Saluki

Historia rasy Saluki

Określenie dokładnego wieku Saluki jest prawie niemożliwe, dlatego w odniesieniu do tej rasy eksperci wolą kończyć się sformułowaniami takimi jak "jeden z najstarszych typów chartów". Niemniej jednak obrazy i szczątki znalezione podczas wykopalisk wskazują, że Saluki były celowo hodowane w Egipcie i na terytorium Iranu już 5000-6000 lat temu.

Charty perskie zawdzięczają swój nowoczesny wygląd arabskim plemionom koczowniczym. Beduini, którzy od czasów starożytnych nie narzekali na psy i uważali je za diabelskie potomstwo, z jakiegoś powodu wykazali zainteresowanie przodkami Saluki, ogłaszając je świętymi zwierzętami i aktywnie uczestnicząc w ich hodowli. Wkrótce zwierzęta zamieniły się w prawdziwe rozpieszczające przeznaczenie. Nie zostali wyrzuceni na ulicę, zapewniając przytulny kącik w namiocie, rozpieszczani przysmakami i obsypywani pieszczotami. Co tam! Saluki miał nawet własny paradny wyjazd-wielbłąda lub kłusaka, który zabierał ich na polowanie.

Złoty wiek rasy trwał wystarczająco długo. Mieszkańcy pustyni uważali sprzedaż swoich podopiecznych za grzech śmiertelny, dlatego tylko od czasu do czasu przedstawiali sobie charty jako prezent. Plemiona Beduinów rzadko miały kontakt, a wieki izolacji przyniosły zwierzętom korzyści. Saluki wyewoluowały w silnych, zdrowych myśliwych, po mistrzowsku ścigających nie tylko zające i lisy, ale także nieuchwytne gazele.

Od VII wieku rasa zaczęła rozszerzać swoje siedlisko: przodkowie chartów perskich dotarli najpierw do Chin, a następnie z legionami krzyżowców i do Europy wzdłuż Jedwabnego Szlaku. W szczególności jedno z wczesnych przedstawień rasy można zobaczyć na obrazie Henryka IV Saksońskiego Lucasa Cranacha Starszego (wstępnie koniec XV – początek XVI wieku). Jednak masowa hodowla psów od średniowiecznych hodowców nie działała, ponieważ Arabowie nie spieszyli się z rozstaniem ze swoimi zwierzętami i uparcie odmawiali ich sprzedaży.

Oficjalna historia rasy na zachodzie rozpoczęła się dopiero pod koniec XIX wieku, po sprowadzeniu do Anglii kilku rasowych saluków w 1895 roku. Pionierem w tej sprawie była córka jednego z członków brytyjskiego parlamentu-Florence Amherst. To psy z jej hodowli były bardzo poszukiwane przez lokalną elitę.

W Rosji charty perskie i ich Mestizo zostały odnotowane przed rewolucją, ale celowo nie hodowano rasy. Jeśli chodzi o zarejestrowane osobniki, takie zaczęły pojawiać się w Federacji Rosyjskiej po 1999 roku, kiedy udało się uzyskać potomstwo od importowanego samca karawany Kaniisa Ibn Jiruwana i suki Beth Haram Sarlet.

Wideo: Saluki

Standard rasy Saluki

Istnienie wewnątrz-rasowych typów chartów arabskich jest mile widziane przez komisje plemienne, co jest uważane za rzadki, jeśli nie Wyłączny przywilej. Tak więc Saluki jest psem dosłownie o wielu twarzach.

Przy pierwszym spotkaniu przedstawiciele tej rasy sprawiają wrażenie wdzięcznych, ale bardzo niedożywionych stworzeń. Jednak asceza zewnętrzna jest unikalną cechą zewnętrzną, która jest ustalona przez standard. Idealny Chart perski powinien ważyć 17-30 kg, a to przy wzroście od 58 do 71 cm osoby, które pokonały ustaloną poprzeczkę wagi, wyglądają bezpieczniej, ale na wystawach niezmiennie się odrzucają.

W zależności od rodzaju sierści Saluki dzieli się na tradycyjną gałąź rasy i krótkowłosą (smuf). Pod względem budowy ciała przedstawiciele drugiej odmiany praktycznie nie różnią się od krewnych, ale nie mają już efektownych oczu na uszach i łapach. Nawiasem mówiąc, ten typ jest znacznie rzadszy, pozostając żywym ekskluzywnym, zaprojektowanym dla rzadkiego konesera.

Głowa

Przedstawiciele rasy mają płaską, elegancko wydłużoną głowę, zwężoną na całej długości, ale umiarkowanie szeroką między uszami. Grzbiet nosa (Stop) jest słabo zaznaczony.

Szczęki i zęby

Saluki ma mocne, mocne zęby i bardzo masywne szczęki, które zamykają się w idealny zgryz nożycowy.

Nos

Standardowe kolory płata Saluki to czarny i cielisty brąz.

Oczy

Oczy charta perskiego mają regularny owalny kształt, ale nie różnią się wybrzuszeniem. Preferowane kolory tęczówki to cała paleta od ciemnobrązowego do orzechowego. Wygląd psa jest podkreślony szlachetny, uważnie przyglądający się.

Uszy

Duże, zwisające uszy Saluki charakteryzują się imponującą długością, stosunkowo wysokim dopasowaniem i dopasowaniem do głowy. Górna część ucha powinna być pokryta cienkimi, długimi pasmami wełny.

Szyja

Chart perski ma długą, elastyczną szyję z dobrze rozwiniętymi mięśniami i spektakularną krzywizną.

Obudowa

Budowa ciała przedstawicieli tej rasy jest elegancka, ale bez wyraźnego nachylenia w kruchość. Mocne, mocne plecy psa uzupełniają lekko wysklepiona dolna część pleców, muskularny zad i umiarkowanie głęboka klatka piersiowa. Brzuch Saluki jest dobrze dopasowany.

Kończyny

Przednie nogi zwierzęcia są długie, idealnie proste. Ramiona są mocno "zaciśnięte" do tyłu i dobrze omuskulowane. Przedplecze mają taką samą długość jak łopatki, śródręcza lekko pochylone, elastyczne. Tył ciała psa, w tym nogi, jest bardziej rozwinięty, ponieważ jego zadaniem jest zapewnienie sprężystych skoków i galopującego biegu. Uda i podudzia Saluki są dość duże, śródstopie krótkie, kąty stawów stawu skokowego umiarkowane.

Przedstawiciele tej rasy mają oryginalne łapy. Masywne, ale elastyczne i eleganckie, kończą się długimi palcami, z których dwa środkowe są zauważalnie dłuższe niż pozostałe. Jednocześnie ani rozłożony (luźny), ani Koci kształt łap nie są charakterystyczne dla Saluki. Pies porusza się delikatnie i lekko z dobrym, ale płynnym machaniem i intensywnym pchaniem.

Ogon

Właściwy Saluki ma ogon osadzony bardzo nisko i utrzymywany na poziomie pleców, a nawet niżej. Zwykle ogon ma wyrafinowaną krzywiznę, a jego tył pokrywa jedwabista psowina, która tworzy niezbyt obfite zawieszenie.

Wełna

Ciało charta perskiego pokrywa krótka, jedwabista psowina, przechodząca w efektowne oczy z tyłu ud i nóg. U szczeniąt zwiększoną puszystość można również zaobserwować na ramionach i udach. Jeśli chodzi o smoofy gładkowłose, ich rodzaj sierści jest taki sam jak klasyczne Saluki, ale bez zarośli.

Kolor

Najczęściej spotykane rodzaje kolorów to: czerwonawy, kremowy, biały, złotobrązowy, trójkolorowy (czarno-i czerwono - brązowo-biały), Grizzly, Silver Grizzly, czarny z rudobrązowym. Ponadto możliwe są kombinacje wymienionych kolorów, na przykład czerwonawy/czerwony z czarnym opalenizną. Typ koloru tygrysa jest niepożądany.

Dyskwalifikujące wady

Saluki nie ma specyficznych wad zewnętrznych, które mogłyby uniemożliwić zwierzęciu udział w wydarzeniach wystawowych, więc jeśli psy Gazeli są dyskwalifikowane, to wyłącznie za wady charakterystyczne dla całego klanu chartów. Jako przykład: anomalie zgryzu, rozmazana rasa, dewiacyjne zachowanie i inne wady wspólne dla grupy chartów mogą zablokować drogę do mistrzostwa zwierzęcia.

Charakter Saluki

Saluki to intelektualiści do szpiku kości: zrównoważeni, delikatni, ale strasznie dumni. W szczególności niechętnie komunikują się z dziećmi i wcale nie są zdeterminowani, aby spuścić z nich krzywdzące trąd, więc jeśli spadkobiercy przyjęli zasadę tretowania zwierzęcia, nie oczekuj, że będzie tolerować. Ważne jest, aby zrozumieć, że układ nerwowy zwierzęcia jest niezwykle wrażliwy. Na przykład Saluki nie toleruje podwyższonych tonów, a pies nie ma znaczenia, czy właściciel go zbeształ, czy po prostu ustalił związek z kimś ze znajomych. Gdy Greyhound usłyszy, że rozmowa zaczyna zamieniać się w krzyk, spróbuje się wycofać. Dobrze, jeśli zwierzę ma miejsce do ukrycia się przed hałasem wiercącym mózg. Jeśli nie, Saluki szybko ulega degradacji w oderwaną nerwową istotę, z którą nie można się na nic zgodzić.

Chart perski odnosi się do tych psów, które są posłuszne jednemu właścicielowi, więc wymaganie od zwierzaka spełnienia wymagań wszystkich członków rodziny z taką samą gorliwością jest całkowicie bezcelowe. Jednak strach przed tym, że Saluki otwarcie nienawidzi domowników, również nie jest tego wart. Wrodzone cechy arystokratyczne nie pozwolą zwierzęciu chodzić z ponurym wyglądem, podejrzewając wszystkich i wszystko o światowy spisek. Przedstawiciele tej rasy są powściągliwi i życzliwi dla każdej znanej osoby. Życzliwość Nie dotyczy tylko osób, które pies widzi po raz pierwszy.

Saluki nigdy nie znudzi się właścicielowi własnymi roszczeniami. Chodzenie za człowiekiem ogonem, nagłe skoki i żądanie uścisku - podobne działania dla tych "wschodnich możnych" są poza granicami zrozumienia. Jednocześnie zwierzę może szczerze cierpieć z powodu samotności, uspokajając się pod nieobecność właściciela Nie najbardziej niewinnymi psotami. Czasami wydaje się, że osoba charta perskiego jest potrzebna tylko "na tle", a także do przyniesienia jedzenia, a czasem do drapania się za uchem. W rzeczywistości Saluki może cię kochać całym sercem, ale zachowuje emocje dla najważniejszej rzeczy w jego życiu – polowania i biegania.

Charty perskie to żywe stworzenia, które łatwo pasują do psich grup, podczas gdy w ogóle nie cierpią z powodu niemożności komunikowania się z plemionami. W pobliżu narysowano Towarzystwo czworonożnych przyjaciół mężczyzny? Saluki chętnie spędzi czas w swoim towarzystwie. Czy trzymasz tylko jednego psa, którego próbujesz wyprowadzić z dala od psich placów zabaw? Mądrych "Persów" i taki układ będzie pasował. Jeśli chodzi o koty i inne zwierzęta domowe, chartom bardzo trudno jest znaleźć do nich podejście. Ważną rolę odgrywają tutaj indywidualne cechy charakteru. Na przykład przy odpowiednim i systematycznym szkoleniu poszczególne osoby przestają widzieć zdobycz w kotofei. Inni nie postępują zgodnie z własnymi zasadami pod żadnym pozorem i gonią za mruczeniem przez całe życie i pomimo groźnych okrzyków właściciela.

Wychowanie i szkolenie

Saluki od tysięcy lat doskonali się tylko w jednym rodzaju działalności – polowaniu, więc nie trzeba oczekiwać od nich pilności w szkoleniu. Nie oznacza to, że rasa nie jest w zasadzie wyszkolona. Przy odpowiedniej cierpliwości od chartów perskich łatwo jest coś osiągnąć. Niemniej jednak lepiej nie marnować zbyt wysokich oczekiwań: Saluki nie zostanie mistrzem w obrażaniu, bez względu na to, jak bardzo się starasz. Nie szanuje rasy i skoków, więc praca z dyskiem Frisbee jest trudna dla zwierzęcia.

Charty perskie to klasyczni lekkoatleci, więc wybierz dla nich sporty związane ze zwiększoną aktywnością ruchową, czyli zwinność, polowanie i coursing. Nawiasem mówiąc, w tym drugim rasa może wyposażyć greyhoundy, które chociaż rozwijają fenomenalną prędkość, nie różnią się specjalną wytrzymałością. Jeśli chodzi o Ćwiczenie poleceń, im wcześniej do tego dojdziesz, tym lepiej. Saluki to rasa wymagająca wczesnej socjalizacji i szkolenia. To prawda, że musisz wziąć pod uwagę, że w wieku szczeniąt psy mają również upór osła. Według kynologów dziecko testuje właściciela pod kątem wytrzymałości. Dorastając – co zwykle dzieje się w wieku dwóch lat-Saluki przestaje mierzyć się z autorytetem właściciela i zamienia się w czułego uważnego zwierzaka.

Główną trudnością w szkoleniu i wychowaniu chartów perskich jest to, że będziesz musiał pracować z rasą metodą pozytywnego wzmocnienia. Kary i ostre okrzyki Saluki przerażają i obrażają, więc noś kilka przysmaków w kieszeniach, aby umasić dumnego zwierzaka Beduinów. Zabranie czworonożnego przyjaciela na spacer bez zapasów smakołyków nie jest tego warte. Charty perskie to natury, które lubią i reagują na wezwania, kiedy sami tego chcą. W rezultacie jedynym sposobem wpływania na młodą osobę jest jedzenie.

Saluki uwielbiają rozmawiać z nimi i wyjaśniać znaczenie rzeczy i zjawisk, więc jeśli chcesz rozwinąć nawyk zwierzęcia do pewnych procedur, takich jak mycie lub czesanie, spróbuj wyrazić każdą akcję. Klikacze pomagają skupić i przekierować uwagę psa, chociaż tutaj wszystko zależy od indywidualnych cech i sytuacji. Zafascynowany wyścigiem bezpańskiego kota, Saluki raczej nie będzie nasłuchiwał kliknięć urządzenia.

Wyścigi psów i polowanie z Saluki

Często hodowcy boją się prowadzić Saluki do kinodromów. Podobno, po wypróbowaniu coursingu, pies stanie się niekontrolowany w życiu codziennym. W rzeczywistości jest dokładnie odwrotnie: charty perskie są wystarczająco inteligentne, aby odróżnić sport od prawdziwego życia, więc po oderwaniu się na torze zachowują się powściągliwie i rozsądnie podczas spacerów. Jedyną rzeczą, zanim zaczniesz doskonalić prędkość i zwinność, naucz się z podopiecznym polecenia "stój!». Jeśli chodzi o przygotowanie do coursingu, wszystko jest tutaj standardowe: jedź salukami na biegi treningowe, Przypnij do roweru (możesz kupić specjalny drążek holowniczy) i przeciąć okrążenia na polach i wiejskich drogach nieutwardzonych.

Doskonałą alternatywą dla coursingu na obszarach wiejskich jest polowanie bez przyjaźni. Na przykład w Zjednoczonych Emiratach Arabskich rasa jest używana głównie do chwytania Gazeli. Proces ten przebiega z wielką fanfarą, rozrastając się do poziomu elitarnego programu sportowego. W rosyjskich realiach zając pozostaje najlepszym celem Saluki. Warto tutaj wyjaśnić: Chart perski nie jest tak fanatycznym sprinterem jak Greyhound i jest w stanie ścigać zwierzynę przez długi czas. Co więcej, czasami Saluki specjalnie ścigają zwierzę dłużej, marnując emocje, chociaż w razie potrzeby łatwo złapaliby ofiarę w ciągu kilku minut. Z zalet łowieckich warto zwrócić uwagę na dobrą pracę rasy w Warunkach nierównego terenu, a także jej zdolność widzenia przeszkód podczas biegu i umiejętnego manewrowania między nimi, co nie każdy chart może zrobić. No i najważniejsze: Saluki nie potrzebują przygravki. Tak, zwierzę może być lekko przeszkolone w umiejętnościach łowieckich, ale wrodzony odruch powinien być wyzwalany w pogoni za zdobyczą psa.

Utrzymanie i pielęgnacja

Saluki, przystosowane przez tysiące lat do suchego pustynnego klimatu, są wrażliwe na Rosyjskie mrozy i jesienną wilgoć, dlatego w naszym kraju zwyczajowo trzyma się psy w domach, przesiedlając je do woliery tylko na lato. Ale zawartość mieszkania dla rasy nie jest odpowiednia. Charty perskie-stworzenia są dość duże i bardzo rozbrykane, w ograniczonej przestrzeni czują się ograniczone. Optymalne zakwaterowanie dla psa to wiejski domek z przyzwoitą ogrodzoną działką i przestronnym podwórkiem. Nawiasem mówiąc, pomimo wysokiego poziomu aktywności, zwierzęta w domu zachowują się dobrze i spokojnie. Saluki, które otrzymują wystarczającą ilość aktywności fizycznej, lubią leżeć na czymś miękkim, więc twoje sofy i fotele często będą zajęte przez piąty punkt zwierzaka.

Higiena

Właściciel Saluki nie ma sensu kupować wielu akcesoriów groomerskich: rasa linieje skąpo i sezonowo, a jej sierść nie wydziela nieprzyjemnego zapachu, nawet gdy jest bardzo mokra. Jednak ścigając się po trawnikach i lasach, charty perskie porastają kilogramy rzepów, które nie są przyjemnym zajęciem do usunięcia. Jeśli zwierzę ma zwyczaj noszenia kolczastych "bomb" na oczach, zaopatrz się w talk dla dzieci lub odżywkę do czesania. Obficie posyp rzepak proszkiem lub spryskaj sprayem i chodź po pasmach rzadkim grzebieniem. Niektórzy hodowcy zalecają bandażowanie nóg zwierzęcia na spacerach, ochronę ogona pokrowcem z tkaniny przymocowanym do dolnej części pleców i nawijanie loków na uszach na brodawkach. Jednak metoda nie zawsze okazuje się skuteczna, ponieważ podczas biegu Saluki zdziera z siebie wszelkie ubrania. W związku z tym, jeśli perspektywa rzepów jest bardzo przerażająca, lepiej kupić gładkowłosego smoofa, który nie ma zdobiących włosów.

Częste kąpiele chartów perskich są przeciwwskazane. Przy takim niedoborze warstwy tłuszczu tradycyjne kosmetyki dla psów przyniosą więcej szkody niż pożytku. Ponadto Saluki są stworzeniami z natury czystymi i raczej nie będą grzeszyć "zabiegami SPA" w rowach i "aromatyzowaniem" wełny padliną. Zaleca się mycie psa raz na 2-3 miesiące delikatnymi szamponami z obowiązkowym późniejszym suszeniem suszarką do włosów lub ręcznikiem. Szczególną uwagę zwraca się na higienę uszu i pazurów. Te pierwsze należy co tydzień oczyszczać z nadmiaru siarki i ręcznie wentylować. Drugi to systematyczne przycinanie i szlifowanie, jeśli płyta nie ma czasu na szlifowanie podczas biegu.

Spacery

Z jednej strony Saluki wciąż żyją i bez codziennych ćwiczeń mają trudności. Z drugiej strony Ci "Azjaci", jak wszystkie charty, nie lubią rozciągać przyjemności, woląc natychmiast rozładować wewnętrzną baterię i do zera. Wynika z tego, że spacery z psem powinny odbywać się w dynamicznym tempie (a najlepiej w biegu), ale sztucznie wydłużają ich czas trwania do niczego. Co więcej, w ciągu 40 minut Przeciętny Saluki wpada do wyczerpania i sam ciągnie właściciela do domu.

Ponieważ rasa charakteryzuje się rozwiniętym instynktem łowieckim, konieczne jest dostosowanie zachowania jej przedstawicieli na wybiegach. Każde biegnące stworzenie, czy to zabłąkany kot, czy pędzący na rolkach nastolatek, budzi w perskich chartach ducha rywalizacji, wyrażającego się w pogoni za poruszającym się obiektem. Dla zabłąkanego mruczenia takie wyścigi zwykle kończą się śmiercią, a dla właściciela – konfliktami z innymi. Pamiętaj, że nie wszyscy przechodnie są zachwyceni faktem, że gonią ich ogromne rzeczy z fanatycznym blaskiem w oczach.

Lepiej jest wypuścić Saluki ze smyczy tam, gdzie jest mniej ludzi i zwierząt, a nawet wtedy nie powinieneś się zbytnio relaksować, ponieważ pies ma czas zniknąć z widoku w ciągu kilku sekund. I trochę o zimowych spacerach: zimno chartów perskich jest przerażające, ale poświęcanie z tego powodu codziennych biegów i treningów jest głupie. Kup ocieplany kombinezon i czapkę dla zwierzaka i śmiało wyrusz na przygodę!

Karmienie

Wielkość i wartość odżywcza porcji zależą od tego, co robi pies. Na przykład dieta zwierząt domowych pod względem kalorii powinna być gorsza od lunchu biegowego lub myśliwskiego Saluki. Jednak nawet przedstawiciele linii sportowych potrzebują okresów rozładunku, więc kiedy kończy się sezon biegowy lub myśliwski, część jest zmniejszana o jedną trzecią, aby zwierzę nie rozciągało żołądka dużymi ilościami paszy i nie było przyzwyczajone do jedzenia w rezerwie. W tym przypadku nie należy obawiać się, że zwierzę pozostanie głodne: Saluki od urodzenia "podążają za postacią", a dziedziczne żarłoki wśród tej rodziny są rzadkością. Jeśli chodzi o opcje menu, wszystko jest tutaj Standardowe: naturalne jedzenie (odpowiednia jest standardowa dieta chartów) lub żywność przemysłowa nie niższa niż super-premium.

Zdrowie i choroby Saluki

Tysiąclecia izolacji geograficznej poszły na korzyść salukiego. Oczywiście rasa nie pozbyła się całkowicie genetycznych predyspozycji do dolegliwości, ale przynajmniej zmniejszyła listę dolegliwości do najwyższego minimum. W rezultacie: spośród kilkunastu chorób charakterystycznych dla grupy chartów Saluki cierpią tylko na dwie-kardiomiopatię i niedoczynność tarczycy. Jest to jednak w teorii. W praktyce istnieje tylko 5% szans, że zwierzę odziedziczy którąkolwiek z dolegliwości.

Rasa ma jeszcze jedną interesującą cechę: Saluki nie tolerują znieczulenia, jak w zasadzie każde znieczulenie. W rezultacie nieznacznie przekroczona dawka leku, na którą organizm innego psa nie zareagowałby, dla chartów perskich kończy się śmiercią. Istnieją tylko dwa wyjścia z tej sytuacji: zmniejszenie standardowej dawki środka znieczulającego i długotrwała terapia infuzyjna (IV).

Jak wybrać szczeniaka

Szukając odpowiedniego szczeniaka Saluki, będziesz musiał kierować się tymi samymi zasadami, co przy wyborze każdego innego psa. W szczególności porozmawiaj więcej z hodowcami, zaglądając do szkółek, aby ocenić warunki przetrzymywania chartów. Jeśli przed transakcją sprzedawca sugeruje, że w przypadku niezadowolenia ze szczeniaka zwierzę nie przyjmie go z powrotem, oznacza to, że osoba zarabia na psach i nie ma znaczenia, jaki los czeka jego podopiecznych.

Pamiętaj, aby poznać rodziców małych dzieci. Nie ograniczaj się do czytania rodowodów i oceny cech temperamentu, ale określ wiek producenta miotu. Jeśli suka ma mniej niż 2 lub więcej niż 9 lat, nie ma sensu liczyć na zdrowe i obiecujące potomstwo. Nie kupuj szczeniąt w wielodyscyplinarnych hodowlach, których właściciele hodują jednocześnie dwie lub więcej ras. Jeśli hodowca hoduje i wystawia na sprzedaż przedstawicieli różnych grup ras, charakteryzuje go to jako niekompetentnego " hodowcę "zajmującego się sprzedażą"towarów" niskiej jakości.

Zdjęcia szczeniąt Saluki

Cena Saluki

Nawet według najskromniejszych szacunków szczeniak Saluki będzie kosztował $250 - $300 i nie będzie to przedstawiciel linii biegowych, ale klasyczny zwierzak domowy z metryką RKF i przeciętnym wyglądem. Bardziej ambitnym właścicielom lepiej jest udać się do elitarnych hodowli, takich jak "Shavati", gdzie średnia cena obiecującego szczeniaka wyniesie $600 - $1000.