Niemiecki Rex

Historia

Rasa Niemiecki Rex pojawił się przypadkowo w 1930 roku: w pruskiej wiosce samiec rosyjskiego niebieskiego opiekował się kotem angorskim — jak się okazało, bardzo skutecznie. W rezultacie urodziły się niezwykle atrakcyjne kocięta o kręconej sierści. Ale właściciele fok nie zauważyli w nich nic specjalnego. Na szczęście zwróciły uwagę jednego hodowcy, który od razu wiedział, że kocięta są wyjątkowe. Wziął dwa i tym samym zapoczątkował narodziny nowej rasy.

Hodowla niemieckich rexów początkowo zajmowała się tylko jedna Szkółka w Królewcu, ale później kilku hodowców zaangażowało się w tę sprawę. Rasa rozwijała się pomyślnie.

Po kapitulacji i okupacji Niemiec żołnierze wojsk alianckich, wracając do domu, przewozili koty tej rasy jako trofeum. W ten sposób rozprzestrzenił się po Europie iz każdym dniem stawał się coraz bardziej znany, interesując nie tylko mieszkańców, ale także organizacje felinologiczne.

Standard rasy został zatwierdzony w latach 70., a niemiecki River został uznany przez wszystkie wpływowe organizacje-FIFe, WCF itp., z wyjątkiem CFA, która nie uznała Herman Rex za odrębną rasę i uznała ją za jedną z odmian Devon Rex.

Dziś Niemiecki Rex jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie, najlepsi przedstawiciele rasy biorą udział w wystawach. Teraz w Rosji kilka hodowli zaczęło hodować tego uroczego i uroczego kota.

Wygląd

• Kolor: każdy jest dozwolony.
• Wełna: lekko zwinięta; bez podszerstka; w dotyku przypomina plusz.
• Głowa: zaokrąglony, mocny podbródek, rozwinięte policzki.
• Uszy: prawie równej szerokości na całej długości; odległość między nimi jest dość duża, niezbyt ruchoma.
• Oczy: zaokrąglone; średniej wielkości, kolor w zależności od koloru.
• Nos: ma małą wgłębienie u podstawy.

Cechy zachowania

Będzie oddanym przyjacielem dla rodziny, stworzy komfort w domu. Niemieckie reksy to bardzo piękne i interesujące zwierzęta o wysokiej inteligencji i wymagające stałej komunikacji z właścicielami.

Niezwykle aktywna rasa, po prostu perpetuum mobile — zawsze są w ruchu, bawią się, biegają po mieszkaniu, sprawdzając, czy wszystko jest w porządku; wydaje się, że podczas snu poruszają łapami. Lubią grać, za brak partnera do gry zajmą się sobą.

Bardzo zorganizowane kotki, lubią, gdy wszystko jest na swoim miejscu. Po zabawie sprzątają zabawki i, podobnie jak psy, pilnują ich. Kolejny psi nawyk: kiedy wszystko jest bardzo dobre, machają ogonem.

Niemieckie Rexes są bardzo pozytywne, nigdy nie są nudne ani apatyczne. Mają fontannę energii i nadmiar dobrego nastroju.

Herman-Rex jest bardzo śpiewny, zawsze mruczy coś pod nosem i komunikuje się z ukochanym właścicielem dokładnie tym samym słodkim mruczeniem. Uwielbia być w centrum uwagi, uczestniczyć we wszystkich sprawach rodzinnych, rozrywce i wypoczynku, na pewno dołączy do rodzinnego oglądania telewizji. Niemiecki Rex potrzebuje stałego kontaktu z właścicielami.

Świetnie dogaduje się z dziećmi, traktuje je bardzo dobrze, ale tylko wtedy, gdy maluchy również dobrze go traktują. Jeśli dzieci go skrzywdzą, na pewno dostaną zmiany.

Inne zwierzęta też muszą szanować niemieckiego Rexa, w przeciwnym razie nie przywitają się — i może dojść do poważnej kłótni. To prawda, że dotyczy to "nowych", ze starymi przyjaciółmi ma cudowne relacje. Jest podejrzliwy wobec obcych, którzy przyszli do domu.

Zdrowie i pielęgnacja

Piękno opieki nad Herman Rex polega na tym, że nie wymagają specjalnej opieki. Ponadto sami są w stanie zadbać o siebie: Niemieckie Rex doskonale radzą sobie z utrzymaniem futra w odpowiedniej formie. Właściciele powinni tylko pomóc zwierzętom zachować higienę uszu. Uszy kota należy okresowo czyścić wacikami nasączonymi specjalnym roztworem.

Niemiecki Rex jest podatny na otyłość, jednocześnie Karma musi mieć wysoką zawartość tłuszczu, ponieważ z powodu krótkiej sierści i braku podszerstka Herman Rex szybko traci ciepło.