toksoplazmoza u kotów

Natura choroby

Toksoplazmoza jest chorobą o charakterze zakaźnym wywoływaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Patogen charakteryzuje się wysoką częstością występowania, odpornością na zewnętrzne czynniki środowiskowe (zachowuje żywotność do 1,5 roku lub dłużej) oraz złożonym cyklem rozwojowym. Można go wykryć na dowolnym obiekcie lub powierzchni, a także w środowisku wodnym. Toxoplasma żyje w organizmie ⅓ populacji planety i ponad ½ ssaków zwierząt.

W procesie rozwoju najprostszy przechodzi przez kilka etapów, a do tego musi zmienić właścicieli. W środowisku zewnętrznym pasożyt występuje w postaci torbieli. Przenikając do organizmu żywiciela pośredniego-zwierzęcia, ptaka, człowieka, pierwotniak zaczyna się intensywnie rozmnażać po prostu dzieląc na dwie części i rozprzestrzeniając się w tkankach, a następnie tworząc cysty. Zjadając zarażonego Gryzonia lub ptaka, kot staje się ostatecznym żywicielem, w którym Toxoplasma rozmnaża się już seksualnie.

Rozmnażanie pierwotniaka powoduje liczne naruszenia wszystkich układów narządów nosiciela, zniszczenie komórek, silne zatrucie. Cysty powstałe w ciele kota są wydzielane do środowiska zewnętrznego, gdzie czekają na kolejnego żywiciela pośredniego.

Jak kot może zarazić się toksoplazmozą

Jak kot zaraża się toksoplazmozą? Istnieje wiele ścieżek prowadzących do choroby:

• Jedzenie surowych produktów mięsnych;
• Podczas łapania myszy, ptaków;
• Jedzenie trawy zakażonej torbielami pierwotniaka;
• Picie wody zawierającej pasożyta;
• Przez zadrapania lub rany, na przykład podczas walki z innym kotem;
• Bezpośredni kontakt ze zwierzęciem będącym nosicielem;
• Przez infekcję wprowadzoną przez człowieka (z butami).

Bardzo często nowonarodzone kocięta zarażają się w okresie prenatalnym lub podczas laktacji. Z reguły większość dzieci umiera. Jeśli komuś uda się przeżyć, jego istnieniu towarzyszą poważne uszkodzenia układu oddechowego, wątroby, ośrodkowego układu nerwowego.

Objawy toksoplazmozy u kotów

Po raz pierwszy po wniknięciu toksoplazmy do ciała kota nie ma objawów. Po kilku dniach choroba zaczyna objawiać się łagodną postacią. Możesz podejrzewać toksoplazmozę u kota na podstawie takich objawów:

• Brak zainteresowania otoczeniem;
• Znika apetyt;
• Zwierzę staje się ospałe, ciężko oddycha;
• Wymioty i zaburzenia jelit;
• Oczy wyglądają na zaognione, może żółknąć błona śluzowa (z powodu nieprawidłowego działania wątroby);
• Drganie końcówek uszu;
• Stan gorączki.

W miarę rozwoju choroby symptomatologia staje się bardziej wyraźna – patologia przechodzi w ostry etap. Charakterystyczne cechy to:

• Wzrost temperatury, gorączka;
• Ropne wydzieliny z oczu i nozdrzy;
• Skurcze mięśni;
• Apatia, apatia, obojętność;
• Trudności w oddychaniu.

W ostrym okresie choroby kot stanowi źródło infekcji dla otaczających zwierząt i ludzi. Duże znaczenie w tym okresie ma terminowe staranne przetwarzanie tacy, opieka nad kotem. Jeśli zwierzę jest dorosłe i ma silny układ odpornościowy, może wkrótce wyzdrowieć. W przeciwnym razie zwierzę albo umiera, albo patologia nabiera przewlekłego przebiegu, który objawia się brakiem apetytu, spadkiem masy ciała i częstymi skurczami mięśni.

Metody wykrywania toksoplazmozy

Diagnozę toksoplazmozy u kotów przeprowadza się za pomocą testów laboratoryjnych i testów. Aby to zrobić, krew jest pobierana od zwierzęcia do badania serologicznego, kału w celu wykrycia torbieli, wymazów z błony śluzowej nosa i jamy ustnej. Pozytywny wynik jest sygnałem do natychmiastowego przepisania terapii.

Jak leczyć toksoplazmozę

Toksoplazmoza rozwija się nie tylko na tle już osłabionej odporności, ale jest przyczyną rozwoju wielu chorób przewodu pokarmowego, układu nerwowego i płuc u kota. W przypadku wykrycia toksoplazmy lekarz koniecznie przepisze środki przeciwdrobnoustrojowe, przeciwbakteryjne i inne leki.

Dawkę każdego leku oblicza się na podstawie masy ciała zwierzęcia, biorąc pod uwagę jego stan i nasilenie objawów. Ponadto zaleca się kapanie zwierzęcia środkami uspokajającymi, glukozą (dożylnie), lekami przeciwzapalnymi i moczopędnymi.

Dzięki terminowemu i odpowiedniemu leczeniu kot staje się zauważalnie lepszy już trzeciego dnia. Jednak przebieg terapii musi zostać całkowicie zakończony. Po jego zakończeniu należy ponownie wykonać testy na obecność toksoplazmy.

Leczenie środkami ludowymi

Stosowanie tradycyjnych środków medycznych w leczeniu toksoplazmozy u kotów jest kontrowersyjną kwestią dotyczącą bezpieczeństwa zdrowotnego. Istnieje wiele metod, które są odpowiednie dla ludzi, ale nie wiadomo, czy takie leki można podawać zwierzętom, ponieważ większość składników leczniczych zawiera substancje toksyczne.

Do leczenia toksoplazmozy stosuje się Kopyto, kruszynę, kupenę i niektóre inne rośliny. Surowce należy zalać wrzącą wodą w proporcji: jedna szklanka wrzącej wody jest pobierana na jedną łyżeczkę suchej trawy (lub owoców, korzeni). Mieszaninę umieszcza się w "łaźni", trzyma przez kwadrans, po schłodzeniu przechodzi przez sito. Kotowi podaje się łyżeczkę roztworu dwa razy dziennie.

Przed zastosowaniem takich środków należy skonsultować się z lekarzem. Ponadto, aby nie zaszkodzić, należy wziąć pod uwagę nie tylko objawy, ale także wiek, stan zwierzęcia.

Czy kot może ponownie zachorować na toksoplazmozę

Po przebytej chorobie koty przez pewien czas rozwijają odporność na toksoplazmę, więc ponowne zakażenie nie jest możliwe natychmiast (pod warunkiem całkowitego wyleczenia). Choroba może być ukryta, a stan zwierzęcia będzie niezmieniony. Jednak przy najmniejszym osłabieniu sił ochronnych (na przykład inwazje robaków, stres) toksoplazmoza da o sobie znać odpowiednim obrazem klinicznym.

Po ponownym zakażeniu kota toksoplazmą pierwotniaki nie są już uwalniane w postaci torbieli do środowiska zewnętrznego, ale tworzą je w narządach wewnętrznych zwierzęcia, głównie w krwiotwórczych (śledziona, wątroba) i tkankach mózgu. Całkowite pozbycie się pasożyta jest możliwe tylko poprzez długotrwałą i uporczywą terapię pod stałą kontrolą przeciwciał.

Czy choroba jest przenoszona na ludzi i zwierzęta

Pomimo tego, że człowiek lub zwierzę, takie jak pies, jest żywicielem pośrednim dla Toxoplasma, po zakażeniu może wykazywać podobne objawy choroby jak kot. Co więcej, najprostszy stanowi dla ludzi to samo zagrożenie. Dzięki doskonałej pracy układu odpornościowego pasożyt może żyć w ludzkim ciele przez wiele lat bez wzbudzania podejrzeń. Jeśli siły obronne pozostawiają wiele do życzenia, Toxoplasma może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, aż do śmierci.

Toksoplazmoza w okresie ciąży jest bardzo niebezpieczna. Przyszła mama może zarazić się kotem domowym i nawet o tym nie wiedzieć. Osłabienie odporności w wyniku restrukturyzacji hormonalnej prowadzi do tego, że pierwotniak z łatwością pokonuje łożysko i wpływa na narządy płodu, powodując nieprawidłowości. W związku z tym diagnoza toksoplazmy na etapie planowania ciąży nabiera dużego znaczenia.

Czy istnieje szczepionka przeciwko toksoplazmozie

Nie ma szczepień przeciwko toksoplazmozie. Dotyczy to zarówno kotów, jak i ludzi i wynika z osobliwości toksoplazmy. Istotą szczepionki jest wprowadzenie nieaktywnego środka do organizmu w celu wytworzenia przeciwciał. Toksoplazma, w przeciwieństwie do wirusów i innych infekcji, jest kolonizowana w komórkach narządów, więc nie będzie działać z nią w ten sam sposób.

Nie oznacza to jednak, że ryzyko rozwoju choroby należy pozostawić przypadkowi. Szczepienia mające na celu zwiększenie i wzmocnienie układu odpornościowego kota pomogą zapobiec toksoplazmozie. Toksoplazma znajduje się w ciele zwierzęcia (i człowieka) iw normalnych warunkach, ale w bardzo niskim stężeniu, więc nie objawia się zaostrzeniem. Gdy tylko odporność spadnie, Liczba pierwotniaków gwałtownie wzrośnie-zwierzę zachoruje i stanie się źródłem infekcji dla innych.

Przykładem takiej szczepionki może być Multifel, który jest podawany raz w roku, począwszy od półrocznego wieku zwierzaka.

Zapobieganie toksoplazmozie

Aby zapobiec toksoplazmozie u kotów, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• Wspieraj odporność zwierzęcia poprzez szczepienie;
• Chronić przed kontaktami z bezpańskimi i nieznanymi zwierzętami;
• Terminowe leczenie robaków i pcheł;
• Zapewnij pełne odżywianie, z wystarczającą zawartością witamin;
• Zapobiegaj łapaniu gryzoni, ptaków;
• Dbaj o czystość tacy;
• Nie podawaj surowych produktów mięsnych (dozwolone po długim głębokim zamrożeniu);
• Wyklucz stresy;
• Przejść diagnostykę profilaktyczną.

Właściciel powinien również zadbać o to, aby kot nie wąchał butów ulicznych. Nie zaleca się również głaskania zwierząt na zewnątrz, a następnie zwierzaka. I chociaż takie środki nie mogą dać 100% gwarancji, prawdopodobieństwo zakażenia toksoplazmą zmniejszy się do minimum zarówno dla kota, jak i właściciela.