Nowa Fundlandia

Historia rasy Nowa Fundlandia

Ojczyzną rasy, która podzieliła się z nią nazwą, jest wyspa Nowa Fundlandia, położona u wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej i należąca do Kanady. Istnieje wiele legend o pochodzeniu tych psów, a wiele z nich może nie być tak dalekich od prawdy.

Niektórzy kynolodzy sugerują, że przodkami Nowej Fundlandii są berenbeitzery, powszechne w średniowiecznej Europie psy trawiące – "niedźwiedzie", uważane również za przodków mastifów. Te potężne psy rzekomo przybyły na wyspę wraz z załogą wikingów dowodzoną przez skandynawskiego żeglarza Leifa Erikssona na statku, który przybył na wybrzeże Nowej Fundlandii około 1000 roku. Następnie potomkowie tych zwierząt zdziczali. Kiedy Europejczycy pojawili się tu ponownie w XVI wieku, byli zdumieni widokiem ogromnych czarnych i kudłatych psów, które tu napotkali.

Według słynnego szwajcarskiego kynologa, profesora Alberta Heima, który specjalizował się w badaniach nad Nową Fundlandią, zwierzęta te wyewoluowały z molosów, masywnych psów podobnych do psów tzw.

Uważa się, że wśród przodków Nowej Fundlandii są duże owczarki czarno – Pinto, które również przybyły za ocean z kontynentu europejskiego. Wspomina się również o białych pirenejskich psach górskich, które hiszpańscy i portugalscy imigranci mogli przywieźć do Ameryki Północnej. Uważa się, że to dzięki nim powstał czarno-biały kolor Nowej Fundlandii.

Niektórzy opiekunowie psów sugerują, że formacja rasy nie obyło się bez aborygeńskich przedstawicieli plemienia psów. Przypuszczalnie już w XI wieku na wyspie żyły rdzenne plemiona, będące potomkami ludów Paleo-eskimoskich, których towarzyszami i asystentami były psy zaprzęgowe. Być może to od nich Nowa Fundlandia odziedziczyła przyjazne usposobienie i determinację, by w każdych okolicznościach przyjść człowiekowi z pomocą.

Pierwsze opisy psów z wyspy Nowa Fundlandia zaczęły pojawiać się na początku XVIII wieku. Znane były ich dwa typy: "mały pies Świętego Jana" i "duży pies Świętego Jana". "St John' s " lub "St John' s " to nazwa największej osady na wyspie w tym okresie, dziś jest głównym miastem kanadyjskiej prowincji Nowa Fundlandia. Opisy zwracały uwagę na doskonałe cechy robocze tych psów, ich dobroduszny charakter, a także zdolność do głębokiego nurkowania i Dalekiego pływania. Brytyjczycy zaczęli wywozić psy z wyspy i wkrótce przystąpili do ich systematycznej hodowli. Pierwszy typ został użyty do hodowli rasy Retriever, a drugi stał się znany jako Nowa Fundlandia. Według niektórych relacji, po raz pierwszy, w 1775 roku, George Cartwright nazwał swojego psa Nową Fundlandią.

Pierwotnie angielscy hodowcy wybierali do krycia psy o czarno-białym kolorze, później nazwane landseers na cześć brytyjskiego malarza Edwina Henry ' ego Landseera. Uwielbiał przedstawiać takie psy na swoich płótnach. Jednak z czasem hodowcy zaczęli faworyzować zwierzęta o jednolitym czarnym kolorze.

W połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii pojawiła się moda na dużych członków plemienia psów. Na wystawach w 1860 i 1862 roku, które odbyły się w Birmingham, psy z wyspy Nowa Fundlandia zrobiły furorę, aw 1864 roku pies należący do samego księcia Walii zajął pierwsze miejsce na wystawie w Birmingham. W 1878 r. pierwsza Nowa Fundlandia została wpisana do księgi stadnej angielskiego Kennel Club-najstarszego klubu Kynologicznego na świecie-a rok później opracowano standard rasy. Wspaniałe potężne psy zaczęły szybko zdobywać popularność w Europie, aw 1885 roku w Stanach Zjednoczonych powstał pierwszy Klub Miłośników Nowej Fundlandii. Dziś w znanych klubach kynologicznych w Europie i Stanach Zjednoczonych można kupić szczenięta z Nowej Fundlandii, które mają swój oficjalny rodowód od lat 80.ubiegłego wieku.

Na początku XX wieku Nowa Fundlandia zyskała popularność wśród rosyjskich arystokratów, ale moda na nich nie nabrała masowego charakteru. W latach 40-50 przedstawiciele tej rasy byli aktywnie eksportowani do ZSRR z Niemiec. W szkółce Ministerstwa Obrony Red Star hodowcy pracowali nad poprawą jakości pracy Nowej Fundlandii. Krzyżowano je z owczarkami niemieckimi i kaukaskimi, starając się nadać psom agresywność, a jednocześnie zachować w nich instynkty ratownika. Eksperymenty te zakończyły się niepowodzeniem, ponieważ psy, zamiast pomagać człowiekowi, okazywały mu agresję. W służbie wartowniczej Nowa Fundlandia również nie radziła sobie dobrze. W latach 80.zaprzestano prac hodowlanych w celu wyhodowania nowej rasy, chociaż udało jej się uzyskać własną nazwę-moskiewski nurek.

Od połowy lat 80.w Rosji rozpoczęła się hodowla importowanych nowofundlandów, a moskiewscy nurkowie stopniowo "rozpuszczali się" w swoich stadach. Pamięć o nich jest przechowywana przez rodowody niewielkiej liczby krajowych nowofundlandów i tradycję nazywania tej rasy psów nurkami. Często nowofundlandy nazywane są również nowofundlandami.

Wideo: Nowa Fundlandia

Wygląd Nowej Fundlandii

Nowa Fundlandia to potężny pies o atletycznej budowie, którego sierść przypomina luksusowy płaszcz Bojarski. Sam rozmiar psa nie czyni go potężnym i niezdarnym. Wręcz przeciwnie, doskonale posiadają własne ciało i wyglądają całkiem elegancko. Samiec może ważyć do 70 kg, suki-do 55 kg.

Obudowa

Tułów Nowej Fundlandii jest mocny, gęsty, zwarty. Długość ciała od kłębu do podstawy ogona jest identyczna z długością od kłębu do podłogi. Plecy i zad są szerokie, solidne, dolna część pleców jest mocna, muskularna, klatka piersiowa jest mocna. Dolna linia klatki piersiowej brzucha jest prawie równa. U suk ciało jest często bardziej wydłużone i nie tak masywne jak u samców.

Głowa

Duża, ciężka, z szeroką czaszką z lekko wystającym sklepieniem. Guz potyliczny jest dobrze rozwinięty. Rozróżniamy stop, ale nie jest to wyniosłe nagłe. Stosunkowo krótki pysk Nowej Fundlandii ma Kwadratowy kształt, pokryty krótką, miękką sierścią. Nie ma fałdów skórnych na pysku. Kąciki ust są wyraźnie wyrażone. Policzki są miękkie. Nozdrza są dobrze rozwinięte. Kolor nosa jest wyraźny. U psów czarno – białych i czarnych jest czarny, podczas gdy u psów brązowych jest brązowy.

Szczęki i zęby

Szczęki są potężne. Zęby wyglądają imponująco: są duże, białe, z wyraźnymi kłami. Zgryz nożycowy lub prosty.

Oczy

Małe, posadzone głęboko i w wystarczająco dużej odległości od siebie. Powieki nie powinny opadać i odsłaniać czerwonawej spojówki. W czarnych i czarno-białych nowofundlandach oczy powinny być ciemnobrązowe, u brązowych zwierząt może występować jaśniejszy odcień.

Uszy

Uszy Nowej Fundlandii są małe, osadzone bliżej karku, trójkątne, zaokrąglone na końcach. Jeśli ucho dorosłego nowofundlandzkiego zostanie wyciągnięte do przodu, jego koniec powinien sięgać wewnętrznego kącika oka, który znajduje się po tej samej stronie głowy

Szyja

Mocny, muskularny, bez wyraźnego zawieszenia. Jest wystarczająco długi, co zapewnia majestatyczne dopasowanie głowy.

Kończyny

Przednie kończyny Nowej Fundlandii powinny być proste. Pozostają równoległe iw przypadkach, gdy pies miarowo idzie lub porusza się powolnym kłusem. Układ mięśni ramion jest dobrze rozwinięty, same ramiona są cofnięte. Śródręcza lekko nachylone. Kończyny tylne są ekspresyjnie potężne, z doskonale rozwiniętymi mięśniami udowymi. Golenie mocne, wydłużone. Tylne śródręcza są krótkie, ustawione nisko i szeroko, są równoległe do siebie, nie wystają ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Stopy łap w Nowej Fundlandii są duże, proporcjonalne do ciała. Są zaokrąglone i wyglądają na zebrane w bryłę. Palce są twarde, zwarte, ściśle zamknięte, połączone są błonami pływackimi. Pazury nurków są Czarne i czarno-białe – czarne, brązowe psy charakteryzują się rogowym kolorem pazurów. Jeśli pies ma dochodowe palce, należy je usunąć.

Ogon

Ogon Nowej Fundlandii jest gruby, szeroki u podstawy. Kiedy pies pływa, działa jak ster. U stojącego zwierzęcia ogon jest lekko opuszczony, na jego końcu zauważalna jest niewielka krzywizna, schodzi w przybliżeniu do stawu skokowego, czasem nieco niżej. Kiedy zwierzę jest w ruchu lub figlarnie dostrojone, ogon jest trzymany wysoko, a następnie lekko zakrzywiony do góry. Ogon nie może być rzucony na plecy lub schowany między nogami.

Ruch

Nowa Fundlandia porusza się masowo, pokazując niestrudzenie i moc. Plecy pozostają płaskie podczas ruchu. Podczas biegu, zwiększając prędkość, pies próbuje umieścić łapy bliżej linii środkowej.

Wełna

Zarówno wełna, jak i podszerstek Nowej Fundlandii są tłuste, wodoodporne, gładkie, grube, charakteryzują się sztywną strukturą. Wełna ma działanie hydrofobowe. Włosy ochronne są dość długie i proste, nie ma loków, ale niewielka falowanie jest dopuszczalne. Miękki, gęsty podszerstek zimą staje się jeszcze grubszy, szczególnie w okolicy zadu i klatki piersiowej. Ogon psa pokrywa długa, gruba sierść, Głowa, pysk i uszy – krótka, miękka. Kończyny ozdobione są oczkami.

Kolor

Klasyczny kolor jest uważany za Czarny. Pożądane jest, aby kolor był tak intensywny, jak to możliwe, przy wypaleniu na słońcu dopuszczalny jest brązowawy odcień. W przypadku brązowego koloru Nowej Fundlandii dozwolone są odcienie: od czekolady do brązu. Przy tych dwóch monochromatycznych kolorach dopuszczalne są białe znaczenia na klatce piersiowej, palcach, czubku ogona.

W przypadku koloru czarno-białego najbardziej preferowana jest następująca opcja: czarna głowa z białym rowkiem, który schodzi na pysk, czarne plamy na siodle, w okolicy zadu i nasady ogona. Dominująca okładka powinna być biała.

Wady

• Lekki korpus z lekkim szkieletem, który sprawia wrażenie luźnego.
• Zgarbione, miękkie lub Obwisłe Plecy.
• Spiczasty lub po prostu wydłużony pysk.
• Okrągłe lub na wyciągnięciu oczy, ich żółty kolor, Naga spojówka.
• Wysokie kończyny. Słabe śródręcza, luźne łapy na przednich kończynach, wyprostowane kąty kolan i odwrócone do wewnątrz łapy na tylnych. Brak błon łączących palce.
• Nadmiernie krótki lub wydłużony ogon lub złamany, skręcający się na końcu.
• Nasienie, szuranie lub niepewny chód, ruchy na boki, krótki krok, skrzyżowanie przednich kończyn podczas ruchu.

Zdjęcie Nowej Fundlandii

Charakter Nowej Fundlandii

Nowa Fundlandia nazywana jest psem o "złotym" charakterze. Jest miły, lojalny, przyjazny, taktowny, całkowicie nieprzygotowany do agresji. Używając terminologii psychicznej, można powiedzieć, że ma dobre biopole. Sama obecność tego dobrodusznego olbrzyma w domu tworzy atmosferę komfortu, bezpieczeństwa i życzliwości.

Być może Nowa Fundlandia jest najbardziej uspołecznionym psem na świecie, głównym celem ich istnienia jest służenie człowiekowi. Są bezinteresownie bohaterscy i gotowi przyjść z pomocą w każdej chwili. W pełni oddają się powierzonej im pracy - czy to misji policyjnej, czy wojskowej, eskortowaniu niewidomych, a nawet przewożeniu ładunków. Nic dziwnego, że jedno z płócien brytyjskiego artysty Edwina Henry ' ego Landseera, które w całej okazałości przedstawia Nową Fundlandię, nazywa się "godnym członkiem społeczeństwa ludzkiego".

Nurkowie wykazują swoje doskonałe cechy osobowości od wczesnego dzieciństwa. Dzieci wcale nie są kapryśne, szybko przywiązują się do właściciela, ale nie nudzą się, domagając się większej uwagi, nie jęczą i nie szczekają bez powodu.

Dorosłe psy są niesamowicie bystre i praktyczne. Można nawet powiedzieć, że mają analityczny umysł i mają własne zdanie na każdy temat. Polecenia, które wydają im się bezcelowe, mogą po prostu zignorować lub wykonać na swój własny sposób. Ale aby spieszyć się z pomocą tonącemu, ten pies wcale nie potrzebuje polecenia – w każdym razie bezinteresownie rzuci się do wody. Wyraźnie i pewnie Nowa Fundlandia działa w niebezpiecznych sytuacjach, w tym celu również nie potrzebują specjalnych instrukcji. W rzeczywistości wrodzona inteligencja i zdolność do samodzielnego i szybkiego podejmowania właściwej decyzji w tych okolicznościach są cechą wyróżniającą wybitną inteligencję tych zwierząt.

Nowa Fundlandia jest dobrze zorientowana w intonacjach ludzkiego głosu i może łatwo określić, w jakim nastroju jest gospodarz. Rozumieją, kiedy trzeba udzielić wsparcia, będąc w pobliżu lub są usuwani z pola widzenia. Bardzo uprzejmi z natury, Nowa Fundlandia jest dość boleśnie niegrzeczna wobec siebie. Pies, jak człowiek, obraża się, gdy na niego krzyczą, a po kłótni zamyka się na chwilę, odmawiając komunikowania się ze sprawcą.

Nowa Fundlandia nie jest najlepszym stróżem, ponieważ wszyscy ludzie są początkowo traktowani życzliwie i otwarci na komunikację. Nie należy oczekiwać od nich natychmiastowej agresywnej reakcji na nieznajomego, ponieważ psy te nie są skłonne do ostrych i pochopnych działań i potrzebują trochę czasu na analizę sytuacji. Wyczuwając niebezpieczeństwo, najpierw ostrzegają wroga groźnym szczekaniem, a następnie gwałtownie atakują go z całą swoją niezwykłą mocą.

Nowa Fundlandia uwielbia rodzinne wycieczki piknikowe. W samochodzie zachowują się uczciwie i nie martwią się. Zabawy na łonie natury, szczególnie w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie mogą dużo pływać, przynoszą tym psom niesamowitą przyjemność. Rodzice mogą być spokojni dla małych dzieci, jeśli w pobliżu znajduje się czujna Nowa Fundlandia. Chętnie weźmie udział w zabawie dla dzieci, ale powstrzyma ryzykowne figle – niezależnie lub głośno szczeka, aby powiadomić o niebezpieczeństwie innych.

Nowa Fundlandia to pies jednolubny. Oddając swoje serce jednej rodzinie, na zawsze pozostanie jej wierny. Z jakiegoś powodu zmieniając właścicieli, pies będzie dla nich uprzejmy, ale nie będzie w stanie pozbyć się tęsknoty za domem. Nowym właścicielom trudno będzie nawiązać relację zaufania z takim zwierzakiem.

Wychowanie i szkolenie

Zrozumiałość i doskonała pamięć Nowej Fundlandii sprawiają, że zwykłe treningi stają się przyjemną rozrywką. Pies chwyta wszystko w locie i często, nie słysząc zadania do końca, zaczyna je wykonywać. Polecenia tego psa należy wydawać spokojnym tonem bez podnoszenia głosu. Po prostu nie zareaguje na wymagające rozkazy i krzyki. W rzeczywistości nie jest to wymagane: Nowa Fundlandia wystarczy uprzejmie i delikatnie poprosić o coś, a on chętnie odpowie na każde życzenie.

Opieka i utrzymanie

Nowa Fundlandia czuje się świetnie zarówno na łonie natury, jak i w środowisku miejskim: nie przerażają ich ruchliwe ulice ani Ruch uliczny. Małe mieszkania nie są najlepszym miejscem zamieszkania dla tych gigantów, ale średniej wielkości mieszkania są dla nich odpowiednie, ponieważ psy o spokojnym usposobieniu nie mają zwyczaju pędzić po mieszkaniu, zamiatając wszystko wokół. W domu Nowa Fundlandia powinna mieć własne miejsce, w którym będzie spać lub po prostu odpoczywać. Pożądane jest, aby był przestronny i miał podstawę ortopedyczną, na przykład może to być mały materac. Powinien być przykryty szmatką, która łatwo się ściera, ponieważ te psy mają obfite wydzielanie śliny.

Nowa Fundlandia nie jest rozbrykana i ma tendencję do biernego spędzania czasu, ale wymaga wysiłku fizycznego. Wyprowadzanie tych psów powinno odbywać się co najmniej dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem.

Idealnym miejscem do utrzymania Nowej Fundlandii jest wiejski dom, w pobliżu którego znajduje się staw, jezioro lub rzeka. Zawartość woliery dla nurka nie jest odpowiednia – pozbawiony komunikacji z ludźmi będzie tęsknił. Co więcej, nie można go sadzić na łańcuchu.

Gruba sierść Nowej Fundlandii wymaga systematycznej pielęgnacji. Szczotkowanie psa powinno odbywać się co najmniej trzy razy w tygodniu sztywną szczotką, w przeciwnym razie jego sierść spadnie i utworzy kołtuny, które mogą zatruć życie psa, powodując swędzenie. Jeśli utworzy się Kołtun, lepiej go rozwikłać. Są wycinane w skrajnych, całkowicie zaniedbanych przypadkach. Dwa razy w roku, jesienią i wiosną, Nowa Fundlandia odnawia podszerstek. W tym okresie pies musi być czesany codziennie. Aby pomóc zwierzakowi, możesz również zwrócić się do groomera, który przeprowadzi fryzurę ułatwiającą.

Nowa Fundlandia nie wymaga częstego kąpieli, ponieważ ich wełna, nasączona naturalnym smarem, sama odpycha brud i wodę. Stosowanie szamponów bardzo źle wpływa na stan sierści.

Pazury Nowej Fundlandii należy ciąć raz w miesiącu. Konieczne jest monitorowanie uszu i oczu, systematyczne sprawdzanie ich pod kątem wydzielin, które mogą mówić o chorobach zakaźnych. Okresowo uszy i oczy należy wycierać zwilżoną serwetką.

Karmienie Nowej Fundlandii powinno być traktowane poważnie. Powinien być zrównoważony, obfity, ale z umiarem, ponieważ te psy są podatne na otyłość.

Przy karmieniu naturalnym w diecie psa powinny znajdować się następujące pokarmy:

• Cielęcina, wołowina,jagnięcina ,królik (50% całkowitej ilości produktów). Nie zaleca się karmienia mięsa wieprzowego i drobiowego;
• Ze zbóż-Herkules i kasza gryczana, a ryż, jęczmień, proso lepiej wykluczyć;
• Ryby morskie-surowe lub gotowane, rzeka-wyłącznie gotowane;
• Twarożek;
• Marchew, w małych ilościach-buraki i kapusta, parzona wrzątkiem pietruszka, pokrzywa, koperek, sałata;
• Chleb w postaci krakersów.

Ziemniaki, pikantne i wędzone potrawy, słodycze, zwłaszcza czekolada, są zabronione w paszy.

W diecie Nowej Fundlandii można włączyć gotowe wysokiej jakości pasze klasy super-premium i holistyczne.

Szczenięta powinny być karmione 5 razy dziennie, a wraz z wiekiem liczba karmień maleje. DOROSŁYM psom wystarczy podawać pokarm dwa razy dziennie.

Zdrowie i choroby Nowej Fundlandii

Nowa Fundlandia charakteryzuje się szeregiem chorób zarówno wspólnych dla wszystkich psów, jak i charakterystycznych dla tej konkretnej rasy. Ich masywność stwarza problemy dla układu mięśniowo-szkieletowego, często rozwijają zapalenie stawów i dysplazję stawu biodrowego. Siedzący tryb życia, brak aktywności mogą prowadzić do otyłości, aw konsekwencji do chorób serca.

Pochodząca z północy Nowa Fundlandia cierpi na upał i może mieć udar cieplny. Jego głównymi objawami są letarg, suchy ciepły nos, brak apetytu. W upalne dni musisz upewnić się, że pies zawsze ma wodę w misce. W żadnym wypadku nie należy zostawiać psa w zamkniętym samochodzie. Latem wskazane jest częstsze zapewnienie nurkowi możliwości pływania.

Jak wybrać szczeniaka

Szczenięta z Nowej Fundlandii z pewnością należy kupić w hodowli lub od hodowcy, którego jesteś pewien uczciwości. W takim przypadku będziesz mieć gwarancję, że dziecko jest rasowe, ma wszystkie niezbędne szczepienia. W przedszkolu będzie można poznać jego matkę, a jeśli masz szczęście, to z tatą. To da Ci możliwość wyobrażenia sobie, jak będzie wyglądał Twój dorosły "miś".

Zgodnie z zasadami RKF hodowcy mają prawo sprzedawać szczenięta po ukończeniu 45 dni. Ale wielu woli kupować dzieci, które mają już wszystkie szczepienia, czyli w wieku 3-3, 5 miesiąca. W takim przypadku można je już bezpiecznie chodzić. Ci, którzy chcą kupić szczeniaka do hodowli, powinni poczekać, aż osiągnie wiek 6-9 miesięcy, kiedy cechy jego anatomii i zachowania będą oczywiste.

Mała Nowa Fundlandia powinna mieć proporcjonalną budowę i być maleńką repliką dorosłego psa. Szczeniak powinien być aktywny, ciekawy, umiarkowanie dobrze odżywiony. Jego sierść powinna być błyszcząca i czysta, bez kołtunów, zgryz powinien być prawidłowy.

Zdjęcie szczeniąt z Nowej Fundlandii

Ile kosztuje Nowa Fundlandia

Ceny szczeniąt rasy Nowa Fundlandia wahają się od $200 do $1200 i zależą od wielu niuansów: tytułowości rodziców, sławy hodowli, wieku, obecności odchyleń od standardu rasy.

Szczenięta klasy pokazowej z perspektywą kariery wystawienniczej, a także te małe dzieci, które według hodowcy mogą być wykorzystywane do hodowli hodowlanej, są cenione przede wszystkim.