Bedlington Terrier

Wideo: Bedlington Terrier

Historia rasy Bedlington Terrier

Pierwsze bedlingtony pojawiły się w północnych hrabstwach Anglii w XVIII wieku. Wtedy rasa była znana pod nazwą Rothbury Terrier, a hodowlą jej przedstawicieli zajmowali się Cyganie i wędrowne trupy cyrkowe. Przodkowie dzisiejszych bedlingtonów nie wyglądali zbyt reprezentacyjnie, ale wykazywali zdumiewającą zdobycz, dostarczając cygańskim rodzinom gulasz z królików przez cały rok. Zwierzęta były również przyciągane do pracy przez angielskich rzeźników. Psy zostały sprowadzone do kopalni, aby rozprawić się z hordami szczurów i myszy, które żyły w środku i zniszczyły skąpe obiady robotników.

W XIX wieku Brytyjskie Esq. William Allan i Edward Donkin byli jednymi z pierwszych, którzy mieszkali w okolicach Northumberland i utrzymywali w swoich posiadłościach wiele osobników hodowlanych, które krzyżowano z innymi rasami. Jeśli chodzi o współczesną nazwę, przyszła ona do terierów w 1825 roku, kiedy psy z Northumberland wzięły udział w polowaniu pokazowym w okolicach miasta Bedlington.

Od 1859 r.rasa wygrywała wystawy psów, a potomstwo jej przedstawicieli rejestrowano w księgach hodowlanych hrabstwa Northumberland. Już w 1893 roku bedlingtons mieli swój własny klub narodowy, a cztery lata później napisali dla nich osobny standard. Dalej-więcej: potomkowie Rothbury terrierów wyruszyli na podbój Ameryki Północnej, gdzie zostali mile przyjęci, a nawet zarejestrowani w AKC. Nawiasem mówiąc, w erze "burzliwych lat 20." w USA szczególnie zasłynęły rodowody pułkownika Guggenheima i Williama Rockefellera, którzy wychowali pierwszych amerykańskich Mistrzów bedlingtonów.

Standard rasy Bedlington Terrier

Nowoczesny Bedlington Terrier to efektowna modelka z nieopisanym plastikiem ruchów i szlachetną elegancją sylwetki. Związany ze specjalnością pracy w ubiegłym stuleciu, ten uroczy szybko przekształcił się w bywalca wystaw i eleganckiego towarzysza, z którym nie wstydzi się pojawiać na towarzyskim spotkaniu. Wełna odgrywa ważną rolę w arystokratycznym wizerunku bedlingtonów. Puszysty, tworząc stylowe pierścienie na twarzy, przypomina dziwaczną mieszankę" futra " jagnięciny i pudla.

Dymorfizm płciowy u rasy jest wyraźny. Suki są niższe i ogólnie bardziej eleganckie niż samce. Przedstawiciele płci męskiej mają bardziej teksturowany wygląd i napompowane figury, ale jednocześnie zachowują naturalną wdzięk i lekkie suszenie typu. Zakres wysokości psów w kłębie wynosi od 37 do 45 cm, waga waha się od 8 do 10 kg.

Łatwy kosmiczny szyk Bedlington terrierom nadaje się fryzura z płynnymi przejściami. Dzięki tej technice głowa psa nabiera podkreślonego jajowatego kształtu, przypominającego czaszkę obcego stworzenia.

Głowa

Bedlington Terrier ma wąską, zaokrągloną czaszkę o dobrej głębokości i bez wyraźnej stopy. Czubek głowy zakrywa bujna biała czapka z grzebieniem. Linia biegnąca do nosa od tyłu głowy jest równa, bez wybrzuszeń i wgłębień.

Nos

Płat ma czarny lub brązowy odcień, w zależności od koloru sierści. Nozdrza dobrze zarysowane, Duże.

Usta, szczęki, zęby

Usta psa ściśle przylegają do długich, wąskich szczęk. Zęby są duże i mocne, zamykając się w odpowiednie "nożyczki".

Oczy

Błyszczące małe oczy Bedlington terriera są głęboko osadzone. Obowiązkowym niuansem jest kanciaste cięcie powiek, które sprawia, że oczy wyglądają trójkątnie. Kolor tęczówki zależy bezpośrednio od odcienia wełny. Osobniki koloru niebieskiego mają ciemne oczy, podpalono-niebieskie-brązowo-bursztynowe, u psów w Kolorze wątroby i piasku – jasny orzechowy odcień.

Uszy

Wstęga ucha bedlingtona jest średniej wielkości, bardzo cienka, przypominająca kontur liścia orzecha. Uszy są osadzone nisko i opadają wzdłuż kości policzkowych. Skóra jest pokryta krótką aksamitną sierścią Na zewnątrz i ma schludne frędzle na końcówkach uszu.

Szyja

Nisko osadzona szyja Bedlington terriera jest pozbawiona podbródka, ma dobrą długość i rozszerza się w okolicy ramion.

Obudowa

Ciało psa jest Muskularne, elastyczne, dłuższe niż wysokość zwierzęcia w kłębie. Charakterystyczną cechą sylwetki jest łukowaty grzbiet z kopulastą krzywizną w okolicy lędźwi. Klatka piersiowa Bedlington terriera jest głęboka z płaskimi żebrami. Podbrzusze i linia pachwiny są dobrze napięte.

Kończyny

Przednie nogi nie mają krzywizny, ale odległość między nimi na wysokości klatki piersiowej jest większa niż na wysokości łap. Ramiona przedstawicieli rasy są spłaszczone, ustawione ukośnie; śródręcza są lekko nachylone. Tylne kończyny Bedlington terriera są muskularne i dłuższe niż przednie. Stawy skokowe są dobrze zaznaczone, bez wywinięcia. Długie łapy zająca z pulchnymi, ciasno ściśniętymi opuszkami palców wyglądają imponująco. W spokojnym otoczeniu Bedlington Terrier porusza się sprężystym krokiem nasion, ale w razie potrzeby może przyspieszyć do kołyszącego się galopu.

Ogon

Ogon bedlingtona ma normalną długość, zakrzywiony kształt. Jest mocny u podstawy i płynnie przechodzi w cienką końcówkę. Warunkiem wstępnym jest to, że ogon nie powinien być trzymany wyżej niż tył.

Wełna

Jedwabista, gruba sierść nie przylega ciasno do skóry, ale też nie topi się na boki. Ponadto włosy mogą zwijać się w pierścienie, co jest szczególnie widoczne w okolicy pyska i głowy.

Kolor

Standardowe kolory to niebieski, podpalany niebieski, wątróbka i piasek(z podpalanym lub bez).

Dyskwalifikujące wady

Poważne wady Bedlington terrierów są uważane za:

• Wnętrostwo;
• Niestandardowy kolor i struktura wełny;
• Brązowy płat, usta i powieki w kolorze niebieskim lub niebieskim z brązową sierścią;
• Niedokus lub przekąska;
• Odbarwiona skóra powiek, płatki nosa, usta.

Odchylenia behawioralne są również wystarczającym powodem do dyskwalifikacji. Jeśli zwierzę zachowuje się tchórzliwie lub agresywnie, nie zostanie wpuszczone na ring.

Postać Bedlington Terrier

Pod anielskim wyglądem bedlingtona kryje się klasyczny "Terier" pies, okresowo przymierzający koronę przywódcy i terroryzujący małe futrzaki W nastroju. A jednak dziesięciolecia hodowli wystawowej nie minęły za darmo, więc oczywiście istnieją instynkty łowieckie rasy, ale nie w tak zaostrzonym stanie, jak na przykład u jagdterrierów. Bedlington Terrier można nazwać mistrzem reinkarnacji. Ten stylowy sympatyczny facet z równym powodzeniem przekształca się zarówno w inteligentnego dobrego człowieka, jak i przebiegłego egoistę, który zaciekle broni własnej pozycji.

Bedlingtons nie wykazują agresji wobec osoby, ale czasami zwierzę jest w stanie wykonać test "kus", jeśli właściciel przekroczył granice tego, co jest dozwolone i planuje egzekucję, taką jak planowane szczepienie lub obcinanie pazurów. Bedlington Terrier integruje się ze społeczeństwem innych psów bez większych problemów, ale to nie znaczy, że jest gotowy do służby w stadzie. Wręcz przeciwnie, na każdą prowokację ze strony współplemieńców ten towarzysz z pewnością odpowie, nie zapominając o zastosowaniu w walce markowych uwertur i nagłych skubań za "tyły".

W środowisku domowym Bedlington jest praktycznie miły. Jest umiarkowanie zabawny, nie dokuczliwy i zawsze w świetnym nastroju. Rasa również nie odwróci mieszkania do góry nogami, chociaż jej przedstawiciele wyróżniają się zwiększoną energią. Ale zazdrość właściciela kotom dla Bedlington Terrier jest świętą sprawą, więc w obecności psa z mruczeniem lepiej nie być jeszcze raz delikatnym. Jeśli w domu są dzieci, pies jest gotowy zaakceptować ten fakt, ale tylko na warunkach uprzejmego sąsiedztwa. Jeśli małe niegrzeczne zwierzęta regularnie wyciągają zwierzę, powodując dyskomfort, Bedlington Terrier może dać zmianę. Miej to na uwadze i spróbuj ograniczyć komunikację między zwierzakiem a dziećmi, jeśli te ostatnie postrzegają stworzenie czworonoga jako żywą zabawkę.

Jeśli chodzi o słynną złośnicę teriera, nie oszczędzała bedlingtonów. Cóż, aby zapoznać się z tą cechą charakteru psa, wystarczy dobrze na niego krzyczeć lub naruszyć prawa i ustalone nawyki. Pies odpowie na taką "uniwersalną niesprawiedliwość" umiarkowanym nieposłuszeństwem, a nawet zaplanowaną zemstą. W przeciwnym razie Bedlington Terrier jest umiarkowanie spokojnym i przyjaznym towarzyszem, który uwielbia wspólne wypady na łonie natury i wycieczki samochodowe. Tak, czasami nie ma nic przeciwko rozluźnieniu klombu sąsiada i zademonstrowaniu ostrości zębów na tapicerce meblowej, ale wszystko to jest bardziej z nudów i lenistwa niż ze szkodliwości.

Wychowanie i szkolenie

Ważne jest, aby od samego początku odpowiedzieć sobie na pytanie: w jakim celu zakupiono psa? Jeśli jest to przedstawiciel linii roboczych, z którymi planowane jest pełne polowanie, proces szkolenia będzie musiał być połączony z elementami nataski. Nawiasem mówiąc, po przebudzeniu instynktów łowieckich w Bedlington Terrier nie da się ich uspokoić, więc albo nie zaczynaj polować z rasą, albo rób to na bieżąco. Jeśli chodzi o osoby domowe i pokazowe, których w Rosji jest zdecydowana większość, można je szkolić zgodnie z klasycznym scenariuszem: socjalizacja-Edukacja – szkolenie. Właściciele zwierząt wystawowych będą musieli dodatkowo zrozumieć podstawy obsługi (wystawowa demonstracja zwierzęcia) lub powierzyć tę sprawę specjaliście, który nauczy psa stojaka na pierścień i prawidłowych ruchów.

Zajęcia domowe można łączyć z wyjazdami na tereny treningowe, ale takie lekcje nie powinny się wzajemnie wykluczać. Pamiętaj, że pies ma obowiązek wykonywać polecenia w każdej sytuacji, nie tylko wtedy, gdy wisi nad nim postać profesjonalnego trenera. Spacery są również lepiej wykorzystywane do ćwiczenia podstawowych umiejętności z kursu OKD. To prawda, że przed rozpoczęciem zajęć na świeżym powietrzu zwierzę musi mieć możliwość biegania i wypuszczania pary.

W przeciwnym razie Bedlington terriery są szkolone według tego samego schematu, co reszta grupy, to znaczy jasno pokazują, że dominacja nad właścicielem nie przejdzie. Polecenie złożone przez osobę musi być z pewnością spełnione. Musisz rozpocząć lekcje posłuszeństwa w wieku dwóch miesięcy, kiedy szczeniak jest gotowy do przyswojenia wymagań " dla mnie!"i" miejsce!». W ciągu czterech miesięcy można wprowadzić bardziej złożone polecenia " w pobliżu!"i" siedzieć!». Nawiasem mówiąc, o ostatnim poleceniu: eksperci nie zalecają wprowadzania go do umiejętności psów pokazowych, ponieważ na ringu zwierzęta są eksponowane wyłącznie w pozycji stojącej.

W pierwszym roku życia Bedlington terriery są najbardziej aktywne i pełne żartów, więc przygotuj się na ukrycie drutów, drogich butów, a także na tapicerowane meble. Lepiej zastąpić wszystkie te przedmioty zabawkami, które pies będzie gryźć, gryźć i drapać. Jeśli zwierzę popełniło błąd, nie możesz na niego krzyczeć. Bedlington terriery zgadzają się rozpoznać przywódcę stada jako właściciela, ale nie tolerują histerycznego przekleństwa. Aby szczeniak zdał sobie sprawę z błędu, wystarczy ścisły ton. I oczywiście nie ma kary z mocą wsteczną-zwierzęta po prostu nie są w stanie zrozumieć ich celowości.

Utrzymanie i pielęgnacja

W rosyjskim klimacie Bedlington terriery są trzymane w mieszkaniach i domach. Jednocześnie dopuszczalne jest chodzenie z psem przy każdej pogodzie – przez półtorej do dwóch godzin chodzenia po parkach i placach zwierzę nie zamarznie. Jeśli chcesz zachować reprezentacyjny wygląd oddziału, kup kombinezon ochronny na okres poza sezonem. Pomimo tego, że bedlingtonowie są schludni od urodzenia, nawet oni nie są odporni na błotniste rozpryski latające spod kół samochodowych. Jednak konieczne jest przestrzeganie środka tutaj. Długotrwałe noszenie nieprzemakalnych ubrań jest obarczone tworzeniem się wełnianych kołtunów na ciele psa, które w ogóle go nie ozdabiają.

Higiena i pielęgnacja włosów

Bedlington terriery mają obfitą sierść nie tylko na ciele, ale także w lejku usznym. W związku z tym raz w tygodniu przewód słuchowy należy oczyścić z wydzieliny, jednocześnie wyrywając włosy, które zakłócają naturalną wentylację i gromadzą wydzielinę siarki. Najwygodniejszym sposobem usuwania wełny z ucha jest wyrywanie ręcznie lub pęsetą. Jeśli pies nadmiernie reaguje na "depilację", dopuszczalne jest stosowanie nożyczek o zaokrąglonych krawędziach.

Raz w miesiącu Bedlington Terrier powinien przycinać pazury za pomocą Clippera lub innej Clippera. Jeśli nie zostanie to zrobione, płytka pazurowa wygnie się do wewnątrz, zakłócając chodzenie i zniekształcając nogi, co jest szczególnie szkodliwe dla zwierząt pokazowych. Właściciele spacerujący ze zwierzętami po drogach posypanych odczynnikami mądrzej jest nosić podopiecznych w specjalnych wodoodpornych skarpetkach. W przeciwnym razie po każdym takim wyjściu Bedlington będzie musiał leczyć popękaną skórę poduszek. Jako alternatywę dla skarpet do chodzenia dozwolone jest stosowanie ochronnych wosków i balsamów do łap typu " Aida to walk!", "Vedinol". Środki te zapobiegają wchłanianiu związków chemicznych do skóry, chroniąc ją przed łuszczeniem się i pękaniem.

Zęby rasy są zdrowe, więc aby zapobiec płytce nazębnej i kamicy, wystarczy podać zwierzęciu stały przysmak, taki jak suszone uszy wołowe, chrząstki lub suche witaminizowane krokiety. Dobre wyniki dają smarowanie zębów świeżym sokiem pomidorowym i czyszczenie zoopasta, ale pies jest przyzwyczajony do takich procedur od szczenięcia.

Bedlington terriery nie mają sezonowego linienia. Włosy są stopniowo odnawiane w ciągu roku, dzięki czemu podstawową opieką nad zwierzakiem jest okresowe czesanie ciała gumową rękawicą lub szczotką, aby uniknąć tworzenia się kołtunów. Szczenięta do roku powinny być czesane częściej, ponieważ mają bardziej intensywne linienie. Sierść Juniora zmienia się na dorosłą, dlatego szybciej spada. Ponadto, począwszy od trzeciego miesiąca życia, Bedlington terriery są strzyżone. Jeśli nie planujesz zaufać tej procedurze groomerowi, zdobądź nożyczki fryzjerskie, maszynkę do strzyżenia i szczotkę do włosów. To ostatnie narzędzie jest przydatne do czesania puszystych włosów psa przed obróbką maszynką i nożyczkami.

Większość hodowców preferuje klasyczną wersję fryzury Bedlington z płynnymi przejściami i wzorem bujnej czapki na głowie. Istnieje jednak amerykańska Technika, w której pies jest przycinany tak krótko, jak to możliwe, a sierść Na spodzie ogona, policzkach i gardle jest ogolona. Bedlingtony przycięte do tego typu wyglądają bardzo nietypowo ze względu na przezroczystą skórę i wąską "czapkę" na czaszce. Jeśli chodzi o Schematy "fryzur" psów, łatwo je znaleźć na forach rasy. Będziesz jednak musiał używać szablonów co najmniej cztery razy w roku – jeśli rzadziej przycinasz zwierzę, istnieje ryzyko beznadziejnie zarośniętego zwierzaka w zaniedbanych kołtunach.

Musisz kąpać Bedlington terriery co 2-3 tygodnie. Ponadto po każdym spacerze będziesz musiał wytrzeć nogi zwierzęcia i dolną część brzucha. Aby sierść wyglądała lśniąco i lepiej się rozczesywała, konieczne jest użycie odżywek wraz z szamponem. Częstsze kąpiele odbywają się, gdy zadaniem jest szybsze odrastanie sierści – stosowanie zmiękczających masek i balsamów, a także regularne czesanie sprawiają, że włosy są bardziej giętkie i stymulują krążenie krwi. Przydatne jest również kupowanie talku lub proszku dla niemowląt. Z biegiem czasu zamki w pobliżu pyska, pod oczami, ogonem i na brzuchu psa nabierają brązowawego odcienia, który można łatwo zneutralizować, jeśli potraktujesz sierść proszkiem talkowym.

Ważne: w ciągu życia, szczególnie w okresie ciąży i karmienia szczeniąt, sierść Bedlington Terrier zmienia intensywność koloru, stając się ciemniejsza lub jaśniejsza. Jest to normalne i przemijające zjawisko, z którym nie trzeba walczyć.

Karmienie

Naturalne menu Bedlington Terrier obejmuje dowolne chude mięso, mrożone filety rybne, odtłuszczone sfermentowane produkty mleczne, Składnik owocowo-warzywny i płatki zbożowe (ryż). Aby dieta była optymalnie zbilansowana, pomogą kompleksy witaminowe i suplementy diety, które lepiej wybrać zgodnie z zaleceniami weterynarza. Hodowcy często polecają również wysokiej jakości pasze przemysłowe, zaczynając od super premium i wyższych. To prawda, że aby znaleźć idealnego producenta "suszenia", będziesz musiał poświęcić trochę czasu.

Ważny niuans: wiele składników mineralnych wchodzących w skład gotowej karmy barwi sierść Bedlington terrierów, ale przewidywanie z góry, jak organizm psa zareaguje na tę lub inną markę, jest nierealne.

Niedopuszczalne jest karmienie zwierzaka resztkami z własnego stołu. Ponadto rasa jest przeciwwskazana ze słodyczami, wędlinami, roślinami strączkowymi i kapustą, surową marchewką, orzechami, czekoladą, kaszą gryczaną, słodkimi owocami, a także podrobami (wątroba, nerki). Kości rurowe również nie dają bedlingtonom, podobnie jak liściaste warzywa.

Zdrowie i choroby Bedlington terrierów

Bedlington Terrier nie jest najbardziej chorowitą rasą, ale ma predyspozycje do pewnych problemów zdrowotnych. Najczęściej jego przedstawiciele cierpią na choroby oczu (jaskra, zanik siatkówki, dystychiaza), występ, a także dysplazję stawów biodrowych i ektopię moczowodów. Bedlingtony mają również unikalną chorobę genetyczną zwaną "toksykozą miedzi". Choroba objawia się w młodym wieku i jest spowodowana nadmiernym nagromadzeniem miedzi w wątrobie. Ponadto, jeśli patologia nie jest leczona w odpowiednim czasie, sprawa jest pompowana przez zatrucie organizmu i śmierć.

W profilaktyce zatrucia zaleca się przejrzenie menu zwierzęcia i wykluczenie produktów bogatych w miedź, a także pasz przemysłowych, w których zawartość miedzi przekracza 10 mg/kg.lepiej jest podawać wodę Bedlington terrierom ze skłonnością do choroby destylowaną i dejonizowaną, a białko zwierzęce zastąpić łatwo przyswajalnym sfermentowanym mlekiem (twaróg, kefir). Ponadto w przypadku zatrucia miedzi przydatne jest wprowadzenie do diety kompleksów multiwitaminowych z witaminą K.

Jak wybrać szczeniaka

• Koniecznie poznaj producentów miotów. Sprawdź ich rodowody, a także wyniki testów na genetyczną toksykozę miedzi, jeśli takie istnieją. Pamiętaj, że osoby, u których zdiagnozowano tę chorobę, nie są oficjalnie dopuszczone do hodowli.
• Wybierz "dziewczynę", jeśli nie masz pewności co do swoich umiejętności pedagogicznych – suki Bedlington Terrier są łatwiejsze do opanowania i łatwiejsze do wyszkolenia.
• Należy pamiętać, że szczenięta Bedlington Terrier rodzą się z ciemną czekoladową lub czarną sierścią, która staje się jaśniejsza wraz z wiekiem zwierzęcia.
• Jeśli ważne są tytuły rodziców malucha, wybierz się na wystawy psów, na których możesz poznać właścicieli Bedlington Champions i umówić się na zakup szczeniaka.
• Spacerując po wystawach i wybierając osobniki hodowlane, od których chciałbyś nabyć potomstwo, zwróć uwagę, ile Bedlington terrierów jest wystawianych na ringu. To wspaniale, jeśli producent uzyskał tytuł i doskonałą ocenę w trakcie zdrowej konkurencji. Jeśli na imprezie wystawiono jednego lub kilku zawodników, istnieje możliwość, że sędziowie zawyżają oceny uczestników.
• Staraj się kupować bedlingtony w szkółkach monopolowych lub od hodowców specjalizujących się tylko w jednej rasie – w ten sposób istnieje większa szansa na uzyskanie zdrowego zwierzęcia, któremu poświęcono wystarczającą uwagę.

Cena Bedlington Terrier

W Rosji Bedlington terriery są dość rzadkimi zwierzętami domowymi, co oznacza, że poszukiwanie hodowli monopolowej będzie musiało być prowadzone nie tylko w kraju, ale także w byłych republikach związkowych. Jeśli chodzi o koszt szczeniąt, europejscy hodowcy kupią klubowe dziecko od producentów przetestowanych pod kątem zatrucia miedzi za 800-1100 Euro. W szkółkach krajów WNP ceny są nieco niższe – 400-700 Euro, w zależności od klasy szczeniaka i czystości jego rodowodu.