit brabançon jest bardzo gęsta i charakteryzuje się umiarkowaną sztywnością. Rasa charakteryzuje się brakiem pędzla w strefie kufy i brwi.

Kolor

W Kolorze wełny dozwolona jest pewna "demokracja". Przedstawiciele rasy mogą być całkowicie Czarni, Czarni z pewnymi Plamami (czerwonawe, czerwonawe i jelenie), a także jelenie i mieszanki. Ale niezależnie od koloru Gryfa brabanckiego, jego twarz musi być wyposażona w maskę w ciemnym odcieniu.

Możliwe wady

• Ponieważ Petit-brabançons są naturalnie kwadratowe, korpus typu wydłużonego jest uważany za odchylenie. Obecność "Bryli" również nie pasuje do standardu rasy.
• Istnieją pewne zakazy dotyczące oczu. Nie powinny być wypukłe, zbyt lekkie, ukośne lub zbyt małe.
• Krótki z natury, złamany lub wyraźnie skręcony ("pierścień") ogon jest poważną wadą. Poza tym nie powinien dotykać pleców.
• Za naruszenie standardów uważa się obecność białych włosów w okolicy pyska lub mostka.
• Umiejscowienie płatka nosa nie znajduje się na wysokości oczu, uszy, które są zbyt duże i zaokrąglone, są klasyfikowane jako wady.
• Przekroczone lub zaniżone parametry wzrostu i wagi są również uważane za odchylenie od przyjętych standardów.

Dyskwalifikujące wady

• Jeśli cudowne, pozornie pod każdym względem zwierzę zachowuje się nadmiernie nieśmiało lub, przeciwnie, agresywnie, to nie jest to tylko występek – jest to bezpośrednia droga do dyskwalifikacji.
• Jest wysoce niepożądana wada, taka jak pigmentacja nosa w innych kolorach niż czarny lub jej całkowity brak.
• Z zamkniętymi ustami język jest całkowicie ukryty, a górna szczęka nie powinna wystawać ponad dolną – w przeciwnym razie brabansonowi grozi dyskwalifikacja.
• Płaszcz Wełniany nie może mieć Wysp białej wełny ani koloru nie opisanego w normie, takich jak szary, brązowo-podpalany, niebiesko-podpalany i Liverpool.
• Każda osoba z niepełnosprawnością fizyczną i psychiczną powinna zostać zdyskwalifikowana.

Postać Petit-brabançon

Petis brabançons to otwarte i towarzyskie zwierzęta, dla nich uwaga ludzi jest na pierwszym miejscu. Przedstawiciele tej rasy są mocno przywiązani do właścicieli, stając się dzięki swojej zabawnej naturze doskonałymi towarzyszami dla wszystkich gospodarstw domowych, a przede wszystkim dla dzieci. Niemal ludzka powaga napisana na twarzy griffonów sprawia, że są szczególnie zabawne i urocze. Jeśli doświadczają żywych emocji, można to również łatwo odczytać "na twarzy". Możesz obserwować radość, smutek i po prostu zadumę – zupełnie jak ludzie!

Brabanson to zwinny, niezwykle uważny pies, z którego oczu nic nie umyka. Rozwija poczucie własnej wartości, zgadując w samej jej postawie, w sposobie, w jaki przegląda okolicę. Z natury ten pies nie jest agresywny, nie wie, jak się obrażać i nie ma urazy. Jednocześnie Gryf brabancki wyróżnia się wysoką inteligencją i, jak mówią, zna swoją wartość. Pomimo niewielkich rozmiarów pies wcale nie jest płochliwy.

Petit-brabançon nie lubi, gdy właściciele nawet na chwilę gdzieś wyjeżdżają, więc lepiej zabrać ze sobą zwierzaka. Jeśli z jakiegoś powodu nie jest to możliwe, należy pozostawić zwierzaka pod opieką tylko osób, które są mu dobrze znane. W przeciwnym razie pies może "strajkować", całkowicie odmawiając jedzenia.

Przedstawiciele rasy wyróżniają się ciekawością, praktycznie nie szczekają i bardzo szybko dostosowują się do stylu życia właściciela. Czasami brabancons wolą samotność, udając się na relaks w zacisznym zakątku mieszkania lub domu, gdzie jest przytulnie i bez przeciągów. Jako psy domowe lubią spać w tym samym łóżku co właściciel, przytulając się do niego delikatnie. To bardzo zabawne, a jednocześnie wzruszające patrzeć, jak Brabanson podchodzi do ukochanego łóżka i zaczyna patrzeć niesamowicie smutnymi oczami, błagając całym swoim wyglądem, aby wziął go pod koc. Jednocześnie może skomleć cicho, kładąc głowę na krawędzi sofy lub właściciela na kolanach. W takiej sytuacji brabantikowi trudno jest odmówić prośby-wyraża ją tak przekonująco, że nie można się oprzeć.

Wielką zaletą tej rasy jest to, że Petit-brabançons, będąc bardzo inteligentnymi i bystrymi, są w stanie subtelnie poczuć nastrój właściciela i ogólną sytuację w domu, więc jeśli sytuacja nie ma, nie będą się zbytnio męczyć z prośbami i pieszczotami.

Griffon, z natury bardzo towarzyski, będzie zadowolony z przybycia gości. Pies uwielbia uwagę publiczności i zrobi wszystko, aby oczarować krewnych i przyjaciół właścicieli. Zwierzę wykaże szczerą czułość i zainteresowanie, spróbuje zwrócić uwagę na każdą osobę, ale irytująco zdezorientuje się pod stopami i nie zakłóci komunikacji.

Szkolenie i wychowanie

Pomimo naturalnej delikatności i rozwiniętej inteligencji, Petit brabançons nadal potrzebują dobrego wychowania od najmłodszych lat. Wszystkie cechy, które w nich są, muszą zostać rozwinięte, a to, jak udany będzie ten proces, zależy tylko od właściciela.

Spryt brabanckiego griffona będzie dobrą pomocą podczas treningu. Najważniejsze jest, aby nauczyć go słuchać zapamiętanych poleceń na sygnale startowym (pożądanym). Szkolenie szczeniąt tej rasy pozwala na pewną różnorodność, jeśli chodzi o opcje wykonania. Na przykład zespoły dotyczące dyscypliny muszą być jasne. Inne zespoły pozostawiają Twojemu zwierzakowi możliwość samodzielnego myślenia i przejęcia inicjatywy. Do pierwszej grupy należy polecenie " do mnie!». Można ją bez przesady nazwać żywotną, ponieważ pozwala zatrzymać Petit-brabançon w tych momentach, gdy coś może wyraźnie zagrozić jego życiu i bezpieczeństwu-powiedzmy, gdy radośnie biegnie w kierunku jadącego samochodu. Do zespołów drugiego typu można zaliczyć " spacer!». W tym przypadku rozkaz, choć pochodzi od właściciela, ale sam brabançon prowadzi go tam, gdzie chce.

Podczas treningu konieczne jest, aby szczeniak się nauczył: polecenie, jako określony sygnał, musi prowadzić do wyraźnego dla niego wyniku. Na przykład dziecko powinno zrozumieć, że jeśli poprawnie wykona polecenia, czeka na niego smaczna uczta i pochwała, ale nie ignorowanie ani, co gorsza, kara fizyczna, nawet lekka, w postaci klapsa.

Wychowując brabançon, nie możemy zapominać, że jest on, choć mały, drapieżnikiem. Wszystkie przejawy agresji, chęci ugryzienia lub ataku powinny zostać stłumione u nasady, aby niekontrolowany pies nie wyrósł. Przedstawiciele tej rasy mogą uczestniczyć w agility.

Kompetentne szkolenie, biorąc pod uwagę wszystkie te niuanse, złagodzi trudności w przyszłości, a jednocześnie pomoże zbudować zaufanie ze zwierzęciem. Dobrze wychowany i wyszkolony Petit brabançon niejednokrotnie zaskoczy właściciela swoją inteligencją i zaradnością.

Opieka i utrzymanie

Petit brabancons nie są psami "ulicznymi", więc życie w budce na podwórku nie jest dla nich. Te małe psy do towarzystwa muszą być trzymane w mieszkaniu w mieście. Odpowiedni jest również prywatny dom, ale tylko wtedy, gdy jest przytulny, ciepły i bez przeciągów. Brabanson można nauczyć chodzić do toalety "w stylu kota", czyli na palecie. Nie eliminuje to jednak konieczności zabierania zwierzaka na codzienny spacer. Przebywanie na świeżym powietrzu jest niezbędne dla griffonów, aby utrzymać się w dobrej kondycji fizycznej i jest dobre dla ich zdrowia psychicznego. Biorąc pod uwagę naturalną towarzyskość, komunikacja z innymi psami jest niezbędna i jest możliwa głównie podczas spacerów.

Brabancki Gryf nie wymaga szczególnej opieki: wystarczy codziennie czesać psa. Zabiegi kąpielowe należy organizować tylko wtedy, gdy są zanieczyszczone. Po wykąpaniu zwierzaka nie należy pozostawiać wełny do wyschnięcia na własną rękę, lepiej wysuszyć ją suszarką do włosów, aby gryffon nie zamarzł i nie przeziębił się. Z tego samego powodu nie zaleca się kąpieli w zimie.

Uszy brabançon wymagają regularnego czyszczenia 1 raz w tygodniu. W tym celu stosuje się zwykły 3-procentowy roztwór nadtlenku wodoru. Podczas leczenia małżowin usznych nie należy wnikać głęboko. W przypadkach, gdy z uszu wyczuwa się nieprzyjemny zapach lub na ich wewnętrznej stronie znajdują się ciemne skorupy, a pies "wierci się" podczas czyszczenia, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Takie zjawiska mogą wskazywać na początek poważnej choroby, której pozbycie się pomoże odpowiednio dobrane leczenie i dobra opieka.

Karmienie Petit brabançon może być trudne, ponieważ jest dość wybredny i będzie jadł tylko te pokarmy, które lubi. Zaleca się, aby od razu kupić specjalną miskę na wsporniku dla zwierzaka, aby dostosować ją w miarę wzrostu psa, aby zachować postawę. Ważne jest, aby przestrzegać diety, podawać jedzenie mniej więcej w tym samym czasie, nie przekarmiać Gryfa. Do 6 miesiąca życia szczenięta są karmione ułamkowo, 4-5 razy dziennie, a następnie stopniowo zmniejszają liczbę posiłków do dwóch.

Jeśli planujesz karmić Petit brabançon naturalnymi pokarmami, włącz je do diety:

• Chude mięso (cielęcina, indyk, jagnięcina),
• Kasza (ryżowa, gryczana,owsiana),
• Owoce i warzywa,
• Jajka,
• Filet z ryby bez kości,
• Twarożek, kefir, jogurt.

Pamiętaj, aby dodać kompleksy witaminowo-mineralne do głównego menu i monitorować wagę brabansonu.

Jednak zdecydowana większość hodowców griffonów brabanckich decyduje się na gotową suchą karmę. Produkty klasy super-premium i holistyczne są w pełni zrównoważone pod względem składu i nie wymagają zakupu dodatkowych suplementów diety. "Suszenie" Petit Brabanson jest idealne dla małych, aktywnych ras.

Zdrowie i choroby Petit-brabançon

Petit brabançon odnosi się do ras, które mogą pochwalić się dobrym zdrowiem i dość długą oczekiwaną długością życia. Nie oszczędza to jednak psom czynników ryzyka, które mogą prowadzić do złego samopoczucia. Nazwijmy je: niewłaściwa opieka i karmienie, zaniedbanie profilaktyki, kontakt z chorymi zwierzętami.

Brabansony z reguły nie cierpią na choroby alergiczne, ale charakteryzują się wrodzonymi patologiami oczu i zębów ze względu na cechy struktury czaszki. Oto pełna lista tych dolegliwości: atrofia siatkówki (może również wystąpić z powodu urazu, czasami komplikowana przez pogorszenie widzenia i częściową ślepotę); proptoza (utrata gałki ocznej, która jest problemem wszystkich psów z zadartym nosem, właścicieli okrągłej czaszki); dystychiaza (dokładność rzęsek); skręt powieki; brak zębów mlecznych; rozszczep podniebienia. Ta sama lista obejmuje zwężenie nozdrzy, skłonność do różnych chorób wirusowych, skórnych i grzybiczych, zwichnięcie rzepki. Należy zauważyć, że u psów tej rasy poród jest trudny; są podatne na otyłość.

Aby uniknąć wielu problemów zdrowotnych, mały Brabanson wymaga terminowego szczepienia. Pierwsze szczepienie należy podać szczeniakowi w wieku od 2 do 2,5 miesiąca życia. Przed tą procedurą konieczne będzie wypędzenie robaków z organizmu. Optymalne są kompleksowe szczepienia, które pozwalają chronić zwierzaka przed kilkoma chorobami jednocześnie. Po miesiącu konieczne jest ponowne szczepienie szczeniaka. Po kolejnych 7 miesiącach powinien otrzymać szczepionkę przeciwko wściekliźnie. Dopóki dziecko nie zostanie całkowicie zaszczepione, musisz spróbować chronić je przed kontaktem z nieszczepionymi psami.

Jak wybrać szczeniaka

Jeśli szczeniak Petit-brabançon jest zdrowy i nie ma wrodzonych anomalii, zachowuje się aktywnie, wykazuje ciekawość. Potencjalnych nabywców należy ostrzec powolnym zachowaniem i ogólnie bolesnym wyglądem. To samo dotyczy wydzieliny z oczu lub nosa szczeniaka, brudnej sierści lub czesanego brzucha, nie wspominając o obecności pasożytów. Zakup takiego egzemplarza należy odmówić bez zastanowienia.

Niektórzy ludzie są gotowi kupić chorego szczeniaka w nadziei na jego wyleczenie, zwłaszcza że hodowcy oferują takie osoby po zaniżonych kosztach. Nie daj się zwieść i nie daj się nabrać na takie sztuczki! Koszty leczenia mogą okazać się tak znaczące, że przekroczą koszt zdrowego szczeniaka.

Wybierając przyszłego zwierzaka, kupujący chcą określić, jaka będzie jakość jego sierści w wieku dorosłym. Zadanie jest niezwykle trudne, ale zdecydowanie musisz zwrócić uwagę na kolor. Dla Petit brabansons jasny kolor jest charakterystyczny od urodzenia.

Potencjalni właściciele często zastanawiają się: w jakim wieku można kupić szczeniaka tej rasy? Lepiej wybrać tych, którzy mają już 2,5-3 miesiące. Zwykle w tym wieku hodowcy otrzymują już 1-2 szczepienia dla dziecka. Ale aby się tego upewnić, koniecznie sprawdź informacje u sprzedawcy.

Cena Petit-brabançon

Na cenę Petit-brabançon wpływa wiele elementów, od stopnia rasowego szczeniaka i ekspresji perspektyw na wystawach po możliwości hodowli hodowlanej.

Średnia cena szczeniaka Brabant Griffon wynosi od $300 do $800. Koszt brabansonów klasy pokazowej może osiągnąć $1000.