Czechosłowacki wlczak

Historia rasy Czechosłowacki wilk

Vlchak – "wynik" starannie zaplanowanego eksperymentu przeprowadzonego przez grupę czechosłowackich hodowców w latach 1955-1965.powodem, który skłonił kynologów do stworzenia nowej rasy, było zwiększone zapotrzebowanie na psy wartownicze zdolne do pełnienia służby na granicy. W większości krajów Europy do tej pracy zaangażowano Owczarek niemiecki , który w tym czasie miał JEDEN poważny minus – rasa zbyt szybko przeszła na emeryturę. W rezultacie nawet zdrowe 8-letnie osobniki nie wytrzymały konkurencji z młodymi owczarkami: zwierzęta straciły ostrość wzroku i węchu, szybko się zmęczyły, wykryły opóźnioną reakcję podczas zatrzymywania przestępców.

Aby zdobyć bardziej wytrzymałych"pracowników", Owczarek niemiecki postanowiliśmy krzyżować się z wilkami Karpackimi. Kierownikiem projektu był pułkownik i kynolog Karel Hartl, który wcześniej zajmował się" pompowaniem " fenotypu Czeskich terierów. Pierwszy hybrydowy miot szczeniąt urodził się w 1958 roku – jego rodzicami byli wilczyca Brita i samiec Owczarek niemiecki Cesar. Po raz drugi partnerem Brity był pies Kurt, którego potomstwo również okazało się opłacalne i w pełni spełniało wymagania. Następnie eksperymenty z hodowlą wilczych psów kontynuowano w nieco zmienionej formie: matką szczeniąt była suka Owczarek niemiecki , a ojcem jest wilk Karpacki.

W latach 80.z czysto służbowej rasy Czeski vlchak płynnie przekształcił się w uniwersalną. Kształtowanie cech pracy jej przedstawicieli zaczęło być zaangażowane Nie w wojsko, ale w kynologów, co również odcisnęło swoje piętno na temperamencie zwierząt. W 1982 roku u Potomków wilka Karpackiego i Owczarek niemiecki pojawił się własny klub, a 7 lat później zatwierdzono dla nich ostateczną wersję standardu rasy.

Ważny niuans: ponieważ od kilku dziesięcioleci hodowla vlchaków odbywa się tylko "w sobie" (ostatnie skrzyżowanie z wilkiem miało miejsce w 1983 r.), nie są one klasyfikowane jako potencjalnie niebezpieczne hybrydy typu wilkołaka dla ludzi.

Wideo: Czechosłowacki vlchak

Standard rasy Czechosłowacki vlchak

Wszyscy członkowie rodziny mają silne zewnętrzne podobieństwo do wilków, ale różnią się od znanych Półkrwi – wilkołaka i wolfhunda. Typ konstytucji czechosłowackie vlchaki są bliższe owczarkom, więc mają mniej zwierzęcy wygląd niż prawdziwe osobniki hybrydowe. Minimalna dopuszczalna wysokość dla samca wynosi 65 cm; dla samicy - 60 cm dymorfizm płciowy znajduje również odzwierciedlenie w wadze zwierząt. Jeśli samiec czechosłowackiego vlchaka nie może ważyć mniej niż 26 kg, to dla "dziewcząt" jest to więcej niż przyzwoity Pasek, ponieważ dla nich dolna granica masy ciała wynosi tylko 20 kg.

Głowa

Czaszka ma łukowaty kształt, zaokrąglony z przodu iz boków. Przy wyraźnym guzku potylicznym bruzda czołowa jest wygładzona i praktycznie niewidoczna. Stopa jest średnio wypukła, wąski pysk uzupełniony prostym grzbietem nosa. Kości policzkowe bez charakterystycznego wybrzuszenia, ale umięśnione i rozwinięte.

Nos

Płatek idealnie pasuje do kształtu owalu. Kolor skóry nosa jest jednolity czarny.

Usta, szczęki, zęby

Usta ściśle przylegające do szczęk nie tworzą zwisających "kieszeni" w rogach, a ich krawędzie są pomalowane na bogaty czarny ton. Symetrycznie rozmieszczone szczęki zamykają się w zgryz prosty lub nożycowy. Zęby są duże, z masywnymi rozwiniętymi kłami. Liczba zębów zatwierdzona przez standard wynosi 42.

Oczy

Czechosłowacki vlchak powinien mieć skośne i małe oczy, z tęczówką pomalowaną na bursztynowy odcień. Oczy pokryte są gęstymi, suchymi powiekami.

Uszy

Krótki, Klasyczny trójkątny kształt. Cienka opaska na ucho jest zawsze utrzymywana w pozycji stojącej. Ważna cecha rasy: między zewnętrznymi kącikami oczu a zewnętrznymi kącikami uszu można narysować wyimaginowaną linię prostą.

Szyja

Szyja czechosłowackiego wilka jest wydłużona, sucha, z gęstymi, dobrze wyczuwalnymi mięśniami. Norma nachylenia szyi do horyzontu wynosi do 40°.

Obudowa

Czechosłowacki vlchak wyróżnia się mocną budową i dość wysokim wzrostem. Grzbiet psa jest płaski, z niewielkim nachyleniem. Przy wyraźnym kłębie górna linia jest tak gładka, jak to możliwe. Krótki, nie rozlegający się szeroki schab łączy się z prawie poziomym, dobrze rozwiniętym i równie krótkim zadem. Klatka piersiowa w kształcie gruszki nie znajduje się poniżej poziomu stawów łokciowych, przednia część klatki piersiowej nigdy nie wystaje poza linię ramion. Brzuch zapadnięty z boków jest mocno napięty, co nadaje sylwetce zwierzęcia przyjemny wdzięk.

Kończyny

Przednie nogi psa są blisko siebie, a nogi są lekko skierowane na zewnątrz. Łopatki tworzą kąt około 65°. Ramiona są rozwinięte, łokcie są ruchome, mocne, mocno przylegają do ciała. Przedplecze i śródręcza wydłużone.

Tylne kończyny czechosłowackiego wilczego psa są dość potężne, równoległe do siebie. Masywne długie uda tworzą z kościami miednicy Kąt 80°. Elastyczne stawy kolanowe przechodzą w Muskularne długie golenie. Połączenia stawowe są mocne, o kątach 130°. Śródstopie stoją prawie pionowo.

Łapy psa są wydłużone, z łukowatymi palcami zakończonymi mocnymi czarnymi pazurami. Zwierzę porusza się chodząc (w spokojnym stanie) lub kłusując (podekscytowany), wyciągając szyję i głowę do przodu.

Ogon

Wysokie dopasowanie, zwisające w dół. U wzburzonego psa ogon przybiera kształt sierpa i unosi się.

Wełna

Czechosłowaccy włczacy mają wyraźną sezonowość pokrywy. Zimą sierść jest gruba z pulchną warstwą podszerstka, która jest zauważalnie większa niż włosia ochronnego. Latem objętość podszerstka maleje, ale pokrycie włosów pozostaje dość grube i gęste.

Kolor

Możliwy jest kolor dowolnego odcienia w przedziale od srebrnoszarego do żółtawo-szarego. Na pysku vlchaka znajduje się jasna Maska. Inne obszary z rozjaśnioną sierścią: Klatka piersiowa, wnętrze szyi. Nie zawsze, ale dozwolony jest ciemnoszary kolor z rozjaśnioną maską.

Dyskwalifikujące wady

• Tchórzliwość lub podkreślona agresywność zachowania.
• Utrata zębów (nie liczy się brak dwóch PM1, jednego M3).
• Luźne wiązki.
• Dowolny kolor, z wyjątkiem ustalonych w standardzie.
• Nieregularny kształt czaszki.
• Zad z ostrym nachyleniem.
• Obecność zawieszenia.
• Wełna nie przylega do skóry, ma miękką lub pofalowaną strukturę.
• Nieprawidłowo osadzony ogon.
• Uszy o nietypowym kształcie, posadzone zbyt wysoko lub nisko.
• Oczy nie są ukośne, ale zaokrąglone.
• Nieprawidłowe ułożenie nóg lub kształt klatki piersiowej.

Wady zewnętrzne, za które Czechosłowacki vlchak otrzymuje niski wynik na wystawie: płaskie czoło, niewyrażona maska, krótkie faliste ruchy, słabe mięśnie. Grzywną jest również tęczówka o ciemnym brązowym odcieniu, rozbieżne oko, zbyt ciężka lub lekka głowa.

Zdjęcie czechosłowackiego vlchaka

Charakter czechosłowackiego vlchaka

Dzięki kompetentnej pracy hodowlanej vlchaki nie zamieniły się w okrutnych Brutali z nawykami leśnych drapieżników. Co więcej, wchłonęli tylko najlepsze cechy dzikich przodków – zdumiewającą wytrzymałość, wyostrzoną intuicję, wysokie wskaźniki intelektualne. Jednak życie u boku przedstawiciela danej rasy nakłada szereg obowiązków i różni się pod wieloma względami od współistnienia z Owczarek niemiecki . Jako przykład: czechosłowaccy vlczacy mają fenomenalną podejrzliwość, a czujność i gotowość do odparcia ataku rozciągają się na wszystkich nieznajomych. W związku z tym, jeśli w domu pojawi się nowy członek rodziny, zwierzę może wkrótce przeżyć w sobie poczucie nieufności wobec niego.

Czechosłowacki pies wilka jest bezinteresownie oddany własnemu właścicielowi. To prawda, że tutaj należy wyjaśnić: zwierzę będzie uwielbiać osobę, która udowodniła swoją wartość i nie pozwoliła zwierzęciu "sterować" sytuacją. Jeśli w domu mieszkają inne "ogony", vlchak z pewnością spróbuje wspiąć się na szczyt hierarchicznej piramidy, aby stamtąd dowodzić wszystkimi, którzy pozwolą się podporządkować. Małe zwierzęta pies w ogóle spróbuje zamienić się w zdobycz, jeśli nie zostanie zatrzymany na czas, aby świnki morskie i króliki domowe na tym samym terytorium co Czechosłowacki vlchak zdecydowanie nie miały miejsca.

Ponadto jest to jedna z ras, których przedstawiciele nie mają szczególnej miłości do dzieci. Dziecko w rozumieniu wilczego psa jest stworzeniem stojącym na wyższym etapie rozwoju niż kot, ale znacznie niższym niż dorosły. Założenie czechosłowackiego vlchaka w rodzinie, w której są małe dzieci, jest nieuzasadnionym ryzykiem, zwłaszcza jeśli relacje dzieci i zwierząt domowych nie są kontrolowane przez dorosłych. Pamiętaj, że przedstawiciele tej rodziny niezwykle boleśnie reagują na brak szacunku ze strony dzieci. Jeśli więc potomek wilka Karpackiego mieszka w domu, wyjaśnij dzieciom, że przytulanie, ciągnięcie za ogon i jazda na leżącym zwierzaku na koniu jest obarczona nie tylko poszarpanymi butami, ale podróżą na pogotowie.

Dzisiejsze czechosłowackie vlchaki to psy – kombi, które są w stanie zarówno zabezpieczyć mieszkanie, jak i odeprzeć atakującego intruza i nadać ton agility. To prawda, że wszystkie te umiejętności "działają" poprawnie, same instynkty nie wystarczą – konieczne jest profesjonalne szkolenie. Zwykłe psikusy również nie są obce zwierzętom. A ponieważ intelektualnie czechosłowackie vlchaki wyprzedzają większość ras, trąd jest dla nich bardziej przemyślany. Na przykład nastoletnie psy po mistrzowsku otwierają drzwi szafek kuchennych i furtek, po mistrzowsku kradną jedzenie, a także przenikają do otworów, które nie odpowiadają ich wymiarom.

Wychowanie i szkolenie

Sobie w głowie – tak można scharakteryzować zachowanie czechosłowackiego wilka, gdy musi on włączyć się w proces Edukacyjno-Wychowawczy. Z jednej strony vlchak jest uzdolniony intelektualnie, więc rozumie podstawową "mądrość" znacznie szybciej niż te same owczarki. Z drugiej strony rasa jest nękana bezużyteczną działalnością, do której jej przedstawiciele przypisują wszelkie wielokrotnie powtarzane polecenia i wymagania. Musisz bardzo ostrożnie wyszkolić psa, nie próbując wyrzeźbić z niego idealnego "pracownika".

Często właściciele, którzy nie mają doświadczenia w wychowaniu ras dominujących, oddają zwierzę do ośrodków kynologicznych na indywidualne zajęcia ze specjalistami, a sami są całkowicie wyeliminowani. Jednak wyniki takiego szkolenia mogą być niemile zaskakujące. Na przykład wiele organizacji nie bierze pod uwagę dzikich genów czechosłowackich vlczaków, stosując do nich te same metody wychowawcze, co do owczarki niemieckie . W rezultacie pies zamienia się w kontrolowanego "robota" z problemami psychologicznymi, które prędzej czy później dadzą o sobie znać. Dlatego jeśli nie masz wystarczającej siły, aby nauczyć vlchaka, skontaktuj się ze specjalistą, ale zawsze bądź obecny na zajęciach i monitoruj stan emocjonalny i psychiczny zwierzaka.

Jeśli nie planujesz wychowywać psa wartowniczego ze swojego zwierzaka, możesz zaniedbać kurs ZKS. Ale OKD warto przejść, nawet jeśli twój pies jest zwykłym zwierzakiem domowym. Czechosłowaccy vlchakowie pracują tylko dla motywacji, a każda osoba jest inna: ktoś jest gotowy wykonać polecenie na ucztę, a ktoś będzie musiał wybrać inny klucz, który najprawdopodobniej nie zadziała za pierwszym razem. Powszechną trudnością hodowców wlczaków jest wypracowanie polecenia " głos!». Faktem jest, że ta wysoce inteligentna rasa niezwykle rzadko używa szczekania, preferując inne metody komunikacji. W rezultacie opanowanie umiejętności zajmuje więcej czasu i wysiłku niż przewidywano.

Upór i niechęć zwierzaka do zaangażowania również powinny być odpowiednio postrzegane. Każdy Czechosłowacki Wilczy pies ma okres, w którym chce kontrolować innych – zwykle jest to okres dojrzewania. W takich przypadkach lepiej jest nieco poluzować kontrolę, dać zwierzęciu nieco więcej swobody i częściej skupiać się na innych czynnościach – grach, sporcie, po prostu spacerach. Jednak nie warto rezygnować z tronu przywódcy "ogonowi" pod żadnym pretekstem – potomkowie wilków karpackich są przebiegli i nie przegapią okazji do gry na słabościach mistrza. Dobrą pomocą w szkoleniu będzie także książka Claudii Fugazza "rób jak ja". Autor ma wieloletnie doświadczenie w pracy z czechosłowackimi włczakami. Wiele technik opisanych w książce zostało z powodzeniem wypracowanych na tej rasie.

Utrzymanie i pielęgnacja

Istnieje opinia, że Czechosłowacki vlchak jest psem ceniącym wolność i nie zakorzeniającym się w mieszkaniach miejskich. W rzeczywistości rasa nie jest tak wymagająca pod względem przestrzeni, jak lubią jej to przypisywać: regularnie chodzące zwierzę, które otrzymuje niezbędną aktywność fizyczną i wystarczającą uwagę właściciela, zachowuje się spokojnie i bezpretensjonalnie. Hodowcy twierdzą, że fizycznie rozłożony vlchak na ogół "łączy się" z otaczającym wnętrzem.

Samotność dla czechosłowackiego wilczego psa jest fobią numer jeden, która nie jest leczona, ale można ją nieznacznie dostosować. Oczywiście pozostawienie podopiecznego na pół dnia bez otrzymania podartych zasłon jako "bonusu", a także skarg sąsiadów na piekielne wycie, jest misją z kategorii niemożliwych. Ale całkiem możliwe jest nauczenie zwierzęcia dyscypliny spędzania godziny lub drugiej bez właściciela.

Na początku Klatka pomoże uniknąć pogromów w mieszkaniu. Należy jednak pamiętać, że czechosłowackie vlchaki szybko "demontują" standardowe konstrukcje na części zamienne, a szczękom udaje się je otworzyć, więc wybierz najbardziej trwałe i chronione przed psimi zębami schronienie. W Warunkach podmiejskich woliera będzie takim ogranicznikiem ruchu, który można zbudować samodzielnie lub zamówić w gotowej formie.

Minimalna wymagana liczba dziennych spacerów dla czechosłowackiego vlchaka to dwa, trwające 1,5 godziny każdy. Możesz chodzić więcej-chodzić, mniej-nie, jeśli nie chcesz, aby huragan żył w domu, odwracając go do góry nogami. Aby pomóc psu się rozładować, zaangażuj go w gry i Sport, wymyśl nowe obszary aktywności, takie jak jazda w zaprzęgu, bieganie po rowerze, lekkie Holowanie przedmiotów.

Higiena

Praca z grubą, gęstą wełną czechosłowackiego vlchaka będzie musiała być minimalna. Dwa razy w roku rasa obficie zrzuca, ale włosy nie wypadają, ale po prostu pozostają w tyle za ciałem. W tym czasie zwierzę musi być codziennie czesane, a martwy podszerstek należy usunąć za pomocą puzderki. Częste kąpiele vlchaków nie są potrzebne: ich "futra" doskonale odpychają kurz i nie wchłaniają płynnego brudu. W rezultacie wszystkie zanieczyszczenia pozostają na górnej warstwie psowiny i są z niej naturalnie usuwane. Najlepiej umyć psa w okresie linienia: łatwiej jest usunąć opóźniony podszerstek.

Musisz częściej kąpać szczenięta: małe vlchaki nie są szczególnie schludne i często brudzą się w miseczkach z jedzeniem, a także własnymi odchodami, zamieniając się w chodzące źródło nieprzyjemnych zapachów. Małe dziwki nie są traktowane specjalnymi środkami, aby nie usunąć ochronnego smaru tłuszczowego: wystarczy zmyć zanieczyszczenia z wełny strumieniem ciepłej wody. Czyszczenie uszu specjalnymi kroplami i balsamami odbywa się tylko wtedy, gdy gromadzi się wosk. Po prostu "polerowanie" organów słuchu czechosłowackiego vlchaka jest nie tylko bezużyteczne, ale także szkodliwe.

Oczy rasy są zdrowe, więc jedyną zalecaną dla nich procedurą higieniczną jest zapobiegawcze wycieranie czystą szmatką zamoczoną w bulionie z rumianku. Pożądane jest również mycie zębów, ale nie zawsze można go nauczyć czechosłowackiego wilczego psa. Jeśli numer z pastą do zębów i szczoteczką nie przejdzie, użyj środków pomocniczych: twardych smakołyków, które działają jak materiały ścierne, sok pomidorowy lub gotowe preparaty do usuwania płytki nazębnej dodawane do wody pitnej.

Karmienie

Zarówno naturalna karma, jak i przemysłowa karma dla psów mają zarówno fanów, jak i przeciwników. Chociaż eksperci, którzy od dawna pracują z rasą, zalecają wybór produktów naturalnych. Faktem jest, że ciało czechosłowackich vlchaków nie wchłania skrobi, która jest często dodawana do "suszenia". W rezultacie przejściu na paszę przemysłową może towarzyszyć biegunka i inne nieprzyjemne objawy. Będziesz musiał wybrać markę odpowiednią dla psa wyłącznie empirycznie, co nie zawsze jest wygodne. Z naturalną dietą z reguły nie ma problemów, chyba że przeniesiesz na nią zwierzaka z suchej karmy. W takim przypadku okres adaptacji, któremu towarzyszy zaburzenie trawienia, jest całkiem prawdopodobny.

Pożywką dla czechosłowackiego wilka jest mięso i jego odpady: wietrzna niekonwencjonalność, chrząstka, blizna. Szczenięta, które zmieniają zęby, czasami mogą gryźć kość cukrową. Raz w tygodniu zamiast mięsa wolno podawać ryby morskie bez kości. Płatki zbożowe w bulionie mięsnym nie są zabronione, ale ich udział w żywieniu psów powinien być niewielki, około 20%. Weterynarze zalecają również uzupełnienie naturalnego menu kompleksami witaminowymi, ale, jak pokazuje doświadczenie hodowców, czasami specjalne preparaty można zastąpić tańszymi produktami. Zwykle zaleca się" witaminizację " diety czechosłowackich wlczaków żółtkiem kurczaka, drożdżami piwnymi, olejem lnianym, olejem rybim.

Zdrowie i choroby czechosłowackich wilczych psów

Geny wilka Karpackiego uczyniły vlczaków odpornymi, ale tylko częściowo uratowały choroby związane z innymi przodkami. Na przykład rasa pozostała podatna na dysplazję stawów biodrowych. Występuje wśród czechosłowackich włczaków i przysadki mózgowej (krasnoludek) - szczenięta rodzą się z słabo rozwiniętą przysadką mózgową, cierpią na karłowatość, niedoczynność tarczycy.

Postępujący zanik siatkówki przechodzi na niektóre osoby od rodziców: charakter dziedziczenia jest autosomalny recesywny. Rzadko, ale nadal występują psy ze zwyrodnieniową mielopatią, której pierwszym objawem jest podwojenie tylnych nóg. Choroba nie jest leczona i jest przenoszona na potomstwo, nawet w przypadkach, gdy cierpi tylko jeden z producentów.

Jak wybrać szczeniaka

• Suki czechosłowackiego vlchaka są mniej ryzykowne i łatwiejsze w zarządzaniu niż samce, więc jeśli chcesz ułatwić sobie pracę przy szkoleniu zwierzaka, wybierz "dziewczyny".
• Optymalny wiek szczeniaka do zakupu to 2-3 miesiące. Przyjmowanie bardziej dorosłych osobników jest niepożądane, ponieważ im starsze zwierzę, tym trudniej jest je uspołecznić i wychować "dla siebie".
• Jeśli w planach są wystawy rasowe, skrupulatnie przestudiuj dokumenty producentów miotu: badanie na obecność chorób genetycznych, wyniki testów psychologicznych (T1), dane kodu bonitacyjnego.
• Nie kupuj od razu szczeniaka wilka. Lepiej zarezerwuj dziecko i odwiedź je kilka razy – w ten sposób zobaczysz, jak rozwija się Czechosłowacki vlchak, jakie cechy charakteru nabiera.
• Wybierając najbardziej aktywnego i odważnego szczeniaka, pamiętaj, że z takich osobników wyrastają przywódcy, którzy później mają ciągłe problemy z posłuszeństwem.
• Wspaniale jest, jeśli przynajmniej jeden z producentów miotu pochodzi z czeskich szkółek, ponieważ najlepsi przedstawiciele rasy nadal żyją na terytorium byłej Czechosłowacji.
• Sprawdź, czy sprzedawca jest skłonny udzielić wsparcia konsultacyjnego swoim kupującym. W poważnych hodowlach szczenięta są zwykle "prowadzone" przez całe życie, co jest szczególnie cenne dla początkujących fanów rasy.

Zdjęcie szczeniąt czechosłowackiego vlchaka

Cena czechosłowackiego vlchaka

Koszt szczeniaka czechosłowackiego wilka od znanych producentów wynosi od $600. Lepiej jest szukać przedstawicieli czystej krwi w oficjalnych szkółkach, takich jak "Romtat", "Wilczarz Małachowski" i inne. Najtańszą, a czasem nawet bezpłatną opcją są osoby dorosłe, które często są sprzedawane za pośrednictwem wirtualnych tablic ogłoszeń. Typowe powody, które skłaniają właścicieli do pozbycia się podopiecznych, to zooagresja, przeprowadzka do nowego miejsca zamieszkania, napięty harmonogram pracy, który nie pozwala kontrolować zachowania psa.