Akita Inu

Historia rasy Akita Inu

Według informacji ze starożytnych źródeł historycznych Japonii przodkiem współczesnych przedstawicieli rasy jest matagi Inu (matagi to grupa etniczna myśliwych, Inu to "pies"). Region pochodzenia Akita Inu jest uważany za prefekturę Akita na wyspie Honsiu. Matagi inu i jej przodkowie służyli ludziom jako niezbędni pomocnicy w polowaniu, pozwalając na zdobycie nawet bardzo dużych lub zwinnych zwierząt: Japońskich makaków, niedźwiedzi, dzików.

W XII-XIII wieku w Japonii pojawiła się nowa popularna rozrywka – walki psów. Stało się okrutną selekcją dla tych psów, pozostawiając tylko najsilniejsze, wściekłe i odporne. W XIX wieku przez kraj przetoczyła się fala industrializacji, wielu mieszkańców się przeprowadziło, wzrosła liczba przestępstw. Z tego powodu matagi Inu zostali przekwalifikowani do ochrony mienia. W tym samym czasie bullmastiffy i mastify, Dogi, zostały przywiezione z Europy do Japonii, ożywiając tradycję walk psów. Coraz częściej Akita była krzyżowana z tymi psami, aby uzyskać bardziej agresywne i większe psy.

Spowodowało to niepokój Japońskich hodowców psów, ponieważ rasa zaczęła tracić swoje cechy, więc w 1931 roku Akita Inu została przeniesiona do statusu pomnika przyrody na szczeblu stanowym. Hodowcy aktywnie zaangażowali się w odrodzenie rasy, wybierając tylko jej najlepszych przedstawicieli do hodowli. W 1934 r.wprowadzono pierwszy oficjalny standard, ale z czasem trzeba go było dostosować. Mniej więcej w tym samym czasie rasa otrzymała swoją współczesną nazwę, aw 1967 roku otwarto muzeum tematyczne.

Akita Inu doznała poważnych szkód podczas II wojny światowej-te psy prawie zniknęły. Cierpieli z głodu, padali ofiarą ledwo ocalałych ludzi, ich skóry szły na ubrania. Pod koniec wojny wydano dekret Państwowy o eksterminacji wszystkich psów, które nie nadają się do użytku wojskowego, ponieważ w Japonii rozpoczęła się prawdziwa epidemia wścieklizny. Z tego powodu hodowcy ukryli niektórych przedstawicieli rasy w odległych osadach, rozmnażając je z matagi Inu. Również amatorzy wyprowadzali hybrydowe generacje Akity z Owczarek niemiecki , aby dostosować je do służby wojskowej.

Po wojnie rozpoczęła się nowa runda odbudowy rasy Akita Inu, której największy wkład wniósł Morie Sawataishi – to dzięki niemu te wyjątkowe psy przetrwały do dziś. Osobniki pełnej krwi musiały być zbierane w całym kraju, ale przyniosło to owoce. Wojsko amerykańskie lubiło uroczą i dumną akitę, więc rasa została wprowadzona do USA.

Wideo: Akita Inu

Cechy amerykańskiej Akity

Amerykańska gałąź tej rasy pojawiła się po ii wojnie światowej, kiedy żołnierze USA zaczęli eksportować szczenięta do swojej ojczyzny. Co ciekawe, interesowali się głównie dużymi metysami, nieco podobnymi do niedźwiedzi, a nie rasowymi psami. To było na rękę japońskim hodowcom psów, którzy nie chcieli dzielić się z trudem odtworzoną rasą.

Eksperymenty hodowlane były kontynuowane w USA, gdzie udało się uzyskać bardziej masywne psy o groźnym wyglądzie – dlatego teraz mamy dwie odmiany rasy, które mają znaczące różnice. Amerykanom udało się zdobyć uznanie AKC (American Kennel Club – organizacji zajmującej się rejestracją psów rasowych i nowych ras) dopiero po odmowie sprowadzenia nowych psów z Japonii. Doprowadziło to do silnego ograniczenia puli genów, a tym samym rozwoju rasy jako takiej. Japończycy kontynuowali pracę nad kolorami, ponieważ mieli do dyspozycji dużą zmienność genów. Dziś Akita Inu jest uważany za dobrego towarzysza, oddanego obrońcę właściciela i jego majątku.

Wygląd i cechy szczególne rasy

Japońska odmiana o nazwie Akita Inu to psy średniej i dużej wielkości o gęstej, jednocześnie wdzięcznej budowie. Głowa z małymi uszami przypomina LISA. Rozpoznano tylko kilka opcji kolorystycznych. Wełna musi być krótka, na pysku biała maska.

Wariant z USA ma nazwę duży japoński pies lub amerykańska Akita . Są to wyjątkowo duże psy z ciężką głową podobną do niedźwiedzia. Rozpoznają prawie każdą opcję koloru, w tym czarną lub ciemną maskę.

Opis ogólny

Akita Inu dobrze sobie radzi w klimacie umiarkowanym lub zimnym. Wśród charakterystycznych cech:

• Wystarczająco duża głowa;
• Stojące uszy w kształcie trójkąta;
• Mocna budowa ciała;
• Skręcony ogon "w bajgiel".

Dorosły samiec ma 66-71 cm wzrostu w kłębie i waży od 45 do 59 kg.suki mają 61-66 cm wzrostu, ważą od 32 do 45 kg, a ich długość ciała jest nieco większa niż u samców. Japońska wersja rasy jest nieco lżejsza i mniejsza. Ośmiotygodniowe szczenięta zwykle mają następujące parametry:

• Duża japońska-waga 8,16 - 9,97 kg;
• Akita Inu-waga 7,25 - 9,07 kg.

Wzrost psów jest powolny, ostatecznie rozwój zwierzęcia kończy się dopiero w wieku 3 lat. Szczenięta dość aktywnie przybierają na wadze (do 7 kg miesięcznie), po osiągnięciu 35-49 kg ich rozwój znacznie spowalnia, ale nie kończy się do trzeciego roku życia. Nie martw się, jeśli twoje zwierzę nie pasuje do istniejących tabel wzrostu, ponieważ są to bardzo ogólne informacje. Ogólnie dynamika jest taka:

• 6 tygodni-szczenięta są duże i bardzo urocze, niewiele przypominają dorosłe psy;
• 6 miesięcy-zmieniają się proporcje ciała, pies staje się bardziej sprawny, zanika okrągłość szczeniaka, charakterystyczne cechy są wyraźniej rysowane;
• 1 rok-suki zaczynają Rui, ale nie można ich uznać za dorosłych;
• 1-2 lata-proces wzrostu jest znacznie spowolniony, ale transformacja ciała trwa, szczególnie w okolicy głowy;
• 2 lata-pies przestaje rosnąć, trochę się rozchodzi, małe zmiany będą kontynuowane przez kolejny rok.

Wełna

Klasycznym standardem jest gęsta, krótka sierść (około 5 cm), która ma nieco większą długość na szyi i ogonie. Pokrywa stojąca, wykonana z grubych włosów ochronnych i igłowych, podszerstek jest bardzo gruby, puszysty. Akita Inu może mieć tylko ten kolor:

• Pure White;
• Ruda z białymi fragmentami i maską (urajiro);
• Tygrys, również z uragyro;
• Czerwony z czarnymi końcami włosów (sezam).

Amerykańska Akita występuje w dowolnym kolorze. Często rodzą się psy długowłose – jest to konsekwencja połączenia recesywnych genów ojca i matki. Z natury są takie same, ale nie pasują do standardu, dlatego są uważane za ubój.

Uszy

Szczenięta mają opuszczone uszy, podczas gdy dorosłe psy są wyprostowane, skierowane do przodu i lekko na boki. Nie przyjmują takiej sytuacji od razu i wpływają na to dwa czynniki:

• Wiek - tylko w miarę starzenia się i wzmacniania specjalnych mięśni uszy zaczną się podnosić. Przyspieszenie tego procesu pozwala na żucie, gryzienie zabawek;
• Zmiana zębów – dopóki zęby stałe nie pojawią się w miejscu zębów mlecznych, uszy nie podniosą się do końca.

Często zdarza się, że opadają z powrotem lub tylko jedno ucho stoi. Proces ten trwa od 10 tygodni do 6 miesięcy, więc nie powinieneś martwić się o sześć miesięcy – pozycja uszu jest wyrównana.

Oczy

Oczy są brązowe (najlepiej tak ciemne, jak to możliwe), Małe, osadzone głęboko. Mają trójkątny" Wschodni " kształt, który jest zauważalny od urodzenia. U psów w jasnym kolorze dozwolony jest czarny "eyeliner", który tylko podkreśla specjalne cięcie.

Ogon

U psów rasowych jest puszysty, gruby, zwinięty w ciasny pierścień. Dzieci mają prosty ogon, który skręca się w ciągu pierwszych 2 miesięcy życia. Jeśli pies śpi lub jest po prostu zrelaksowany, może się lekko rozwinąć, ale nigdy nie staje się prosty. Wizualnie i dotykowo ta część ciała nie zmienia się nawet w okresie linienia. Puszysty ogon "bajgla" równoważy dużą głowę zwierzaka.

Łapy

Opis łap niewiele różni się dla różnych standardów: proste, sklepione, z grubymi poduszkami, podobne do kotów. Obie odmiany Akity mają mocno zamknięte palce, co daje im możliwość dobrego pływania. W tym przypadku zaangażowane są nie tylko przednie, ale także tylne kończyny. Jednak większość psów tej rasy nie lubi pływać, wchodząc do wody tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Zdjęcie dorosłej Akity

Długość życia

Długość życia Akity Inu wynosi około 10-12 lat. Samice żyją nieco dłużej niż samce, ale statystycznie różnica jest niewielka – tylko około 2 miesięcy. Wskaźnik ten jest taki sam dla obu odmian psów. Przed II wojną światową długość życia była znacznie dłuższa i wynosiła 14-15 lat, ale bombardowanie Hiroszimy i Nagasaki na zawsze odcisnęło swoje piętno na genetyce.

Charakter Akita Inu

Trudno jest krótko opisać charakter tej rasy. Akity to bardzo wieloaspektowe psy. Podgatunek Amerykański wyróżnia się poważniejszymi nawykami, Japoński jest nieco bardziej zabawny i frywolny. Jednocześnie większość przedstawicieli rasy nie jest głupimi zwierzętami kanapowymi ani nadmiernie ponurymi psami. Wyróżnia się kilka głównych cech charakteru.

• Własne niezależne myślenie – często mylone jest z uporem, ale w rzeczywistości wystarczy zbudować relację.
• Poczucie hierarchii jest bardzo rozwinięte, więc starają się ustalić rangę w stosunku do innych psów właściciela. Ważne jest, aby osoba została uznana za przywódcę już w pierwszych tygodniach i miesiącach życia psa, w przeciwnym razie będzie dominować.
• Trening – psy rasy Akita Inu szybko zdobywają nową wiedzę i umiejętności, więc zaczynają się nudzić, jeśli powtarzają to samo przez długi czas. Bardzo ważne jest, aby zrozumieli, dlaczego wykonują określone zadania, dlatego warto zadbać o rozwój właściwej motywacji.
• Brak lęku wysokości – warto ogrodzić balkon i inne niebezpieczne miejsca, ponieważ szczenięta są bardzo odważne i niezbyt inteligentne. Dorosłe psy skaczą wysoko, nie dbając o miejsce lądowania.
• Pragnienie przestrzeni – lubią dużo biegać, bawić się na łonie natury, odwiedzać nowe miejsca. Aktywność fizyczna jest dla nich niezbędna.
• Czułość – psychicznie te psy są bardzo wrażliwe i łatwo je zranić.
• Lojalność wobec właściciela – Akita nie będzie dręczyć i przeszkadzać w codziennych czynnościach, odpoczynku, ale są to bardzo lojalne stworzenia. Uwielbiają wszędzie po cichu podążać za właścicielem.
• Cierpliwość – pomimo dominacji odpowiednio wychowany pies wyróżnia się niesamowitą cierpliwością. Będzie skromnie czekać na Ciebie z pracy lub siedzieć cicho przy łóżku, czekając na przebudzenie.
• Traktowanie innych ludzi – Akita świetnie dogaduje się ze starszymi pokoleniami. Stosunek do dzieci zależy od ich zachowania, przynależności do rodziny.
• Stosunek do psów-jeśli inny pies jest mniejszy i mieszka w tej samej rodzinie, przyjaźń jest bardziej prawdopodobna. Trudno jest nawiązać relacje z przedstawicielami własnego gatunku i tej samej płci, całkowicie obcymi psami. Agresja (przynajmniej w postaci warczenia) jest szczególnie aktywna, jeśli drugie zwierzę jest tego samego lub większego rozmiaru.
• Strach przed ciasną przestrzenią – psy rasy Akita Inu nie lubią zbyt ciasnych zamkniętych przestrzeni. Starają się uzyskać dobry widok i kontrolę nad przestrzenią.
• Agresja – te psy są bardzo wrażliwe na relacje gość-właściciel. Mile widziani goście nie powinni się martwić. Takie psy nie lubią obcych, dlatego będą uważnie obserwować gościa, dopóki nie zrozumieją, jak jego obecność jest odpowiednia w domu. Tylko właściwe szkolenie pomoże zarządzać wrodzoną agresją.
• Ochrona-nie są złymi strażnikami, ale nie rzucają się od razu na gryzienie. Na przykład, będą starali się po prostu nie wypuścić złodzieja z domu, czekając na pomoc właściciela.
• Szczekanie to dość ciche psy, ale są bardzo wrażliwe na nowych ludzi, zwierzęta i dźwięki, dlatego potrafią używać głosu do ostrzegania kogoś, kto wkracza na ich terytorium.

Szkolenie i wychowanie

Podstawą wychowania jest socjalizacja dzieci. Najważniejszy jest okres od 3 tygodni do 4 miesięcy – to całkowicie decyduje o tym, czy pies może dogadać się z człowiekiem, czy nie, czy dorośnie agresywny, jak zareaguje w przyszłości na nowych ludzi i zwierzęta. Akita Inu musi zrozumieć, że tylko mistrz określa granice swojego świata, mając prawa przywódcy. Przedstaw psa jak największej liczbie miejsc, wydarzeń, ludzi. To zrozumienie świata, które zostało ustanowione na tym etapie, jest zakorzenione w roku i nie można go już naprawić. Pamiętaj, że przed" wyjściem na świat " powinieneś zrobić wszystkie szczepienia i trochę poczekać.

Od pierwszego dnia przeprowadzki szczeniaka do nowego domu należy wyznaczyć hierarchię. Niektórzy właściciele dotykają dzieci, pozwalając im zachowywać się w niewłaściwy sposób, ale już w młodym wieku Akita rozumie wszystko i bada granice swojego przywództwa. Właściciel powinien być opiekuńczy, kochający i spokojny, ale o zdecydowanym charakterze. Jeśli pies nie rozpozna go jako niekwestionowanego dominanta, wkrótce pojawią się kłopoty. Dochodzi do tego, że niektórzy ludzie porzucają, a nawet usypiają psa, nie radząc sobie z jego wychowaniem. Bardzo ważne jest jeszcze kilka punktów.

• Staraj się nie zostawiać szczeniaka samego na początku – przedstaw swojemu psu mieszkanie, rzeczy, ale nie porzucaj jednego. Jeśli chcesz odejść, chroń dziecko przed niebezpieczeństwami i delikatnymi rzeczami.
• Rozpocznij szkolenie tak wcześnie, jak to możliwe – te zwierzęta są bardzo inteligentne, więc niezbędne minimum poleceń rozumie już 8 tygodni po urodzeniu. W ciągu kilku miesięcy możesz rozszerzyć listę technik i doprowadzić je do automatyzmu.
• Cała rodzina, przyjaciele muszą komunikować się ze szczeniakiem – Głaskać, trzymać go w ramionach, bawić się. Pomoże to psu przystosować się do hałasu, dzieci (jeśli są), w przyszłości łatwiej będzie tolerować czesanie i inne procedury higieniczne.
• Naucz dziecko, że właściciel ma prawo zabrać dowolną rzecz lub jedzenie – należy to zrobić w wieku od 2 miesięcy do co najmniej sześciu miesięcy. Zabierz zabawkę, ale nie drażnij się, zatrzymaj ją i zwróć. Akita przyzwyczai się, że właściciel zawsze zwróci to, co zasłużył, więc można mu zaufać. Jeśli nie rozwiniesz tego stylu zachowania, dorosły pies zareaguje niezwykle agresywnie na próby odebrania przedmiotu lub niewłaściwego jedzenia bez pozwolenia.
• Pomimo ogromnej pokusy, nie zabieraj szczeniaka do łóżka – taki nawyk sam w sobie nie jest straszny, ale pies musi przyzwyczaić się do faktu: przywódca śpi w łóżku, Akita – na podłodze (ułóż miękką matę lub osobne łóżko).
• Przed traktowaniem szczeniaka wydaj polecenie "usiądź".
• Okaż stanowczość charakteru, ale nie strasz ani nie bij zwierzęcia – Akita Inu powinien mieć szacunek dla właściciela, a nie strach.

Opieka i utrzymanie

Pomimo niechęci do zamkniętej przestrzeni, Akita Inu dobrze nadaje się zarówno do życia w mieszkaniu w mieście, jak i do trzymania w prywatnym domu. W każdym razie niezwykle ważne jest zapewnienie długich spacerów, podczas których pies może zrealizować swoją energię. Zacznij poznawać świat po przejściu wszystkich szczepień.

• Spaceruj po okolicy i nie tylko, codziennie zmieniaj trasy.
• Odwiedzaj zarówno ciche, jak i hałaśliwe miejsca, aby pies przyzwyczaił się do jak największej liczby sytuacji (Park, Las, sklepy, Plaża, rynek, sklep zoologiczny, plac). W przyszłości, gdy znajdzie się w zatłoczonym miejscu, nie odczuje poważnego stresu.
• Podczas spacerów trzymaj akitę na smyczy, ćwicząc kontrolę lidera.
• Chociaż członkowie tej rasy nie lubią innych psów, naucz je zachować spokój. Spotykając się z innym zwierzakiem na smyczy, pozwól im się poznać, powąchać. Jeśli wszystko pójdzie dobrze-nie wtrącaj się. W przypadku agresji i warczenia hoduj psy.
• Wytrenuj psa do podróżowania samochodem – zacznij od 5-10 minut dziennie, stopniowo zwiększając ten czas do 35-45 minut.

Funkcje opieki

Akita Inu mocno rzuca dwa razy w roku: od stycznia do lutego i od maja do czerwca. W tym okresie pies musi być czesany codziennie lub co najmniej 3-4 razy w tygodniu. Przez resztę czasu wystarczy czesanie 4 razy w miesiącu. Ciągłe linienie jest możliwe w domu z bardzo ciepłym i suchym powietrzem. Inną przyczyną jest choroba lub niewłaściwa dieta. Cięcie i przycinanie "futra" zwierzaka nie jest konieczne. Istnieją inne zalecenia dotyczące opieki.

• Kąpać psa nie częściej niż 1-2 razy w roku, aby nie zmywać specjalnego ochronnego smaru sierści. Te psy są same w sobie bardzo czyste, potrafią się lizać, a reszta brudu zostanie usunięta podczas czesania.
• Myj zęby zwierzaka 1-2 razy w tygodniu. Używaj tylko specjalnego narzędzia.
• Regularnie badaj oczy i uszy Akity, aby zauważyć stan zapalny, wydzielinę lub nieprzyjemny zapach na czas – wszystko to wskazuje na pilną wizytę u weterynarza.
• Przycinaj pazury co miesiąc, jeśli nie szlifują się naturalnie.

Przyzwyczajaj psa do wszelkich procedur w wieku szczeniąt. Z dorosłym psem możesz po prostu nie radzić sobie lub powodować stres i stracić zaufanie.

Zdrowie i choroby Akita Inu

Ta rasa jest w dobrym zdrowiu, pod warunkiem, że szczeniak nie ma poważnych wad wrodzonych. Czasami cierpią na choroby genetyczne, są wrażliwe na poszczególne leki. Wśród chorób wrodzonych i nabytych/związanych z wiekiem występują:

• Entropia (skręt stulecia);
• Dysplazja stawu biodrowego;
• Wzdęcia;
• Jaskra;
• Zaćma;
• Miastenia pseudoparalityczna (osłabienie wszystkich mięśni ciała);
• Choroba von Willebranda (patologia krwi);
• Zanik siatkówki.

Jak wybrać szczeniaka

Możesz kupić rasowe szczenięta tylko od dużych, wiarygodnych hodowców. Główne oznaki zdrowego dziecka rasy Akita Inu:

• Zwinny i wesoły;
• Szczeniak średnio otyły;
• Piękna błyszcząca wełna;
• Pewnie biegnie, mocno stoi na łapach;
• Nie jest agresywny, nie boi się głośnych dźwięków.

Zwróć uwagę na kolor i kształt oczu Akita Inu-jeśli są okrągłe i jasne, nie jest to zwierzę rasowe. Cechy nacięcia oczu są koniecznie wrodzone, a kolor zmienia się z wiekiem tylko na jaśniejszy. Zgryz powinien być prawidłowy, pigmentacja nosa i ust jednolita. Jeśli kupujesz szczeniaka w wieku powyżej sześciu miesięcy, a jego ogon jeszcze się nie skręcił – to zły znak. Jeśli planujesz wziąć udział w konkursach, wystawach, lepiej wybrać dziecko z doświadczonym psem. Kupując zwykłego zwierzaka, wystarczy zastosować powyższe kryteria.

Zdjęcie szczeniąt Akita Inu

Ile kosztuje Akita Inu

Standardowy Koszt Rasowego dziecka Akita Inu wynosi od $300 do $800. Cena różni się w zależności od

• Kolory, takie jak szczenięta sezamkowe-prawdziwa rzadkość;
• Rodowód-wybitni rodzice zwiększą sumę;
• Hodowla-koszt jest nieco inny u różnych hodowców;
• Zgodność ze standardem – tańsze będą szczenięta, które nie mogą brać udziału w konkursach, np. z długą sierścią.