Mops

Historia rasy mops

Chociaż wizualnie mopsy przypominają nieco buldogi angielskie, bokserki i wymarłe bullenbeisery z Niemiec, w rzeczywistości ich korzeni należy szukać na Wschodzie. Co więcej, będziesz musiał kopać głęboko, ponieważ pierwsze obrazy psów o krótkich twarzach na starożytnych artefaktach i wzmianki o nich w dokumentach historycznych pochodzą z VI–IV wieku pne. Słynny starożytny chiński filozof i polityk Konfucjusz mówi o nich jako o towarzyszach szlachty poruszającej się rydwanami.

Przez długi czas uważano, że od mopsów pochodzi inna popularna rasa chińska – pekińczycy . Jednak badania genetyczne pozwalają śmiało powiedzieć, że pokrewieństwo buduje się w odwrotnej kolejności: psy długowłose pojawiły się znacznie wcześniej, ich bezpośrednimi przodkami były Lhasa-apso lub chemdze-apso, które strzegły tybetańskich klasztorów, a mopsy są albo hodowaną naturalną mutacją, albo wynikiem krzyżowania się z innymi rasami krótkowłosymi. Być może dlatego pekińczycy przez wieki byli uważani wyłącznie za zwierzęta cesarskie. Ale nie każdy mógł sobie pozwolić na mopsy. Był to przywilej dworzan bliskich władcy. Warunki przetrzymywania miniaturowych psów były naprawdę Królewskie, żywiły się znacznie lepiej niż większość zwykłych poddanych, często miały własne kwatery, służącą do chodzenia i osobistą ochronę. Za próbę kradzieży takiego psa nakładano okrutną karę, aż do kary śmierci.

Naukowcy sugerują, że pierwszym Europejczykiem, który widział niezwykłe zwierzęta chińskich szlachciców, był Wenecki kupiec i podróżnik Marco Polo, który przez siedemnaście lat mieszkał w egzotycznym kraju dla Europejczyka. Jego "koledzy" z Holandii i Portugalii znaleźli się w Królestwie środkowym dopiero dwa wieki później, w epoce wielkich odkryć geograficznych. Przywieźli nie tylko jedwab i przyprawy do swojej ojczyzny, ale także uroczych lo Chiang Jie, wkrótce przemianowanych na łatwiejsze do wymówienia "mops".

Krzepki płowe kolory z czułymi twarzami i dużymi oczami natychmiast spodobały się arystokratom Starego Świata. Odegrali jednak szczególną rolę w losach Holandii: czujność wiernego Pompejusza pomogła Wilhelmowi Milczącemu uniknąć śmierci z ręki płatnego zabójcy w samym środku wojny o niepodległość od Hiszpanii. Następnie rewolucyjny przywódca niższych krajów został założycielem królewskiej dynastii Orańskiej, a ulubieniec towarzyszył właścicielowi, a po śmierci – Śpiący Pies został po mistrzowsku wyrzeźbiony w nogach marmurowej postaci holenderskiego ojca założyciela na pokrywie sarkofagu. Mopsy stały się symbolem i żywym talizmanem spadkobierców Wilhelma.

Dzięki ich staraniom psy dotarły do Wielkiej Brytanii, gdzie szybko zyskały popularność wśród miejscowej szlachty, a następnie rozeszły się po dworach monarchów Europy kontynentalnej. Szczególnie wiele dla ożywienia zainteresowania rasą wśród Brytyjczyków w drugiej połowie XIX wieku zrobiła królowa Wiktoria,która nie czuła duszy w swoich zwierzętach. Wtedy" Brytyjskie " mopsy były wyższe, szczuplejsze, z wydłużonym pyskiem i miały wyjątkowo jasny kolor. Jednak w wyniku splądrowania Zakazanego Miasta w Pekinie podczas Drugiej wojny opiumowej przez oficerów armii angielskiej i francuskiej, nieznane wcześniej czarne osoby dotarły na zachód. Te ostatnie są nadal dość rzadkie, a zatem droższe. Ogólnie rzecz biorąc, mopsy są przykładem rasy, której popularność jest dość stabilna.

Wideo: Mops

Wygląd mopsów

Starożytna rasa została uznana przez międzynarodowe organizacje hodowców psów pod koniec XIX wieku, a oficjalny standard mopsów został zatwierdzony dopiero w 1987 roku. Jego główne kryteria są następujące:

Waga i wzrost

Normą dla dorosłego mopsa jest zakres wagi od 6,3 do 8,1 kg. wzrost w standardzie nie jest jasno określony, ale średnio wynosi 25-30 cm dla suk i 30-33 cm dla samców.

Ogólny wygląd

Mops to krępy pies o kwadratowych konturach (długość ciała jest równa wysokości w kłębie). Muskulatura jest dobrze rozwinięta, sprawia wrażenie zwartości i proporcjonalności.

Kolor

Mopsy mają płowe (beżowe), morelowe, srebrne lub czarne kolory. W pierwszych trzech przypadkach warunkiem jest możliwie wyraźny kontrast między głównym (jasnym) kolorem a ciemną "maską" na twarzy, uszach. Dozwolony jest tak zwany " pas "- ciemny pas wełny biegnący wzdłuż kręgosłupa od guzka potylicznego do nasady ogona oraz" diament " – ciemna plama na czole.

Wełna

Wełna mopsa jest krótka, cienka, dopasowana, gładka i miękka w dotyku. Zwykle ma jedną długość na całym ciele, jednak może być nieco krótsza na pysku i nieco dłuższa w tylnej części tułowia. Czarne zwierzęta mają grubszą sierść niż psy beżowe i morelowe.

Srebrny mops (biały)

Płowy mops (beżowy)

Głowa

Podręcznikowy przykład czaszki brachycefalicznej. Duży, masywny, zaokrąglony, ale nie "w kształcie jabłka", nie ma wyraźnych wypukłości i wgnieceń, kości czaszki są niewidoczne. Kufa jest kwadratowa, krótka, tępa, ale nie zadarta, z głębokimi, symetrycznymi zmarszczkami. Czoło nie wystaje ponad łuki brwiowe.

Oczy

Ciemne (nie powinny być widoczne), duże, okrągłe, dość wypukłe, ale nie widoczne. Sadzone szeroko.

Nos

Grzbiet nosa jest mały, ale wyraźny, prosty, ze skróconymi, a nie zakrzywionymi kanałami nosowymi. Płatek nosa jest ciemny, w jednej linii z oczami i wizualnie stanowi środek pyska.

Szczęki

Dolna szczęka jest szeroka, podbródek dobrze zaznaczony. W przypadku mopsów normą jest gęsta przekąska (nie więcej niż 3 mm) – równomiernie rozmieszczone siekacze dolnej szczęki zachodzą na zęby górnej.

Szyja

Silny, mocny, grzebieniowy, lekko zakrzywiony, długość proporcjonalna do ciała.

Uszy

Uszy mopsów są małe w stosunku do głowy, cienkie i bardzo miękkie. Dopuszczalne są dwie formy: ułożone do przodu, których wewnętrzne otwory są zamknięte ciasno przyciśniętymi krawędziami do czaszki ("guziki") lub złożone nad głową, cofnięte w taki sposób, że wnętrze pozostaje otwarte ("róże"). Pierwszeństwo ma ten pierwszy.

Tułów

Krótki i masywny, z szeroką klatką piersiową i dobrze zaznaczonymi, łukowatymi, cofniętymi żebrami. Górna linia jest prosta.

Kończyny przednie

Mocne, proste, o umiarkowanej długości, dobrze umieszczone pod ciałem. Łapy nie są nadmiernie wydłużone ani wyraźnie zaokrąglone, palce mają wyraźną separację i czarne pazury.

Kończyny tylne

Tylne nogi mopsa powinny być dobrze rozwinięte, mocne, proste, równoległe do siebie, patrząc od tyłu, o umiarkowanej długości. Stawy kolanowe i skokowe mają dobrze zdefiniowane kąty. Kształt łap jest wydłużony, ale nie długi. Palce są dobrze oddzielone od góry.

Ogon

Ogon mopsa jest krótki, gruby, gęsto pokryty futrem, osadzony wysoko i dociśnięty do tułowia. Skręcony w pierścień, przy czym preferowany jest podwójny obrót.

Ruchy

Sprężyste, luźne, eleganckie, pewne siebie. Chód mopsa charakteryzuje się lekkimi ruchami toczenia.

Możliwe wady

• Wypukła lub "jabłkowa" czaszka;
• Wystające czoło lub spadki między oczami;
• Brak grzbietu nosa;
• Nos zadarty lub opuszczony;
• Obwisłe bryły;
• Dysharmonijna fałda nad nosem;
• Rozjaśniony nos;
• Wąskie nozdrza;
• Oczy blisko osadzone, jasno zabarwione, w kształcie migdałów, skośne, zbyt małe, umiejętne lub z widocznymi białkami;
• Wypaczone usta odsłaniające zęby i język;
• Obwisłe lub łukowate piersi;
• Nieproporcjonalnie długa lub krótka szyja;
• Długa i / lub Puszysta sierść;
• Wyprostowane kąty przegubów.

Zdjęcie dorosłego mopsa

Charakter mopsa

Jak wspomniano powyżej, wszyscy właściciele mopsów charakteryzują ich jako przyjaznych i uroczych towarzyszy. Szczenięta są dość zabawne, ale wraz z wiekiem potrzeba aktywnego wypoczynku znika, a główną radością w życiu zwierzaka są spokojne godziny na kanapie w towarzystwie właściciela.

Mopsy są niezwykle przywiązane do ludzi, dlatego nie zaleca się pozostawiania ich samych przez długi czas, aby nie wywoływać stresu. Jeśli planujesz wakacje lub inną podróż, możesz zaufać swojemu zwierzakowi troskom sąsiadów lub przyjaciół – te psy łatwo nawiązują kontakt nawet z nieznajomymi, którzy okazują im zainteresowanie i dobre uczucia. Miłość "małego czołgu" wystarczy nawet dla dzieci, ale warto uważać na ich komunikację, ponieważ podczas gry mogą przypadkowo poważnie zranić duże i wypukłe oczy zwierzęcia.

W przeciwieństwie do innych ras ozdobnych, mopsy są spokojne i zrównoważone. Nie charakteryzują się syndromem "zepsutego dziecka", z którym często można się spotkać w kontaktach z psami" damskimi". Jeśli mops chce twojej uwagi, po prostu podejdzie i usiądzie w pobliżu.

Właściciele mopsów nie będą musieli słuchać skarg sąsiadów na obsesyjne szczekanie, co oczywiście nie gwarantuje ciszy. Twój zwierzak będzie ciągle głośno węszył, wrzeszczał i doświadczał ataków wzdęć. A mopsy są absolutnymi mistrzami chrapania psów, czego nie podejrzewasz, biorąc pod uwagę ich skromne wymiary. Jednak wielu uważa to drugie za bardziej zabawną cechę niż wadę.

Wychowanie i szkolenie

W przeciwieństwie do swojej przyjazności i towarzyskości, mopsy są dość uparte, więc ich trening wydaje się być trudnym zajęciem, bez gwarantowanego rezultatu. Jeśli nadal zdecydujesz się nauczyć zwierzaka prostych poleceń, bądź cierpliwy i... smakołyki. Metoda kija i piernika po prostu nie ma tutaj zastosowania. Całkowicie nieagresywne psy nie tolerują wrogości wobec siebie, można je szkolić tylko dzięki zachętom.

Opieka i utrzymanie

Opieka nad mopsem nie będzie wymagać od właściciela nadmiernej siły. Krótka i gładka wełna nie wymaga profesjonalnej pielęgnacji, wystarczy ją rozczesać w domu. W okresie linienia, który zdarza się dwa razy w roku, zaleca się to robić codziennie, a przez resztę czasu – rzadziej. Nawiasem mówiąc, przyszły właściciel powinien wiedzieć, że mops rzuca zaskakująco obficie i być przygotowany na częste czyszczenie. Ale eksperci zalecają kąpanie zwierzaka tak rzadko, jak to możliwe, aby nie naruszać naturalnej bariery ochronnej na jego skórze. Najlepszą opcją są zabiegi kąpielowe raz w miesiącu.

Zmarszczki i zmarszczki na twarzy wymagają stałej i uważnej uwagi. Muszą być regularnie iz całą starannością czyszczone z cząstek jedzenia i śmieci, które dostają się tam podczas pobytu na ulicy. Pozwoli to uniknąć procesów zapalnych i infekcji.

Długość codziennych spacerów zależy od ich intensywności. Spokojny spacer może zająć do półtorej godziny, ale łatwy bieg nie powinien przekraczać 10-15 minut, ponieważ układ oddechowy Twojego zwierzaka nie jest przeznaczony do wyścigów maratońskich. Ponadto należy wziąć pod uwagę temperaturę i wilgotność powietrza – w przypadku mopsa hipotermia lub przegrzanie może stać się śmiertelne bez przesady. Krótki płaszcz bez mocnego podszerstka nie chroni go przed niskimi temperaturami, dlatego w zimnych porach roku ważne jest, aby nie zapomnieć o specjalnych ubraniach. Cechy struktury pyska nie pozwalają skutecznie usunąć nadmiaru ciepła, a nawet gdy temperatura ciała wzrośnie o 3-4 ºC, Twój zwierzak może umrzeć. W związku z tym tego lata należy go przechowywać w klimatyzowanym pomieszczeniu.

Zdrowie i choroby mopsa

Niestety musimy stwierdzić, że mopsy nie są najzdrowszymi psami. Przez całe życie muszą radzić sobie zarówno z chorobami wrodzonymi, jak i nabytymi. Najpoważniejsze z pierwszej kategorii to zapalenie mózgu, którego przyczyna nie została jeszcze ostatecznie wyjaśniona przez weterynarzy, oraz epilepsja.

Najbardziej wrażliwymi miejscami w ciele przedstawicieli tej rasy są oczy i układ oddechowy. Wiele zwierząt domowych jest częściowo lub całkowicie ślepych w wyniku uszkodzeń mechanicznych, infekcji i innych chorób. Nierzadko zdarzają się sezonowe lub przewlekłe alergie. Ale najczęstszym problemem tej rasy jest niewątpliwie otyłość na tle nadmiernego apetytu i niskiej aktywności fizycznej. Sam w sobie nie jest śmiertelny, ale skraca oczekiwaną długość życia, pogłębiając istniejące problemy zdrowotne.

Jak wybrać szczeniaka

Główna rada przy wyborze mopsa nie jest nowa: zwróć się do szkółek o doskonałej reputacji lub do doświadczonych hodowców, ponieważ zwierzęta nabyte "ręcznie" lub prywatnie mogą mieć nie tylko zewnętrzne lub dyskwalifikujące wady, ale także znaczące problemy zdrowotne.

Przed zakupem mopsa dokładnie przestudiuj rodowód rodziców, spójrz na warunki zwierząt, poznaj szczeniaka. Zdrowe dziecko, oprócz dobrze uformowanego szkieletu, normatywnego koloru i cech opisanych w standardzie rasy, powinno mieć żywe, przyjazne usposobienie, nie bać się ludzi i nie okazywać agresji, nie być apatycznym.

Zdjęcie szczeniąt mopsa

Ile kosztuje mops

Cena szczeniaka mopsa zależy od nazwy hodowli, jej rodowodu, indywidualnych cech i koloru. Rzadkie Czarne i srebrne szczenięta są droższe niż mopsy płowe i morelowe. Koszt może być niższy ze względu na mniej lub bardziej znaczące odchylenia od standardu rasy. Średnia cena szczeniaka mopsa waha się od $80 do $350.