Alabai (owczarek środkowoazjatycki)

Historia rasy Alabai

Eksperci uważają, że wiek rasy Alabai wynosi od 3 do 6 tysięcy lat. Jest to jeden z najstarszych psów, który do dziś zachował swój dziewiczy wygląd. Potwierdzeniem może być figurka z terakoty znaleziona podczas wykopalisk osady z epoki brązu i pochodząca z około 2000 roku p. n. e.co ciekawe, ogon i uszy psa są przycięte.

Różnice w nazwach – turkmeński Alabai, kazachski Wilczarz – wynikają z faktu, że rasa pierwotnie powstała na dość rozległym terytorium – od Morza Kaspijskiego i Południowego Uralu na Zachodzie i północy Po podnóża Dzungar Alatau i Pamir na wschodzie i południu, gdzie dziś znajduje się kilka państw. Z geograficznego punktu widzenia najdokładniejsza będzie jednak nazwa "owczarek środkowoazjatycki", pod którą rasa jest zarejestrowana.

Potomkowie starożytnych molosów i dogów, Alabai byli pierwotnie hodowani do pracy pasterskiej i ochronnej. Plemiona koczownicze potrzebowały psa, który miałby ogromną siłę, nieustraszoność, wytrzymałość i bezpretensjonalność. Wszystkie te cechy uosabiały gigantyczne zwierzę z wdzięcznymi, niemal kocimi ruchami i dumnym spojrzeniem.

Dystrybucja Alabai poza Azją Środkową rozpoczęła się około lat 30.ubiegłego wieku, a profesjonalna hodowla rasy w klubach kynologicznych rozpoczęła się później. Może to i na lepsze-człowiek po prostu nie miał jeszcze wystarczająco dużo czasu, aby zepsuć to, co kryje się w tym niesamowitym psie przez tysiącletnią dobór naturalny.

Latem 1990 r. rząd Turkmeńskiej SRR zatwierdził standard rasy "turkmeński Alabai". Na terytorium Federacji Rosyjskiej obowiązuje norma FCI nr 335, opublikowana w styczniu 1989 roku. Według tej klasyfikacji rasa ma nazwę "owczarek środkowoazjatycki". Od tego czasu nie wprowadzono żadnych zmian w standardzie. Czystej krwi turkmeński Wilczarz jest uznawany za skarb narodowy Turkmenistanu (wraz z końmi rasy achaltekin) i jest zabroniony do eksportu z kraju.

Wygląd owczarka środkowoazjatyckiego

Imponujące rozmiary, mocna Konstytucja i gęsta sierść to kluczowe cechy zewnętrzne Alabai.

Wzrost

Wysokość w kłębie samca-minimum 70 cm, suki-65 cm.

Waga

Dorosły samiec alabaya waży od 50 kg, suka od 40 kg.

Głowa

Masywny proporcjonalnie do ogólnej tekstury ciała, kształt głowy (widok z boku i góry) jest zbliżony do prostokąta. Część czaszki jest płaska, długa, z dobrze rozwiniętym guzkiem potylicznym. Stop-umiarkowany.

Pysk

Tępy, średniej długości, prawie nie zwężający się w kierunku płatka nosa. Tył jest zwykle prosty, chociaż dozwolony jest niewielki garb. Podbródek jest dobrze zdefiniowany. Nos jest duży, ale nie wystaje poza ogólny zarys głowy. Kolor płata jest czarny, u białych i płowych Alabai może być rozjaśniony. Usta są pożądane z czarną pigmentacją, górna warga z zamkniętymi zębami zamyka dolną szczękę. Szczęki są szerokie i mocne, zęby są białe, równe, zgryz jest nożycowy.

Oczy

Oczy Alabai są owalne, średniej wielkości. Rozstawione szeroko. Kolor-od jasnego do ciemnobrązowego. Powieki, niezależnie od koloru, są zawsze czarne.

Uszy

Nisko osadzone, trójkątne, wiszące. Uszy są zatrzymywane w krajach pochodzenia lub tam, gdzie prawo tego nie zabrania.

Szyja

Szyja Alabai jest średniej długości, muskularna. Jako szczególny znak owczarka środkowoazjatyckiego wyróżnia się podgrupa.

Plecy

Prosty, szeroki, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Lędźwie krótkie, lekko wypukłe, mocne.

Piersi

Głęboki, szeroki i wystarczająco długi, rozszerzający się do tyłu. Dolna część klatki piersiowej jest obniżona do poziomu łokci, a czasem poniżej.

Ogon

Ogon Alabai jest wysoko osadzony, u podstawy dość gruby. Przed bańką ma kształt półksiężyca. Czasami ostatnia trzecia długość może być zwinięta w pierścień. Obie opcje są jednakowo dozwolone-przycięty lub naturalny ogon.

Przednie nogi

Proste, równoległe. Kręgosłup jest mocny.

Tylne nogi

Proste, równoległe do mocnych kości. Umieszczone nieco szersze niż przednie.

Łapy

Duże, zaokrąglone, zebrane w bryłę. Kolor pazurów-dowolny.

Wełna

Alabai ma szorstką, prostą i grubą sierść. Podszerstek jest dobrze rozwinięty. Wyróżnia się krótkowłose Alabai (Długość sierści 3-5 cm) i psy o dłuższej (5-7 cm) sierści. Azjaci drugiego typu charakteryzują się małą grzywą na szyi, zadrapaniami za uszami, kończynami i ogonem.

Kolor

Każdy z wyjątkiem niebieskiego, brązowego i czarnego.

Wady, wady i znaki dyskwalifikujące są określane przez ekspertów w zależności od powagi i nasilenia pewnych odchyleń od standardu rasy CAO.

Zdjęcia dorosłych Alabai

Charakter Alabai

Rodzaj wyższej aktywności nerwowej Alabai można przypisać zrównoważonemu i spokojnemu. Równowaga procesów umysłowych przejawia się w następujących reakcjach behawioralnych: psy są spokojne i nie podlegają zamieszaniu. W porównaniu z samcami psychika suk jest bardziej dynamiczna.

Postać Alabai jest wytrwała, dumna i niezależna. Pies wyróżnia się pewnością siebie, a nawet pewną tajemnicą. W stosunku do obcych zwierzę zachowuje się nieufnie i nieufnie, jednocześnie wykazując niesamowitą wrażliwość na nastrój właściciela. Styl życia przodków nie odcisnął piętna prostoty i chamstwa na zachowaniu Alabai, ten pies ma raczej poważne podejście do życia z odrobiną lekkiej arogancji.

Owczarek środkowoazjatycki ma tendencję do szybkiej adaptacji społecznej i łatwo znajdzie swoje miejsce w rodzinie danej osoby. Postawy alabajów wobec innych członków "stada" można określić jako pokojowe. Reagują również spokojnie na zwierzęta mieszkające z nimi pod jednym dachem. Azjaci traktują dzieci bardzo dobrze, a różnica "własna-obca" w tym przypadku nie jest brana pod uwagę przez psa.

Prawdziwy owczarek środkowoazjatycki z powściągliwością pokaże swoją nieufność wobec nieznajomego – da wolę swoim instynktom opiekuńczym tylko w przypadku wyraźnej prowokacji ze strony nieznajomego. Aktywna reakcja obronna Alabai ma swoje własne cechy. Będzie bardzo gorliwie strzegł terytorium, okazując agresywność tylko w przypadku naruszenia ustalonej przez siebie granicy. Na" ziemi niczyjej " pies zareaguje na inne zwierzęta lub nieznajomych raczej z arogancką obojętnością.

Alabai zwykle zachowują się spokojnie podczas spacerów, nie wymieniając się drobiazgami i nie reagując na szczekające "mosy", chociaż nadal potrzebna jest mocna smycz podczas chodzenia psa w zatłoczonych miejscach.

Różnice płci przejawiają się nie tylko w wyglądzie psów, ale także w ich zachowaniu. Samiec atakuje nieznajomego, próbując przekroczyć granicę bez żadnego ostrzeżenia, samica atakuje w ostateczności, próbując rozwiązać problem ostrzegawczym szczekaniem i blokadą drogi.

Interesujący jest fakt, że koczownicy z Azji Środkowej natychmiast odrzucali i strzelali do psów, które wykazywały nieuzasadnioną agresję wobec człowieka, więc jeśli kupując Alabai, chcesz mieć złego psa, jesteś na złej drodze. Gniew jako cecha charakteru prawdziwego azjaty nie występuje na poziomie genetycznym. Okaleczanie psychiki tego wspaniałego psa, próbując wyhodować z niego złego potwora, jest po prostu przestępstwem.

Jeśli chcesz mieć w domu niezawodnego strażnika i niezrównoważonego przyjaciela, Alabai jest najlepszym wyborem!

Wychowanie i szkolenie

Właściciele owczarków środkowoazjatyckich powinni jasno zrozumieć, że szkolenie i odpowiednie wychowanie tak silnego zwierzęcia, które również wykazuje wyraźne reakcje obronne, jest z definicji konieczne.

Kolejną ważną zasadą jest systematyczność szkolenia. Powinny być wykonywane codziennie i trwać co najmniej 20-30 minut. Bardzo dobrze, jeśli proces przebiega z udziałem wszystkich członków rodziny gospodarza. W wieku siedmiu miesięcy Twój zwierzak powinien wykonywać podstawowe najprostsze polecenia: "do mnie!", "Siedzieć!", "Miejsce!", "UFF!"i tak dalej.

Należy pamiętać, że Alabai jest dość krnąbrny i jest mało prawdopodobne, aby od razu cię posłuchał. Możesz osiągnąć wynik tylko dzięki dużej cierpliwości i znalezieniu sposobów na zainteresowanie Azjatą procesem uczenia się.

Nie zapomnij zachęcić wielkiego przyjaciela do prawidłowego wykonania polecenia i po prostu dobrego zachowania. Smakołyk, przyjazne głaskanie karku, czułe dobre słowo będą dobrym bodźcem dla Twojego zwierzaka. Powinieneś traktować takie cechy charakteru Alabai ze zrozumieniem i cierpliwością, jak chęć samodzielnego poznania otaczającego Cię świata, ciekawość, nadmierna wytrwałość w osiąganiu celu (który często jest znany tylko jemu samemu).

Azjata w procesie dorastania jest bardzo przywiązany do swojego "stada" i miejsca zamieszkania, co jest typowe dla psów stróżujących. Zachowanie owczarka w stosunku do obcych powinno być ściśle monitorowane. W komunikacji z "własnymi" nie należy również dopuścić do szczególnej znajomości. Powstrzymaj próby swojego psa, aby skakać łapami w gospodarstwie domowym. Podczas gdy Alabai jest szczeniakiem, nadal wygląda zabawnie, ale stanie na nogach, gdy dorosły pies zacznie manifestować swoje uczucia w ten sposób, jest już problematyczne.

Jeśli chodzi o różnice płci w odniesieniu do procesu szkolenia, samce są znacznie łatwiejsze do nauczenia. Dziewczyny są znacznie cieńsze i bardziej przebiegłe, mają znacznie więcej sztuczek w swoim arsenale, aby nie słuchać "nauczyciela".

Wiele zależy od jakości szkolenia szczeniaka alabaya, więc możesz zaufać temu odpowiedzialnemu procesowi tylko profesjonalistom. Tylko kompetentny specjalista może uczynić niezdarnego pluszowego szczeniaka prawdziwym psem stróżującym, realizując główny cel owczarka środkowoazjatyckiego.

Opieka i utrzymanie

Alabajów nie można zaliczyć do rozpieszczonych ras psów. Ich przodkowie żyli w bardzo trudnych warunkach i przekazali swoją bezpretensjonalność dzisiejszym Azjatom. Ale to wcale nie znaczy, że właściciel nie musi organizować właściwej opieki nad swoim zwierzakiem.

Ten duży pies nie jest dobrze przystosowany do życia w mieszkaniu miejskim, najlepszą opcją byłoby zamieszkanie na terenie twojego wiejskiego domu, gdzie możesz wyposażyć przestronną ogrodzoną wolierę z budką do trzymania psa. Dotyczy to raczej dorosłego psa i wskazane jest, aby najpierw trzymać dziecko w domu, przydzielając mu miejsce z dala od urządzeń grzewczych i okien. Szczeniak powinien być w stanie spokojnie odpocząć, odizolowany od zgiełku domu. Silny dorosły pies może zostać przeniesiony do stałego miejsca zamieszkania w wolierze. Jeśli jesteś typowo mieszkańcem miasta, pamiętaj o potrzebie chodzenia swojego zwierzaka dwa razy dziennie, a czas trwania każdego ruchu powinien wynosić co najmniej dwie godziny. Jeśli w wolierze Alabai może nie być na smyczy, na spacery na pewno będziesz potrzebować smyczy (najlepiej z taśmy płóciennej) i kagańca.

Konieczne jest systematyczne badanie pyska, uszu i oczu zwierzęcia. Oczy Alabai można myć wacikiem zamoczonym w mocnym naparze do herbaty, a uszy lepiej traktować specjalnymi środkami nałożonymi na wacik. W żadnym wypadku nie używaj pałeczek do uszu!

Kąpać te psy raz w miesiącu lub rzadziej, po umyciu zwierzaka należy dobrze wysuszyć.

Pielęgnacja polega na systematycznym czesaniu, szczególnie ważne jest, aby nie zapominać o tym podczas wiosennego aktywnego linienia.

Alabai bardzo lubią czystość, więc nie zapomnij umyć ściółki co najmniej kilka razy w miesiącu, ale możesz ją codziennie odkurzać lub dokładnie wytrząsać.

Karmienie tak dużego psa ma swoje własne cechy: do dwóch trzecich diety powinno stanowić mięso. Powinien być chudy (wołowina, cielęcina) i zawsze świeży. Jeśli występują problemy z przygotowaniem świeżej żywności, dopuszczalne jest stosowanie gotowych pasz wysokiej jakości. Na wybór menu ma wpływ rozmiar i styl życia Twojego zwierzaka. Nie możesz karmić Alabai suchymi mieszankami dla małych ras psów.

Solenie, słodycze, potrawy z mąki, przyprawy, kości rurkowe owczarka środkowoazjatyckiego są przeciwwskazane. Owsianka (najlepiej gryka, ryż lub płatki owsiane), chude ryby morskie, świeże warzywa i owoce, jajka, sfermentowane produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu są mile widziane w diecie.

Zbilansowanie diety, która powinna zawierać niezbędną ilość witamin i pierwiastków śladowych, wystarczającą (ale w żadnym wypadku nie nadmierną) ilość pożywienia – główne zasady organizacji karmienia Alabai. Czysta woda powinna być stale dostępna dla psa.

Właściwa opieka jest kluczem do dobrego stanu Twojego zwierzaka.

Zdrowie i choroby Alabai

Będąc potomkiem psów, które od niepamiętnych czasów towarzyszyły koczowniczym plemionom w Azji Środkowej, Alabai odziedziczył dobre zdrowie i dobrą odporność na różne choroby. Ale to wcale nie oznacza, że Twój zwierzak jest całkowicie bezpieczny od problemów zdrowotnych. Niektóre z nich mogą być spowodowane problemami genetycznymi, a niektóre są konsekwencją niewłaściwej treści.

Jak u wszystkich dużych psów, na pierwszym miejscu pojawiają się choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Duża masa zwierzęcia prowadzi do zwiększonego stresu, co wiąże się z wysokim ryzykiem dysplazji stawu biodrowego i kolanowego. Ograniczony czasowo spacer może wywołać otyłość psa, a to z pewnością doprowadzi do różnych postaci zapalenia stawów lub artrozy, a Twój "olbrzym" będzie cierpiał z powodu silnego bólu. Najlepszą profilaktyką w tym przypadku będzie organizacja zbilansowanej diety o wysokiej zawartości wapnia, fosforu, magnezu i innych pierwiastków śladowych, wysoka aktywność fizyczna.

Pamiętaj, aby odrobaczać psa dwa razy w roku sprawdzonymi i skutecznymi środkami. Jest to tym bardziej istotne, biorąc pod uwagę, że niektóre gatunki robaków stanowią poważne zagrożenie dla ludzi. Objawami zarażenia psa pasożytami są letarg wraz ze słabym apetytem, płynne wypróżnienia, utrata masy ciała. Podjęte w odpowiednim czasie środki zapobiegną wystąpieniu problemu.

Zaburzenie metaboliczne, które może prowadzić do cukrzycy, jest również konsekwencją złej diety. Pamiętaj, że jedzenie z twojego stołu nie jest odpowiednie dla psa! Sól, przyprawy, słodycze w diecie alabaya to bezpośrednia droga do problemów zdrowotnych. Możliwe są również reakcje alergiczne podczas stosowania karmy "dla psów", dlatego warto zwrócić wystarczającą uwagę na prawidłowe odżywianie swojego zwierzaka.

Aby zwalczyć pchły i kleszcze, najskuteczniejszym sposobem jest noszenie specjalnej obroży. O wiele trudniej będzie wyleczyć nużycę, która występuje dość często w alabajach. Choroba ta jest wywoływana przez mikroskopijne roztocza, powoduje zaczerwienienie psa, silne swędzenie, utratę włosów. Środki na tę chorobę są toksyczne, dlatego bardzo ważne jest, aby obliczyć odpowiednią dawkę dla swojego zwierzaka. Tylko lekarz weterynarii może to zrobić poprawnie.

Uważne podejście do psa, terminowe szczepienia, odpowiednie utrzymanie i zbilansowana dieta to główne warunki zachowania i utrzymania dobrego zdrowia dużego i oddanego przyjaciela.

Jak wybrać szczeniaka

Lepiej jest kupić szczeniaka alabaya w hodowli lub od hodowców tej rasy. To da ci pewne gwarancje czystości rasy i zdrowia psa, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Wybierając dziecko, eksperci zalecają zwrócenie uwagi na następujące punkty.

• Wiek szczeniaka. Lepiej jest wziąć owczarka środkowoazjatyckiego przez co najmniej dwa miesiące. W tym czasie zwierzę przeszło już kurs niezbędnych szczepień i procedurę działania, która jest przewidziana prawnie.
• Wiek matki. Najzdrowsze potomstwo pochodzi od suk w wieku od dwóch do ośmiu lat. Poprzednie porody miały minąć co najmniej rok temu.
• Liczba dzieci w miocie. Eksperci twierdzą, że optymalna liczba szczeniąt to sześć.
• Płeć. Dziewczyny są bardziej dociekliwe i zwinne, ale nie są tak pewne swoich umiejętności jak samce. Ale jeśli masz małe dzieci w domu, lepiej dać pierwszeństwo młodej damie.
• Zachowanie szczeniaka. Alabai jest z natury silnym zwierzęciem, psem przywódczym. Te cechy powinny być widoczne również u dzieci. Upuść książkę na podłogę lub dotknij ręką siatki wolierowej – szczeniak, który natychmiast zainteresował się nowymi dźwiękami, z pewnością nadaje się do znajomych.

Nie zapomnij ocenić wyglądu owczarka. Zdrowe dziecko jest aktywne, je z apetytem, ma lśniącą sierść i czystą skórę. Nos jest wilgotny, uszy i oczy czyste. Pod ogonem nie ma śladów zaburzeń trawiennych. Alabaika powinna być średniej wielkości (w porównaniu z innymi szczeniętami z miotu), małe i zbyt duże szczenięta lepiej od razu odrzucić.

Zwróć też uwagę na wełnę. Jest pluszowa dla małego psa, krótka. Długie włosy sugerują, że jeden z jego przodków "zgrzeszył" z owczarkiem kaukaskim.

Ale najważniejsze jest to, że przed zakupem szczeniaka musisz mieć pewność, że potrzebujesz Alabai.

Zdjęcia szczeniąt alabaya

Ile kosztuje Alabai

Istnieje wiele obiektywnych i subiektywnych czynników, które określają koszt szczeniaka Alabai. Należą do nich:

• Na Zewnątrz. Eksperci rozróżniają doskonały, dobry, prosty i bardzo prosty. Wprost proporcjonalnie do wyceny następuje gradacja cenowa;
• Oznaki (lub ich brak) małżeństwa plemiennego. Powinno to bardziej niepokoić tych, którzy planują udział w wystawach lub chcą zostać hodowcą. Pies z plembrakiem nie nadaje się do takiej aplikacji. A fakt, że może stać się dla ciebie po prostu dobrym przyjacielem i niezawodnym strażnikiem – nawet nie wahaj się;
• Kolor sierści szczeniaka. Biały Alabai będzie kosztował znacznie więcej.

Na koszt może również wpływać miejsce zamieszkania hodowcy. Statystyki wskazują, że w Moskwie i regionie ceny są wyższe niż na peryferiach.

Wbrew powszechnemu przekonaniu rozmiar szczeniaka nie wpływa szczególnie na cenę. Jedna natura wie dokładnie, jaki będzie Twój zwierzak w wieku dorosłym.

Średnie ceny małych alabajów zaczynają się od $150 - najczęściej te psy mają plemię, szczenięta o prostym wyglądzie będą kosztować w przedziale $150-$200, za Azjatę "z przyszłością" trzeba będzie zapłacić co najmniej $300.

Pamiętaj, że szczeniak musi mieć prawidłowo sporządzone dokumenty rejestracyjne. Bez nich to tylko pies podobny do Alabai. Jeśli po prostu kochasz zwierzęta i chcesz zdobyć oddanego przyjaciela, to Ostrzeżenie nie jest dla ciebie. W końcu stopień miłości, przywiązania i lojalności nigdy nie był mierzony obecnością jednego lub drugiego, nawet najważniejszego, papieru.